Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1987, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1987.
11
ekki skemmtilegt í Klúbbnum þá var
farið í Sigtún, sem þá var einn stærsti
skemmtistaðurinn, eða í Óðal. Þann-
ig voru oft sömu gestir á mörgum
veitingahúsum á sama kvöldi.
Aðgangseyrir hækkar
Þegar Ólafur Laufdal byggði
Broadway á sínum tíma taldi hann
sig þurfa hærri aðgangseyri til að
staðurinn gæti borgað sig. Hann
hækkaði aðgangseyrinn og setti í
staðinn upp tískusýningar sem síðan
var tekið eftir honum annars staðar.
Þannig var á tímabili varla farið á
skemmtistað öðruvísi en tískusýning
fylgdi í kaupbæti. Menn borguðu
hærra gjald inn á staðina en um leið
hættu þeir að fara á milli þeirra
þannig að nú urðu veitingahúsa-
menn að skipta kökunni á milli sín.
Veitingahúsum flölgaði um einn
stóran en í raun fækkaði gestum.
Einhverjir urðu því að láta í minni
pokann og svo fór að Sigtún lagði upp
laupana. Ennfremur urðu eigenda-
skipti á öðrum stöðum.
Bjórkrár á öllum hornum
Þegar litlum matsölustöðum, sem
höfðu vínveitingaleyfi, fór að fjölga
tóku þeir einnig gesti frá vínveitinga-
húsunum. Fólk fór þá út að borða
og sat á matsölustöðunum þar til það
fór heim. Ekki bætti úr skák þegar
svokallaöar bjórkrár skutu allt í einu
upp kollinum hver af annarri. Eng-
inn aðgangseyrir og fólkið þyrptist á
þá. Enn í dag eru margir sem fara á
slíka staði fremur en inn á dýr veit-
ingahús.
Eitthvað urðu veitingahúsamenn
til bragðs að taka þegar fólkið hætti
að koma inn á staðina og þá skaU
yfir skemmtikvöldaæði. Boðið var
upp á skemmtidagskrár og þríréttaða
máltíð. Með því móti vildu veitinga-
húsamenn fá gestina fyrr inn í húsin
I Þórskaffi á föstudagskvöldi sátu tveir snillingar og spiluðu tónlist fyrir
tómu húsi. DV-mynd Kristján Ari
Nýtt veitingahús verður tekið í notkun i næsta mánuði. Er það enn einn veitingastaður Ólafs Laufdal, meira en
helmingi stærri en hinir. Margir veitingamenn eru uggandi vegna þessa nýja staðar þvi Ijóst þykir að markaður-
inn þolir ekki fleiri staði. Þessi mynd var tekin í fyrradag af nýja salnum sem á að rúma 2.500 gesti.
DV-mynd Brynjar Gauti
og koma í veg fyrir að þeir færu á
htlu matsölustaðina. Fyrst i stað
gekk þetta upp og gestir tóku þessari
nýjung vel. En þeir voru hættir að
fara út á fimmtudags- og sunnudags-
kvöldum þannig að nú voru einungis
föstudags- og laugardagskvöldin eft-
ir. Meira að segja skemmtikvöld
ferðaskrifstofanna, sem voru lengi
vel vinsæl á sunnudagskvöldum,
duttu upp fyrir þar sem enginn áhugi
var fyrir þeim lengur.
Kynslóðin sem týndist
Nú hafa þessi svokölluðu skemmti-
kvöld verið í nokkur ár og menn eru
sífellt að leita að einhveiju nýju.
Reyndar ekki nýju því nú leita þeir
til fortíðarinnar. Hvar er fólkið sem
fyllti húsin fyrir nokkrum árum?
spyrja menn og leita að týndu kyn-
slóðinni. Að því er virðist hefur
týnda kynslóðin ekki fundist. Ennþá
fer gestum vínveitingahúsanna
fækkandi og þrátt fyrir aö fjölmenn-
ustu árgangar íslandssögunnar séu
núna á vínveitingahúsaaldrinum.
