Dagblaðið Vísir - DV - 20.11.1999, Qupperneq 32

32
ikamal
LAUGARDAGUR 20. NÓVEMBER 1999 JjV
Sunnudaginn 30. maí í ár voru
tveir menn að veiða undir Gabriel-
Faure brúnni í útjaðri Nancy í
norðausturhluta Frakklands.
Skyndilega varð öðrum þeirra ljóst
að hann hafði sett í eitthvað. Hann
dró inn línuna, en þá kom í ljós að
á önglinum hékk strigaskór. Menn-
irnir brostu hvor til annars, en
skyndilega hvarf brosið af vörum
þeirra. í skónum var fótur af
manni.
Fleiri fundir
Daginn eftir hringdi maður til
lögreglunnar í Nancy. Hann hafði
fundið mannshöfuð í skuröinum
sem Gabriel-Faure brúin lá yfir. Sá
fundur vakti ekki síður athygli en
sá fyrri. Svo gerðist það 25. júní að
kynfæri fundust í sama skurði.
Sérfræðingar komust brátt að
þeirri niðurstöðu að þau væru af
fimmtíu og fimm ára gömlum Þjóð-
verja, Hans Gassen, en hann hafði
setið í fangelsi i Frakklandi fyrir
að selja stolna Mercedes-Benz-bíla.
Nokkuð var síðan Gassen hafði
horfið. Síðast hafði hann sést með
Nadir Sedrati, Frakka af alsírskum
uppruna. Þeir höfðu hist í íbúð
Sedratis. Gassen hafði sést ganga
inn í hana, en enginn hafði séð
hann koma út.
Froskmenn lögreglunnar fóru
um allan skurðinn. Leit þeirra
varð ekki árangurslaus, því þeir
fundu hendur, fætur, bein, maga
og brjóstkassa af karlmönnum.
Alls fundust líkamsleifar sex
horfinna manna.
Sedratis kom í ljós langur af-
brotaferill. Hann var sextíu
og eins árs og kominn af al-
sírskum foreldrum sem sest
höfðu að í Isere. Nitján ára
gamall gerðist hann fallhlíf-
arhermaður til þess að geta
tekið þátt í aðgerðum
franska hersins í Alsir. Þar
barðist hann af grimmd og
drap bæði skæruliða og
óbreytta borgara, þar á með-
al konur og böm. Afleiðingin
varð sú að honum var vísað
úr franska flughernum og
um hríð var hann á geð-
sjúkrahúsi.
Nýtt nafn
Lögregluþjónar
og tæknimenn
við skurðinn í
Nancy.
Húsleit
Klukkan hálfsjö að morgni 21.
júlí síðastliðins hringdu lögreglu-
menn dyrabjöllunni hjá Sedrati.
Hann bjó þá í vel búinni íbúð í
Nancy. Hann var þar þó ekki und-
ir eigin nafni heldur lést heita
Philippe Grossiort, en líkamsleifar
þess manns voru meðal þeirra sem
fundist höfðu i skuröinum.
í íbúðinni fann lögreglan sex
hnífa af þeirri gerð sem slátrarar
nota, skilriki'hinna sex myrtu og
eitt kílógramm af blásúru lútar-
salti. Taldi lögreglan að Sedrati
hefði notað það til að drepa fómar-
lömb sín.
Þeir myrtu vom ýmist menn
sem Sedrati hafði setið í fangelsi
með eða fyrrverandi nágrannar
hans. En þrátt fyrir það sem fannst
í íbúöinni neitaði hann því að vera
sekur.
Þegar farið var að kanna feril
Þegar Sedrati var útskrif-
aður af sjúkrahúsinu brá
hann sér í gervi háttsetts
fransks liðsforingja og skipu-
lagði tombólu, en afrakstur-
inn sagði hann að færi til
hermanna sem hefðu fatlast í
stríðinu í Alsír. Að fjáröflun-
inni lokinni hvarf hann á
braut með féð, en náðist og
var dæmdur í fangelsi.
Næstu þrjátíu og fimm ár
var Sedrati
tuttugu og
þrisvar sinn-
um dæmdur
fyrir afbrot.
Hann lést
stöðugt vera
annar en
hann var.
Loks fór hann að notfæra sér
skilríki annarra. Það hófst
árið 1982, eftir að hann
kynntist Andre Gachy, þung-
lyndum prófessor, á hvíldarheimili
í Savoyen. Þeir urðu nánast óað-
skiljanlegir og þegar Gachy út-
skrifaðist sótti Sedrati hann.
Síðan hefur enginn séð Gachy.
Sedrati tók sér nafn prófessorisns.
Hann sótti örorkubætur hans í
hverjum mánuði, komst yfir
bankareikning hans, settist að á
heimili hans og var stundum í
sumarhúsi hans. Þar kom
þó að einhver, sem sagði
ekki til nafns síns, kom
með ábendingu rnn atferli
Sedratis. Lögreglan hand-
tók hann og hann kom
síðan fyrir rétt í
Charente-Maritime, en
þar eð lík Gachys fannst
hvergi var ekki hægt að
sanna að hann hefði verið
myrtur. Sedrati fékk því
aðeins dóm fyrir að hafa
nýtt sér skilríki hans, fé
og eigur.
Eftir að Sedrati var lát-
inn laus fóru hann og
maður sem
verið hafði
meðfangi
hans að
selja lífshættuleg lyf. Þá
kynntist Sedrati Söndru.
Hann var þá fjörutíu og
átta ára en hún tuttugu árum
yngri. Hann bauð henni á dýr veit-
ingahús og næturklúbba. Hún seg-
ir hann hafa verið ástríðufullan
elskhuga. Hún varð ólétt eftir
hann. En hún komst brátt að því
að hann gat verið grimmlyndur.
