Dagblaðið Vísir - DV - 13.02.1996, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1996
Spurningin
Hve margir heldur þú að for-
setaframbjóðendurnir verði
að lokum?
Steinunn Ferdinandsdóttir, vinn-
ur á Skálatúni: Svona átta.
Steinunn Guðmundsdóttir
þroskaþjálfi: Ég held að þeir
verði sex til að byrja með en
fækki síðan.
Jóhanna Geirsdóttir: Sex eða tíu.
Eyjólfur Vestmann nemi: Tutt-
ugu.
Einar Björnsson nemi: Svona
fimmtán.
Lesendur
Ofbeldið meðal
unga fólksins
„Ráðherrarnir kórónuðu svo allt saman með því að mæta báðir við hátíðlega
athöfn í eitt af kvikmyndahúsum borgarinnar sem sérstakir heiðursgestir við
„frumsýningu" James Bond á íslandi eins og um stórmerkan menningarvið-
burð væri að ræða.“
Ástþór Magnússon skrifar:
Landlæknir bendir réttilega á það
í svari sínu við lesendabréfi DV,
„Bull um ofbeldi í sjónvarpi", að of-
beldisverkum hefur farið fjölgandi
meðal ungs fólks á undanförnum
árum. Það er merkilegt að lesandi
blaðsins, sem skrifar undir duinefn-
inu E.B.K., skuli halda því fram aö
ofbeldi í sjónvarpi hafi ekki haft
áhrif á þessa þróun. Lesandinn held-
ur því fram að ofbeldishneigðin eigi
eingöngu rætur að rekja til félags-
legra aðstæðna og þar komi sjónvarp
ekki málinu við.
Ég vil benda á að samkvæmt
könnun, sem gerð var í Bretlandi á
síðasta ári, inniheldur 81% af því
efni sem sýnt er á „Movie Channel"
ofbeldisverk. Næst þar á'eftir kemur
efni sem sýnt er á „SKY“ með 79%.
Báðar þessar stöðvar sýna að mestu
bandarískt efni en samkvæmt könn-
uninni framleiða Bandaríkjamenn
stærstan hluta þess efnis sem inni-
heldur ofbeldi. Sjaldnast er sú sorg
og skaði sem ofbeldisverk valda fjöl-
skyldum og börnum fórnarlambanna
með í skemmtuninni.
Á síðustu árum hefur orðið gífur-
leg aukning í eiturlyfjaneyslu og of-
beldi meðal unglinga. Einnig á þess-
um vettvangi má sjá þetta fyrst þró-
ast að einhverju marki í Bandaríkj-
unum. í dag er talið að ofbeldi og
glæpir kosti bandarísku þjóðina 425
milljarða Bandaríkjadala á hverju
ári. Stórkostleg vandamál hafa skap-
ast í skólum landsins þar sem víða
hafa myndast glæpaklíkur ungs
fólks og morð hafa verð framin í
skólum. Þessi þróun virðist einnig
vera að hefja innreið sína í Evrópu.
Það er. nokkuð Ijóst að aukið fram-
boð sjónvarps mun hafa veruleg
áhrif á þjóðina og ungt fólk hérlend-
is.
Eftirlæti ráðherrans
Ég vona að ráðamenn þjóðarinnar
veiti þessu máli verðskuldaða at-
hygli. Það hefur valdið mér
nokkrum áhyggjum að menntamála-
ráðherra þjóðarinnar lýsti því yfir í
blaðaviðtali á síðasta ári að eftirlæt-
iskvikmyndir hans væru Die Hard
en þessi flokkur kvikmynda er með-
al mestu ofbeldismynda sem fram-
leiddar eru. Þó svo að ráðherrann
eigi að sjálfsögðu að hafa rétt á því
að sitja yfir sora kvikmyndaiðnaðar-
ins sem honum lystir hæfir það ekki
embættinu að lýsa dálæti á slíkri
framleiðslu. Einnig fannst mér það
ekki hæfa virðulegum menntamála-
ráðherra að opna með pompi og
prakt sjónvarpsstöðina SÝN, sem að-
eins sýnir erlent efni, á degi íslensku
tungunnar, afmælisdegi Jónasar
Hallgrímssonar. Né fannst mér það
hæfa virðulegum forsætisráðherra
að fylgja þessu fordæmi eftir með því
að opna Stöð 3 sem eins og SÝN
sendir inn á heimili landsins bland-
aða erlenda dagskrá, að mestu
byggða á annars eða þriðja flokks
framhaldsþáttum og öðru misgóðu
erlendu efni. Ráðherrarnir kórón-
uðu svo allt saman með því að mæta
báðir við hátíðlega athöfn í eitt af
kvikmyndahúsum borgarinnar sem
sérstakir heiðursgestir við „frum-
sýningu" James Bond á íslandi eins
og um stórmerkan menningarvið-
burð væri að ræða.
