Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.1997, Side 23
TVtir laugardagur 30. ágúst 1997
„Upphaflegi tilgangur-
inn var að komast til Seyð-
isfjarðar til að rifja upp
síldarárin fyrir 30 árum.
Ég hafði enga áætlun gert
fyrirfram þar sem ég vissi
ekki hversu langt ég kæm-
ist. Svo bara kláraði ég
dæmið,“ segir Gróa Sigríð-
ur Einarsdóttir, gjaman
kölluð Lóa. Skírð eftir
frænku sinni, Ólöfu Gróu,
sem alltaf var kölluð Lóa.
Lóa er 46 ára fimm
bama móðir í Grafarvogi
sem gerði sér lítið fyrir á
dögunum og fór alein
hringveginn á mótorhjóli,
nánar tiltekið á Hondu NX
250. Hún lagði af stað á
fimmtudegi austur yfir og
var komin til Reykjavikur
fimm sólarhringum og
nærri íjórtán hundruð
kílómetrum síðar. Lóa er
örugglega eina fimm harna
mamman á íslandi sem get-
ur státað af þessu afreki!
Borin á gullstóli
„Þetta gekk æðislega vel.
Hvarvetna hitti ég yndis-
legt fólk sem alltaf var
reiðubúið að hjálpa mér.
Hvar sem ég kom fannst
mér ég vera borin í gull-
stóli af fólki sem ég þekkti
ekki neitt,“ segir Lóa og
ber samlöndum sínum
greinlega vel söguna.
Hún segir það hafa verið
ansi kalt að fara hringinn,
sérstaklega í Mývatnssveit
og nágrenni. Það versta
var að hún hefði þurft að
bíða hátt í tvo tíma eftir að
sundlaugin við Mývatn
opnaði til að komast í
heitu pottana. Það væri
ótrúleg þjónusta á jafn fjöl-
fomum ferðamannastað að
opna sundlaugina ekki fyrr en
klukkan þrjú á daginn.
Fjölskyldan búin að heimta mömmu heim að lokinni ævintýraferð um ísland. Frá vinstri eru það Jón Hafsteinn, Lóa, Hildur Imma, 18 ára,
Klara, 11 ára, Kári, 9 ára, og Þorri, 6 ára. Elsta afkvæmið, Viggó Örn, var ekki heima þegar Ijósmyndara bar aö garði. DV-mynd Pjetur
Sprungið dekk
„Erfiðasti kaflinn var frá Egils-
stöðum til Akureyrar, fór hann á
einum degi. Ég blotnaði ekki en mér
var orðið kalt í gegn. Heitu pottarn-
ir björguðu mér víða,“ segir Lóa
sem fór í einum rykk frá Akureyri
til Reykjavíkur síðasta daginn.
Nema hvað að hjá Grábrók í Borg-
arfirði sprakk á afturdekkinu.
„Það lak rólega úr dekkinu þar
sem naglar höfðu farið í það. Ég
stöðvaði tvo bíla til að biðja um að-
stoð, þó ekki hefði verið nema að fá
skiptilykil til að ná hjólinu af. í
fyrra skiptið voru það veiðimenn
sem sögðust bara vera með
veiðistangir og orma. í seinna skipt-
ið fékk ég aðstoð. Maður á
Econoline gerði sér lítið fyrir og ók
mér niður í Borgarnes með hjólið
aftur í. Þar var gert viö hjólið á
dekkjaverkstæði og ég gat haldið
áfram til Reykjavíkur," segir Lóa.
Lífið ein hamingja
Á jafn langri leið gefst gott tæki-
færi til að láta hugann reika. Hún
segist hafa hugsað margt og mikið.
„Ég hugsaði fyrst og fremst hvað
allt mitt líf hefur verið mikil ham-
ingja. Ég á barnaláni að fagna og
hef varla kynnst sorginni," segir
hún og lífsgleðin skin í gegn.
Hún segir lítið mál að fara í
svona ferð þegar traust og skiln-
ingsrík fjölskylda stendur á bak-
við með góðan eiginmann í farar-
broddi, Jón Hafstein Magnússon
húsasmíðameistara. Þau eiga
fimm börn á aldrinum 6-26 ára,
sem ekki hafa hleypt heimdragan-
um.
