Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1988, Blaðsíða 13

LAUGARDAGUR 9. APRÍL 1988.
13
DV-mynd gk/Akureyri
.Staöurimi er ekki finn, heldur italskur, eins og honum virðist ætlaö að vera.
Jónas Kristjánsson skrifar um veitingahús
Sunnan fjalla
er enginn Uppi
Uppinn er skemmtilegasta ný-
breytnin um langt árabil í veit-
ingamennsku Akureyrar, sér-
kennileg blanda af ítölsku og
austrænu, napurgríni og aula-
fyndni, pizzukrá og virðingar-
matstað. En ítalski þátturinn er
öflugastur.
Eins og vindurinn
hurfu þeir allir
Síðustu árin hafa nýjar mat-
stofur höfuðstaðar Norðurlands
einkum stælt dauflega þaö, sem
fyrir var, enda hefur þeim
undantekningarlítið vegnað illa
og þær orðið að leggja upp laup-
ana. Farin er Lautin, farinn er
Kjallarinn, farinn er Mánasalur
og farið er Laxdalshús sem veit-
ingastaðir á almennum markaði.
Þeir komu eins og vatnið, hurfu
eins og vindurinn og enginn
man, að þeir hafi verið til.
Uppinn er hins vegar allt öðru
vísi en aðrir norðlenzkir mat-
staðir. Þar á ofan er hann ólíkur
öllum veitingasölum sunnan
fjalla. Hann er uppákoma, ein-
stakur í sinni röð. Ég mundi
sennilega fara þangað, ef ég færi
einu sinni í Akureyrarferð út að
borða, af því að hann er eini
staðurinn, sem býður eitthvað,
er Reykvíkingar hafa ekki.
Uppihn er samt dýrari en viö
má búast af útliti og atlæti. Hann
er miðlungsstaður að verðlagi,
heldur ódýrari en Torfan í
Reykjavík. í akureyrskum sam-
anburði er hann mitt á milli
Bautans og Smiðjunnar, á
svipuðum slóðum og Höfðaberg,
matsalur Hótels KEA. Sem
dæmi um óhagstætt verðlag
Uppans er, að á borðum eru
mataráhöld vafin inn í pappírs-
þurrkur, sem hæfa ekki kvöld-
verðlagi staðarins.
Þríréttað með salatbar og kaffi
kostar á Uppanum að meðaltali
1863 krónur, en pizzur eru ódýr-.
ari, á 555 krónur að meðaltali. í
hádeginu er boðin súpa, hálf
pizza og aðgangur að salatbar á
490krónur.
Gamansemi
fáránleikans
Uppinn er á annarri hæð í húsi
við austurhhð Ráðhústorgs, þar
sem áður var kaffistofan Torg, í
hjarta bæjarins. í löngum gangi
niðri hanga margvíslegir brand-
arar á því menningarstigi
menntaskólanema, sem kalla
mætti gamansemi fáránleikans
eða aulafyndni.
Fyrir ofan stigann eru hsta-
verk úr nytjahlutum smíða og
búsýslu. Andspænis stiganum er
örlítill salatbar og að baki hans
pizzugerðarhom, þar sem pizzur
era flattar og bakaðar við timb-
urloga í voldugum pizzuofhi. Til
hhðar er eldhússkenkur að
ítölskum hætti.
Fyrir innan eru svo sæti fyrir
um það 40-50 manns í eins konar
garðstólum við pínulítil hm-
viðarborð. Staöurinn er ljós-
málaður og dauft lýstur að kvöld-
lagi. Fyrir mörgum, htlumglugg-
um eru sérkennhega hengd
gluggatjöld, svo sem raimar tíðk-
ast víðar í akureyrskum veitin-
gastofum. í lofti snúast stórar
viftur. Niðursoðin tónhst var
ekki óþægheg.
Fólk kemur ekki í sparifótum í
Uppann. Raunar er staðurinn
laus við að vera uppalegur.
Staðurinn er ekki fínn, heldur
dáhtið ítalskur, eins og honum
virðist líka ætlað að vera. Gestir-
nir, sem ég sá, voru flestir á ung-
um aldri, sumir með börn með
sér. Þjónustan var góð, en
greinhega ekki langskólagengin.
