Dagblaðið Vísir - DV - 30.10.1989, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 30. OKTÓBER 1989.
Fréttir
Lífeyrisréttindi þingmanna og ráðherra:
TóHfaMur IffeyHr
á við Sóknarkonur
- allt greitt úr gjaldþrota sjóðum
Fast á hæla forsætisráðherrans koma Matthíasarnir, Bjarnason og
Mathiesen, með rétt á 162 þúsundum á mánuði.
Steingrímur Hermannsson for-
sætisráðherra er sá þingmaður
sem hefur áunnið sér rétt til hæstu
lífeyrisgreiðslna úr Láfeyrissjóðum
alþingismanna og ráðherra. Nú
þegar hefur hann rétt á tæplega 170
þúsund krónum á mánuði úr sjóð-
unum. Á eftir Steingrími koma
Matthíasamir Bjamason og Mathi-
esen sem hafa irnnið sér rétt á um
162 þúsund krónum á mánuði.
Þrisvar sinnum fljótari
að ná í réttindi
í lögum um lífeyrissjóð alþingis-
manna er ákvæði um að þingmað-
ur vinni sér rétt á 2 prósentum af
þingfararkaupi í eftirlaun fyrir
hvert byrjað ár á þingi. Eftir 5 ár
hækkar þetta hlutfall. Þannig fær
þingmaður rétt á 30 prósent af
þingfararkaupi eitir sex ár á þingi
eða um 5 prósent fyrir hvert ár.
Þessi þingmaður fengi nær þrisvar
sinnum minni réttindi ef hann
væri í almennum lífeyrissjóði.
í almennum lífeyrissjóðum vinna
menn sér inn rétt á 1,8 prósentum
á ári upp að 30 ámm. Eftir það fá
þeir 0,9 prósent fyrir hvert ár.
Yfirstandandi þing er 22. þing
Steingríms. Hann hefur því rétt á
64 prósentum af þingfararkaupi.
Ef sams konar reglur væru í lífeyr-
issjóði alþingismanna og í almenn-
um lífeyrissjóðum hefði Steingrím-
ur hins vegar ekki áunnið sér rétt
nema fyrir 40 prósentum af núver-
andi launum.
Nær allt greitt
úr ríkissjóði
Ráðherrar em mim fljótari að
ávinna sér réttindi en þingmenn.
Fyrir hvert ár í ráðherrastóh fá
þeir rétt á 6 prósentum af ráð-
herralaunum. Þeir em því meira
en þrisvar sinnum fljótari að vinna
sér inn réttindi en þorri fólks.
Þannig hefur Friðjón Þórðarson
áunnið sér réttindi til tæplega 25
þúsund króna eftirlauna á mánuði
vegna ráðherratíðar sinnar í ríkis-
stjóm Gunnars Thoroddsens.
Því fer fjarri að lifeyrissjóðir al-
þingismanna og ráðherra standi
undir þessum lífeyrisgreiðslum.
Hvomgur sjóðurinn hefur eyri i
eigu sinni. Þeir em því í raun gjald-
þrota. Af 68 miiljóna króna lífeyris-
greiðslum til alþingismanna í fyrra
komu tæp 79 prósent beint úr ríkis-
sjóði til viðbótar við fost'iðgjöld
atvinnurekenda. Sama hlutfall var
tæp 87 prósent hjá ráðherrum.
Fréttaljós
Gunnar Smári Egilsson
Tólffaldur lífeyrir
á við Sóknarkonu
Það vill svo til að lífeyrisgreiðslur
tíl alþingismanna á síðasta ári vom
jafnmiklar og til Sóknarkvenna eða
68 milljónir. Hins vegar fengu 99
þingmenn af þessum 68 milljónum
en 782 sóknarkonur.
Meðaltalsgreiðsla til þingmanna
var mn 57 þúsund krónur á mán-
uði. Sóknarkonumar fengu hins
vegar um 7 þúsund á mánuði. Þing-
mennimir fengu því tæplega átt-
faldan lífeyri á við Sóknarkonum-
ar þrátt fýrir að þeir hafi eflaust
skilað skemmri starfsævi sem
þingmenn en Sóknarkonumar sem
verkakonur.
