Frjáls verslun - 01.09.1942, Qupperneq 42

Félagsheimili V. R.
Félagsheimili verzlunarmanna er nú orðið
samkomustaður fyrir fjölda verzlunarmanna,
sem leita þangað bæði um eftirmiðdaginn, til
þess að fá sér hressingu, og eins á kvöldin.
Vegna þess að húsakynni þau, sem félagsheim-
ilið hefir enn til umráða, eru ekki ýkja stór, en
aðsóknin mjög mikil, hefir félagsstjórnin haft
til athugunar að takmarka aðgang að húsakynn-
um félagsins þannig, að aðgangur sé aðeins
fyrir félagsmenn og gesti þeirra. Þegar þetta
er ritað er ráðgert að senda öllum félagsmönn-
um aðgangsskírteini að félagsheimilinu, sem
þeir síðan verða að sýna dyraverðinum er þeir
fara inn.
Þeir verzhtnarmenn, sem enn eru ekki félags-
menn í V. R., ættu nú þegar að leita til skrif-
stofunnar í Vonarstræti -4, sími 5293, og biðja
um inngöngu, en ársgjaldið er 15 kr. fyrir karl-
menn og 8 kr. fyrir konur.
Frá því að félagsheimilið byrjaði starfsemi
sína hefir frk. Ragnheiður Bjarnadóttir frá
Húsavík verið forstöðukona þess og hefir hún
staðið í stöðu sinni með sérstakri prýði. Stjórn
félagsheimilisins þykir illt að missa hana úr
starfinu, en hún er gift Arthúr Guðmundssyni
verzlunarmanni á Akureyri og flutt norður.
í stað hennar tekur frk. Sigríður Bjarnadótt-
ir forstöðu félagsheimilisins og er óskandi
að það blómgist eins undir hennar stjórn og
fyrirrennara hennar.
Félagsheimilið hefir enn ekki tekið til sinna
nota neðri hæðina í Vonarstræti 4, en hún er
þó innréttuð til afnota fvrir félagsmenn með
tilheyrandi húsgögnum. Stiórn félagsheimilis-
ins mun bráðlega taka ákvörðun um það á hvern
hátt húsnæði þetta verður bezt notað fyrir fé-
lagsmenn í vetur, en eins og nú er ástatt um
samkomuhúsnæði hér í Reykjavík er full börf á
að nota þetta húsnæði sem bezt fyrir félags-
mennina.
Stjórn félagsheimilisins hefir ákveðið að
halda eftirleiðís dansskemmtanir fyrir félags-
menn á hverju laugardagskveldi.
Aðgangur verður aðeins heimill félagsmönn-
um og gestum þeirra og verður haft eftirlit með
því að sú regla verði ekki brotin.
42
Það er af mörgum ástæðum áríðandi, að verzl-
unarmenn, sem ekki eru í V. R., láti nú ekki
dragast lengur að ganga í félagið, en eins og
að ofan er sagt, er hægt að fá félagsskírteini
á skrifstofu félagsins í Vonarstræti 4.
Síðasta lest frá Berlín frh. aí siðu 22
aðarmannastjórnina prússnesku út úr landinu.
Hann hatar allt, sem er til vinstri við Krupp.
Von Boch og von Rundstedt unnu saman sig-
ur á fjórum þjóðum og þarna sátu þeir í stúk-
um hlið við hlið, svo að axlir þeirra komu hér
um bil saman, en ekki sögðu þeir orð hvor við
annan, og heldur ekki við aðra. Þeir sátu graf-
kyrrir og beinir og horfðu fram fyrir sig. Einu
sinni risu þeir á fætur til að kyssa á höndina
á konu dr. Ley. Hún er ljóshærð og lagleg, en
hann eldrautt fitustykki.
Herforingjarnir létu sér nægja að hneigja
sig lítillega í áttina til dr. Ley.
Van Leeb kom inn. Það var hann, sem stjórn-
aði herferðinni í Eystrasaltslöndunum og situr
um Leningrad. Hann heilsaði fyrir siðasakir,
en andlit hans breyttist ekki eitt augnablik.
Andlitið á honum er eins og gert úr steini.
Hann settist niður og sat allan tímann teinrétt-
ur í bakinu eins og hrífuskaft.
Von Brauchitsch og kona hans komu inn og
hann og dr. Ley kystu á hendina á konum hvers
annars. Þrímenningarnir Bock, Rundstedt og
Leeb stóðu á fætur, allir í einu, og heilsuðu
yfirhershöfðingja sínum að hermannasið og
sett.ust síðan og horfðu hreyfingarlausir beint
fram fyrir sig eins og áður. Brauchitsch sétt-
ist í stúkuna, sem var fyrir miðju. Þetta var
hans sýning.
Dr. Goebbels kom seinastur. Svo var spil-
að hergöngulag með lúðrahvin og látum mikl-
um. Brátt dofnuðu svó ljósin og sýningin hófst.
Ég hafði auga með von Leeb alla sýninguna.
Hann sat hrevfingarlaus. Augun í honum voru
grá eins og úr gleri og slo biarma á þau ffá
sýningarljósunum. Iíann horfði eins og út í
myrkrið. en ég efast um að hann hafi nokkurn
tímann litið á myndina á hvíta tjaldinu.
FRJÁLS VERZLUN