Dagblaðið Vísir - DV - 27.08.1987, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 27. ÁGÚST 1987.
Spumingin
Á hvaða útvarpsstöð
hlustarðu mest?
Ragna Árnadóttir: Á Rás 2. Mér
finnst hún skemmtilegust. Bestir
finnast mér viðtalsþættir.
Þór Kristjánsson: Á Bylgjuna. Ég hef
borið rásimar saman og Bylgjan er
best og léttust.
Viðar Bjarnason: Á Stjörnuna. Hún
höfðar mest til míns aldurs, þ.e.
týndu kynslóðarinnar. Stjarnan
kemur, að mér finnst, best út þó að
hinar séu allar ágætar.
Bylgjuna. Mér finnst margt gott á
báðum stöðvunum og ég vel úr. Ég
hlusta á músíkina á Bylgjunni og
ýmiss konar erindi á Rás 1.
Sigurður Gunnarsson: Ég hlusta nú
bara á það sem er opið fyrir í það
og það skiptið. En að öllu jöfnu þá
held ég að velji helst Rás 1.
Kristbjörg Helga Eyjólfsdóttir: Ég
veit það ekki. Ætli það sé ekki Bylgj-
an. Lögin þar eru skemmtilegust.
Lesendur
’68 kynslóðin:
„Er hún vanhæf og vansæl?“
Leifur skrifar:
Það er nú meiri ansk.. umsorgunin
sem borin er fyrir þessari svoköll-
uðu ’68 kynslóð sem reis upp með
kröfuspjöld um hvers konar bætur
og styrki sér til handa á áður-
nefndu tímabili.
Þetta var kynslóð ungmenna sem
hafði verið dekrað við í uppeldi
eftirstríðsáranna og þessi ung-
menni vöndust ekki öðru en skefja-
lausu dekri og síðan umönnun hins
opinbera. Þetta var sýnu verra hér
á landi en annars staðar þar sem
það hafði alltaf tíðkast hér að með-
taka þjónustu hins opinbera, t.d.
skóla, heilbrigðisþjónustu o.þ.h. án
beinnar greiðslu. Foreldrar sáu um
þá hlið mála með sköttunum. Og
foreldrarnir voru staðráðnir í því
að láta börnin ekkert skorta. Nýr
heimur var framundan eða svo
héldu menn. í þeim heimi skyldi
allt falt og flest ókeypis. Það varð
því þessum börnum auðvelt að taka
upp merkið þar sem foreldrunum
sleppti. Áfram skyldi haldið með
kröfugerðirnar.
Flestir þeir sem tilheyra þessari
’68 kynslóð og komust í kynni við
þá strauma sem þá voru uppi hafa
gengið brenglaðir til orða og at-
hafna æ síðan. Flestir þeirra sem
höfðu sig í frammi með kröfur og
slagorð hér á landi og raunar líka
þeir sem voru erlendis við nám á
þessum árum hafa ekki skilað sér
„Flestir þeir sem tilheyra þessari ’68 kynslóð og komust í kynni við þá
strauma sem þá voru uppi hafa gengið brenglaðir til orða og athafna
æ siðan.“
sem skyldi inn í raunverulegt at-
hafnalíf. Þeir hafa langflestir sest
upp hjá opinberum stofnunum og
orðið kerfisþrælar í einhverri
menntastofnuninni. Sumir eru enn
að og halda uppi kröfum um styrki
og lán frá hinu opinbera, eins og
þeir gerðu á þessum árum. Þeir
komast aldrei út úr vítahringnum.
Það er staðreynd að sú hug-
myndafræði sem ’68 kynslóðin
ríghélt sér í og gerir enn hefur beð-
ið skipbrot og það víðar en í
íslensku þjóðlífi. Alls staðar þar
sem þetta fólk hefur ílenst, kveður
við einhvern falskan tón, sem sár-
biður um aðstoð frá hinu opinbera
í hvaða formi sem vera skal og
sumum hefur orðið drjúgt úr því
a.m.k þar sem listir eru annars veg-
ar. Má nefna sem dæmi fjáraustur
Ríkisútvarpsins til handa einstakl-
ingum úr þessum hópi.
Auðvitað eru dæmi um að ein-
staklingar af þessari kynslóð hafi
spjarað sig og rifið sig upp úr aum-
ingjaskapnum en það er sjaldgæ-
fara. Að öllu samanlögðu á þessi
’68 kynslóð ekki neina kröfu til
þess að um hana sé fjallað með
þeirri andakt sem stundum ber við
í mæltu og rituðu máli. Síst af öllu
á íslandi þar sem hverja vinnufæra
hönd verður að nýta til verka og
ekkert hugarvingsl dugir.
Fótalýjandi
maimaragólf
í Kringlunni
Viðskiptavinur skrifar:
Nýja verslunarmiðstöðin Kringlan
er sannkölluð marmarahöll, ákaflega
fallegt og glæsilegt hús.
