Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.1988, Qupperneq 20

20
LAUGARDAGUR 21. MAÍ 1988.
Sæmundur Guðvinsson
Reykjavík, 14. maí.
Kæri vin
Eins og þú veist er é'g íjölmiöla-
sjúklingur. Dagurinn byijar með
því aö ég kveiki á útvarpinu klukk-
an átta og stilli á Gufuna. Eftir aö
hafa legiö þar á hleri er staulast
fram úr, snakað sér í sloppinn og
ráfaö niður í póstkassa eftir Mogg-
anum. Kaffið sett á og byrjað aö
lesa andlegt fóður dagsins. Það tek-
ur mig hátt í tvo klukkutíma að
kemba Moggann. Ég les blaðið frá
upphafi til enda og er misánægður
með afraksturinn eins og gengur.
Stundum spái ég lengi í leiðarann
og velti fyrir mér þeirri spurningu
hvon Styrmir, Matthías ellegar
Björn Bjarnason hafi haldið á
penna þann daginn. Stundum er
ég innilega sammála leiðara Morg-
unblaðsins og þá er deginum borg-
ið. Þess á milli gerist ég gagnrýninn
á leiðarann óg velti vöngum yfir
honum allt til kvölds. Inni á milli
hlusta ég svo á fréttir Ríkisútvarps,
Bylgjunnar og Stjörnunnar í þeirri
von að þar meö viti ég allt hvað er
að gerast í þjóðfélaginu. Og vissu-
lega fæ ég fréttir úr öllum áttum
en svo einkennilegt sem það kann
að viröast þá er staöreyndin sú að
eftir því sem fréttastofum íjölgar
þrengist sjóndeildarhringur frétta-
manna. Þetta hljómar auðvitað
sem öfugmæli og ég ætla bara aö
vona að ég hafi rangt fyrir mér.
Ég þakka fyrir allar þær fréttir sem
ég heyri. En sú tilfmning verður æ
sterkari eftir því sem fjölmiðlum
fjölgar að þeim mun ómerkilegri
mál teljist til frétta á sama tíma og
almenningur gerist æ kröfuharðari
um aukna upplýsingamiðlun. En
hér er ég kominn út á hála braut
og ætla ekki að hafa fleiri orð um
þetta efni aö sinni. Þaö er líka svo
auðvelt að setja sjálfan sig í ein-
hvem fílabeinsturn og hafa bara
uppi gagnrýni án þess að setja sig
í spor þeirra sem fyrir þeirri gagn-
rýni verða. Það sem ég ætla loksins
aö segja þér fer hér á eftir og er
frásögn af einum degi í mínu lífi. í
skyndilegu brjálæðiskasti ákvað ég
að fara í fjölmiðlabindindi í einn
sólarhring. Tékka á því hvort ég
væri oröinn svo háður blöðum, út-
varpi og sjónvarpi að ég fengi svo-
kölluö fráhvarfseinkenni ef ég
khppti á neysluna. Þetta var erfiö-
til að gera langa sögu stutta þá skal
ég segja þér að ég hélt þetta út allt
til kvölds. En þá var ég svo illa á
mig kominn að ég skrúfaði frá sjón-
varpinu með krampakenndum
hreyfingum og var orðinn svo
beygöur að ég hefði sætt mig við
hvað sem er. Þótt á dagskrá væri
þáttur um eðlun fugla í Mexíkó þá
var ég tilbúinn til þess að sjá og
heyra. Bara ég fengi orð og myndir
sem kæfðu þessa innilokunar-
kennd sem ég var gripinn. Það tók
mig nokkra stund að ná áttum eftir
að hafa skrúfað frá sjónvarpinu.
Þar blöstu viö mér jakkaklæddir
mennsem töluðu dönsku. Eitt and-
artak hélt ég að ég væri endanlega
oröinn brjálaöur því mér var það
hulin ráðgáta hvenær íslenska
heföi veriö aflögö hér á landi og
danska tekin upp í staðinn. En með
því að leggja við hlustir komst ég
aö raun um aö þama voru danskir
stjórnmálaforingjar að diskútera
úrslit kosninganna þar 1 landi. Ég
rifjaði upp dönskunámið og þóttist
skilja hitt og þetta þótt það skuli
játað hér og nú að mér er nokk
sama hvernig Danir haga sinni
póhtík. Og mér er spurn: hvenær
kemur til þess að danska sjón-
varpiö sýni samræður íslenskra
póhtíkusa að afloknum kosning-
um? Og allt á íslensku, tungumáli
sem enginn skilur utan við sem
byggjum þetta land. En til að slútta
þessu þá skal þess getiö í lokin aö
eftir dönskuna birtust tveir þing-
menn íslenskir plús einn eilífð-
arnámsmaður frá Köben. Þessir
þremenningar samtöluðu sig um
góð ráð handa Dönum. Mér varð
það hins vegar á að skrúfa fyrir
sjónvarpið, hlaupa niður í kassa
og lesa Moggann og DV fram eftir
nóttu: Sem betur fer eru þessi blöð
ennþá skrifuð á íslensku.
Bestu kveðjur,
Sæmundur.
ur morgunn. Ég vissi af Mogganum
niðri í póstkassa. Ég vissi af frétt-
um á öllum útvarpsstöðvum en var
harður á því að kveikja ekki á út-
varpi, sækja ekki Moggann og taka
símann úr sambandi. Prófa að vera
Pahi var einn í heiminum. Hafa
algjöra þögn og vinna. Hamra á
ritvélina og láta það vera eina
hljóðið sem kæmi inn í mín eyru.
