Dagblaðið Vísir - DV - 13.02.1996, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1996
Fréttir
DV
Rekstur Norræna skólasetursins tekur nýja stefnu:
Nánast fullbókað til áramóta
„Það hefur verið mjög mikið að
gera frá áramótum og alveg stans-
laust verið bókað. Við höfum lagt
okkur fram um að kynna norræna
skólasetrið bæði hér heima og er-
lendis og það virðist nú vera að
skila sér því útlitið er að minnsta
kosti bjart fyrir okkur sem störfum
að þessu,“ segir Sigurlín Svein-
bjarnardóttir, forstöðumaður Nor-
ræna skólasetursins á Hvalfjarðar-
strönd.
Eftir erfiða byrjun virðist rekstur
Norræna skólasetursins á Hval-
fjarðarströnd nú hafa tekið við sér
en það var opnað fyrir einu og hálfu
ári. Síðan í mars í fyrra hefur verið
nóg að gera og straumur fólks lagt
þangað leið sína, einkum erlendir
gestir.
Þar hefur verið boðið upp á fyr-
irlestra og fræðslu af ýmsu tagi en
fyrirmynd að skólasetrinu er sótt til
annarra Norðurlanda og byggð á
Fyrsta flokks
aðstaða
Þegar DV heimsótti skólasetrið
stóð yfir ráðstefna á vegum End-
urmenntunardeildar Háskóla Is-
lands
„Þetta er í fyrsta sinn sem ég
kem hingað á Norræna skólasetr-
ið og ég verð að segja að ég er yfír
mig hrifinn af þeirri aðstöðu sem
hér er boðið upp á. Hér er einnig
frábært útsýni yfir Hvalfjörðinn
þannig að það skemmir ekki fyr-
ir. En það er fyrst og fremst að-
staðan innanhúss sem stendur
upp úr. Hún hentar einkar vel til
fyrirlestra- og ráðstefnuhalds. Hér
geta menn einbeitt sér að við-
fangsefninu og unnið þétt saman.
Þetta er eins og vera á lítilli
heimavist og því er stemningin
skemmtileg. Og svo 'er þetta nú
ekki nema örstutt frá Reykjavík,"
segir Jón Otti Sigurðsson tækni-
fræðingur sem tók þátt í ráðstefn-
unni. -brh
Jón Otti Sigurðsson tæknifræðingur er hæstánægður með aðstöðuna á
Norræna skólasetrinu. DV-mynd BG

Sigurlín Sveinbjarnardóttir forstöðumaður fyrir framan skólasetrið en meginkostina við staðsetningu hússins segir
hún vera fallega náttúru, náiægð við höfuðborgina og jarðhita. DV-mynd BG
framtíðarhugmyndum manna um
samstarf landanna á milli.
Fullorðnir í meirihluta
„Ástæðan er fyrst og fremst sú að
yfirvöld hér á landi styrkja ekki ís-
lensk ungmenni til dvalar á Nor-
ræna skólasetrinu þar sem það er
rekið af einkaaðilum. Hið gagn-
stæða er hins vegar uppi á teningn-
um á öðrum Norðurlöndum. Nem-
endur þaðan hafa orðið fyrir von-
brigðum með að hitta ekki íslenska
jafnaldra sína og því hefur dregið
verulega úr heimsóknum þeirra.
Þetta gæti þó breyst í framtiðinni
með hugsanlegri tilfærslu skólakerf-
isins til sveitarfélaganna en vonir
standa til að því fylgi að stærri
sveitarfélög styrki nemendur til
skólabúðadvalar," segir Sigurlín.
Hún segir langt kennaraverkfall á
síðasta ári hafa haft slæm áhrif á
starfsemina en hún sé þó loksins
farin að rétta úr kútnum.
Rúmlega 1000 gestir
á hálfu ári
„Eftir að við breyttum áherslum í
markaðssetningu fóru viðbrögð
fram úr björtustu vonum okkar. Frá
mars til september í fyrra komu um
780 gestir, flestir frá Danmörku og
Noregi, til lengri eða skemmri dval-
ar á Norræna skólasetrinu. Rúm-
lega 200 innlendir gestir voru þar í
sama tilgangi, auk fjölda fólks sem
kom í stuttar dagsheimsóknir. Það
er mikið búið að bóka hjá okkur fyr-
ir vorið og sumarið lofar einnig
góðu. Við sjáum oftast um það að
skipuleggja þá dagskrá sem í boði er
hverju sinni og fáum til liðs við
okkur bæði kennara og fyrirlesara,"
segir Sigurlín Sveinbjarnardóttir en
kynning á skólasetrinu fer aðallega
fram í gegnum Norrænu félögin og
kennarasamtök, auk greina í tíma-
rit og fréttabréf.
Umhverfisátak styrkt
Á þessu ári verður ráðist í sér-
stakt átak í umhverfisfræðslu og
hefur skólasetrið fengið til þess um
2 milljónir króna í styrk frá Nor-
rænu ráðherranefndinni. Þar verð-
ur spjótum beint að íslensku skóla-
fólki en verkefnið, sem felst í dags-
námskeiðum, fer af stað í mars og
er ætlað að auka skilnings unga
fólksins á stöðu umhverfismála. I
desember verður um sérstaka kynn-
ingu á jólasiðum að ræða en til þess
hefur einnig fengist styrkur. Fastir
starfsmenn á setrinu eru nú flmm
en í sumar er gert ráð fyrir að þeir
verði um átta.
„Við sem störfum að Norræna
skólasetrinu erum sannfærð um að
það sé komið til að vera. Það hefur
langtimaþýðingu sem afl í ferða-
þjónustu þar sem áhersla er lögð á
markhóp sem ekki hefur verið náð
til áður. Þetta skilar sér þegar fram
líða stundir í aukinni ferða-
mennsku og jákvæðum samskiptum
landa á milli,“ segir Sigurlín.
