Þjóðviljinn - 24.12.1975, Blaðsíða 40

40 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Jólablað 1975.
Brúðarránið
af Avitúum og Mangavúum,
menn og konur, gengu fram,
sungu og dönsuðu, slóu taktinn
með höndunum og stöppuðu eftir
hljóðfallinu svo að jörðin titraði.
I skugga undir skýli nokkru var
fögur stúlka, og fylgdist hún með
dansinum af áhuga. Þetta var Pú-
Húia, hin fagra dóttir Mangavúa
foringjans. Þegár hljómlistin og
sönglistin stöð sem hæst, kom hún
fram úr skugganum og dansaði
virðulega og yndislega fyrir
framan fólksfjöldann. Augu
hennar voru svört eins og rökk-
urnóttin, þegar máninn ris yfir
sjóndeildarhringinn.
Þegar aðkomumennirnir litu
þessa fegurð fylltust þeir unaði.
Ungi foringinn Te-Ponga varð
allur að einu báli, er hann leit
þessa fögru stúlku augum. Hann
gekk i dansinn við hlið hennar og
allir litu á hann, þegar þeir sáu
hve fagur hann var. Pú-Húia sjálf
fylltist aðdáun.
Þegar dansinum var lokið og
allir voru gengnir til náða vakti
Te-Ponga einn og gat ekki hugsað
um annað en fegurð Pú-Húiu.
Hann fór og talaði við þræl sinn
og brutu þeir uppá ráðagerð um
að hitta Pú-Húiu eina og vildi Te
Ponga koma þessu i framkvæmd
strax næsta kvöld. Morguninn
kom og hádegi, og aldrei hafði Te-
Ponga fundizt nokkur dagur
svona langur. Það var fyst, þegar
rökkrið fór að siga á, að hugur
hans gladdist. Þegar allir höfðu
gengið til náða, ákvað Te-Ponga
að láta til skarar skriða.
Hann lézt verða þyrstur og
kallaði hástöfum á þræl sinn og
sagði: „Þræll sæktu mér að
drekka”.
Þegar höfðingi kástalans
heyrði gest sinn kalla, sagði hann
við dóttur sina: „Dóttir min, af
hverju læturðu gest okkar kalla
svona, sæktu honum að drekka”.
Pú-Húia reis upp, tók
vatnsilátið og fór niður hæðina.
Te-Ponga reis einnig upp og iézt
vera mjög reiður við þræl sinn, og
fylgdi nú stúlkúnni eftir niður að
vatnslindinni og hlustaði
hugfanginn á sönginn, sem hún
var að raula.
Þegar hún kom að lindinni,
varð hún vör við Te-Ponga við
hlið sér í stjörnuskininu. „Hvað
ert þú að gera hér?” spurði hún.
„Ég er að sækja mér vatn”,
svaraði hann.
Pú-Húia varð hissa „Þú hefðir
getað verið þar, sem þú varst, þvi
að ég er að sækja þér vatn”,
sagði hún.
Te-Ponga sagði aftur: „Þú ert
vatnið, sem mig þyrstir eftir”.
Mynd Kristján Kristjánsson
Þau settust nú niður við lindina
og fóru að tala saman. Þau töluðu
langa lengi og fóru að ráðgera,
hvernig þau gætu komizt burt
bæði saman til lands Avitúa.
Næsta dag skipaði Te-Ponga
nokkrum af mönnum sínum að
fara niður að höfninni við vatnið
og hafa stóran bát tilbúinn, svo að
hægt væri að fara hvenær sem
væri. En þetta var nú ekki allt
svona auðvelt.
Te-Ponga kvaddi nú fólkið i
Mán-Gavíua kastalanum, og það
voru haldnar ræður um vináttu og
frið. Höfðinginn fylgdi honum að
kastalahliðinu og sagði: „Far þú i
friði, og ég óska þér góðrar
heimferðar!!'
Rétt áður en þeir fóru af stað
hafði Pú-Húia og nokkrar af yngri
stúlkunum stolizt burt til að
fylgja gestunum á veg. Þær
gengu glaðlega við hlið hermann-
anna og hlógu og spauguðu við þá.
Faðir Pú-Húiu sá þetta úr
fjarlægð og bað þær að snúa við.
Allar stúlkurnar sneru við nema
PU-Húia, hún vildi aðeins eitt
og það var að komast burt með
Te-Ponga. Hún fór að hlaupa og
faldi sig bak við runna beygði sig
niður og komst úr augsýn föður
sins, en hraðaði sér á eftir flokki
Te-Ponga. Þegar Te-Ponga sá
þetta kallar hann til sinna
manna: „Við skulum hraða
okkur”. Þannig byrjaði flótti
hermannanna og ungu stúlk-
unnar. Þau hröðuðu sér öll eins og
hræddir fuglar, sem hafa losnað
úr snöru.
Þegar fólkið i kastalanum sá,
að dóttir höfðingja þeirra var
farin, þá fóru allir hið snarasta að
taka fram vopn sin, en samt varð
nokkur bið.
Te-Ponga og menn hans þustu
til strandar, og þau komust öll i
bátinn og hinir hraustustu af
mönnum Te-Ponga dyfu árum i
vatnið, en báturinn þaut eftir
öldunum eins og ör af boga.
Mangavúarnir úr kastalanum
flýttu sér að setja annan bát. á
flot, en stefni hans var brotið, og
þegar þeir reyndu að draga
annan á flot var gat á honum.
Menn Te-Ponga höfðu brotið gat á
alla báta við vatnið og þar var
búið með eftirförina.
Flokkurinn, sem kom til að
semja frið fór burt i friði, en eftir
stóðu óvinir þeirra eins og
strandaglópar, veifandi vopnum
sinum i reiði og hótandi öllu illu út
i lofið.
Nú er engin kastali eftir á
ströndinni, en lindin niðar enn,
þar sem Pú-Húia og Te-Ponga
játuðu hvort öðru ástir sinar og
ráðgerðu flótta sinn. Það sér ekki
urmul eftir af hinum sterka
kastala og viggörðum hans, þar
sem Avitúar og Vækatúar höfðu
gert svo mörg áhlaup.
Seinna gerðu hermenn Avitúa
og Vækatúa bandalag við
Mangavúa móti Pa-Keum
—hvitum mönnum. Maoriar
berjast ekki lengur við aðra
Maóriaættflokka og ekki heldur
við Pa-Kea. Nú lifa allir þessir
fyrrverandi fjandmenn i friði
hver við aðra.
Starfsstúlknafélagið
SÓKN
Þakkar félagsmönnum sinum gott samstarf á
árinu sem er að liða og óskar þeim og öðrum
velunnurum
gleðilegra jólal
og árs og friðar á komandi ári.
JÖKULL HF.
Hellissandi — Rifi
sendir starfsfólki sinu og viðskiptavinum
beztu jóla- og nýársóskir og þakkar
samvinnuna á árinu sem er að liða.