Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1994, Qupperneq 13

LAUGARDAGUR 3. DESEMBER 1994
13
Ingibjörg Sólrún við lúxusjeppa borgarstjóra. Holræsagjaldió sem hún ætlar að leggja á um áramótin bitnar þyngst á öldruðum og barnmörgum fjölskyldum
Ingibjörg Sólrún
hækkar skattana
Hinn nýi holræsaskattur, sem Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir borgar-
stjóri ætlar aö leggja á eigendur
fasteigna í Reykjavík frá og með
áramótum, bitnar eðli málsins
samkvæmt þyngst á öldruðu fólki
og barnmörgum fjölskyldum. Upp-
hæð skattsins fer að vísu eftir
stærð fasteigna. Þeir sem eiga íbúð
af meðalstærð greiða um 10.500 kr.
en þeir sem eiga stærri eignir
greiða hærra gjald. Ef fasteignamat
íbúðar og lóðar er t.d. 18 milljónir
króna nemur skatturinn 27.000 kr.
En aldraðir borgarar eru yfirleitt
tekjulágir, þótt þeir eigi íbúðir, og
þess vegna kemur skatturinn illa
við þá. Og barnmargar fjölskyldur
komast ekki hjá því að búa í stóru
húsnæði og verða þvi fyrir barðinu
á fermetramælingu skattsins.
Hvar á taka
peningana?
Ákvörðun um þessa nýja skatt-
heimtu er undarleg kveðja frá R-
listanum í Reykjavík tO fólks sem
berst í bökkum og á í erfiðleikum
með að láta enda ná saman í heimil-
ishaldinu. „Hvar á ég að taka þessa
peninga? Getur Ingibjörg Sólnin
sagt mér það?“ spurði öldruð kona,
ellilífeyrisþegi, sem hringdi í Þjóð-
arsálina á rás 2 í vikunni. Skyldi
borgarstjóri geta svarað því?
Ástæða er til að rifja upp að
nokkrum dögum fyrir borgarstjóm-
arkosningamar í Reykjavík í vor
var Ingibjörg Sólrún spurð að því
hér í DV hvort vænta mætti hækk-
unar útsvars kæmist hún til valda
í höfuðborginni. Svar hennar var
afdráttarlaust. Hún sagði að það
væm ekki nokkrar forsendur til
þess því almenningur heíði að und-
anfómu þurft að taka á sig aukna
skattbyrði á sama tíma og skattar á
fyrirtæki væm lækkaðir. Með öðr-
um orðum, að hinn almenni Reyk-
víkingur hefði ekki burði til að taka
á sig frekari álögur.
í ljósi þessara orða fyrir kosning-
ar kemur ákvörðun Ingibjargar
Sólrúnar sem borgarstjóra að
leggja á borgarbúa sérstakt hol-
ræsagjald rnjög á óvart. Hér er að
vísu ekki um hækkun útsvars að
ræða en það er að sjálfsögðu auka-
atriði hvaða nöfnum menn nefna
skattana. í svarinu fyrir kosningar
fólst efnislega að ekki yrði um að
ræða nýja skatta og álögur. Það
fyrirheit hefur nú verið svikið.
Holræsagjaldið rennur beint í
borgarsjóð eins og útsvarið svo þar
er enginn munur á.
Vissu um
fjárhagsstöðuna
Á borgarstjóri sér einhveijar
málsbætur? Vissi hún kannski ekki
fyrir kosningar hvernig íjárhag
höfuöborgarinnar var háttað og er
því að bregðast við vanda sem
óvænt hefur komið í ljós? Svo er
ekki. Sannleikurinn er sá að fyrir
kosningar var ekki deilt um hver
fjárhagsstaða borgarinnar raun-
verulega væri. Og í ítarlegri
skýrslu endurskoðenda frá því í
sumar er ekki að finna neinar
óvæntar upplýsingar um skuldir
borgarinnar.
Það virðist því margt benda til
þess að Árni Sigfússon, oddviti
sjálfstæðismanna í borgarstjórn,
hafi mikið til síns máls þegar hann
segir að holræsagjaldið sé lagt á til
að fjármagna kosningaloforð R-
listans. Að undanfórnu hefur gætt
Laugardags-
pistilliim
Guðmundur Magnússon
fréttastjóri
vaxandi óþolinmæði meðal vinstri
manna með það aðgerðaleysi sem
mönnum finnst hafa einkennt nýja
meirihlutann í borgarstjórn. Bent
er á að liðið sé hálft ár frá valda-
töku R-listans án þess að hinn al-
menni borgarbúi sjái þess nokkur
merki að breytingar haíi orðið.
