Dagblaðið Vísir - DV - 27.08.1987, Blaðsíða 15

FIMMTUDAGUR 27. ÁGÚST 1987.
15
Um bifreiðaeftirlit
Ekki alls fyrir löngu varð Bif-
reiðaeftirlit ríkisins blaðamál, ekki
vegna faglegra starfa, sem þar eru
unnin, heldur vegna fjárhagslegrar
afkomu stofaunarinnar og heildar-
launa þeirra manna sem þar vinna.
Ég, sem almennur borgari þessa
lands, þekki ekki aðra þætti en bif-
reiðaskoðunina og hana þekki ég
sjálfsagt ekki náið því mín einu
kynni af henni eru þau að ég fer
með bifreiðina mína til skoðunar.
Eins og velflestir þekkja fer skoð-
unin þannig fram að skilað er inn
öllum tilskildum gögnum, bifreiða-
eftirlitsmaðurinn kemur, sest inn í
bílinn, ekur honum einn hring, at-
hugar hvort ljós séu í lagi, stýrisút-
búnað og hugsanlega eitthvað fleira.
Niðurstaða skoðunarmannsins er
fyrst og fremst hans mat á flestum
skoðunarþáttum; þar er ekki um
neinar mælingar að ræða. Það eina
sem að því er mér virðist er ekki
persónulegt mat viðkomandi manns
er hvort ljós bifreiðarinnar kvikna
eða ekki.
Lágmarkskröfur
Ástæða þess að þessar hugsanir
eru festar á blað er sú að undirritað-
ur var staddur í Færeyjum fyrir
skemmstu á sameiginlegum fundi
norrænna vélstjórafélaga en formað-
ur færeyska vélstjórafélagsins veitir
bifreiðaeftirlitinu í Færeyjum for-
stöðu. Undir hans störf hjá bifreiða-
eftirlitinu heyrir einnig útgáfa
ökuskírteina, rannsókn á umferð-
aróhöppum og tæknileg úttekt á
nýjum bílum, þ.e.a.s. þeim bflateg-
undum sem ekki hafa áður verið
fluttar a.m.k. til Svíþjóðar, Noregs
eða Danmerkur og fengið viðúr-
KjaUariim
Helgi Laxdal
formaður Vélstjórafélags
íslands
kenningu frá einhverju þessara
landa um að þeir standist þær lág-
marks tæknilegu kröfur sem gerðar
eru í þessum löndum. í þessu sam-
bandi gat hann þess að flytja hefði
átt tfl Færeyja bíla fyrir skömmu
sem stóðust ekki þær lágmarks
tæknilegu kröfur sem gerðar eru
þar. Því var synjað um innflutning
en eftir þvi sem hann taldi sig hafa
fregnað voru þeir allir fluttfr til ís-
lands athugasemdalaust og vakti
það allnokkra furðu í Færeyjum.
Mér er ekki kunnugt um að nýjar
bifreiðategundir séu háðar einhvers
konar tæknilegri úttekt hér á landi
og því að þær uppfylli ákveðnar
tæknilegar lo-öfur til þess að heimilt
sé að flytja bílana til landsins og
selja á frjálsum markaði.
I tengslum við hið almenna bif-
reiðaeftirlit er því sérstakur salur
þar sem áðumefad tæknileg úttekt
á bflum fer fram. Við þá úttekt munu
vinna tveir vélstjórar (vélfræðingar).
Bifreiðaeftirlitið í Færeyjum
mjög fullkomið
Eg skoðaði Bifreiðaeftirlitið í Fær-
eyjum en þar er verið að reisa hús
undir starfsemina sem átti að taka
í notkun 1. júlí sl. en einhver seink-
un verður. Þar er um mjög fúllkom
inn búnað að ræða til að mæla þá
þætti sem skoða ber, svo sem brems-
ur, stýrisgang, dempara o.fl. Á
flutningabílum fer t.d. bremsuskoð-
unin þannig fram að bíllinn er
lestaður með ákveðnum búnaði á
meðan prófun fer fram þvi gagns-
laust er að mæla bremsumar á
þungaflutningabíl án lestunar.
Að mælingum loknum koma nið-
urstöður þeirra fram á tölvuútskrift.
Þar er ekki um persónulegt mat við-
komandi manns eða manna að ræða
heldur skýrar niðurstöður mælinga
á þeim þáttum sem mæla ber.
