Dagblaðið - 10.11.1980, Blaðsíða 16

16
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1980.
DB á ne ytendamarkaði
Snyrtivörur úr náttúrlegum efnum nú á boðstólum:
Hægt að nota sömu
umbúðimar aftur
— og spara sér þannig þriðjung kaupverðsins
,,Okkur fannst vanta verzlun sem
þessa hér á landi og ákváðum að
bæta úr þvi. Þórunn fór til Bretlands
á námskeið til að læra meðferð var-
anna og hvað þær innihalda,” sagði
Sigurbjörg Einarsdóttir annar eig-
andi verzlunarinnar Body Shop sem
nýlega var opnað að Laugavegi 66.
Hinn eigandinn er Þórunn Skafla-
dóltir.
1 Þær Þórunn og Sigurbjörg rlylja
inn nokkuð sérstæðar snyrtivörur
sem ekki hafa verið á boðstólum hér
á landi fyrr. Það eru snyrtivörur sem
eingöngu eru unnar úr náttúrlegum
efnum úr jurtaríkinu. Þess má geta
aðeitt af þeim efnum sem notuð eru i
vörur fyrirtækisins er jojoba-olia,
sem kemur í stað hvallýsis i snyrti-
vörum.
Jojoba-olía er unnin úr baun eyði-
merkurrunna sem vex í Suðvestur
Ameríku. Indíánar hafa um aldaraðir
notað hana sem hárnæringu og til
húðlækninga. Sagt er að hún sé
efnafræðilega hreinni en flest önnur
efni unnin úr náttúrunni og þarf
aðeins sára'iitla meðferð fyrir notkun.
,,Við urðum að skíra verzlunina
Body Shop þar sem hún er rekin í
samvinnu við brezku verzlanakeðjuna
Body Shop, sem nú rekur verzlanir
víða um Bretland. Auk þess er Body
Shop í sex öðrum löndum,” sagði
Þórunn er við spurðumst fyrir um
nafniðá fyrir-tækinu.
Sú nýjung er i verzlun þessari að
viðskiptavinir geta komiðaftur þegar
ílát þeirra eru tóm og keypt áfyllingu.
„Þetta er gert í tvennum tilgangi,”
sagði Þórunn. „Annars vegar til að
spara viðskiptavininum fé, þar sem
algengt er að umbúðir um snyrtivörur
kosti þriðjung af kaupverðinu og
hins vegar til að draga úr mengun af
Þær Sigurbjörg Einarsdóttir og Þórunn Skaftadóttir i hinni nýju verzlun að
Laugavegi 66.
DB-mynd Einar Ólason.
plastumbúðum, sem ekki eyðast í
náttúrunni.”
Þær stöllur hafa merkt innihald og
meðferð allra snyrtivara við hlið
þeirra, þannig að viðskiptavinir geti
íhugað hvað hentar þeim og hvað
ekki. Þær bjóða upp á margar
tegundir af hárþvottaefni, baðolíu,
hreinsikremi, ilmolíu, blómavatni,
kremi, varasalya og fleiru. Auk þess
eru þær með gjafavöru.
-ELA.
• Vinsamlega scndið okkur þennan svarseðil. Þannig eruð þér orðinn virkur þátttak-
andi í upplýsingamjðlun meðal almennings um hvert sé meðaltal heimiliskostnaðar
I fjolskyldu af sömu stærð og yðar. Þar að auki eigið þér von um að fá nytsamt heimilis-
I tæki.
1 Nafn áskrifanda
I-----------------------------------------------------------
J Heimili___________________________________________________
i Sími
I------
Fjöldi heimilisfólks.
Kostnaður í októbermánuði 1980.
Matur og hreinlætisvörur kr.
Annað kr.