Líklega var það rétt ráðstöfun að
velja marmara á götur og torg í
Kringlunni fyrir allar þær þúsundir
sem þar eiga eftir að ganga þrátt fyrir
að mjög þreytandi sé að þramma lengi
um á svo hörðu gólfi. En að leggja
þetta harða efni í hólf og gólf á hverja
verslunina á fætur annarri finnst mér
allt of mikið. Ég vorkenni starfsfólk-
inu að þurfa að vinna á þessum hörðu
gólfúm í framtíðinni.
Mér fannst ég hvílast er ég kom inn
í búðir með teppi, dúka eða jafnvel
parket á gólfúm. Slík gólf hljóta að
hafa aðdráttarafl fyrir viðskiptavin-
ina.
Islenskir innanhússhönnuðir mættu
vera sjálfstæðari í hugsun, ekki undir
slíkum áhrifum hver frá öðrum sem
raun ber vitni, láta ekki glæsileikann
ráða á kostnað þæginda. Eg var dauð-
þreytt í fótunum eftir tveggja klst.
skoðunarferð í Kringluna en ég fer
þó fljótlega aftur en þá í mýkri skóm.
Hringið
í síma
27022
millikl.
13 og 15,
eða skrifið.
Það er ágætt aö geta hvílt lúin bein á bekkjum Kringlunnar eftir skoðunarferð
á hörðu marmaragólfunum.
„Islendingar
flýja land"
Kristin Sigurðardóttir skrifar:
Mikið ósköp geta íslendingar verið
hreyknir yfir því að hér sé nóg at-
vinna. Ég lít á auglýsingadálkana
og á að hrópa húrra fyrir því að búa
á íslandi. Þama býðst mér næg at-
vinna. Ég fæ að púla og strita í
heilan mánuð til þess að gefa húseig-
anda eða íbúðareiganda öll mín
laun, í von um að einhvem daginn
auðnist mér að fá rétt til þess að
kaupa íbúð og leigja hana út þar til
ég get sjálf staðið undir greiðslum á
lánunum á henni.
Hvers vegna höfum við ekki nægi-
legt vinnuafl á íslandi? Jú, það er
vegna þess að fólkið hefúr flúið sitt
land og leitað á náðir frændþjóða
sinna í von um betra líf. Hér er ekki
um að ræða bara ungt fólk heldur
tvær kynslóðir.
Það er ömurlegt fyrir íslending að
vera búsettur í fátækrahverfi í Sví-
þjóð og sjá tvær kynslóðir koma
þangað sem flóttamenn undan von-
lausri stjóm og verðbólgu. Við
getum ekki sagt að við séum að flýja
fjöldamorð og ofsóknir og við þorum
ekki að segja að við séum að flýja
það að þurfa að stela okkur mat og
klæðum sem er talið réttmætt að
allir hafi lögum samkvæmt í Svíþjóð.
Fyrimiyndir
Magnús Hafsteinsson skrifar:
Ég tek heils hugar undir með
Gunnari Sverrissyni sem skrifaði
lesendabréf hér fyrir stuttu um
hversu mikil fyrirmynd forseti vor
er lýð þesaa lands.
Þó veit ég að þetta er ekki eins-
dæmi meðal þjóðarleiðtoga nútí-
mans því Gorbatajof Sovétleiðtogi
er hættur að hafa vín í veislum,
öðrum til eftirbreytni. Þó má segja
að það sé alíslensk hugmynd því
að Vilhjálmur Hjálmarsson, fyrr-
verandi menntamálaráðherra,
hafði ekki vín í veislum.
Endursýnið
Mtuflmdana í
yyVllgýllIlgCIIICl I
■ mt U
nvemnu
B.A. hringdi:
Ég má til með að þakka íalenska
ríkiasjónvarpinu fýrir kanadísku
þættina „Unglingana f hverfinu"
sem sýndir voru fyrir fréttir á
þriðjudögum.
Þetta eru feriega góðir þættir og
mér finnst að rfkissjónvarpið megi
sýna fleiri þætti í þesum dúr eða
jafiivel endursýna þessa í vetur því
að ég veit um marga sem misstu
af fiestum þáttunum.
sóistón
tapaðist hjá
Surtshelli
Margrét Ólafsdóttir hringdi:
Fyrir rúmlega tveimur vikum, á
laugardegi, varégá ferð við Surts-
helli í Borgarfirði og stöðvaði
bílinn við afleggjarann og akiltdð
upp í hellinn.
Ég var eitthvað að ruslast í
skottinu og taka þar til og gleymdi
þessum fína sólstól uppi við skiltið
þegar ég keyrði í burtu. Tveimur
tímum síðar, þegar ég uppgötvaði
hvarfið, var stólKnn horfinn. Þetta
var stór, Ijóadrapplitaður stóll með
brúnu og rauðu blómamynstri.
Sá sem bjargaði sólstólnum
þama uppi við skiltáð getur nú
óhræddur haft samband við mig í
síma 12128.