Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2003, Síða 51

LAUGARDAGUR 18. JANÚAR 2003
Helgctrblaci DV
55
Þórhildur Þorsteinsdóttir
fyrrv. prófastsfrú verður hundrað ára á mánudaginn
Þórhildur Þorsteinsdóttir, fyrrv. prófastsfrú á
Breiðabólsstað í Fljótshlíð, verður 100 ára mánudaginn
20. janúar.
StarfsferiU
Þórhildur er fædd í Vestmannaeyjum og ólst þar upp.
Barn að aldri lærði hún að synda í köldum sjónum
undir Löngu með tilsögn sundkennarans Ásgeirs
Ásgeirssonar, sem síðar varð forseti íslands. Hún gekk í
barnaskólann í Vestmannaeyjum og jafnframt fór hún
um 10 ára aldur að vinna á stakkstæðum við
fiskþurrkun. Sætti hún sig þá ekki við að drengir fengju
hærra tímakaup en stúlkur fyrir sömu vinnu og mun
hafa fengið sínu fram. Hún var send til sumardvalar,
m.a til frændfólks síns að Eyvindarmúla í Fljótshlíð og
lærði þar að taka til hendinni við sveitastörfin.
Þórhildur fór í Kvennaskólann í Reykjavík og
útskrifaðist þaðan árið 1922,19 ára að aldri. Haustið eftir
stofnaði hún, ásamt skólasystur sinni, smábarnaskóla í
Vestmannaeyjum og ráku þær hann næstu tvo vetur.
Þegar hún var í Kvennaskólanum bjó hún hjá
móðursystur sinni, Guðfinnu Gisladóttur, og manni
hennar, Halldóri Guðmundssyni rafmagnsfræðingi,
bróður Eyjólfs rithöfundar og bónda á Hvoli í Mýrdal. Þar
kynntist Þórhildur mannsefni sínu, Sveinbirni
Högnasyni, sem var uppeldissonur Eyjólfs á Hvoli og
Arnþrúðar Guðjónsdóttur konu hans. Sveinbjörn
stundaði nám við Háskólann í Kaupmannahöfn og
veiktist þar svo vart var hugað líf mánuðum saman. Fór
Þórhildur þangað til hans og annaðist um hann nær heilt
ár, uns hann komst til heilsu á ný. Eftir að þau gengu í
hjónaband var Þórhildur fyrst prestsfrú í Laufási við
Eyjafjörð um eins árs skeið og húsfreyja í gamla bænum,
sem þar stendur enn.
Vorið 1927 flutti hún með manni sínum og nýfæddri
dóttur að Breiðabólsstað í Fljótshlíð, þar sem hún bjó til
1963, er hún byggði ásamt manni sínum nýbýlið
Staðarbakka. Bjó hún þar næstu árin, en síðan hjá dóttur
sinni og tengdasyni í Lambey í Fljótshlíð allt til þessa.
Þórhildur veitti forstöðu mannmörgu heimili á
Breiðabólsstað, þar sem búsumsvif voru mikil en
húsbóndinn oft að heiman vegna setu á Alþingi og margs
konar félagsmálastarfa. Auk þess var hún kirkjuorganisti
og söngstjóri í yfir 30 ár og um árabil formaður
Kirkjukórasambands prófastsdæmisins sem hélt árlega
stór söngmót undir hennar stjórn. Einnig starfaði hún
mikið í Kvenfélagi Fljótshlíðar og er heiðursfélagi þess.
Veturinn 1930-31 dvaldi hún með fjölskyldu sinni í
Hafnarflrði þar sem maður hennar var ráðinn skólastjóri
Flensborgarskóla.
Þórhildur ber vel sinn háa aldur, les bækur og blöð,
spilar á píanóið og minnist löngu liðinna stunda, þegar
hún þeysti á gráa gæðingnum sínum til kirkju á
Hlíðarenda - eða gekk fyrir páfann í Róm í hópi
alþingismanna og maka þeirra á páskum 1958, svo dæmi
séu nefnd.
Fjölskylda
Þórhildur giftist 12.6. 1926 Sveinbirni Högnasyni, f.