„Ég er hér alla daga að hugsa um
fjölskylduna. Að baka, elda, þrífa,
þvo og strauja. Það er svo gott að
brjóta upp þetta munstur. Yngsti
sonur okkar er að byrja í skóla. Ég
varð að gera þetta áður og hafði
átján ára dóttur mína fyrir ráðs-
konu á meðan. Það er um að gera að
nota tækifærin þegar þau gefast,"
segir Lóa.
Engin terta á afmælis-
daginn!
Á meðan Lóa var í hringferðinni
átti elsti sonur hennar afmæli, varð
26 ára. I fyrsta skiptið fékk
hann ekki tertu frá
mömmu á sjálfan afmælis-
daginn. Varð að gera sér
að góðu að fá hana að
hringferð lokinni!
Það voru Jón Hafsteinn
og elsti sonurinn, Viggó
Örn, sem smituðu Lóu af
mótorhjólabakteríunni.
Það tókst reyndar ekki
endanlega fyrr en á síðasta
ári þegar Lóa tók próf.
„Ég greip tækifærið í
júní í fyrra þegar feðgam-
ir fóru norður til Akureyr-
ar að keppa. Á meðan
hringdi ég í ökukennara
og var byijuð að læra þeg-
ar þeir komu í bæinn.
Maðurinn minn varð stór-
hneykslaður og hélt að ég
hefði ætlað að æfa hjá
sér.“
Stakk bóndann af
Fyrsta alvöru ferð Lóu á
mótorhjóli var farin um
verslunarmannahelgi í
fyrra. Gefum henni orðið:
„Þetta var á hjólinu
hans Jóns. Það er of stórt
fyrir mig, næ ekki niður
með báða fætur. Hjólið er
stigið í gahg og ég lét
hann hjálpa mér. Hann
steig það i gang fyrir mig
á stéttinni heima og ég
keyrði alveg þangað til ég
varð bensínlaus, alla leið
austur í Þjórsárdal. Hann
ætlaði að elta mig en ég
fór allt aðrar leiðir og
týndi honum. Hann fann
mig að lokum og þá var
ég búin að fá hjálp við að
ná mér í bensín og ná
hjólinu aftur og aftur í
gang,“ segir Lóa og er
greinilega skemmt við
upprifjunina.
Fyrir utan mótorhjólið er söng-
urinn helsta áhugamál Lóu. Hún
syngur með Mosfellskórnum og
hefur sótt söng- og píanótíma.
„Enda söng ég alla ferðina. „ís-
land í sumarsins algræna skrúði“
og öll hin lögin," segir hún Lóa,
komin heim í faðm fjölskyldunnar
að lokinni ævintýraferð.
-bjb
Hundadagar
í tilefni 10 ára afmælis hundaskóla Hundaræktarfélags íslands höldum vib hátíb hunda og hundavina
í reibskemmu og á útivistarsvæbi Sörla í Hafnarfirbi BO. og 31. ágúst 1997
Meðal dagskrárliða:
★ Hundafimi ★ Hlýðnikeppni ★ Sporleit ★ Sækjapróf ★ Björgunarhundar ★ Kynning á hundategundum
r Dagskrá hefst kl. 13. á laugardag og kl. 11. ^ á sunnudag ^
&
Fyrirlestrar:
a&nuqsa um að fá bér hi
Ertu að nugsa um að fá þér hund?
Getnaðarvarnir og ófrjósemisaðgeröir á hundum.
Hundaeftirlit í Reykjavík.
Þjálfun Björgunarhunda.
Blóðspor.
Veiðiprófsreglur.
Enginn aögangseyrir á kynningar og fyrirlestra.
Þátttökugjald í keppnisgreinum kr. 250.
Veitingasala.
Náði uppáhaldsþættin-
um í Sjonvarpinu
Hún komst í tæka tíð heim á
mánudagskvöldið til að sjá uppá-
haldsþáttinn í Sjónvarpinu, Blóma-
flóðið, þann eina sem hún sagðist
vilja sjá. Hún hefði séð það á sjón-
varpsskjá í Brú í Hrútafirði, þar
sem hún áði, að þátturinn yrði á
dagskrá um kvöldið. Því hefði hún
drifið sig af stað!
Til merkis um að Lóa hafi ekki
planað ferðina til hlítar þá átti hún
að mæta hjá tannlækni á mánudags-
morgun!
„Þú sérð að það var engin hugsun
á bakvið þetta,“ segir Lóa við blaða-
mann og skellihlær.