Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.2002, Blaðsíða 28

Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.2002, Blaðsíða 28
28 H&Iqcírblað !0'Vr LAUGARDAGUR 19. OKTÓBER 2002 Að gefa út bók er að rétta upp hönd og hafa eitthvað að segja Jón Ynqvi Jóhonnsson, qaqn- rqnandi DV, hitti Mikael Torfason á Bo-Bi bar íKaup- mannahöfn oq talaði við hann um nqju skáldsöquna, íslenskar oq danskar bók- menntir, skqldur rithöfunda oq qmisleqt fleira. Nýjasta skáldsaga Mikaels Torfasonar heitir Samúel og kemur út um þessar mundir. Samúel er íslendingur sem er búsettur í Danmörku. Hann þjáist af mögnuð- um ranghugmyndum um sjálfan sig og konuna sína, sem kannski er mamma hans, og hann hyggur á heimsbyltingu. Útlendingahatrið í Danmörku og ástandið i Mið-Austurlöndum verða til þess að Samúel einsetur sér að gera byltingu gegn veruleikanum. Hann er búinn að sjá í gegnum allt og með hjálp átonómanna á Norðurbrú, róttæklinga sem sérhæfa sig í mótmælum og spellvirkjum, ætlar Samúel að svipta hulunni af blekkingum heimsins. í Samúel eru engin smámál á dagskrá, trúarbrögð, pólitík og geð- veiki fléttast saman við róttæka heimspeki Nietszches og Baudrillard, en bókin er samt fyrir alla og á erindi til allra, enda Mikael sannfærður um að rithöfundar sem vilja ekki ná til lesenda eigi ekki að skrifa bækur. Sjálfur hefur Mikael Torfason búið í Danmörku í nokkur ár. Á næstunni kemur Heimsins heimskasti pabbi út á dönsku og allar líkur eru á að Samúel fylgi í kjölfarið. En við ætlum ekki að tala um sigra Mikaels í útlönd- um, heldur Samúel og 68 kynslóðina, atómskáldin sem stálu ljóðinu, skyldur rithöfunda og ýmislegt fleira. Við byrjum á uppáhaldsskotmarki Mikaels: 68 kynslóð- inni - kynslóð foreldranna. Að breyta sjálfum sér en ekki heimin- um - Bæði í Heimsins heimskasta pabba og núna í Sam- úel er einhver reiði og uppgjör í gangi. En reiðin bein- ist ekki endilega gegn þessari eilífu leit 68 kynslóðar- innar eða draumum sem hafa verið sviknir. Það er meiri reiði út í hina endalausu úrvinnslu, út i fólkið sem er alltaf „að vinna í sínum málum“? „Já, þetta er svona eins og með pólitíkusa. Maður veit að þeir meina vel og allt það en það sem þeir gera er bara endalaust hjakk. Þannig er það líka með þessa endalausu sjálfsskoðun og sjálfshjálp sem' er í Samúel. í staðinn fyrir að breyta sögunni og heiminum þá er fólk alltaf að reyna að breyta sjálfu sér og hjakkast í því. En svo deyr það hvort sem er. Ég veit það ekki, ég held samt að fólk taki þetta stundum rosalega hátíðlega. Eins og með Heimsins heimskasta pabba, fólk tók hana geðveikt hátíðlega eins og t.d. þessa gagnrýni á 68 kynslóðina, og eins þétta með skilnaði. Fólki fannst ofboðslega merkileg tíðindi að ég væri einhvern veginn á móti þeim og vildi snúa aftur til einhverrar fortíðar og bla bla bla. Fólk heldur ótrúlega oft að maður hafi einhverjar skoðanir bara af því að persónurnar í bókunum manns hafa þær.“ - En á þetta bara við um skoðanir? Slengir fólk ekki saman þér og persónunum í sambandi við framkomu og hreinlega oröbragð? Heimsins heimskasta pabba er haldið saman af skít og í Samúel er það píkan sem ber uppi mikið af myndmálinu. Nöfnin sem hann velur mömmu sinni og þeirri sem hann heldur að sé konan sín eru t.d. ekki alltaf falleg. „Ja, sumir geta náttúrlega alls ekki lesiö bækurnar mínar. Ég man þegar ég skrifaði Falskan Fugl. Ég átti eina mjög góða vinkonu sem ég hafði oft rætt við um bókmenntir og svona - hún var amma vinar mins. Við vorum svona guttar að þykjast vera voða intellektúal og ræða málin. Hún var islenskukennari og voða góð við okkur. Ég lét hana hafa Falskan Fugl í handriti, vildi endilega að hún færi yfir stafsetningu og svona áður en ég færi að senda hana lengra. Hún gat ekki klárað bókina. Hún bara skildi þetta ekki. Samt þekkti hún mig náttúrlega fyrir. En það eru líka margir sem eiga í vandræðum með að hitta mig eftir að hafa lesið bækurnar, af því að persónurnar eru þannig." - En samsamar þú þig persónunum að einhverju leyti meðan þú ert að skrifa? „Ég verð svo manískur meðan ég er að skrifa bæk- urnar og það verður ekki alveg meðvitað hvemig per- sónan þróast. Nú er ég búinn að vera í tvo mánuði á geðveikum bömmer af því að þetta er búið. Ég var meira að segja farinn að skrifa greinar á strik.is um deiluna milli ísraelsmanna og Palestínumanna sem voru eins og Samúel hefði skrifað þær. Þetta voru mín- ar skoðanir að einhverju leyti en þetta ruglast allt í hausnum á mér. Ég get alveg þekkt þessar skoðanir í mér, en þær voru samt einhvern veginn bara hluti af stemningunni. Ég horfði á fréttir allan sólarhringinn og var inni á öllum vefsíðum um málið, af því að þetta var áhugamál hans, og síðan eftir að ég var búinn hef ég ekki getað horft á fréttir. Ég datt bara út úr fréttun- um og hef ekki hugmynd um hvernig staðan er í mál- um Palestínu og ísraels, sem ég var meö alveg á hreinu og hélt um brjálaðar ræður í öllum partíum." - Falskur Fugl, og núna Samúel eru rosalega samfé- lagslegar bækur. Það er hægt að lesa Falskan Fugl og örugglega Samúel lika sem félagslegt raunsæi, og vel hægt að finna sálfræðilegar og félagslegar skýringar á geggjun Samúels. „Það kemur líka frá mér, allt í kring um mig. Ég hef alltaf búið í samfélagi vina og nánustu fjölskyldu sem hefur ótrúlega mikil áhrif á mig. Þar hefur fólk verið í sértrúarsöfnuðum og ég hef gengið til sálfræðings og ég var ofsalega ofbeldisfullur unglingur og alls konar eyðileggjandi hlutir í mínu fari og vina minna. Þetta má alveg heita félagslegt raunsæi, en þetta er bara raunveruleiki sem ég þekki sem kemur þarna fram. Þetta er ekkert svo meðvitað að það eigi að vera ástæð- ur fyrir því að maður fari út í að vera t.d. manio depressiv, og ég hef reynt að forðast að hafa hlutina of einfalda."
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.