Eins og áður sagði fara ókupróf
og útgáfa ökuskírteina fram á vegum
bifreiðaeftirlitsins. Eftir að búið er
að stimpla inn i tölvu þær upplýsing-
ar sem þurfa að koma fram á
ökuskírteini fer væntanlegur öku-
skírteinishafi inn í þar til gerðan
klefa þar sem með sjálfvirkum hætti
er tekin mynd. Síðan kemur ökuskír-
teinið með mynd útúr sérstakri vél
fullbúið, engin hlaup milli stofaana
og myndastofa eins og við flest
þekkjum.
Eins og áður sagði fékk bifreiðaeft-
irlitið umflöllun á síðum blaða, í
sjónvarpi og útvarpi ekki alls fyrir
löngu. Sú umfjöllun snerist ein-
göngu um fjármálin en ekki hlutverk
stofaunarinnar né framkvæmd
þeirra starfa sem henni er ætlað að
sinna. Bifreiðaskoðunin virðist ekki
hafa fylgt þróun tímans sé hún borin
saman við hvemig nágrannar okk-
ar, Færeyingar. framkvæma þetta
eftirlit en ætla má að aðrir séu lengra
komnir. a.m.k. þeir sem framleiða
þann tækjabúnað sem notaður er til
mælinganna í Færeyium. en hann
er allur erlendur.
Næst þegar málefai bifreiðaeftir-
litsins ber á góma væri ekki úr vegi
að fjalla um tilgang og mark.nið
skoðunarinnar sem ugglaust er
framkvæmd af mikilli samrískusemi
í dag af góðum starfsmönnum en
sennilega vantar bæði lýsingu mark-
miða. tækin og tæknina til þess að
nálgast þau.
Helgi Laxdal.
„Bifreiðaskoðunin virðist ekki hafa fylgt
þróun tímans sé hún borin saman við
hvemig nágrannar okkar, Færeyingar,
framkvæma þetta eftirlit..“
Ekkjum mismunað
í fyrri grein minni í DV 1. júlí
1987 fjallaði ég um öryggismál sjó-
manna, um þær smánarbætur sem
eftirlifandi fjölskyldum eru greiddar
þegar fyrirvinnan hverfur í djúpið.
Þær bætur, sem eru greiddar miðað
við 24.12.86, eru aðeins 746.600 kr.
Vakið hafa furðu mína smánarbæ-
tumar sem eftirlifandi ekkja fær í
ekknabætur, 9.055 kr. á mánuði +
bamabætur sem em 4.425 kr. á mán-
uði með 1 bami, samtals kr. 13.480.
Öll þjóðin hlýtur að skilja það að
þetta em smánarbætur. Ég ætla að
taka hér dæmi um þessar ekknabæt-
ur.
Ekkjur aldursgreindar
Kona sem verður ekkja 37 ára fær
ekknabætur í 3 ár, sé ekkjan 45 ára
eða eldri fær hún ekknabætur í 6
ár. En vita menn hvers vegna ekkj-
an, sem er 45 ára, fær ekknabætur í
6 ár? Það er miðað við að hún sé
lengur að ganga út en ekkjan sem
er 37 ára. Mér finnst perónulega að
verið sé að mismuna ekkjum í þess-
um tilfellum. Betra væri að hafa eina
tölu í þessu sambandi. En margt er
að í þessum tryggingamálum sjó-
manna.
Ég benti á í upphafi greinar
minnar að ekknabætur voru
24.12.86, 746.600 kr. Takið eftir, falli
sjómaður frá, sem ekki er kvæntur,
fá böm hins látna ekki nema helm-
ing af þessum bótum, 373.300 kr.
Bömin fá ekki nema hálfar bætur.
Þessi blessuð böm sem sagt eiga
ekki nema hálfan föður.
Ég held að alþjóð geri sér ekki
grein fyrir hvaða tjóni fyrmefad
ekkja verður fyrir. Þá kemur stóra
spumingin, hver tekur við? Ekki er
það ríkið, ekki lifir hún á bótunum
sem kannski duga fyrir mat í viku.
Þá er éftir að fæða og klæða bömin,
borga af íbúð eða þessi elskulega
ekkja verður að selja ofan af sér til
KjaUaiinn
Jóhann Páll
Símonarson
sjómaður
að geta staðið í skilum eða búa í
tjaldi inni í Laugardal. Sem sagt
gjaldþrot hjá viðkomandi ekkju.