25 ráðherrar fengu um 8,6 millj-
ónir í lífeyrisgreiðslur í fyrra eða
tæplega 29 þúsimd krónur á mán-
uði að meðaltali. Þessir menn vom
einnig þingmenn þannig að mánað-
argreiðslur til þeirra hafa verið
nálægt 84 þúsund krónum á mán-
uði. Þessi upphæð er nærri tólfiold
sú upphæð sem Sóknarkonur feng-
u að meðaltali.
Steingrímur Hermannsson forsæt-
isráðherra á rétt á hæstu lífeyris-
sjóðsgreiðslunum, tæplega 170
þúsundum á mánuði.
10 milljónir í iðgjöld
-68 milljónir í lífeyri
Það gefiír ákveðna mynd að bera
lifeyrissjóði Sóknarkvenna og al-
þingismanna saman. Eins og áður
sagði greiddu þessir sjóðir út sömu
upphæð í lífeyri í fyrra eða 68 mihj-
ónir. Það vom 99 þingmenn sem
skiptu þessari upphæð á mihi sín
en 782 Sóknarkonur. Þrátt fyrir að
þingmenn hafi fengið 68 mihjónir
vom iðgjöld í sjóðinn ekki nema
10,5 milljónir. Iðgjöld í sjóð Sóknar-
kvenna voru hins vegar 138,2 mihj-
ónir. Þetta gefur ákveðna mynd af
mismunandi lífeyrisréttindum
þessara hópa.
Ástæðan fyrir þessum mun á
sjóðunum felst bæði í réttindum
þingmanna og eins því að hfeyrir
þeirra er að fuhu verðtryggður.
Tíu hæstu þingmennirnir
Eins og áður sagöi hefur Stein-
grímur Hermannsson áunnið sér
mest réttindi af þingmönnum.
Matthíasamir tveir koma næstir.
Ragnar Amalds er fjórði með um
148 þúsund á mánuði í áunnin rétt-
indi. Þar næst kemur RagnhUdur
Helgadóttir með um 142 þúsund,
Friðjón Þórðarson með um 136 þús-
und, PálmÞ Jónsson með um 131
þúsund, HaUdór Ásgrímsson með
um 130, Jón Helgason með um 118
þúsund og þeir Geir Gunnarsson
og Þorvaldur Garðar Kristjánsson
með um 111 þúsund krónur hvor.
í dag mælir Dagfari
Uppaeyra farsímans
Það er aUtaf þægUeg tilfmning
að fá sunnudagsmoggann inn um
lúguna á laugardagskvöldi. Blaðið
er þykkt í hendi og minnir á það
er Kristinn Finnbogason vó Tím-
ann í sínum sterklegu höndum og
kvað upp úr með það að eftír því
sem blaðiö væri þyngra þeim mun
betra væri það. Dagfari er að eðlis-
fari sjúkur í dagblöð og fréttir sem
þau flytja. Eftir að hafa kembt í
gegnum öU helgarblöðin fyrir há-
degi á laugardag myndast síðan
tómarúm þar til á laugardags-
kvöldi að Mogginn skreppur inn
um lúguna. Þykkt og gómsætt Utur
blaðið út og Dagfari hreiðrar um
sig í besta stólnum til að veija
kvöldinu í faðmi hins prentaða
máls meðan afgangurinn af fjöl-
skyldunni situr opinmynntur fyrir
framan skjáinn og lætur mata sig
á menningarlausu drash.
Eftir að hafa flett í gegnum allar
þessar hundrað og eitthvað síður
af Mogganum byijar maöur aftur
að leita án árangurs aö einhveiju
sem er lesandi en finnur harla fátt.
Þetta er eins og svona ofvaxið Al-
þýðublaö sem átti sjötíu ára af-
mæli fyrir helgi og tókst að halda
því vandlega leyndu. Að vísu gaf
það út sérblað í tílefni þessara
tímamóta og í þessu sérblaði voru
núverandi og þá sérstaklega fyrr-
verandi ritstjórar blaðsins látnir
vitna um ágæti blaösins og þess
stærsta kost sem er sá áð það er
lesið af fáum en góðum mönnum
og hefur þar af leiðandi haft gífur-
leg áhrif á framvindu þjóðmála.