Alls kr.
m VffitY
BÚSÁHÖLO
& GJAFAVÖRUR #
GLÆSIBÆ
SÍMI86440
UMJ
GLIT
HÖFÐABAKKA9
SÍMI85411
JM-
GLIT
BANNA Æni REYKINGAR
í MATVÖRUVERZLUNUM
Nokkrar ábendingar um hvað betur má fara hjá okkur
E.A.F. skrifar:
Hinn 24. október kom ég heim úr
frii erlendis frá og eins og eðlilegt er
ætlaði ég á næstu dögum að kaupa
ntér malvörur. Eftir fráveruna var ég
meira vakandi fyrir ástandinu og
fann ýmislegt sem betur mætti fara.
Vindlingareykingar
í matvöruverzlunum
Laugardaginn 1. nóvember kom
ég í matvöruverzlun og sá þar ungan
niann með vindling í munni. í fyrstu
hélt ég að þarna væri um að ræða
manneskju sem, eins og smábarn,
varð að hafa eitthvað í munninum.
Þar sem maðurinn var kominn yfir
þann aldur sem notar snuð var hann
með vindling.
Þegar ég kom að afgreiðsluborðinu
þar sem álegg og kjötvörur voru fann
ég fyrir reyk. Ég spurði eigandann
hvort leyfilegt væri að reykja i mat-
vöruverzlunum, en ég fékk ekkert
svar.
Kaupandinn hélt áfram að reykja
og verzlunin lyktaði illa. Eftir helgina
spurði ég að því hjá Heilbrigðiseftir-
litinu hvort leyfilegt væri að reykja í
matvöruverzlunum. Svarið var á þá
leið að engin regla væri til sem bann-
aði reykingar í matvöruverzlunum
þegar um viðskiptavini væri að ræða.
Hvort einhverjar reglur eru til um
sóðalega framkomu kaupanda veit ég
ekki — en greinilega væri slíkt æski-
legt.
Engar magn-
upplýsingar
Fyrir stuttu var ákveðið að leggja
sérstakt gjald á innflutt sælgæti og
kex tii þess að aðstoða innlendan
iðnað. Þar er rétt að farið. • I
umræðunum var oft talað um að fólk
keypti erlent kex vegna umnbúðanna.
Ég tel að það sé ekki rétt. Fólk kaupir
ekki erlent kex einungis vegna
umbúðanna. Hins vegar er eitt atriði
Raddðr
neytenda
%>
UJNkJ
GLIT
Handunninn
matarsett
tesett
kafflsett

sem innlenda framleiðslu vantar: á
umbúðum islenzka kexins eru ekki
ntagnupplýsingar. Á erlendum
kexumbúðum er magns jafnan getið,
t.d. aðuml50g sé að ræða eða 12
stk., o.s.frv. Magnupplýsingarnar
eru alltaf réttar — líklega gert ráð
fyrir einhverri rýrnun. Yfirleitt eru
ekki slíkar nauðsynlegar upplýsingar
á íslenzku kexi. Afhverju?
Fyrir hvað
greiðum við?
Ég kom í verzlun þar sem ég er vön
að verzla og sá þar nýtt rósinkál í net-
pokum. Verðið var hátt, um 985 kr. á
poka. Ég vildi því athuga hve mikið
væri í pokanum og hvort ekki væri
ódýrara að kaupa frosið kál. Pokinn
var merktur erlendis — 500 g. Greini-
legt var að þetta magn var ekki i
pokanum. Ég bað verzlunarstúlku
að vigta kálið fyrir mig, en allt sem
hún sagði var: „Þetta eru ekki 500
grömm”. Benti ég á að hér væri um
rangfærslu að ræða.
Verzlunarstjórinn var ekki viðlát-
inn en starfsfólkið fullyrti að verzlun-
in bæri enga ábyrgð á magninu og
kílóverðið var óþekkt.
Hér er um vitleysu að ræða. Sam
kvæmt upplýsingum frá Verðlags-
stofnun, er kaupmaðurinn ábyrgut
fyrir að magnið, sem merkt er á
umbúðirnar, sé rétt.
Óskiljanlegt er að starfsfólkið
skuli ekki hafa tekið eftir að pokinn
var hálftómur.
Kaupendur verða því að athuga
bæði verð og magn.
Opplýsingaseðilí
til samanDurðar á heimiliskostnaði
Hvað kostar heimilishaldið?