Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.1995, Síða 20

20
Menning á bílaverkstæði
LAUGARDAGUR 16. DESEMBER 1995 I JV
Líklegast verða bara konur næst
- segir Aðalsteinn Asgeirsson í Svissinum sem vakið hefur athygli fyrir frumlegar uppákomur
„Þetta byrjaði fyrir fimm árum
hér við kaffiborðið á verkstæðinu.
Ég hafði farið á sagnakvöld, Klett í
hafl, þar sem Þórarinn Eldjárn las
úr verkum sínum og heillaðist af.
Daginn eftir fór ég að ræða það við
félaga mína hversu skemmtileg bók-
in hans Þórarins hefði verið og
gaman væri að kaupa hana. Tolli
Morthens myndlistarmaður var
staddur hér í kaffi, eins og oft áður,
og sagði: „Hva, við erum ekkert að
kaupa bókina, fáum bara höfundinn
til að lesa fyrir okkur.“ Þannig kom
þessi hugmynd upp og hefði sjálf-
sagt aldrei orðið nema vegna þess
að Tolli var hér staddur," segir Að-
alsteinn Ásgeirsson, rafvirki og
annar eigandi bílaverkstæðisins
Svissins, en það hefur vakið athygli
fyrir frumlegar og menningarlegar
uppákomur í húsakynnum verk-
stæðisins á Tangarhöfða í Reykja-
vík.
í nágrenni Svissins eru bílaverk-
stæði af öllum stærðum og gerðum,
mismunandi skítug eins og gerist og
gengur, en starfsmenn þessara iðn-
fyrirtækja hafa alltaf eitthvað að
hlakka til þegar nær dregur jólum.
Þeir vita að Aðalsteinn og Óskar
Gunnarsson í Svissinum muni
bjóða upp á sína óvenjulegu
jólaglögg og svo var einnig nú. í
boðskortinu, sem sent var nágrönn-
unum þetta árið, er boðið upp á
mikla menningarsúpu, Thor Vil-
hjálmsson, Einar Má Guðmunds-
son, Einar Kárason, Bubba
Morthens og Sigrúnu Hjálmtýsdótt-
ur. Davíð Oddssyni var einnig boð-
ið en hann komst ekki. Kristján Jó-
hannsson kom hins vegar í fyrra og
tók nokkur lög við mikla hrifningu.
Færri komust en vildu
Það var svo mikill spenningur
fyrir jólaglögginni að færri komust
inn en vildu. „Ætli það hafi ekki
safnast um tvö hundruð manns
hingað. Þetta er farið að spyrjast út
víða um hverfið," segir Aðalsteinn.
Bílaverkstæðið Svissinn er held-
ur ekkert venjulegt verkstæði því
þar úir og grúir af alls kyns göml-
um skemmtilegum munum, göml-
um peningakössum, símum, prím-
usum, myndum, ritvél, að ógleymd-
um glymskrattanum (djúkboxi). „Ég
hef mjög gaman af öllum gömlum
hlutum enda höfum við sérhæft
okkur í að gera upp fornbíla," út-
skýrir Aðalsteinn þegar blaðamað-
ur bendir á alla þessa skemmtilegu
hluti. Einn fombílanna trónaði inn-
an um öll verkfæri, tilbúinn í klöss-
un. „Við segjum að þeim sem þyki
vænt um bílana sína komi hingað.
Við höfum t.d. smíðað jeppa fyrir
Tolla Morthens sem er í raun gamli
jeppinn sem pabbi hans átti.“
Þegar menningarhátíðir Svissins
hófust fyrir fimm árum og haft var
samband við skáldin og tónlistar-
menn voru allir strax tilbúnir að
koma á ”þennan óvenjulega stað.
„Þeim fannst þetta stórsniðugt. Síð-
an hefur þetta orðið nokkurs konar
hefð. Einnig hefur Bubbi Morthens
haldið hér útgáfuteiti."
Aðalsteinn segir að þessar uppá-
komur hafi vissulega vakið athygli
á bílaverkstæðinu. „Það vita sjálf-
sagt allir á landinu að við erum til
en ég veit ekki hversu mikið það
hjálpar okkur í bisnessnum. Við
þurfum þó ekki að kvarta því hér er
alltaf meira en nóg að gera.“
Hann segir jafnframt að kunnin-
gjarnir í nágrenninu kunni vel að
meta þessa tilbreytingu í skamm-
deginu. „Hugmyndin var sú að ná-
grannarnir gætu komið hingað í há-
deginu í drullugallanum og haft
notalega stund og þannig er þetta."