Er hún var eitt sinn aö taka til á
heimili þeirra fann hún ferðatösku
í skáp. Er hún fór að skoða tösk-
una sá hún að i henni var falskur
botn og þegar hún lyfti honum
fann hún skilríki nokkurra
manna. Þegar Sedrati kom heim
spurði hún hann hvað hann væri
að gera með þau. Hann brást illa
við, dró hana með sér út í bíl og ók
með hana út í skóg. Þar reif hann
utan af henni öll fot, dró af sér belt-
ið og húðstrýkti hana. „Ef þú segir
eitt orð um þetta við lögregluna,"
sagði hann svo, „drep ég þig, kerl-
ing.“
Sandra yfirgaf Sedrati, fékk inni
á kvennaathvarfi og átti þar bam-
ið sitt. „En honum tókst að fá um-
gengnisrétt viö það,“ sagði hún sið-
ar. „Ég fylltist af ótta í hvert sinn
sem hann fékk það til sín, en sem
betur fer kom ekkert fyrir.“
Undir öðrum nöfnum
Fyrir fjórum árum skipti Sedrati
enn um nafn. Hann lést nú vera
maður að nafni Leon Krauss, sem
kominn hafði verið á eftirlaun.
Hann hafði komist yfir skilríki
hans, sótti eftirlaun hans í hverj-
um mánuði og bjó í húsi hans í Vil-
leneuve Saint-Georges fyrir utan
Paris. Hinn rétti Krauss hafði horf-
ið sporlaust. Þrátt fyrir leit hefur
lík hans ekki fundist, og er talið
víst að Sedrati hafi myrt hann.
PhOippe Grossiort er talinn vera
næsta fómarlambið en það voru
einmitt líkamsleifar hans sem
fundust í skurðinum í Nancy.
Sá sem næst er talinn hafa látið
lífið fyrir hendi Sedratis var Gas-
sen, sá sem setið hafði inni í
Frakklandi fyrir að selja illa
fengna bíla.
Síöasta fómarlamb Sedratis var
líklega Jacques Lauterbách en þeir
höfðu verið nágrannar. Hann, eins
og allir sem Sedrati er talinn hafa
komið fyrir kattamef, var einmana
og ættingja- og vinalaus. Það er
talið hafa átt að tryggja að enginn
myndi sakna þeirra.
Neitar ásökunum
Eins og að líkum lætur hefur
mál Nadirs Sedrati vakið mikla at-
hygli, ekki aðeins í Frakklandi
sjálfu heldur víðar. Hann er sakað-
ur um mörg morð og ferill hans
þykir ekki til þess fallin að renna
stoðum undir þær fullyrðingar
hans að hann sé saklaus af þeim
morðum sem hann er talinn hafa
framið. Sjálfur gefur hann þá skýr-
ingu að gamall meðfangi hans,
Hans Muller, hafi myrt alla þessa
menn og hafi það verið þáttur í
átökum glæpamanna.
Franska lögreglan tekur litiö
mark á fullyrðingum hins ákærða
og telur sig hafa fyrir því sannanir
að hann sé einn hættulegasti
raömorðingi í sögu franskra saka-
mála.
En hugsanlegt þykir að Sedrati
hafi ekki aðeins myrt þá sem að
ofan greinir. Fómarlömbin kunni
að vera mun fleiri. Er sú ályktun
meðal annars dregin af því að
rannsókn á högum hans leiddi í
ljós að hann kann aö hafa laðað til
sín fleiri menn úr þeim hópi sem
hann taldi auðveldast að blekkja.
Þannig er ljóst að hann auglýsti i
blöðum eftir „einmana mönnum
sem hafa huga á að gerast einkabO-
stjórar" og hét þeim góðum laun-
um.
Talinn hafa ætlað úr
landi
Rannsókn málsins hefur verið
víðtæk og tímafrek. Ýmislegt hefur
komið fram sem bendir til þess að
Sedrati hafi ætlað sér að hagnast
enn frekar á þeim óhæfuverkum
sem honum eru gefin að sök.
Þannig hefur lögreglan komist að
því að hann hafði í hyggju að fara
til Afríku til þess að selja þar á
svörtum markaði persónuskilríki
mönnum sem vildu komast ólög-
lega til Evrópu og gátu borgað
nægilega vel fyrir.
En hvemig var þessi maður,
sem talinn er einn hættulegasti
raðmorðingi í Frakklandi fyrr og
síðar, í daglegri umgengni? Leitað
hefur verið til nágranna hans í
Nancy. Þeir eru á einu máli um að
hann hafi komið vel fyrir. Hann
hafi verið kurteis í allri umgengni,
ætíð verið vel klæddur og ekið í
Volvo 748. Þá hafi hann gengið
með stóra, svarta skjalatösku.
En hvað var í töskunni?
Flest bendir til þess að hann hafi
meðal annars notað hana undir
líkamshlutana sem hann kastaði í
skurðinn i Nancy. Er hann hafi
verið búinn að gefa fómarlömbum
sínum eitrið hafi hann gripið til
hnífanna sem fundust hjá honum.
Líkamshlutana hafi hann síðan
sett, einn eða fleiri í einu, í skjala-
töskuna og ekið með hana út að
skurðinum. Þetta er álit lögreglu-
fulltrúa í Nancy.
Dóms beðið
Enn hefur ekki tekist að ljúka
rannsókn þessa umfangsmikla
máls. Blöð fylgjast vel með gangi
þess, og margir biða réttarhald-
anna, ekki síst með það í huga að
þar kunni að koma fram skoðun
sálfræðinga og geðlækna á því
hvað búi að baki þeim óhugnan-
legu glæpum sem Sedrati er talinn
hafa framið.