Nú, þegar enn eitt vínveitingahúsið
er að rísa, spyrja menn sig hvað verð-
ur. Þohr markaðurinn enn eitt
vínveitingahúsiö? Sennilega ekki. Þá
er spurningin: hver fer á hausinn og
hvað ætla veitingamenn að gera til
að fá fólkið inn á staðina?
DV ræddi við nokkra veitingamenn
og leitaði áhts hjá þeim.
-ELA
Kristinn Pedersen lögregluvarðstjóri: Nei,
ekki oft. Ég fór fyrir þremur vikum í Broad-
way. Það var ágætt. Annars finnst mér of
dýrt að skemmta sér og ég hef heldur enga
sérstaka löngun til þess. Nei, mér finnst eng-
inn staður neitt betri en annar.
Erla Eðvarðsdóttir húsmóðir: Nei, mjög sjald-
an. Það er aðahega vegna þess að ég er með
barn og á erfitt með að komast út. Ég fór fyr-
ir þremur vikum í Hollywood og það var
ágætt. Annars fmnst mér enginn staður hér
betri en annar.
Nanna Þorleifsdóttir húsmóðir: Já, ég fer
mjög oft á félagsböh. Ég fór fyrir tveimur vik-
um og fer aftur í kvöld. Kunningjar mínir
fara á þessi böU og mér fmnast þau mjög
skemmtileg. Ég fer aldrei á hina almennu
skemmtistaði og á engan uppáhaldsskemmti-
stað.
Lára Pétursdóttir 19 ára nemi: „Já, ég fer
stundum. Ég fór um síðustu helgi í Evrópu.
Það er ipjög góður staður. Krakkar á mínum
aldri fara mikið út að skemmta sér og þá helst
í Evrópu, Casablanca og Útópíu. Mér finnst
of dýrt að fara á böU og fer því ekki um
hverja helgi.
Mikill samdráttur
- segir Vilhelm Wessman á Hótel Sögu
„Það er alveg rétt hjá þér, það
hefur orðið mikil fækkun gesta á
vínveitingahúsum, ‘ ‘ sagði Vilhelm
Wessman, veitingamaður á Hótel
Sögu. „Það er margt sem spUar inn
í þetta. MikiU fjöldi af veitingahús-
um og smærri matsölustöðum sem
taka hluta af traffikinni til sín. Það
er alveg á hreinu að það er erfiðara
að fylla húsin en var hér fyrir
nokkrum árum. Ég get nefnt sem
dæmi að hér áður þurftum við að-
eins að setja minnstu gerð af
auglýsingu í blöð um að það væri
opið. Þá vorum við bara með eina
hljómsveit og alltaf fullt hús. Um
það leyti sem Hótel Saga var opnuð
vorum við stundum með erlenda
gesti og þá á sunnudagskvöldum
til að fá fólk inn á þeim kvöldum.
Nú eru sunnudagskvöldin alveg
dottin út,“ sagði Vilhelm.
„Ég held að það hafi verið sam-
dráttur hjá öllum vínveitingahús-
um.“ Vilhelm var spurður hvort
hann héldi að um væri að kenna
dýrum skemmtikvöldum. Hann
sagðist varla telja það því maturinn
væri á mjög hagstæðu verði. „Að-
gangseyririnn hefur hækkað en í
staðinn eru staðirnir með tvær
hljómsveitir og dýra skemmtidag-
skrá. Einnig má kannski segja að
tíðarandinn hafi breytst alveg eins
og þegar tónlist breytist og þvíum-
líkt. Það er mín skoðun aö þegar
mikil þensla er í þjóðfélaginu eins
og núna þá fari fólk í utanlands-
ferðir og skemmti sér minna. Það
virðist vera að vortraffík sem alltaf
var sé að hverfa þó aö aðsókn sé
alltaf mjög góð á laugardagskvöld-
um. Haustin eru slæm en ástandið
lagast oft eftir áramótin. Maður
veit ekki hvernig það fer núna. Við
höfum leigt Súlnasalinn út á fóstu-
dagskvöldum og erum því einungis
með ball á laugardagskvöldum,"
sagði Vilhelm.