Til skammar
Hjá lífeyrissjóði sjómanna vom
1.12. 1985 makalífeyrisþegar 162 en
181 1.12.1986. Sem sagt aukning um
19 ekkjur á einu ári. En fjöldi bama.
sem lífe\TÍr er greiddur til. var 182
böm 1.12. 1985 á móti 193 bömum
1.12. 1986. sem sagt aukning um 11
böm. Ekki ætla ég að hlífa lífevris-
sjóði sjómanna frekar en öðrum
lífeyrissjóðum þvi það er til skammar
hvemig þessu er háttað. í fyrsta lagi
er um tvenns konar skihiði að ræða:
að ekkjan sé 35 ára og hafi verið gift
í 5 ár en það em alltaf greiddir 12
mánuðir. I öðm lagi fellur réttur til
makalífevTÍs niður ef maki gengur í
hjónaband á ný en tekur aftur gildi.
ef síðara er slitið. án réttar til lífeyr-
is. Menn hljóta að sjá að þessu
verður að breyta með lagasetningu
frá Alþingi. Til þess að koma í veg
fyrir ótta hjá þessum blessuðu ekkj-
um og afkomendum þeirra er gengið
út frá því að tryggður verði réttur
þessa fólks sem verður f\TÍr svona
hörmungum þvi þessar bætur em til
skammar.
Borgaraflokksmenn vinna
gott verk
En ég sem sjómaður verð að koma
á framfæri einu sem mér firrnst
skipta máli. Þingmenn Borgara-
flokksins hafa í sumar unnið að þrí
í nefadum og i verki að fara um
borð i farskip og fiskiskip til að
k\-nna sér málefai sjómanna og hafa
þessar heimsóknir vakið mikla at-
hvgli meðal sjómanna. Þessir
þingmenn hafa unnið mikið þarfa-
verk og ekki veitir af meðan Helgar-
pósturinn heldur að Borgaraflokk-
urinn. flokkur með framtíð. sé
dauður. Ég held að menn ættu að
kvnna sér betur starfsemi flokksins
þá komast þeir að öðru þvi það býr
mikil atorka í þessu fólki því þing-
menn og starfsmenn hafa unnið
sleitulaust í allt sumar að málefaum
fólksins i landinu sem lifir nú við
sult og hefur varla ofan í sig. Það
er að lokum ósk mín og von að þetta
verði til þess að fjölmiðlar geri þessu
góð skil og að sjómenn láti í sér
heyra um þessi málefai. Og ágætt
væri að fá hugmyndir um þessi mál-
efai og er alveg sama úr hvaða stétt
það væri því Borgaraflokkurinn
vinnur að hagsmunum fyrir alla
þjóðina.
Jóhann Páll Simonarson
„Til þess að koma í veg fyrir ótta hjá þess-
um blessuðu ekkjum og afkomendum
þeirra og gengið út frá því að tryggður
verði réttur þess fólks sem verður fyrir
svona hörmungum því þessar bætur eru
til skammar.11
VKJAVIK. SP.AÐABOTAKVITTUN AFRir HANDA VIOTAKANDA GREIOSLUNNAR
Nnr. kröfuhafa ÍÉÉáAMAMMáiiUi 1.100. CCti Mótaðili Suóuriund Vátr.tegund ssött Greiðslu umboð
Skírt. nr. Tjónár & nr. mmdm Dags. tjóns 4.17.1986 Nr. skaðabótakv. ffc Fylgiskjalsnr.
, ,\aaXaXa\a SJOVA/HAGTRXGGiriJG hefur í dag greitt mér undirrituöum skaðabætur að upphæð kr. vegna
Nnr: kröLrafa 1.100.000- Mótaðili iluöur 1 fiml Vátr.tegund O ‘ Greiðslu umboð
Tjónár & nr. Dags. tjóos 24.12-19 fí6 Nr. skaðabótakv. Fylgiskjalsnr.
hefur 1 dag greitt mér undirrituðum skaðasturað upphæðkr.£.. 74<>.. éútí,OOÍvegna
„Ég held að alþjóð gerl sér ekki grein fyrir hvaða tjón fyrmefnd ekkja verður fyrir.“