Miðað við hvernig málum er komið
í þjóðfélaginu í dag er þetta hins
vegar vafasamur heiður,’ svo að
ekki sé meira sagt. En hveijum
þykir sinn fugl fagur og eflaust
geta aUir verið sammála um að
páfagaukurinn er htskrúðugri
heldur en öminn ef út í það er far-
ið. En það er þetta með lestur Dag-
fara á sunnudagsmogga. Ein frétt
skar í augun og má segja að þar
meö hafi áskriftin verið réttlætt.
„Uppaeyrað - nýr faraldur" var
fyrirsögn sem fangaði augu Dag-
fara eftir að hann hafði ekki lagt í
að lesa leiöindagreinar gamla Helg-
arpóstshösins. Þessi stutta en
gagnmerka frétt á forsíðu fjallaöi
um þá hættu sem uppum nútímans
er búin með tilkomu farsímans.
Hér er hreinlega um lífshættu að
ræða eða fast að því. Uppar eru
hringdir upp um miðja nótt og
svefndrukknir teygja þeir sig eftir
símanum og stinga loftnetinu inn
í eyrað með þeim afleiðingum að
hljóðhimnan springur. Afleiöingin
verður sú að þeir fá svokahað
uppaeyra. Þar með er frétt Mogg-
ans eiginlega búin en skilur eftir
margar hugleiðingar eins og góðar
fréttir eiga aö gera. Hversu margir
íslendingar eru komnir með uppa-
eyra? spyr maður sjálfan sig. Fræg-
ustu menn íslandssögunnar frá
Gunnari á Hhðarenda bera alhr
farsíma, svo sem Ómar Ragnarsson
og fuhtrúar á landsfundi sjálfstæð-
isflokksins. Getur verið að Ómar
og íhaldið séu komnir með uppa-
eyra og þess vegna sé fátt nýtilegt
að frétta af báðum vígstöðvum.
Hvað er hægt að gera til að forða
mönnum frá þeim hræðilegu örlög-
um að fá uppaeyra?
Nú spyr sá sem ekki veit og er
enn svo aftarlega á merinni að
hann á ekki farsíma til að hafa með
sér á klósettið vegna þess eins að
fram til þessa hefur engin heims-
bylting átt sér stað meðan Dagfari
er á þessum helga stað og þar fyrir
utan með öllu óvist að hann hefði
nokkur áhrif á gang mála jafnvel
þótt heimsbylting ætti sér stað á
þessu þýðingarmikla augnabliki og
farsími í seihngarfjarlægð. En
margir eru þess fullvissir að heih
og hamingja mannkyns sé undir
því komin að þeir geti verið í síma-
sambandi við umheiminn dag og
nótt og þetta framlag til björgunar
alheimsins verður seint þakkaö.
En svo eru sumir sem vilja láta líta
svo út að þeir séu ómissandi hvar
og hvenær sem er. TU þess að und-
irstrika eigið mikflvægi gagnvart
náunganum er til dæmis bráð-
nauðsynlegt aö eiga bílasíma og
tala1 í hann á rauðu ljósi á öllum
gatnamótum. Fyrir þá sem aldrei
eru hringdir upp í bílnum og eiga
hvergi erindi við annan hefur
breskt fyrirtæki hafið framleiðslu
á gervibílasíma. Þetta tæki er úr
plasti, htur út eins og alvörusími
en kostar ekki nema eitt pund.
Dagfari varð sér úti um eitt stykki
um daginn og síðan hefur virðing
samborgaranna aukist stórlega
þegar lýðurinn horfir upp á Dag-
fara á hverjum gatnamótum með
símtól upp að eyranu. Þetta er ein-
hver stórkarhnn, hugsar lýðurinn
sem ekur Trabant og horfir á höfð-
ingjann. Með þessu móti fúhnægir
Dagfari sínum mikilmennskuhvöt-
um en er um leið öruggur um að
fá ekki uppaeyra og þar með er til-
ganginum náð.
Dagfari