„Það má kannski einnig segja,“
hélt hann áfram. „Að þetta form
sem hefur tíðkast undanfarin ár sé
að ganga úr sér. Það þarf að finna
upp eitthvað nýtt. Við ætlum að
vera meö okkar skemmtidagskrá
til áramóta, þá kemur inn ný dag-
skrá en það má vel vera að við
þurfum að huga að einhverju allt
öðru eftir það. Við stílum upp á að
fá fyrirtækjahópa bæði héðan og
utan af landi og það hefur veriö
raunin. Fólk kemur saman í hóp-
um. Við bjóðum skemmtidagskrá
og þríréttaða máltíð á 2.900 krónur
og höfum aUtaf haft húsfylli á laug-
ardagskvöldum. Einnig er opið
eftir að mat lýkur og þá koma þeir
inn sem ekki vilja sjá skemmtiat-
riði eöa borða mat,“ sagði Vilhelm.
Hann var loks spurður hvernig
honum litist á nýjan skemmtistað
til viðbótar. „Ég hef ekki trú á að
markaðurinn þoh fleiri hús nema
til komi einhverjar aðrar leiðir. Ég
meina að fundið verði upp eitthvað
allt annað form en verið hefur.
Annars tel ég að spurningin verði
hver stendur uppi eða hver lifir.“
-ELA
Gamaldags staður og bara diskotek:
Skil ekki þessar vinsældir
- segir Svanur Agústsson í Leikhúskjallamum
„Eg satt að segja skil ekkert í hvað
það er sem fólk leitar að hér. Mér er
það hulin ráðgáta," sagði Svanur
Ágústsson, veitingamaður í Þjóöleik-
húskjallaranum. „Við getum tekið
hingað inn 410 manns og venjulega
er biðröð hér fyrir utan upp úr tólf
og fram eftir nóttu. Fólk skiíur ekk-
ert í þvi að þaö skuli ekki komast inn
en því miður þá er bara allt fullt hjá
okkur fóstudags- og laugardags-
kvöld,“ sagði Svanur ennfremur.
Þjóðleikhússkjallarinn hefur sér-
stöðu að þvi leyti að leikhúsgestir
koma í mat klukkan sex og sitja til
átta, koma niður í hléi og fara heim
um miðnætti. Þá kemur fólk utan úr
bæ inn í húsið. „Við erum með sex
til sjö hundruð manns hér á kvöldi
og við getum alls ekki kvartað."
- Nú býður þú ekki neitt nema tón-
hst af plötum?
„Viö erum með ágætisdiskótek og
við erum með kvöldverð hér á 1.090
krónur. Við erum lægstir í öhu,
áfengi, gosi og aðgangseyri. Hins veg-
ar má segja að það sé kominn tími
til að gera endurbætur a þessu hús-
næði og það stendur til jafnvel næsta
vor. Við höfum haft hér fastagesti
sem er listafólk af öllum gerðum,
skáldfrömuði og jafnvel fólk úr
sjúkrahúsgeiranum. Mér virðist að
hingaö komi fólk til að hitta annað
fólk og menn segja að hér sé hægt
að tala saman. Staðurinn er mátu-
lega stór til að fólk hafi yfirsýn yfir
hann. Ég get sagt að ef ég fer í Broad-
way þá lendi ég í hringiðu og sé
ekkert nema manninn fyrir aftan og
framan mig,“ sagði Svanur. „Ég hef
rekiö þennan stað í 17 ár og hér áður
fyrr vorum við með finar hljómsveit-
ir en þaö var ekki fyrr en við skiptum
yfir í diskótekið sem aðsóknin fór að
stíga. í síðasta mánuði komu hingaö
sex þúsund manns og við höfum aö-
eins opið fóstudags- og laugardags-
kvöld,“ sagði hann. „Húsið er líka
lokað tvo mánuöi á ári. Af hverju
þessi staöur hefur slíkt aðdráttarafl
get ég ekki skilið,“ sagöi Svanur
Ágústsson.
-ELA