Aðalsteinn segir að fyrir menn-
ingarhátíðina sé gerð jólahreingern-
ing í fyrirtækinu og allt þrifið hátt
og lágt. „Við tökum allt út og þrí-
fum, tökum tvo daga í hreingerning-
ar. Það er mjög jákvætt fyrir okkur
því þetta þarf að gera. Maður safnar
rusli allt árið og það er gott að koma
því í verk að þrífa."
Bílaverkstæðið Svissinn er sex
ára gamalt fyrirtæki og þegar Aðal-
steinn var spurður hvaðan þetta
sniðuga nafn væri komið, svaraði
hann. „Úr saumaklúbbi. Við fengum
nokkra saumaklúbba til að stinga
upp á nöfnum. Okkur fannst best að
nafnið kæmi frá konum því þá yrði
örugglega stungið upp á nafni sem
auðvelt væri að muna og það reynd-
ist rétt vera. Við fengum margar
uppástungur en leist best á þessa.
Starfaði við diskótek
Áður en Aðalsteinn hóf rekstur
Svissins hafði hann starfað í Amst-
erdam, Þýskalandi, Svíþjóð og víð-
ar. „Ég vann við skreytingar á
diskótekum, leikhúsum, kaffihúsum
og þess háttar. Áður hafði ég verið
með fyrirtæki hér i borginni sem
hét Línuljós þar sem ég vann með
sérstakt efni sem nefnist linelight.
Ég sendi framleiðendum yfirleitt
myndir af því sem ég var að gera og
það varð til þess að þeir óskuðu eft-
ir mér í vinnu til Svíþjóðar. Þar var
verið að opna veitingastað í gömlu
húsi en í því var gamall útskurður
á trévegg sem ekki inátti skemma. í
rauninni var útskurðurinn kort af
borginni og mér var falið að lýsa
upp merka staði með linelight og
blacklight þannig að borgin varð
upplýst. Síðan setti ég plexígler fyr-
ir framan. Þetta tókst svo vel að
mér bauðst að vinna við þetta
áfram. Ætli ég hafi ekki verið í
þessu í tvö og hálft ár. Þá missti ég
aðstöðuna í Amsterdam, skrapp
heim og þá varð Svissinn óvart til.
Hins vegar hafði ég ætlað mér að
vera áfram í Hollandi," segir Aðal-
steinn.
„Þetta var skemmtilegur tími sem
ég hefði ekki viljað missa af. Ég
kynntist mörgu fólki og hafði gam-
an af þessu en sakna þó ekki starfs-
ins.“
Aðalsteinn hefur mikinn áhuga á
listum en vill ekki viðurkenna að
hann hafi komið nálægt t.d. tónlist.
Hann segist hafa lesið mikið en það
hefur minnkað eftir því sem meira
er að gera. „Nú tekur sjónvarpið við
þegar maður kemur heim.“
7 En eru þeir nokkuð farnir að
skipuleggja næsta menningarvið-
burð?
„Við erum farnir áö ræða það og
höfum áhuga á að vera einungis
með listakonur næst. Auk þess hef-
ur Friðrik Þór Friðriksson sýnt
áhuga á að halda stuttmyndahátið í
samvinnu við okkur þannig að vel
getur verið að þetta eigi eftir að
verða viðameira. Við erum opnir og
tilbúnir fyrir hverju sem er.“
Ólöf Kolbrún Harðardóttir, ein
ástsælasta óperusöngkona
landsins, er löngu hætt að fljúga.
Auk þess að syngja og kenna söng
gegnir Ólöf Kolbrún starfi
framkvæmdastjóra íslensku
óperunnar. En hefði hún ekki sjálf
sinnt því að breyta skráningu sinni
í Símaskránni til samræmis við
breytingar á högum sínum, gæti
hún enn haft þar starfsheitið
flugfreyja.
Ólöf Kolbrún Harðardóttir
flugfreyja!
Símaskráin 1996 verður í einu bindi og mikil áhersla lögð á að
hún innihaldi sem réttastar upplýsingar. Rétthafar síma - jafnt
einstaklingar sem f/rirtæki - þurfa sjálfir að óska eftir öðrum
breytingum en þeim sem orsakast af flutningi.
Vinsamlegast athugið skráninguna og sendið inn breytingar ef
með þarf hið fyrsta. Eyðublað er á blaðsíðu 21 í nafnaskrá
Símaskrár 1995.
Upplýsingar eru veittar í síma 550 6620 og faxnúmer
er 550 6629.
Rétt skal vera rétt!
PÓSTUR OG SÍMI
1996
- ELA