Þess má geta að Gandhistofnunin í
Bandaríkjunum er meðal þeirra að-
ila sem hafa gert tilraunir með frið-
arkennslu fyrir ungt fólk. Flestar
slíkar tilraunir hafa gefist mjög vel.
Leiðinlegur vinargreiði
Gestur Traustason skrifar:
Einu sinni kynntist ég góðum
dreng sem síðar varð vinur minn,
við skulum bara kaOa hann Nonna.
Síðan lágu leiðir okkar í sundur eins
og oft vill verða þar eð ég nam er-
lendis. En fyrir nokkrum árum hitt-
umst við Nonni aftur og var það
mjög ánægjulegt. Við vorum í góðu
sambandi hvor við annan, hittumst
við og við eins og gengur og gerist á
milli vina.
Á þeim tíma átti ég mjög fallegan
bíl sem ég þurfti að selja og varð úr
að Nonni vinur minn keypti bílinn
og fékk hann á mjög góðu verði að
sjálfsögðu. BUlinn greiddist á skulda-
bréfi sem Nonni hafði fengið „Sigga“
vin sinn til að ábyrgjast. Ég sel síðan
bréfið og gerist þá sjálfkrafa ábyrgð-
armaður líka. Ekkert mál, ég treysti
vini mínum fullkomlega.
Síðan eru liðin nokkur ár, lánið
aUt í vanskilum, bréf frá lögfræðing-
um, bankanum og maður kominn á
svartan lista. í dag borgum við Siggi
þetta lán fyrir Nonna.
Hvað skyldi þetta kallast? Jú, auð-
vitað þetta kallast vinargreiði en það
veit guð að þetta er sá leiðinlegasti
vinargreiði sem ég héf lagt á mig. Ég
held ekki að ég geti kallað hann
Nonna vin minn í dag. Ég er búinn
að þurfa að leggja á mig mikið vesen
til að standa í skilum fyrir Nonna
fyrrverandi vin minn.
Það sem er kannski verst í þessu
öllu saman er að vita til þess að hann
Nonni á þrjú myndarleg börn. Ég
vona að börn hans taki hann sér
ekki tU fyrirmyndar hvað fjármál
snertir. Að svíkja vin sinn er það
ljótasta sem maður getur gert. Að
eiga vin er dýrmætt, sennUega dýr-
mætara en flestir gera sér grein fyr-
ir. Ég vona að sem fæstir eigi eftir að
lenda í svona lífreynslu, hún er
óskemmtileg.
Göng undir Hvalfjörð óráð
Konráð-Friðfinnsson skrifar:
Til stendur að gera göng undir
Hvalijörð, þau fyrstu sinnar tegund-
ar á íslandi. Göngin munu stytta
hringveginn um nokkra kUómetra
komist þau á annað borð til fram-
kvæmda. Framkvæmdin er ekki á
vegum hins opinbera heldur er hér
einkaframtak á ferðinni, Spölur hf.
þjónusta
„Búið er að eyða tugmilljónum í að
gera núverandi vegarstæði um
Hvalfjörð brúkhæft."
Ríkið hefur að vísu lofað að ábyrgj-
ast eitthvað af þeim lánum sem ætl-
unin er að taka tU að verkið geti
hcifist.
En spurningin er hvort göng und-
ir Hvalfjörð séu yfirhöfuð nauðsyn-
leg. Verkið vekur einnig upp ýmsar
aðrar spurningar. Verður tU að
mynda veginum fyrir Hvalfjörð
haldið við? Og hvað mun þetta
ferðalag fólksins undir sjóinn kosta
það?
Ég tel altént brýnt að halda nú-
verandi vegi um Hvaltjörð við
vegna þess að ekki munu aUir
treysta sér til að fara svo djúpt ofan
í jörðina né svo langt undir haíflöt-
inn þótt það kunni að stytta ferða-
tima þess um hálfa eða einá klukku-
stund.
