Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1988, Blaðsíða 16

16
Spumingin
Viltu geta horft á eriendar
sjónvarpsstöðvar?
Eygló Magnúsdóttir: Alls ekki, við
höfum ekkert við það að gera.
Guðmundur V. Friðjónsson: Já, endi-
lega. Það er sjálfsagt að hafa sem fjöl-
breyttast efni svo hægt sé að velja
og hafna.
Jón Grétar Magnússon: Já, það væri
alveg ágætt. Það er ágætt að hafa f]öl-
breytni í þessu.
Ósa Knútsdóttir: Ég myndi gjarnan
vilja hafa meiri fjölbreytni í efninu
hérna, meira frá Evrópu og Norður-
löndunum.
Hans Gunnarsson: Ég vil geta ráðið
því sjálfur hvort ég geri það, frjálst
val. Ég vil að Póstur og sími setji
ákveðnar kröfur um tækjabúnað en
ríkið láti það alveg afskiptalaust.
Jón Þór Þórisson: Já, alveg hiklaust.
Meira efni.
MIÐVIKUDAGUR 17, ÁGÚST 1988.
Lesendur
Þakkir til ferðaskrifstofu
okkar og óskir var viðmótið ágætt,
en þegar í ljós kom með hveijum
(þ.e. BSRB) við ætluðum að fljúga,
var okkur bent á að samtalinu
væri lokið, ekkert frekar við okkur
rætt. Þetta viðmót var okkur sýnt
á öllum þeim ferðaskrifstofum sem
við höfðum samband við. Vorum
við orðin úrkula vonar að úr rætt-
ist, er okkur var bent á ferðaskrif-
stofuna Ratvís.
Sú þjónusta sem okkar beið þar
var einmitt sú þjónusta sem við
bjuggumst við að fá hjá hinum
ferðaskrifstofunum, sem sagt til
fyrirmyndar. Þau hjá Ratvís gerðu
allt sem í þeirra valdi stóð til að
útvega okkur sumarhús á Ítalíu.
Gátu þau, eftir símhringingar og
telexsendingar, útvegað okkur
sumarhús á Lignano í gegnum hol-
lenska ferðaskrifstofu.
Það sem okkur þótti einkennileg-
ast við afgreiðsju hinna ferðaskrif-
stofanna var það að við farþegamir
skyldum þurfa að vera þolendur í
þeim ósigri íslenskra ferðaskrif-
stofa að hreppa ekki pakkann hjá
BSRB og fleiri félögum. Við héldum
að regla númer eitt hjá öllum ferða-
skrifstofum væri að þjóna öllum
viðskiptavinum, hvernig sem þeir
komast úr landi, en það var greini-
lega mikill misskilningur. Það
vaknaði sú spurning hvort einok-
unin væri til staðar þarna líka.
Kærar þakkir, Ratvís, fyrir
ógleymanlega viku á Lignano.
Ferðaskrifstofan Ratvís í Kópavoginum útvegaði bréfritara sumarhús á Lignano.
J.I.B. og ferðafélagar skrifa:
Fyrr í sumar fómm við fimm
saman til Evrópu. Flugum við til
Kölnar á vegum BSRB á ódýru far-
gjöldunum. Við ákváðum að aka
frá Lúxemborg niður Þýskaland og
Sviss til Ítalíu. Þar langaði okkur
að fá sumarhús í viku. Ekki ætla
ég að fara að rekja ferðasögu okk-
ar, heldur aðdragandann að ferð-
inni. Upphófst nú ganga okkar á
milli ferðaskrifstofa. Móttökurnar
á þeim ferðaskrifstofum sem við
höfðum samband við, og þær voru
ekki svo fáar, vom slíkar að undr-
un okkar sætti. Þær móttökur vil
ég gera að ritefni hér.
Þegar við útskýrðum ferðalag
Vafasöm brúargerð
Bjarni Júlíusson hringdi:
Um daginn átti ég leið norður um
land og fór akandi. Fyrstu brýrnar
sem verða á vegi manns eru Elliðaár-
brú og brú yfir Fossá. Báðar þessar
brýr eru glæsilegar og með tveimur
akreinum. En margar aðrar brýr á
leiðinni norður eftir eru ekki eins
glæsilegar. Á leiðinni norður verða
meðal annars á vegi manns Gljúf-
Borgarfjarðarbrúin er breið með tveimur akreinum og ætti að vera auð-
velt að mætast á henni.
urárbrú, nýleg brú í Norðurárdal,
Víðidalsbrú og fleiri sem eru ein-
göngu með einni akrein, og ekki er
hægt að mæta öðrum bíl á.
Hvemig er þetta hægt að gera brýr
á þjóðvegi landsins númer eitt, þar
sem ekki geta mæst tvær bifreiðar?