Lítið pasta
-góð pizza
Nokkur frambærheg vín eru á
vínhstanum, Trakia hin búlg-
arska, ítölsku toskanavínin
Santa Cristina og Riserva Duc-
ale, svo og Gewurztraminer og
Riesling Hugel frá Elsass.
Á salatbamum var fems konar
brauð, allt gott, raunar betra en í
Ö *L?
át
~Æ\
Im w
Kokkahúfur eru fyrir matreiðslu og
blóm fyrir umhverfi og þjónustu, en
krónupeningarnir tákna verðlagið.
Bautanum. Sjálfur salatbarinn
var nokkru minni í sniðum en
barinn í Bautanum og að sumu
leyti ekki eins ferskur. Svepp-
imir vom th dæmis mun betri í
Bautanum. Barinn í Uppanum
einkenndist af ýmiss konar
blöndum fremur en af hreinu
grænmeti.
Á matseðlinum vom aðeins
tveir pastaréttir, lasagne og
taghatehe, sem kahað.er ‘tagh-
atehy, ámatseðhnum. Égprófaði
þá ekki, en hins vegar eina
pizzuna. Hún reyndist hæfilega
þunn og mjög bragðgóð, með
beztu pizzum, sem ég hef smakk-
að hér á landi.
Stinnu hrísgrjónin
eru lcindsins beztu
Grhlaður hörpufiskur á teini
var frekar seigur og ómerki--
legur. Hins vegar vom hrís-
grjónin, sem fylgdu, hin beztu,
sem ég hef fengið í íslenzku
veitingahúsi. Þau vom ekki
mauksoðin, heldur stinn undir
tönn, svo sem ítalir kaha ‘al
dente,. Það eitt dugir th að
viðurkenna Uppann sem ítal-
skan, því að ítalir einir kunna að
elda hrísgrjón af þessari ná-
kvæmni. Ég hafði svo sömu,
góðu reynsluna af hrísgrjónum,
sem fylgdu öðrum réttum, er ég
prófaði á þessum stað.
Sæsniglakoddi, kahaður á
matseðh ‘frá Famagusta,, var
góður. Sniglamir vom ekki seig-
ir, bomir fram á smjördeigsbohu
og í fylgd með tvenns konar sósu,
annarri heitri og torskihnni að
gerð, en hinni kaldri og af ætt
tómatkraftsósu.
Grhlpinni, kahaður ‘að suður-
amerískum hætti,, var hlaðinn
lambakjöti, sæmhegur á bragð-
ið, borinn fram á tómat-
blönduðum hrísgrjónum.
Smokkfiskurinn hét hinu
austræna nafni ‘Lee Kun Kee, og
var einstaklega góöur, raunar
betri en annar smokkfiskur, sem
ég hef snætt hér á landi, utan
einn, sem ég fékk endur fyrir
löngu hjá Skúla Hansen, þegar
hann var enn yfirkokkur á Holti.
Smokkfiskur Uppans var afar
meyr og afar kryddaður, borinn
fram á hinum títtnefndu fyrir-
myndar-hrísgrjónum, sem vom
hraustlega krydduð.
Eldsteiktur lambavöðvi var
ofsalega kryddaður og misjafnt
eldaður, en sumpart ágætlega
hrásteiktur, borinn fram á
kálbeði og með bakaðri kartöflu
th hhðar. Rauðvínssósan, sem
fylgdi, var mögnuð. Hins vegar
fannst lítið piparrótarbragð að
sósunni, þótt þess væri sér-
staklega getið á matseðh.
Djúpsteiktur
ostur og ís
Hin séríslenzka djúpsteiking-
ardeha einkenndi eftiréttina tvo,
svo að ég kannaði þá ekki. Það
vora djúpsteiktur ostur og
djúpsteiktur ís, hæfhegt fæði
fyrir áhugafólk um gamansemi
fáránleikans. Kannski era eftir-
réttimir bara framlag kokksins
th staðarsthsins.