AUt er hægt en ekki er allt gagn-
legt. Og ég verð nú að segja það i
fullri hreinskilni að mér finnst
þetta umrædda verk vera óráð og
ekkert annað. Og í raun sé ég held-
ur enga þörf vera á því. Búið er að
eyða tugmilljónum í að gera núver-
andi vegarstæði um Hvalljörð brúk-
hæft. Ég tel þar af leiðandi enga
raun fyrir neinn þó vegfarendur, ís-
lenskir sem erlendir, noti hann
áfram sem hingað tU.
I>V
Sumarbústaði úr
torfi og grjóti
S.M.J. hringdi:
Mig langar að koma með tiUögu
í sambandi við byggingu sum-
arbústaða. Það eru allir að kepp-
ast við að reisa dýra og Uotta sum-
arbústaði sem passa ekki inn í
náttúruna og eyðUeggja útsýnið.
Það væri nær að byggja sumarbú-
staði úr torfi og grjóti sem eru efni
sem koma frá jörðinni. Torfbú-
staðir myndu faUa betur inn í
landslagið. Flott sumarhús eru
heldur ekki afslappandi. Það er
ekki afslappandi að hafa öU nú-
timaþægindi þegar farið er út í
náttúruna. Flott hús eru eyðUegg-
ing á náttúrunni.
Fæstar kennslu-
stundir
á íslandi
Bergþóra hringdi:
Það væri gaman að vita hvern-
ig íslenskir grunnskólanemendur
standa sig í hinum ýmsu greinum
miðað við jafnaldra sína erlendis.
Nú hafa borist fregnir um það að
á íslandi séu fæstar kennslustund-
ir í grunnskóla þegar við erum
borin saman við 16 önnur ríki
ESB og EES. Gætum við ekki látið
okkar böm reyna við ýmis próf
sem jafhaldrar þeirra í hinum
löndunum taka tU að sjá hvernig
ástandið er?
Lítiö að marka
hjal pólitíkusa
Ingi hringdi:
Þeir skreyta sig með fallegum
fjöðrum, pólitíkusarnir, þegar þeir
eru að hjala um fikniefnavandann
og forvarnir. Þegar kemur að því
að greiða atkvæði um fjárveiting-
ar tU forvarna segja þeir nei. Það
gerðist að minnsta kosti í Reykja-
nesbæ um daginn þegar meirihlut-
inn felldi tUlögu um 4,7 mUljóna
króna fjárveitingu. Hafa þeir
reiknað út hvað afleiðingar vímu-
efnanotkunar kosta?
Enga knatt-
spyrnuhöll,
takkl
S.G. hringdi:
Nú væla menn yfir tapinu gegn
Slóvenum í knattspyrnu og vekja
athygli á því að okkar strákar geti
ekki æft frá október og fram í
mars. Þess vegna þurfi að reisa
knattspyrnuhöll handa strákun-
um okkar fil að þeir geti staðið
jafnfætis landsliðum annarra
þjóða.
Mér og mörgum öðrum er skít-
sama þó við stöndum ekki jafnfæt-
is öðrum þjóðum í knattspymu og
er ekki tilbúinn að greiða fyrir
slíka höU með mínum skattpen-
ingum. Það mætti gera ýmislegt
þarfara fyrir skattpeningana en að
byggja einhverja tuðruhöU handa
sparkstrákum.
Vanþróaður
háskóli
Hulda hringdi:
Það koma sífeUt fram fleiri og
fleiri ábendingar um að námið í
Háskólanum verði varla lengi til
viðbótar samkeppnishæft við nám
í erlendum háskólum vegna
skorts á fé. Mennt er máttur og
hingað tU höfum við getað hrósað
okkur af því að geta staðið jafnfæt-
is öðrum á því sviði. Hvemig fer
fyrir hugvitinu sem við ætluðum
að flytja út og græða á? Og sjávar-
útvegurinn hefði örugglega ekki
verra af því að fá menn og konur
með sérþekkingu frá Háskólanum
til liðs við sig. Það er heldur ekki
undarlegt að ekki fáist kennarar
tU starfa i Háskólanum þegar þeir
heyra hvað launin eru lág. Kenn-
aramir sem fyrir eru þurfa sjálf-
sagt að vera með fuUt af aukabit-
lingum tU að komast af og líklega
hefur það áhrif á kennsluna.