Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1970, Síða 76

4. Skýrsluhald yfir heilsu búfjárins og helzt ættarskýrslur.
5. Fullkomna þarf sem unnt er efnagreiningaraðstöðu, og
þá ekki sízt aðstöðu til meltanleikarannsókna hjá R. N.
6. Úrvinnsla gagna þarf að vera meiri, aðgengilegri og fljót-
virkari.
7. Þá er að nefna það atriði, sem e. t. v. er hvað mest um
vert, að komist í betra lag frá því sem nú er. Það þarf að
fá héraðsráðunautinn eða aðstoðarmann hans, sem gæti
verið einhver glöggur bóndi í sýslu, eða sveitarfélagi,
til að vera milligöngumaður á milli stofunnar og bænda
innan viðkomandi héraðs. Mundi hann safna sýnum í
sínu umdæmi eftir beiðnum frá bændum, skrifa niður
nauðsynlegar upplýsingar, senda okkur sýnin, taka aftur
við niðurstöðum og útskýra þau fyrir bændum.
8. í beinu framhaidi af þessu er svo kjarni málsins. Hann
er að mínu áliti, að það þurfi að stórauka og endurskipu-
leggja ráðunautaþjónustuna til að annast um t. d. mál
sem þessi í miklu ríkari mæli en hingað til, þótt ég sé
sízt að vanþakka þá vinnu, sem þjónar hennar liafa iagt
í þetta hingað til, svo fáir og störfum hlaðnir, sem þeir
eru.
Sannleikurinn er sá, og það verður aldrei of oft fram tekið,
að alsendis ófullnægjandi er að efnagreina sýni, sem ekki
hefur einhverjar upplýsingar að baki.
í framhaldi af þessu skal eftirfarandi tekið fram við þá
(vonandi mörgu) bændur, sem hafa hug á því að senda okk-
ur heysýni:
Bezt væri, að hvert sýni, hvort sem um eitt eða fleiri er að
ræða, væri af ákveðinni spildu. Þá væri það mikiis virði, ef
sami bóndi sendi sýni oftar en einu sinni, að fá a. m. k. eitt
sýni í hvert skipti af sömu spildunni.
Áðurnefndar lágmarksupplýsingar varðandi hvert sýni
eru þessar:
1. Hvenær og hvaðan (af velli, úr sæti eða hlöðu) var sýnið
tekið?
79