Dagblaðið Vísir - DV - 11.06.1988, Blaðsíða 26

26
Popp
Holdsins lystisemdir:
Ham á tónleikum
Það hefur verið staöföst árátta
þeirra sem tengjast eða fjalla um
rokktónllst að skilgreina ailt sem á
einhvern hátt varðar hana. í því
sambandi hafa sprottið upp orð
eins og nýbylgja sem í minum huga
fer fullkomlega raerkingarlaust
hugtak nú. Orðið, sem var upphaf-
lega notað til að lýsa ferskum
straumum sem léku um rokkið í
lok áttunda áratugarins, hefur
skiijanlega glatað allri merkingu
þar sem sú tónlist, sem það átti aö
lýsa, getur tæpast talist „ný“ ára-
tug síðar. Þrátt fy rir þessa hróp-
andi þversögn er þrástagast á þvi
(líklega vegna þess að engum hefur
dottið í hug neitt betra).
Qokkuð sem neðanjarðar eöa „und-
erground“. í þetta hugtak hafa
menn lagtsvo misjafnamerkingu
aö engin leið er að koma sér saman
um hvað það þýðir. Surair leggja í
þetta þá merkingu að tónlistin sé
s vo sérstök eða óvenj uleg að al-
menningur (eða réttar sagt hljóm-
plötufyrirtæki og útvarpsstöðvar)
geti ekki meðtekið hana. Aðrir álíta
aftur á móti að neðanjaröartónlist
sé bara ekki nógu góð til að ná teþ-
andiathygli.
Báöar þessar skoðanir eru í
mörgum tilfellum jaíhgildar. Sum-
ar hljómsveitir vilja t.d. frekar
segja aö þær séu of neðanjaröar til
þess aö öðlast sínar verðskulduðu
vinsældir fremur en að horfast í
augu við það að þær séu einfaldlega
ekki nógu góðar til þess. Svo eru
tii þær s veitir sem eru í rauninni
sérstakar en hafa t.d. ekki náö, eða
viija ekki bijóta sér leið, í gegnum
þann múr sem m.a. plötufyrirtæk-
in reisa úr eigin hugmyndum um
„það semfólkið vill heyra“.
„Við viljum drekka
hennarblóð...“
Það er því til litils að segja frá
því að 1. júní síðastliðinn voru
haldnir í Duus-húsi í Reykjavík
tónleikar með tvennum hljóm-
sveitum sem leika svokaliaða neð-
anjarðarnýbylgju. Segjumfrekar
að hér hafi verið tvær ungar hijóm-
sveitir sem léku öðruvísi rokk.
Þarna var á ferðinni hljóms veitin
Ham, sem er ný og nánast óþekkt
stærð í rokkinu, ásamt gestasveit-
inni Sogblettum sem varpaði nýja-
bruminuaf sér fyrir nokkru. Upp-
haflega stóð til að þarna væri líka
Daisy Hill Puppy Farm en vegna
veru bassaleikara hljómsveitar-
innar utan landsteinanna kom
hljómsveitin fram í töluvert
breyttu formi þetta kvöld og hét í
tilefni þess Dairy Queen Pimp Furs
eða eitthvað í þá áttina. Tónleik-
arnir voru haldnir til að kynna
nýútkomna sjö tommu Daisy Hill
Puppy Farm (kynning sem af fyrr-
greindum ástæðum varð heldur lít-
ið úr) og væntanlega útgáfu fimm
laga plötunnar Hold sem Ham er
að sendafrásér.
Kynnir kvöldsins var ijóðskáldið
Jóhamar sem kynnti listamennina
af sinni alkunnu tilfinningasemi
og næmni. Það má segja að kvöldið
LAUGARDAGUR 11. JÚNÍ 1988.
hafi eiginlega þjófstartað þegar
Daisy Hill afbrigöiö hóf leik sinn.
Tónlistin minnti helst á einhvers
konar samkrull af fyrstu verkum
The Velvet Underground og bresku
sveitarinnar Psychic TV, virkaöi
heldur tilgerðarleg þótt tiigangur-
inn hafi auðsjáaniega veriö meira
tilgamansenhitt.
Stuttu seinna hófu Sogblettir leik
sinn sem í hreinskilni sagt hljóm-
aði ekki sérlega sannfærandi. Ekki
er hægt aö segja að þeir hafi veriö
alslæmir en tónlistin sem þeir leika
er bara ekki nógu frumieg eöa
margbreytileg til þess að heilla
mann. Þótt það sé einfoldun að
segja að þeir spili gamaldags pönk
þá eru þeir samt of nálægt þeim
grunni til þess að eitthvað nýstár-
legt verði úr. Þaö að þeir séu með
heldur fornlega tónlist dugir ekki
í sjálfu sér til þess að skemma fy rir
þeim heldur eru þeir bara ekki
nógu samstilltir hfjóðfæraleikarar
til þess að látlaus keyrslan í tónhst
þeirra komist hjá þvi að verða
þreytandi til lengdar. Það bætir
heldur ekki að Grétar, nýi söngvar-
inn, hefur hreinlega ekki sama
„karakter" og Jón kvefpest, fyrrum
söngvari Sogbletta, hafði. Þangaö
til Sogblettir ná sér úr þeirri tón-
listarlegu sjálfheldu, sem þeir eru
í núna, verður tónlistin tæpast
meira en hávaði án tilgangs í eyr-
umhlustenda.
Það varö strax ijóst þegar Ham
hóf leik sinn að hávaöinn sem
hijómsveitin framleiðir er af allt
ööru sauöahúsi. Ham, sem var
stofnuð fyrir fiórum mánuðum, er
fj ögurra manna sveit undir fory stu
söngvaranna tveggja, Óttars
Proppé og Sigurjóns Kjartanssonar
(sem leikur einnig á gítar). Tóniist-
in, sem hún matreiðir, er ekkibein-
línis auðmeltanleg en vinnur á
ótrúlega fijótt, fýrst og fremst
vegna þess aö í fari Ham er eigin-
leiki sem flestar þær yngri sveitir,
ié(W
®*t

