Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1970, Síða 27

gerðu bændur á samlagssvæðinu sér fljótt grein fyrir nauð-
syn þess að bæta kúastofninn svo og að vanda þyrfti eftir
föngum meðferð og fóðrun mjólkurkúnna. Framkvæmd
slíkra umbóta á öllu félagssvæðinu krafðist áhuga og skipu-
legs samstarfs bændanna. Þátttaka þeirra í þessu samstarfi,
við stofnun S. N. E., var allgóð, þegar litið er á allar aðstæð-
ur. Akvegir beggja vegna Eyjafjarðar að norðan voru þess
valdandi, að þátttaka bændanna í S. N. E. samtökunum á
þessu svæði var engin fyrstu starfsárin, en þegar lengra leið
og vegasamböndin bötnuðu, svo og önnur aðstaða til þessa
samstarfs, fjölgaði bændum ört, er gengu inn í S. N. E. —
Skýrsluhaldið varðandi fóðrun og afköst kúnna gaf hverjum
bónda, sem í samtökum þessum var, glögga og ómissandi
yfirsýn um hver væri nytsemi einstaklingsins innan kúa-
hópsins. Þá var og mikilvægt, og hafði hagræna þýðingu
fyrir hvern bónda, að geta notið leiðbeininga hjá þeim
ráðunautum, sem hverju sinni störfuðu fyrir félagsheild-
ina, því þeir voru jafnan til viðtals um jiessi mál. Þeir ferð-
uðust um félagssvæðið, mættu á fundum nautgriparæktarfé-
laganna í hverjum hreppi til upplýsinga, hvatningar og að-
stoðar og síðast en ekki sízt, söfnuðu þeir saman skýrslum
hjá bændum og gerðu upp hinar innfærðu tölur varðandi
hverja skýrslufærða kú. Allflestir munu nú vera farnir að
gera sér ljóst, að kúaskýrsluhaldið, uppgjör þess og úrvinnsla,
er og verður sá grundvöllur, sem allt nautgriparæktarstarfið
byggist á.
Þegar litið var yfir fyrsta f6 ára starfstímabil S. N. E. fé-
laganna og viðleitni þeirra til að reyna að kynbæta naut-
gripina eftir hinum gamalkunnu aðferðum, varð flestum
ljóst, að árangur þessa mikla starfs hafði reynzt of lítill og
hægfara, þó reynt hefði verið, eftir beztu getu, að velja tif
notkunar á félagssvæðinu naut af góðum ættum, þá mistókst
stundum þetta nautaval, þar sem erfðaeiginleikar sumra
nauta, er valin höfðu verið til kynbóta, brugðust afgjörlega,
en erfðagallarnir komu oft ekki í ljós fyrr en „kynbótanaut-
ið“ var búið að valda miklu tjóni með iélegum afkonv
endum.
30