Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1970, Síða 63

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1970, Síða 63
verið sú, að yfirborðsvatnið sígur greiðast niður yfir lokræs- unum. Við endurvinnslu túna, þar sem aðeins er plægt í 12—15 cm dýpi, er þess varla að vænta, að varanleg áhrif geti orðið í þessa átt, en sennilega mætti auka þau með því að setja rótfjöður á plóginn, sem græfi plógfarið niður í 40—50 cm dýpi. Væri sannarlega þess vert að reyna slíkt. Svo skal ekki fjölyrða um þetta mikið frekar og er þó margt ósagt um þetta mál. Eg tel mig hér að framan hafa fært sæmileg rök að því, að endurræktun túna sé þörf og geti orðið grasrækt okkar til mikils framdráttar, sé rétt á haldið. Ég hefi ekki séð ástæðu til að ræða um mismunandi form, er hugsast gætu á slíkri ræktun, þ. e. plægingu búfjár- áburðar niður í jörðina með eftirfylgjandi vinnslu og gras- fræsáningu. Auðvitað á þessi vinna að framkvæmast með heimilistraktorum og viðeigandi plóg og herfi. Um grasfræ- ið ræði ég ekki, en verð þó að segja, að í þá röska hálfa öld, sem ég hefi fylgzt nokkuð með íslenzkri grasrækt, hefur mér aldrei virst meiri óvissa ríkjandi um grasfræ til sáningar í tún okkar en nú. Þegar ég t. d. sé grasfræblöndur með 50% vallarfoxgrasfræi auglýstar til notkunar við varanlega tún- rækt, þá verður mér á að spyrja: Hvaða reynsla eða tilraunir staðfesta það, að þessi grastegund sé varanleg hér á landi, jafnvel þótt leitað sé til veðursælustu sveita? Fyrir svo utan það, að hún þolir mjög illa beit, þótt hún að öðru leyti sé ágæt fóðurjurt og geti gefið ágæta uppskeru, meðan hún endist. Hún gæti því hentað bezt í tún, sem aðeins eru notuð til slægna og endurræktuð eru á fárra ára fresi. — Annað, sem sérstaklega hefur vakið athygli mína, er hve lítils megandi háliðagrasið er orðið í fræblöndunum. Það er þó tvímælalaust harðgerðasta erlenda grastegundin, sem við höfum reynt að rækta hér. Ekki getur það talist sak- næmt, á tímum kólnandi veðurfars og vaxandi kals, þótt háliðagrasið sé flestum grösum fljótvaxnara, því reynslan sýnir, að það getur skilað ágætum háarvexti, sé vel á borið og fyrri sláttur sleginn snemma. Lengst af höfum við notað finnskt háliðagras, en nú mun einnig amerískt háliðagras á markaðnum. Ekki veit ég til þess, að neinar samanburðar- 6G
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.