Þetta tókst nokkuð vel fram eftir
degi. Þá fór ég að finna fyrir eiröar-
leysi. Ég gat ekki einbeitt mér að
vinnu. Stóð upp frá ritvéhnni á tíu
mínútna fresti, reykti, drakk hálf-
an lítra af kafii og iðaði allur. Loks
gerði ég mér ferð niður í póstkassa.
Taldi sjálfum mér trú um að ég
ætlaði að gá að bréfum. Vissi þó
innst inni að ég ætlaði að kíkja á
Moggann. Það er svona reyklitaður
gluggi á póstkassanum. Ég stóð
þarna fyrir framan kassann og stóð
mig að því að reyna að kíkja á fyrir-
sagnir Moggans sem blasti við mér.
Til þess að geta rýnt í forsíðuna
þurfti ég að krjúpa á kné og leggja
kollhúfur. Sem ég er í þessum stell-
ingum opnast útihurð og nágranni
snarast inn. Ég sá að honum brá
við pg hann spyr hvort nokkuð sé
að. Ég sagðist hafa misst niður eld-
spýtu og væri að leita að henni.
Þetta var auðvitað svo fáránleg
skýring aö hún tekur engu tali
enda horfði maðurinn á mig spurn-
araugum um leið og hann stikaði
upp stigann. Auðvitað skammaðist
ég mín ofan í tær og flýtti mér upp
á eftir manninum. Svo silaðist dag-
urinn áfram. Ég hafði ekki eirð í
mínum beinum, en ákvað aö láta
slag standa og vera fjölmiðlalaus í
sólarhring. Svo er gerð árás á mig
klukkan þrjú. Dyrasímanum
hringt. Ég æpi já í tólið og spyr
hver sé þar á ferð. „Ég er að bera
út Dagblaðið,“ segir mjóróma rödd.
Sem gamah Vísismaður rennur
mér blóðið til skyldunnar og ég
gerist hastur í máh við aumingja
drenginn og spyr hvort blaðið beri
ekki heiti Vísis líka. Það verður
löng þögn í dyrasímann en loks fæ
ég svar þess efnis að hér sé um aö
ræða blað sem heitir Dágblaðiö-
Vísir. Þá loks opnaði ég fyrir
drengnum. Stökk svo út á svalir
og sá í rassinn á honum í burtu.
Leið herfilega vitandi vits að þarna
væri póstkassinn fullur af fréttum
og ég í fréttabindindi. Þetta var
verra en nokkrir timburmenn. En
Fjölmiðlasjúkur
ER ÞAÐ 1 EÐA X EÐA 2
A Durbanheitirborgí:
1: SuðurAfríku
X: Indlandi
2: Brasilíu
F ..Til að vera viss“ er stef í auglýsingum frá:
1: Samvinnutryggingum
X: Almennumtryggingum
2: Sjóvá
B Uffe Elleman Jensen er þekkt nafn í Danmörku. Hann er:
1: Rithöfundur
X: Stjórnmálamaöur
2: Vísindamaður
Þetta er hluti af merki félagasamtak-
anna:
I: SÍBS
X: Ungmennafélagíslands
2: Landverndar
G Málsháttur hljóðar svo: Þeir gusa mest sem.
1: vatniöhafa
X: minnstkunna
2: grynnstvaða
H Jóhann Hjartarson sigraði nýlega á skákmóti í Þýskalandi
sem haldið var í borginni:
1: Mtinchen
X: Berlín
2: Karlsruhe
D Konungur Noregs, ástsæll höfðingi á níræðisaldri, heitir:
1: Harald
X: Frederik
2: Olav
r
Sendandi
Þettaermerki:
1: Frjálsrar íjölmiðlunar
X: Fijálsframtaks
2: Fornrafræða
Heimili
Réttsvar: A GH B [ZH cIHI D I I
E □ F □ G □ H □
Hér eru átta spurningar og
hverri þeirra fylgja þrír mögu-
leikar á réttu svari. Þó er aðeins
eitt svar rétt viö hverri spurn-
ingu. Skráið niður réttar lausn-
ir og sendið okkur þær á svar-
seðlinum. Skilafrestur er 10
dagar. Að þeim tíma liðnum
drögum við úr réttum lausnum
og veitum þrenn verðlaun, öll
fráPóstversluninni Primu í
Hafnarfirði. Þau eru:
1. Töskusett, kr. 6.250,-
2. Vasadiskó og reiknitölva, kr.
2.100,-
3. Skærasettkr. 1.560,-
í öðru helgarblaði héðan í frá
birtast nöfn hinna heppnu en
nýjar spurningar koma í næsta
helgarblaði.
Merkið umslagið: 1 eða x eða
2, c/o DV, pósthólf5380,125
Reykjavík.
Verðlaunahafar í Er það 1 eða
X eða 2 í fyrstu getraun reynd-
ustvera:
Elvar Finnur Grétarsson, Soga-
vegi 76,103 Reykjavík (Tösku-
settkr. 6.250,-)
Guðfinna Gísladóttir, Hjarðar-
haga 60,107 Reykjavík (Vasa-
diskó og reiknitölva kr. 2.100,-)
Elísa Arnars Ólafsdóttir, Ferju-
bakka 14,109 Reykjavík (Skæra-
sett kr. 1.560,-)