Langi Seli fr Skuggamir:

Þeir sem horfðu á seinasta þátt ís-
lenska hstans á Stöð 2 síðasthðinn
laugardag hafa varla komist hjá því
að taka eftir ijórum ungum mönnum
sem mættu í garðveisluna sem haid-
in var af þessu tilefni og léku nokkur
lög við vægast sagt jákvæðar undir-
tektir viöstaddra. Hljómsveitin var
ekkert kynnt og hafa sunúr spurt að
því hverjir þetta voru. Því er auö-
svarað. Þetta voru engir aðrir en
Langi Seh & Skuggamir sem hafa
geist fram á sjónarsviðið á ný eftir
eins og hálfs árs hlé. Þeir sem hafa
eitthvað fylgst með íslenska dægur-
lagaheiminum undanfarin ár könn-
uðust sjálfsagt við hstamennina,
enda eru hér á ferðinni íjórir fyrrver-
andi meðhmir hinnar fiölþættu hsta-
samsteypu Oxsmá sem vakti verð-
skuldaða athygh fyrir örfáum árum
með ahs konar ólíklegum uppátækj-
um.
Langi Seh & Skuggamir em þeir
Seh sem leikur á gítar og syngur,
Steingrímur gítarleikari, Kommi
inm...
trommuleikari og Jón Skuggi sem er
líklegast eini starfandi kontrabassa-
leikarinn í íslenskri rokksveit í dag.
Á sínum tíma vom Langi Seh &
Skuggarnir þekktir fyrir það að vera
eitt besta tónleikaband bæjarins og
miðað við móttökumar, sem óform-
leg spilamennska þeirra fékk í garð-
veislunni, hefur ekkert glatast af
þeim hæfileikum. Annars er ástæðan
fyrir endurkomu Langa Sela &
Skugganna sú að innan skamms
kemur út fyrsta plata hljómsveitar-
innar, tveggja laga smáskífa sem
spútnik plötuútgáfan Smekkleysa
s/m stendur að. Um daginn leit ég inn
á æfingu hjá hljómsveitinni og rabb-
aði stundarkorn við þá, m.a um hvað
hefði drifið á daga Langa Sela og fé-
laga í þau tæp tvö ár sem ekkert
heyrðist frá þeim: „Það fór bara hver
og einn í sína áttina til að endurvinna
sig eöa vinna í öðm.“
Þið vomð allir á sínum tíma í Ox-
smá. Er mikill munur á Langa Sela
og Oxsmá hvað tónhstina varðar?
„Já, það er náttúrlega einhver
munur, það er frekar framfór en hitt
og einhver þróun. Það er svo annar
gmndvöhur fyrir því sem við erum
að gera núna. Hljómsveitin Oxsmá
var bara ein dehd í Oxsmá samsteyp-
unni og var ekki neitt aðalatriði þess
fyrirtækis en núna er þetta fyrst og
fremst tónlist. Við vorum músík-
kjaminn í Oxsmá og þess vegna
stendur næst okkur að spha tónhst.“
•Tónlist Oxsmá hefur verið lýst sem
eins konar pönkuðu rokkabillí. Er
tónhstin sú sama í dag og þá?
„Við fæddumst bara með þennan
ryþma, komumst ekkert undan hon-
um. En þetta er ekki eingöngu rokka-
billí sem við spilum í dag. Það er
voða auðvelt að hkja þessu við
rokkabillí þegar fólk veit að við vor-
um að spha það einhvem tímann.
Annars höfum við aldrei spilað svo
mikið rokkabihí, fólki finnst það þeg-
ar það sér kontrabassann. Það er
hljóðfæraskipanin sem gerir það en
tónlistin sjálf hefur breyst og það em
famar að blandast fleiri stefnur inn
í.“
Nú er smáskífan ykkar væntanleg
innan fárra daga. Hvaða lög eru
þetta?
„Á a-hhðinni er lag sem við köllum
Continentahnn, sem er alþjóðlegt
lag, mjög rpkkað tónverk. B-lagið
heitir svo Út í at og er eins konar
æskuminning...“
Th þess aö kynna smáskífuna sögð-
ust þeir félagarnir ætla að halda
kynningartónleika ásamt ýmsum
öðram uppákomum. Ef sú kynning-
arstarfsemi verður eitthvað í anda
þess sem Oxsmá stóð að á sínum tíma
verður án efa þess virði að fylgjast
vel með því sem Langi Seli & Skugg-
arnir munu standa að á næstu dög-
um. Gæti orðið fróðlegt svo ekki sé
meirasagt...
• \r>9a