Miðað við hraðann í umferðinni hef-
ur þetta mikla slysahættu í fór með
sér, þegar menn koma á fullum
hraða úr sitt hvorri áttinni, þar sem
annar verður að gjöra svo vel aö
víkja ef ekki á að hljótast slys af. Því
miður veit ég til þess að misbrestur
verður oft á.
Sonur minn var í sumar leiðsögu-
maður við Víðidalsárbrú, og hann
varð vitni að eigi færri en 3 árekstr-
um á henni vegna þessa. Ég get
ómögulega skihð af hverju engin
heildaráætlun virðist vera í brúar-
gerð, því ýmist er gert ráð fyrir einni
akrein, eða tveimur. Það væri fróð-
legt að vita hver stjórnar í þessu
máli.
Annar lesandi DV hringdi og
minntist á brú sem svipað er ástatt
um og háfði svipaðar kvartanir fram
að færa. Umrædd brú er þegar kom-
ið er fram hjá virkjuninni Ljósafossi
á leið frá Þingvöllum. Þar blasir við
skilti sem leyfir 80 km hámarks-
hraða, en rétt á eftir kemur brúin
með einni akrein. Þess konar merk-
ingar eru glæpsamlegar og stór-
hættulegar að mati hans.
Fegurð nætur-
himins
Ingvar Agnarsson skrifar:
Víða á byggðum hnöttum annarra
sólkerfa mun himinsýn vera mun
fegurri en hjá okkur jarðarbúum, og
þurfum við þó síst að kvarta í þeim
efnum. Stjörnufræðingar segja okk-
ur að um sumar jarðstjörnur okkar
eigin sólkerfis gangi fjölmörg tungl,
t.d. tvö um Mars, en a.m.k. 16 um
Satúrnus. En jörð okkar hefur aðeins
eitt tungl, og er það hin mesta nætur-
prýöi og gleður mjög augu okkar
mannanna.
Gera má ráð fyrir, og er raunar
vitað með vissu, að um sumar byggð-
ar reikistjörnur annarra sólkerfa,
ganga fleiri eða færri tungl, fylgi-
hnettir, sem eru hið mesta augna-
yndi fyrir íbúa viðkomandi jarða. Ef
betur hagaði til á jöröu okkar, ef
sambönd við íbúa annarra stjarna
væru nánari en enn er af að segja,
mundu fjarsýnir til slíkra staða vera
algengar og til ómetanlegs fróðleiks
og yndisauka þeim er shkt gæfist að
sjá og reyna.
Viða um alheim mun stjörnuhiminn
vera allólíkur útlits þeim sem héðan
er að sjá.
Veski týndist
Óheppinn hringdi:
Ég týndi veski aðfaranótt laug-
ardagsins síðasta í raiðbænum.
Veskið er dökkblátt að lit, merkt
Sparisjóði Hafharfiarðar, og í því
voru skilríki og peningar. Eg hef
líklega tapað því um miðnætur-
bil, aðfaranótt laugardagsins, og
ef emhver getur gefiö mér upp-
lýsingar eða hefur fundið veskið,
vinsamlegast hringi í síma 51104.
Mótorhjóla-
hjálmur týndist
Jóhann Kárason skrifar:
Síðasta Iaugardagskvöld
gleyradist mótorhjólahjálmur,
svartur að lit, við fótboltavöllinn
í Litla-Skerjafiröi. Tegund
hjálmsins er Nolan og er áletrað
33 pro á hlið hans. Einhver virð-
ist hafa fundið liann og tekið með
sér og vil ég biðja þá persónu aö
skila hjálminum gegn 1000 króna
fundarlaunum. Ég er í síma
623090.
Kom ekki á óvait
4822-6264 hringdi:
Það kom mér svo sannarlega
ekki á óvart þegar ég las frétt DV
þess efnis að íslendingar notuöu
þjóöa mest Visa-greiðslukortið.
Islendingar nota kortið aö jafnaöi
10 sinnum í mánuði, en meðaltal-
ið í heiminum er 3 færslur. Þetta
rennir enn og einu sinni stoðum
undir það aö íslendingar þjáist
fyrst og fremst af sjúklegri nýj-
ungagimi.
Það er alveg sama hvaða nýj-
ung kemur hingað til lands, allt
skulum við gleypa. Þar með
flokkast kreditkortin, Ginseng-
vitleysan, Orobronze, blóma-
fræflar, Clairol fótanuddtæki
(sem nú þjóna hlutverki blóma-
potta um allan bæ), Zink-plötur,
kvöldvorrósarolía, fjórhjólaæðiö,
o.fl o.fl.
Islendingar era svo ruglaðir að
• ef einhver tæki upp á því að aug-
lýsa blásýru sem gott lyf til þess
að lækna raagaþerabu, myndi
fjöldi íslendinga örugglega
hlaupa upp til handa og fóta og
taka hana inn til aö öðlast bata.