6.4. 1898, d. 21.4. 1966, presti, prófasti og alþingismanni í
Laufási og á Breiðabólsstað. Hann var sonur Högna
Jónssonar, f. 30.9. 1853, d. 4.7. 1900, og Ragnhildar
Sigurðardóttur, f. 25.11. 1862, d. 8.8. 1907, hjóna í Eystri-
Sólheimum og síðar Sólheimakoti í Mýrdal.
Börn þeirra Þórhildar og Sveinbjarnar eru Ragnhildur
Sveinbjarnardóttir, f. 25.3. 1927, húsfreyja í Lambey í
Fljótshlíð, en maður hennar er Jón Kristinsson, f. 16.11.
1925, bóndi og listmálari (Jóndi), og þeirra börn eru
Guðbjörg, Þórhildur, Kristjana, Sveinbjörn, Kristinn,
Katrin, Þorsteinn og Sigrún.
Sváfnir, f. 26.7. 1928, fv. prestur og prófastur að
Kálfafellsstað og Breiðabólsstað, en fyrri kona hans var
Anna Elín Gísladóttir, f. 29.4.1930, d. 20.2. 1974, og börn
þeirra eru Þórhildur, Gísli, Hulda, Elínborg, Sveinbjörn,
Vigdís, Sigurlinn og Sigurjón. Seinni kona Sváfnis er
Ingibjörg Þ. Halldórsdóttir, f. 26.1. 1936, tækniteiknari og
húsfreyja, og stjúpsynir hans Guðbjartur Ingvar og
Ásbjörn Elías Torfasynir.
Elínborg, f. 10.6. 1931, fv. kennari, læknaritari og
Leiðrétting
Smávillur slæddust inn í afmælisgrein um
Sigurlaugu Ingu Gísladóttur á Egilsstöðum í DV 14.1.
Svona eru málsgreinarnar réttar:
Sigurlaug var bóndi á árunum 1981-89 og stundaði
auk þess almenn verslunar- og skrifstofustörf með
búskapnum, mest hjá Kaupfélagi Héraðsbúa á
Egilsstöðum. 1989-90 var hún gjaldkeri Pósts og sima á
Egilsstöðum og 1996-99 sá hún um bókhald og laun hjá
Malarvinnslunni á EgOsstöðum. Þar var hún í
afleysingum til 2002.
Sigurlaug var varamaður í sveitarstjórn Norður-
Héraðs, í stjórn kvenfélags Hróarstungu, formaður
Atvinnumálanefndar Norður-Héraðs og Foreldrafélags
Brúarskóla.
cc&^máauglýsingar
byssur, feröalög, ferðaþjónusta,
fyrir ferðamenn, fyrir veiðimenn,
gisting, golfvörur, heilsa, hesta-
mennska, Ijósmyndun, líkamsrækt,
safnarinn, sport, vetrarvörur,
útilegubúnaður... tómstundir
550 5000
húsfreyja í Reykjavík, en hennar maður er Guðmundur
Sæmundsson, f. 7.8.1932, tæknifræðingur. Þeirra börn eru
Sæmundur og Þórhildur. Ásta, f. 9.7. 1939, fv.
bankastarfsm. og húsfreyja í Reykjavík, en maður hennar
er Garðar Steinarsson, f. 5.8. 1938, flugstjóri og börn
þeirra eru Hróðný, Þórhildur og Páll.
Alls eru afkomendur Þórhildar Þorsteinsdóttur nú 67
talsins.
Systkini Þórhildar eru Unnur, f. 19.10. 1904, látin;
Gísli, f. 23.6. 1906, látinn; Ásta, f. 20.4. 1908, látin; Jón, f.
15.5. 1910, látinn; Fjóla, f. 30.4. 1912; Ebba, f. 15.12. 1916,
látin; Anna, f. 13.5. 1919; Bera, f. 31.5. 1921; Jón, f. 12.11.
1923; Dagný, f. 3.4. 1926; Ebba, f. 19.5. 1927, látin og
fósturbróðir, sonur Unnar, Ástþór, f. 16.10. 1936.