Hluthafar í skólasetrinu eru 96 en
meðal þeirra eru norrænu félögin á
Norðurlöndum og sveitarfélög, auk
fyrirtækja og einstaklinga í Reykja-
vík og á Vesturlandi. Gestur Ólafs-
son arkitekt hannaði húsið sem er
um 1200 fermetrar og stendur í
Saurbæjarhlíð í Hvalfirði, skammt
frá Ferstiklu eða í brekkunni í átt
að Vatnaskógi. Húsið er tvær álm-
ur, samtals 22 herbergi, þar af 2 sér-
hönnuð með aðstöðu fyrir fatlaða.
Þegar mest er geta 90 manns gist í
skólasetrinu, í nálægð við höfuð-
borgina og fallega náttúru. -brh
Dagfari
DV greindi frá þvi að gestir í af-
mælisveislu hefðu orðið rosalega
svekktir morguninn eftir veisluna
þegar þeir uppgötvuðu að þeir
fundu ekki til timburmanna. Þetta
þótti gestunum ekki einleikið og
þóttust illa sviknir. Fyrst datt
mönnum vitaskuld í hug að gest-
gjafinn hefði verið nískur á afmæl-
ismjöðinn og haft blönduna svona
þunna. En þegar gestirnir fóru að
bera saman bækur sínar kom í ljós
að enginn þeirra hafði fundið neitt
á sér í partíinu. Þó höfðu sumir
tæmt hvert glasið á fætur öðru í
von um að komast í stuð en ekki
fundið neina breytingu. Var nú
haft samband við afmælisbamið
sem sagði að það hefði vissulega
ekki farið fram hjá sér að gestir
hefðu verið eitthvað dauflr í dálk-
inn kvöldið áður. Þó hefði verið út-
búin bolla eftir kúnstarinnar regl-
um úr vínum úr ríkinu og þess
gætt að hafa blönduna vel sterka.
Gestgjafinn varð miður sín út af
þessum misheppnaða gleðigjafa
sem ekki hafði einu sinni skilið eft-
ir langþráða timburmenn. Hann
fór því að bragða á þeirri lögg sem
eftir var í flöskunum og komst að
því sér til skelfingar að um var að
Víni breytt í vatn
ræða venjulegt vatn. 1 framhaldinu
var svo haft samband við ríkis-
stjórann sem kom alveg af fjöllum
og sagði það af og frá að ríkið seldi
mönnum blávatn á flöskum. Þeir
sem ætluðu að vera svo nánasar-
legir að bjóða upp á vatn í afmæl-
um yrðu að snúa sér eitthvað ann-
að. í ríkinu væru bara seldir
drykkir sem kættu fólk að kveldi
og framkölluðu timburmenn að
morgni.
Nú er það svo að ríkið er hætt
allri bruggun áfengis og það verk-
efni komið í hendur einkaaðilum í
þeim tUgangi að efla hag lands og
þjóðar. Hins vegar sér ríkið um að
koma framleiðslunni á markað til
að íþyngja ekki einkaframtakinu
um of auk þess sem engum nema
rikisstarfsmönnum er treystandi
tU að afgreiða áfengi út úr búð.
Bruggarar einkaframtaksins urðu
alveg bit þegar þeir voru krafðir
skýringa á því tiltæki að selja vatn
fyrir vín. Töldu þeir það af og frá
að farið hefði verið kranaviUt í
átöppun en vildu að öðru leyti ekki
ræða málið sem er allt hið dular-
fyllsta. Þær staðreyndir liggja þó
fyrir að maður einn ákvað að halda
upp á afmælið sitt. Hann bauð tU
sín gestum og fór í ríkið eftir birgð-
um áfengis og gaf gestum sínum.
Um þetta mun ekki vera deilt. Þá
telst það fullvíst að engum gest-
anna fannst gaman í veislunni.
Ennfremur mun það fuUsannað
samkvæmt framburði fjölda vitna
að enginn sem drakk afmælisvínið
fann til timburmanna daginn eftir.
Að öllu samanlögðu er ljóst að
þarna hefur því verið maðkur í
mysunni og einhvers staðar á leið-
inni frá bruggstöð í glös afmælis-
gestanna breyttist vín í vatn. Samt
virðist mannshöndin hvergi hafa
komið þar nálægt. Ef til vill eru
það einhver efnahvörf sem valda
því að svona fór og málið kallar á
itarlega rannsókn. Þetta er það
flókin og viðamikil gáta að draga
verður í efa að Rannsóknarlögregl-
an geti ráðið hana hjálparlaust.
Ekki nægir að setja leifar úr flösk-
unum í DNA rannsókn hér á landi
heldur er rétt að senda sýni til Nor-
egs og Bandaríkjanna til saman-
burðar. Það er líka spurning hvort
ekki sé rétt að óska eftir aðstoð Sál-
arrannsóknarfélagsins og kanna
hvort menn þar á bæ kannist við
yfirskilvitlega atburði af þessu
tagi. AUir þekkja frásögnina af því
þegar Jesú breytti vatni í vín við
brúðkaupið forðum og margur
drykkjumaðurinn hefur beðið þess
að slíkt kraftaverk endurtæki sig.
En það að breyta víni úr ríkinu í
vatn hlýtur vitaskuld að flokkast
undir hermdarverk af einhverju
tagi og má einskis láta ófreistað til
að komast að hinu sanna í málinu.
Að öðrum kosti má búast við að
landasalan rjúki upp úr öllu valdi
því menn verða að geta treyst á
timburmennina.
Dagfari