Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1988, Blaðsíða 8

LAUGARDAGUR 9. APRÍL 1988.
eftir að fylgja
mér alla
Þaö kom á óvart í poppheiminum
á síðasta áriþegar fréttist að Boy
George ætlaði að reyna fyrir sér á
nýjan leik eftir að hafa orðið eitur-
lyfium að bráð. Þá áttu ilestir von á
að ferill þessa skrautlega söngvara
væri á enda og raunar fór svo að
hljómsveitin hans - Culture Club -
lifði áfalhð ekki af. En Boy George
er snúinn aftur og í kvöld heldur
hann tónleika í Laugardalshöllinni.
Boy George hefur gengið illá aö .
koma fótunum undir sig á ný en samt
bíða menn ávallt eftir næsta uppá-
tæki hans. Hann vakti alltaf mesta
athygli fyrir skrautlega framkomu
þótt enginn drægi í efa hæfileika
hans sem söngvara. Áður en heróín-
ið tók af honum völdin árið 1985 átti
hann fjölmörg topplög í popptónlist-
inni.
Heróínið á
- segir
Boy George
sem heldur
tónleikahér
í kvöld
I<gaftasögur
Hann var líka mjög umtalaður
og seint verður hægt að koma tölu á
allar kjaftasögurnar sem gengið hafa
um hann. Hann hefur oftar en ekki
valiðsérgerviklæðskiptingsinsí '
ýmsum útgáfum og það eru þessi
gervi sem vakið hafa hvað mesta at-
hygli. „Ég veit ekki hvað ég hef heyrt
margar sögur úm sjálfan mig,“ sagði
Boy George nýlega í viðtali við tón-
listartímaritið Record Mirror. „Einn
brandarinn á að vera svona: Af
hverju eru engar nálari jólatrénu
hjá Boy George? Þarna er verið að
vísa til þess þegar ég lenti í heróín-
inu.
Ég get sagt ykkur að það sem fólk
kann best við í.fari annarra er eymd
þess en mér er sama. Ég get vel hleg-
ið aö þessum bröndurum. Ég segi það
satt að mér þykja þeir fyndnir."
Þegar Boy George birtist á ný náði
hann þegar nokkrum vinsældum og
komst inn á topp 10 í Bretlandi. Samt
hafa menn rekið augun í að ekki er
allt með felldu enn. Hann virðist tek-
inn og vinsældirnar hafa menn
frekar rakið til gamallar frægðar en
að lögin hans séu eins góð og þau
voru áður. Hann stendur þó marg-
falt betur að vígi en byrjendur í
poppinu þótt fortíöin eigi eftir að
þvælast fyrir honum næstu árin.
Veitnúhve lífið
erdýrmætt
„Ég hef eytt mestu af tíma mínum
í að skemmta öðrum,“ er ennfremur
haft eftir Boy George. „Framkoma
mín í hittifyrra olli þó aðdáendum.
mínum miklum vonbrigðum og ég
hef ekki áhuga á að endurtaka þaö.
Vinir mínir hafa yfirgefið mig og ég
þarf ekki að hafa mörg orð um hve
ég hef tekið það nærri mér. Ég veit
að sagan um heróíntimabilið í lífi
mínu á eftir aö fylgja mér lengi. Það
er hlutur sem ég verð að sætta mig
við. Þetta hefur líka orðið til þess að
ég sé nú betur en áður hvað líflð er
dýrmætt.
Fólk hefur gaman af að lesa um
ófarir annarra einu sinni eða svo en
til lengdar verða slíkar sögur leiði-
gjarnar. Ég geri ekki ráð fyrir að
þreyta fólk í framtíðinni með sögum
af vanhugsuðum uppátækjum. Eg er
jú skemmtikraftur og finn að ég
skemmti sjálfum mér best á sviðinu.
Ég hef eiginlega ánetjast því aö vera
poppstjarna og langar ekki til að
losnaundanþví.
Allt frá því Boy George kom fyrst
fram hafa sögur af honum verið vin-
sælt blaðaefni og þó keyrði ekki um
þverbak fyrr en síðla árs 1986. Þá
vitnaðist að þrír af félögum hans
höfðu látist vegna ofnotkunar á eit-
urlyflum og sjálfur var hann hætt
kominn. Þessa haustdaga var hann
tíður gestur í réttarsölum þótt hann
slyppi á endanum með væga sekt.