Foreldrar Þórhildar voru Þorsteinn Jónsson, f. 14.10.
1880, d. 25.3. 1965, útvegsbóndi og bátsformaður í Laufási
í Vestmannaeyjum, og kona hans, Elínborg Gísladóttir, f.
1.11. 1883, d. 5.3. 1974, húsfreyja í Laufási.
Ætt
Þorsteinn var sonur Jóns Einarssonar, ísleifssonar á
Seljalandi undir Eyjafiöllum og konu hans, Þórunnar
Þorsteinsdóttur í Steinmóðarbæ, Ólafssonar í Múlakoti í
Fljótshlíð.
Elínborg var dóttir Gísla verslunarstjóra
Engilbertssonar, Ólafssonar í Syðstu-Mörk undir
Eyjafjöllum og konu hans, Ragnhildar Þórarinsdóttur,
Þórarinssonar frá Mörtungu á Síðu. Móðir Ragnhildar
var Katrín Þórðardóttir frá Eyvindarmúla í Fljótshlíð.
Þórhildur tekur á móti ættingjum og vinum í tilefni
aldarafmælis síns sunnudaginn 19. janúar kl. 3 e.h. á
Grand Hóteli við Sigtún í Reykjavík.
Höfuöstafir nr. 62
Leirhnoð eða hakabragur hefur lengi þekkst. Þá hef-
ur höfundi ekki tekist að fylgja réttum bragreglum og
kveðskapurinn orðið að gjalda þess. í rithöfundatali
sem Páll lögmaður Vídalín setti saman á sínum tíma
gaf hann kveðskap af þessu tagi virðulegt, latneskt
heiti: delerium poeticum.
Skylt hakabrag en mun ofar í virðingarstiganum er
svokallað stafl. Þá er vísan efnislega eins og vera ber
og braglínulengd rétt en sleppt er ljóðstöfum og rími.
Helgi Gunnarsson, sem lengi starfaði á Blindraheimil-
inu í Reykjavík, orti mikið af stafli. Hann taldi þessa
meintu annmarka á kveðskap sinum sér til gildis og
lét það ekki aftra sér við staflið. Margar af vísum hans
eru bráðskemmtilegar eins og þessi sem hann gerði
þegar þorskastríðið við Breta stóð sem hæst:
Þaö er gott að vita af
lífi á öörum stjörnum.
Þar er friöur, þar er ró
og engin Bretadrottning.
í minningargrein um Helga sagði Arnþór Helgason
m.a. að dæmi Helga væri „okkur holl áminning um að
lofa einstaklingnum að njóta sérstöðu sinnar í stað
þess að verða flatneskju fjölmennis og meðalmennsku
að bráð.“ Sá sem hér skrifar tekur heils hugar undir
það. Vísur Helga líkjast engum kveðskap öðrum.
Þessa gerði hann um mann sem honum var í nöp við:
Þú skalt ekki skensa mig
hvorki lífs né liöinn.
Fylgi þér sjálfur andskotinn
inn yfir landamœrin.
í annaö sinn hitti Helgi vin sinn á götu í Reykjavík.
Vinurinn var við skál og þótti Helga hann verða fyrir
ónæði af hans völdum. Þá staflaði hann:
Drekktu vinur brennivín
og reyktu sígarettu.
Þaö er gott aö vita aö
heimurinn losnar viö þig.
Umsjón
Ragnar Ingi
Aðalsteinsson
ria@ismennt.is
i
Þegar einn af vinum Helga, Gísli Helga-
on, var í lögfræðinámi staflaði Helgi:
Þegar blessuö sólin skín
yfir íslands byggöir,
andar oftast köldu frá
hálfum lögfrœðingi.
Einhvern tíma þegar Helgi og Halldór nokkur
Davíðsson voru að vinna saman á Blindravinnu-
stofunni kom þar að Andrés Gestsson og varpaði
fram einni braglínu sem Helgi bætti svo við. Úr
því varö þetta:
Nú er úti regn og rok,
Andrés er á nálum.
Dóri gapir ofan i kok,
ekki er sjónin falleg.

V

1
)
t