Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.1988, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 15. OKTÓBER 1988.
Svæðisstjórn málefna
fatlaðra, Austurlandi
Deildarþroskaþjálfar
Svæðisstjórn málefna fatlaðra, Austurlandi, auglýsir
tvær stöður deildarþroskaþjálfa við þjónustumið-
stöðina Vonarland lausa til umsóknar frá áramótum
eða eftir samkomulagi. Aðstoð við útvegun hús-
næðis.
Upplýsingar veitir forstöðumaður Vonarlands í síma
97-11577 frá 8-16 alla virka daga.
ÚTBOÐN
Snjómokstur á Norðurlandi eystra
veturinn 1988-1989
Vegagerð ríkisins óskar eftir tilboðum í snjómokstur
með vörubílum á eftirtöldum köflum:
1. Akureyri-Kross
2. Kross-Húsavík
3. Auðbjargarstaðir-Raufarhöfn-flugvöllur
Útboðsgögn verða afhent hjá Vegagerð ríkisins á
Akureyri frá og með 17. þ.m.
Skila skal tilboðum á sama stað fyrir kl. 14.00 þann
31. október 1988.
Fjölirúðlar
Ríkisfjölmiðlarnir hafa nú hætt afskiptaleysi sinu af pólitískum fréttum.
Vegamálastjóri
RAFMAGNSVEITA
REYKJAVÍKUR
Húsbyggjendur
Þeim húsbyggjendum sem þurfa á rafmagnsheim-
taug að halda í hús sín í haust eða vetur er vinsam-
legast bent á að leggja inn umsókn um hana sem
allra fyrst til þess að unnt sé að leggja heimtaugina
áður en frost er komið í jörðu.
Gætið þessaðjarðvegursé kominn ísem næst rétta
hæð þar sem heimtaug verður lögð og að uppgröft-
ur úr húsgrunni, byggingarefni eða annað hindri
ekki lagningu hennar.
Heimtaugar verða ekki lagðar ef frost er komið í jörðu
nema gegn greiðslu þess aukakostnaðar sem af því
hlýst.
Nánari upplýsingareru gefnará heimtaugaafgreiðslu
Rafmagnsveitunnar, Suðurlandsbraut 34, í síma
686222.
Tilboð óskast í neðanskráðar bifreiðar
sem hafa skemmst í umferðaróhöppum
Ar
Mazda 323 1988
Lada Samara 1987
MMC Lancer 1986
Peugeot 505 st., dísil 1986
Lada 1500 1986
Lada Lux 1985
Nissan Sunny 1985
Mercedes Benz 300D 1984
Toyota Corolla 1982
Datsun Cherry 1981
Mazda 929 1980
Daihatsu Charmant 1978
Toyota Celica 1976
Honda XR 500, bifhjól 1984
Suzuki Katana 1100, bifhjól 1982
Daihatsu Charade turbo 1984
Blfrelðarnar verða til sýnis mánudaginn 17. okt. í
Skipholti 35 (kjallara) frá kl. 9-15. Tllboðum óskast
skilað fyrir kl. 16.00 sama dag til bifreiðadeildar
Tryggingar hf., Laugavegi 178, Reykjavík, sími
621110.
VERNDQEONVA
TRYGGING HF
LAUGAVEG1178 SIMI 621110
Frjálslyndi og réttsýni
Þá er blessuð löggj afarsamkundan
okkar komin til starfa að nýju eftir
sumarleyfi og vafalítið verða fréttir
af þingstörfum fyrirferöarmiklar í
fjölmiðlum fyrsta kastið. Ekki svo
að skilja að pólitíkin hafi orðið út-
undan í fréttum síðustu vikurnar,
öðru nær, en nú breytast áherslur,
óvissa stjórnarslita og stjórnar-
myndunar er aö baki, framundan er
harður reynslutími nýrrar ríkis-
stjórnar og vafalítið mikil átök þegar
ný mál hennar líta dagsins ljós. Ekki
verður hér farið út í þá sálma en
ekki er úr vegi að minnast nokkrum
orðum á þá miklu breytingu sem
orðið hefur á umOöllun fjölmiðla um
stjómmál síðustu árin. Þá var hver
á sínum staö. Ef við hverfum eins
og aldarfjórðung aftur í tímann þá
var umfjöllun um stjórnmál í ís-'
lenskum fjölmiðlum harla einfóld.