Fréttir hafa verið af lúxusbílum
Ingibjargar Sólrúnar borgarstjóra,
gæðingum í ráðhúsinu og einhverj-
um stjómsýslubreytingum þar á
bæ, en fátt annað hefur sést. Á
næsta ári leggur R-listinn fram
fyrstu fjárhagsáætlun sína og eftir
það verður ekki undan því skotist
að bera ábyrgð á forgangsröðun
verkefna og þeim framkvæmdum
sem ráðist er í.
Hægt að spara
600 milljónir
Reykjavíkurborg er orðið mikið
bákn og á hennar vegum er rekin
margvísleg starfsemi sem álitamál
er hvort sveitarfélag eigi að standa
að, m.a. vegna þess að verið er að
keppa við einkafyrirtæki eða veita
þjónustu sem eölilegra væri að
einkaaðilar önnuðust. Árni Sigfús-
son, sem enginn dregur í efa að
hefur yfirgripsmikla þekkingu á
málefnum höfuðborgarinnar, held-
ur því fram að með sparnaði og
hagræðingu mætti minnka útgjöld
borgarinnar um 600 milljónir á ári.
Þaö er hærri upphæð en nemur
áætluðum tekjum af holræsagjald-
inu. Væri nú ekki ráð fyrir Ingi-
björgu Sólrúnu að hlusta á þessar
röksemdir og hlífa almenningi í
borginni við nýjum álögum? Ég er
sannfærður um að hún mundi vaxa
sem stjórnmálamaður í augum
borgarbúa ef hún sýndi slíkan
Kjark.
Um holræsaframkvæmdirnar
sjálfar þarf svo ekki aö vera neinn
ágreiningur. Þær voru skrautfjöð-
ur í hatti fyrrverandi meirihluta,
enda um að ræða einhveijar stór-
tækustu umhverfisbætur síðari
ára. Gott er að heyra að nýi meiri-
hlutinn ætlar að halda þeim áfram
af sama krafti. Aðalatriðið er hins
vegar að Reykvíkingar telja sig nú
þegar greiða fyrir þessar fram-
kvæmdir með útsvari sínu og fast-
eignagjöldum.
Óeðlilegar
auglýsingar
Auglýsingar frá Reykjavíkurborg
í nýlegu blaði R-listans urðu tilefni
frétta í vikunni. Það vakti athygli
að í blaðinu voru fimm vænar aug-
lýsingar frá skrifstofu borgarstjóra
og borgarstofnunum. Hafa þær lík-
lega ráðið úrslitum um það að unnt
var að gefa blaðið út. Fram hefur
komið að slíkar auglýsingar hafa
ekki tíðkast áður. Það er þó auka-
atriði því ekki eru misgjörðir betri
ef þær eru endurteknar.
Áthygli vekur að sá sem annaðist
söfnun auglýsinga í blaðið (fyrir
góða þóknun að sjálfsögðu) situr í
framkvæmdanefnd R-listans og er
þannig handgenginn Ingibjörgu
Sólrúnu borgarstjóra. Ég er ekki
viss um að hún hafi sjálf gefið fyrir-
mæli um þessar auglýsingar en
augljóslega vita embættismenn í
ráöhúsinu hvaö klukkan slær þeg-
ar R-listinn, sem fer með völdin,
biður um auglýsingastyrki.
Sjálfstæðismenn í borgarstjórn
hafa látið í ljós hneykslun á þessum
vinnubrögðum en þeir eru svo
umburðarlyndir að þeir ætla ekki
að mótmæla þeim með formlegri
bókun í borgarráði eins og manni
virðist þó fullt tilefni til.
Auðvitað er það alveg fráleitt að
stjórnmálaflokkar sem fara með
völd, hvort sem er hjá ríki eða
sveitarfélögum, geti gengið í opin-
bera sjóði og skammtað sér fé úr
þeim til að reka áróður eins og
gerst hefur í Reykjavík. Þetta mál
ætti að verða tilefni til þess að sett-
ar yrðu almennar reglur um birt-
ingu styrktarauglýsinga frá
Reykjavíkurborg. Slíkar reglur
ættu m.a. að fela í sér að ekki væri
hægt að hygla pólitískum samheij-
um með auglýsingastyrkjum.