Vogunvinnur,
voguntapar
Öllum var ljóst að Boy George
var ekki saklaus þátttakandi í þess-
um leik en samt naut hann samúðar
í og með. „Svona fer fyrir þeim
frægu,“ sagði fólk. Boy George er
óhræddur að rifla þessa tíma upp.
„Sá sem einu sinni er kominn með
flölmiðlana á hælana brotnar smátt
og smátt niður,“ segir hann. „Mér
þótti einu sinni lítið til George Mic-
hael koma og fyrirleit hann eiginlega
sem tónlistarmann en þegar farið var
að slúðra um líferni hans skipti ég
ósjálfrátt um skoðum. Ég snerist til
varnar því ég vissi ósköp vel hvað
var að gerast. Ég þekkti þetta allt
sjálfur. Þetta er kaldhæðnislegt en
það þurfti fyrst að segja mér að mað-
urinn væri skepna til að ég lærði að
meta hann.
Það gildir í poppheiminum að vog-
un vinnur, vogun tapar. Stundum
tapa menn öllu og það er líka kald-
hæðnislegt að þá er eins og menn séu
fyrst metnir að verðleikum. Ég vil
ekki njóta samúðar vegna þess að ég
tapaði öllu. Og svo virðist sem sumir
krakkar minnist mín bara vegna
þess að ég var hætt kominn vegna
eiturlyflaneyslu. Ég fæ bréf frá
krökkum sem spyrja: „Mig langar til
að reyna eiturlyf. Ætti ég að gera
það?“ Ég get ekkert nema svarað
neitandi: „Það ættir þú ekki að gera.“
Hefekkiennnáðmér
Ég hef ekki enn náð mér eftir eit-
uriyfin og það á eftir að líða langur
tími þar til ég næ mér að fullu. Mér
finst allt annað en þægilegt að hugsa
til þessa. Ég get heldur ekki sætt mig
við þá hugsun aö þetta sé gjaldið sem
ég hef orðið að greiða fyrir allt gam-
anið. Ef svo er þá var það ekki þess
virði.
Menn eru alltaf háðir einhverju.
Þaö er auðvelt að afvegaleiða hvern
mann, sama hversu vel hann er gerð-
ur. Fólk hefur sagt við mig: „Þú ert
vel gefmn, af hverju léstu fara svona
með þig?“ En þetta er ekki rétt hugs-
un. Sumum tekst að hafa sflórn á sér
en öðrum ekki og sumir eru bara
lagnir við að leyna löstum eins og
eiturlyflaneyslu. Mjög margar popp-
stjömur nota eiturlyf þótt fáir viti
um það. Ég veit um margar án þess
að ég vilji nefna nöfn. Sumu af þessu
fólki finnst þetta allt í lagi.
Flestir byija á að fikta og lofa sjálf-
um sér að hætta áður en eitrið hefur
náð völdunum. Einn daginn er þó svo
komið að það er um seinan. Ég lenti
í þessu. Ég vil þó ekki vorkenna sjálf-
um mér. Það væri auðvitað lygi ef
ég héldi því fram að mér hefði liðið
vel meðan ég var háður eiturlyflun-
um en mér leiö heldur.ekki hörmu-
lega.
Ég hefaldrei gert mér grein fy rir
hvað varð þess valdandi að ég fór að
taka eiturlyf. Ég hafði alltaf getaö
gert það sem mig langaði til þangað
til ég var orðinn mjög frægur. Þá
fannst mér eins og ég væri fastur í
neti og réði ekki lengur lífi mínu
sjálfur.
í byijunárs árið 1985 ákvað ég að
taka mér smáfrí frá öllu saman og
skemmta mér. Það leið þó ekki á
löngu áður en gamanið fór að kárna.
Fyrst í stað neitaði ég að nokkuð
væri að. Ég reyndi meira að segja að
breiða yfir vandamál mitt með því
að leggja baráttunni gegn heróíninu
liðþótt ég væri sjálfur háður því.
Ég vissi að ég átti við vandamál að
stríða en kærði mig ekki um að aðrir
væru að gera sér mat úr mínum
málum. Eg ætlaði mér að yfirvinna
það einn en það er allt annað en auð-
velt að fá næöi til þess fyrir mann
sem heitir Boy George."
-GK