Dagblöðin fimm voru rammpólitísk
og svo var Ríkisútvarpið sem keppt-
ist við að vera svo hræðilega ópóh-
tískt að það gat varla tekið á nokkru
máli. Það lá undir stöðugri skothríð
frá póhtísku blöðunum, jafnvel svo
að þegar fréttamenn með ákveönar
póhtískar skoðanir í sínu einkalífi
fjöhuðu um pólitískar fréttir rembd-
ust þeir við að vera svo hlutlausir
að samheijar þeirra köhuðu þá öh-
um illum nöfnum og voru sannfærð-
ir um að óvinimir á fréttastofunni
heíöu staðið fyrir skrifunum. Þaö
skal þó skýrt tekiö fram að frétta-
flutningur þessi var ákaflega vand-
aður, jafnvel svo aö menn trúöu ekki
ótíðindum fyrr en þau komu í út-
varpinu. Þá þurfti ekki lengur vitn-
anna við. Dagblöðin fimm voru ná-
tengd póhtísku flokkunum. Sum
þeirra voru beinlínis gefin út af þeim
eins og dæmi eru um enn í dag. Onn-
ur voru gefin út af hlutafélögum, eins
og nú er algengast, en engu aö siður
voru þau ákveöin málgögn póhtískra
flokka. Svo rammt kvaö aö þessu að
þaö var nánast vonlaust að koma þar
á framfæri skoðun sem ekki sam-
rýmdist skoðun viökomandi blaðs,
jafnvel ekki aö bera hönd fyrir höfuð
sér ef málstaðnum hentaði ekki. Þá
var hver hlutur á sínum stað, menn
voru umsvifalaust stimplaöir fram-
sóknarmenn ef þeir unnu á Tíman-
um, sjálfstæðismenn á Morgunblaö-
inu og Vísi, kratar á Alþýðublaöinu
og kommar á Þjóðvhjanum. Þá var
hver á sínum stað og ekkert múöur
með það.
Aukið frjálslyndi
Miklar breytingar hafa orðiö á
blööunum síðan þetta var. Andstæð-
ar skoðanir fá að blómstra, við sjáum
greinar eftir þingmenn Alþýöu-
bandalagsins í Morgunblaðinu og í
þetta blað skrifa allra flokka kvikindi
eins og þau lystir. Meira að segja þau
blöð, sem enn eru fastast tengd
ákveðnum stjórnmálaflokkum, telja
sjálfsagt að birta andsvör pólitískra
andstæðinga ef þeir óska eftir því.
Ríkisútvarpið hefur opnast mikið
fyrir pólitískri umfjöllun síðari árin
og fréttamenn þess og aðrir dag-
skrárgerðarmenn fjalla um bráðeld-
fim efni innan skikkanlegra marka
án þess að athugavert sé talið. Með
tilkomu nýrra ljósvakamiðla hafa
menn enn frekar sleppt fram af sér
beislinu og nú er búiö að sprengja
ríkisstjórn í beinni útsendingu! Þessi
aukna umfjöllun fjölmiðla um
stjórnmál frá ýmsum hliðum hefur
haft margvísleg áhrif á þau og stjórn-
málamenn. Gætnir og vinnusamir
stjórnmálamenn falla í skuggann
fyrir þeim sem tala ávallt galvaskir
við fjölmiðla og kunna aö búa til eða
sviðsetja atburði sem fjölmiölar telja
ómaksins vert að ijalla um. Eitt
gleggsta dæmið um þetta er nokk-
urra ára gamalt þegar einn fjölmiðill-
inn fór að skipta alþingismönnum í
hópa eftir dugnaði þeirra. Einn
Fjölmiðlar
Magnús Bjamfreðsson
þeirra sem tahnn var afkasta htlu
var þáverandi formaður fjárveiting-
arnefndar sem vann myrkranna
milh og vel það ásamt meðnefndar-
mönnum sínum og hafði þarafleið-
andi lítinn tíma, og sjálfsagt enn
minni vilja, th að vera sígasprandi
utan dagskrár í þinginu. Ýmsir þeir
stjórnmálamenn, sem við teljum til
genginna þjóöskörunga, hefðu vísast
aldrei komist í framboö, hvað þá ver-
ið kallaðir til meiri ábyrgöar, ef fjöl-
miðlun áður fyrr hefði verið eins og
nú.