Pizzur Uppans, smokkfiskur og
einkum þó hrísgrjónin ‘al dente,
eiga erindi í matargerðarhefð
íslands. Frá því að Bautinn
opnaði er Uppinn eina mark-
verða nýjungin í veitinga-
mennskuÁkureyrar. Þess vegna
óska ég staðnum góðs gengis. Er
ég þó ekki að hkja fæðingu
Uppans viö byltinguna, sem varð
fyrir noröan með innreið Baut-
ans endur fyrir löngu.
Jónas Kristjánsson
Mandeville
CZDF=- I_CZDr^JCZJCZDr^J
FRAMLEIÐENDUR HEIMSINS
FÍNUSTU DÖMU- OG HERRA-
HÁRKOLLA OG HÁRTOPPA
HAFA SÉRFRÆÐING í DAG OG NÆSTU VIKU
Á RAKARASTOFUNNI KLAPPARSTÍG. sími
12725; hjá HÁRSNYRTINGU REYNIS. Strandgötu..
6. Akureyri. sími 24408. og í KLIPPÓTEK. Hafnar-
götu 23. Keflavík. sími 13428.
RÁÐSTEFNA UM NÝJAR OG BETRI
LEIÐIR í MÁLEFNUM ALDRAÐRA Á ÍS-
LANDI, MEÐ AUKNUM SJÁLFSÁKVÖRÐ-
UNARRÉTTI OG NÝJUM, HAGKVÆMUM
RÁÐSTÖFUNUM í BYGGINGARMÁLUM
ELDRI BORGARA
veröur haldin að tilhlutan Heilbrigöis- og tryggingar-
málaráðuneytisins í Borgartúni 6, miðvikudaginn 20.
apríl nk. og hefst með innritun kl. 8.30 þar á staðnum.
Sveitarstjórnarmönnum og öðrum sem starfa að þróun
öldrunarmála er sérstaklega bent á ráðstefnu þessa.
Fundarskrá:
Kl. 08.30 Innritun.
Kl. 09.00 Setning, hr. Guðmundur Bjarnason heil-
brigðisráðherra.
Kl. 09.15 Framsöguerindi. Nýjar hugmyndir í bygg-
ingamálum og sjálfsákvörðunarréttur eldri
borgara. Ásgeir Jóhannesson, forst. Inn-
kaupastofnunar ríkisins og formaður stjórn-
ar Sunnuhlíðar í Kópavogi.
Kl. 10.00 Bankar geta veitt ráðgjáf og brúað bilið á
meðan eldri borgarar skipta um bústað.
Erindi, Jón Adolf Guðjónsson bankastjóri.
Kl. 10.25 Þannig viljum við búa. Erindi, Egill Bjarna-
son, íbúi í Sunnuhlíð í Kópavogi.
Kl. 10.50 Uppbygging og rekstur verndaðra þjón-
ustuíbúða og félagsstarf aldraðra. Erindi,
Halldór Guðmundsson, forstöðumaður
Hlífar, isafirði.
Kl. 11.15 Frá sjónarhóli sveitarfélaga. Erindi, Páll
Gíslason, yfirlæknir og borgarstjórnarmað-
ur úr Reykjavík.
Kl. 11.40 Samstarfsnefndin um málefni aldraðra.
Formaður nefndarinnar, Steinunn Sigurð-
ardóttir hjúkrunarfræðingur.
Kl. 12.00 Matarhlé.
(í matarhléi geta menn skráð sig á mæl-
endaskrá eftir hádegið. 30 ræðumenn fá 5
mín. hver.)
Kl. 13.00 Allt að 30 menn taka til máls.
Kl. 15.30 Kaffihlé.
Kl. 15.45 Pallborðsumræður. Fundarstjóri, Hrafn
Pálsson deildarstjóri.
Kl. 17.00 Ráðstefnulok.
Fundarstjóri verður Finnur Ingólfsson,
aðstoðarmaður ráðherra.
Tilkynna ber þátttöku með bréfi til ráðuneytisins
fyrir 14. apríl 1988.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið.