Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1988, Blaðsíða 32

32
MIÐVIKUDAGUR 17. ÁGÚST 1988.
Lífsstfll
Nágranninn veit
meira en þú heldur
„í þessu húsi er einhver óhamingja
- þarna aetia ég aö búa.“ Þessi orð
sagöi eitt sinn gömul kona um leið
og hún virti hús nokkurt fyrir sér.
Nokkrum mánuðum seinna flutti sú
gamla inn. En hvemig skyldi hún
hafa séð þetta út? *
Við gefum stöðugt til kynna hvern-
ig manneskjur við erum. Það gerist
ekki aðeins við að tala saman og
kynnast. Jafnvel nágrannar og þeir
sem fara framhjá húsinu okkar vita
miklu meira um okkur en við gerum
okkur grein fyrir.
En hvemig má það vera - kjafta-
gangur? Nei, ekki aldeilis. Oft þarf
ekki annað en að líta á nafnspjald á
hurð, aðkomu við dyrnar og síðast
en ekki síst á gluggana. En er þá
ekki bara að fjarlæga nafnspjaldið
og draga gardínurnar fyrir? Það er
varla nóg því þá er bara eitthvað
annað gefið til kynna. Þannig er
jafngott að túlka innræti þeirra sem
þar búa.
Margar leiðir til að
kynnast fólki
Gluggarnir eru ekki það eina sem
gefur persónueinkenni eða þjóðfé-
lagsstöðu til kynna. Bíllinn og að
sjálfsögðu húsið leika þarna stórt
hlutverk. Aðrir minni þættir, s.s.
klæðnaður og hárgreiðsla, gefa einn-
ig margt til kynna. Hér er um margt
að ræða sem gefur upplýsingar um
okkur.
En það er ekki svo að skilja að með
þessu sé verið aö njósna að ásettu
ráði. Við gefum misjafnlega mikið til
kynna um okkur aðeins meö hlutum,
burtséð frá framkomu. Þetta emm
við meira eöa minna meðvituð um.
.
, 'y

Yngra lólk vill oftast hafa fáar plöntur en stórar i sinum gluggum - og litlö af skrauti. Fyrir innan neðri gluggann
er pálmi sem tekur nokkra rúmmetra.
Og leggjum misjafnlega mikið upp
úr.
Ef aöeins gluggar sjást
ímyndum okkur að litið sé á hús,
á fjölbýlishús, hæð eða híbýli þar
sem ekki er vitaö hvaða bíll tilheyrir
eöa nokkuð annaö. í þessum tilfell-
um er oftast hægt að sjá út hvort um
ungt eða eldra fólk er að ræða. Gard-
ínumar og blómin, ef einhver em,
gefa það til.kynna.
Nú er ekki svo að skilja að verið
sé að halda því fram að hægt sé að
lesa út nágrannann aðeins með því
að líta á gluggann. Margar ástæöur
geta legið því að baki hvernig gluggar
líta út frá götunni. Standa húsin þétt
eða kemur ekki mikil birta inn, erum
við á jaröhæö eöa ofarlega o.s.frv.
Á sumrin hugsar fólk sjálfsagt
minnst um ytra útlit glugganna. Þá
hugsum við meira um þaö sem úti
er. Birtan er næg og hún endurkast-
ast meira að segja á gluggunum.
Ógerningur er að sjá inn um hábjart-
an dag jafnvel þótt dregið sé frá. Það
Heimilið
er ekki fyrr en fólk fer að sofa aö
dregið er fyrir. Þá helst til þess aö
hindra birtuna í morgunsárið frá því
að vekja fólk of snemma.
Að hafa nægilega þykk gluggatjöld
fyrir svefnherbergisglugga er í hug-
Hvort skyldi nú yngra eða eldra fólk búa fyrir jnnan þessa glugga? Er þaö
nokkur spurning?