Erfrjálslyndi sama og
réttsýni?
Sú spurning er vissulega forvitni-
leg hvort fjölmiðlarnir séu nú hlut-
lausari en áður, hvort fjallað sé um
mál af meiri réttsýni en fyrr og hvort
betur megi treysta þeim. Ég held að
svarið hljóti nú að vera já en meö
ýmsum fyrirvara. Réttast væri hk-
lega að segja að ástandið hefði skán-
aö mikið. En menn veröa að athuga
að þaö er regindjúp milh þess að
hleypa andstæðum skoðunum að og
að vera algerlega hlutlaus. Lítum
fyrst á fréttirnar. Enda þótt blað leggi
metnað sinn í það að láta engan frétt-
næman atburð fram hjá sér fara og
segi frá mönnum og málefnum án
þess að halla í texta á nokkurn aöila
fer því þó fjarri að öllum sé gert jafnt
undir höfði að því er varðar staðsetn-
ingu frétta, stærð fyrirsagna og svo
framvegis. Vitaskuld er þaö heldur
alls ekki hægt, ekki komast ahar
fréttir fyrir á forsíðu með stríðsfyrir-
sögnum. En skyldi það aldrei fara
eftir pólitískum skoðunum starfs-
manna blaðanna hvaða fréttir eru
taldar merkilegastar? Skyldi mis-
sætti innan allra stjórnmálaflokka
vera tahö jafnmerkilegt? Skyldu öll
blöö til að mynda telja jafnmerkilegt
hvort fyrirtæki, sem fer á hausinn,
er í einkaeigu eða samvinnuhreyf-
ingarinnar? Lítum einnig aðeins á
frjálslyndið. Kannast nokkur við það
að frétt á áberandi stað í blaði hafi
haft alvarleg áhrif á afkomu fyrir-
tækis eða gengi einstakhngs, svo
nauösynlegt hafi verið talið aö leið-
rétta það sem menn töldu rangt með
farið. Skyldi athugasemdin yfirleitt
birtast á sama stað og með sömu fyr-
irsögn og fréttin? Fuhnægir þaö öllu
réttlæti og gerir blaö fuhkomlega
réttsýnt að hola athugasemd niður
einhvers staðar inni í blaði og halda
síöan ásökun áfram á útsíðum eða
leiðara? Vitaskuld ekki. Nú er ég alls
ekki að halda því fram að allar at-
hugasemdir þeirra sem aö er vegið
séu réttar og vissulega eiga fréttir
eða ásakanir blaöanna oft fullan rétt
á sér. En því miöur held ég aö sorg-
lega mörg dæmi séu um það að eftir-
leikurinn fari ekki eftir því. Blöð
viröast eiga afskaplega erfitt með að
segja: Því miöur, okkur skjátlaðist,
við biðjumst afsökunar. Þaö er helst
ef ruglingur verður í myndatextum
eða minningargreinum sem slík orð
sjást. Er þó enginn minni maður af
því að viðurkenna að sér hafi skjátl-
ast. Fjölmiölar, sem birt hafa ásakan-
ir, virðast ekki telja það í sínum
verkahring að fara ofan í málin ef
hlutaöeigendur telja á sinn hlut
gengiö. I staö þess rembast þeir við
að halda staðhæfingum sínum til
streitu en gera afsökun sína með því
aö fallast náðarsamlegast á að menn
fái að mótmæla á einhverjum lítt
áberandi staö og telja sig fyrirmynd
annárra hvað víðsýni varðar. Hér
hefur veriö talaö um þessa hluti al-
mennt. Stjórnmál lúta vissulega ekki
alveg sömu lögmálum og einstakl-
ingar eða fyrirtæki. En þó hygg ég
að tök flokkakerfisins á dagblöðun-
um séu enn býsna sterk, þótt mis-
sterk séu, og menn þurfi enn aö
kunna þá hst að lesa milli lína, hvað
sem líður öllu frjálslyndi fiölmiðl-
anna.