Frjáls verslun - 01.09.1975, Side 82

HFrá
ritsijórn
Óþægileg flugáætlun
Nú fer sá tími í hönd, þegar bróðurpart-
urinn af farþegum íslenzku flugfélaganna
í áætlunarflugi milli íslands og annarra
landa verða kaupsýslumenn, og ýmsir aðr-
ir, sem eiga annað erindi til útlanda en
að skoða sig um og skemmta sér. Ferðaúr-
valið minnkar, þar eð mesta ferðamanna-
tímanum er lokið og verður svo fram á
næsta sumar. Islendingar eiga þess þó kost
eftir sem áður að komast daglega til helztu
ákvörðunarstaða erlendis og er það óneit-
anlega góð þjónusta miðað við allar að-
stæður í alþjóðlegum flugmálum nú.
Hitt er svo annað mál, að íslenzku flug-
félögunum er tæpast lengur stætt á því að
bjóða mönnum upp á þá brottfarartíma,
sem viðgangast hér á íslandi. Þegar milli-
landaflug var á sínum tíma rekið frá
Reykjavíkurflugvelli var brottfarartími yf-
irleitt um áttaleytið að morgni en flugtími
til London eða Kaupmannahafnar var þá
um tveimur klukkustundum lengri en nú.
Þó að hraðfleygari tæki hafi verið notuð
um árabil er enn haldið í þennan sama
brottfarartíma, sem þýðir að farþegar á
höfuðborgarsvæðinu þurfa að rífa sig upp
fyrir allar aldir til að komast á flugvélina,
fyrir klukkan sex, ef vel á að vera. A þetta
sérstaklega við um vetraráætlun flugfélag-
anna en möguleikarnir eru að sjálfsögðu
nokkru meiri á sumrin.
Það kann að vaka fyrir Flugleiðum að
hafa sem flesta möguleika opna á fram-
haldsflugi til annarra borga í Evrópu eftir
komu flugvéla á helztu áfangastaöi félags-
ins í álfunni. Á þessu yrði þó sáralítil breyt-
ing þó að brottför af íslandi væri ekki
nema svo sem einum klukkutíma seinna en
nú er. Yfirleitt er nefnilega „dauður tími“
á flugvöllunum í Kaupmannahöfn og Lond-
on þegar íslendingar koma þangað. Eftir
sameiningu Loftleiða og Flugfélags íslands
gegna ferðir þess síðarnefnda milli íslands
og Evrópu býsna mikilvægu hlutverki fyrir
flutninga Loftleiða á N-Atlantshafsleiðinni,
þar sem farþegar þurfa í mörgum tilfellum
að skipta um flugvélar hér á landi og fljúga
hluta leiðarinnar í áætlunarflugi Flugfé-
lags Islands. Það skal játað, að í mörg horn
er að líta við samning flugáætlunar, sem
taka þarf tillit til allra þessara þátta. En
íslenzkir flugfarþegar vona, að ákvarðanir
um brottfarartima héðan af Islandi og aðr-
ir þjónustuþættir Flugleiða miðist fyrst og
fremst við að veita íslenzkum flugfarþeg-
um sem bezta þjónustu.
Kynning málstaðarins
Mörgum er spurn, hvernig íslenzk stjórn-
völd hafi staðið að kynningu á málstað
okkar í landhelgismálinu á þessum við-
kvæmu tímum eftir útfærslu fiskveiöilög-
sögunnar í 200 mílur. Við útfærsluna í 50
milur var einhver viðleitni sýnd til að hafa
frumkvæði í kynningarmálum, þó að mis-
jafnlega tækist til hjá blaðafulltrúa þáver-
andi ríkisstjórnar í því efni eins og svo
mörgu öðru. Allavega var gefið út kynn-
ingarrit, sem fór nokkuð víða og gerð var
sérstök kvikmynd til dreifingar til erlendra
sjónvarpsstöðva.
Ekki fara sögur af neinu slíku við út-
færsluna í 200 mílur. Fremur dauft hefur
verið yfir kynningu málsins út á við og, að
því er virðist, fyrst og fremst treyst á frum-
kvæði erlendra blaðamanna, — þeirra, sem
enn leggja sig fram um að túlka sem flest
sjónarmið í málum. Þannig hafa viðtöl, sem
fulltrúar áhrifamikilla blaða eins og Die
Welt og Financial Times, hafa átt við ís-
lenzka ráðamenn, orðið málstað íslendinga
í landhelgismálinu til mikils gagns.
Eins og svo oft áður eru kynningarmálin
gjörsamlega látin sitja á hakanum. Enn
munu þó fyrirfinnast einhverjar fyrningar
kynningarritsins um 50 mílurnar í hirzlun-
um hjá utanríkisráðuneytinu. Hitt er þó
fremur djarfleg afgreiðsla málsins, ef rétt
er, sem hermt er, að erlendir blaöamenn
hafi fengið þetta mæta rit afhent síðustu
vikurnar úr höndum íslenzkra embættis-
manna með þeim athugasemdum, að rök-
semdirnar hefðu ekkert breytzt, heldur ætti
bara að strika yfir 50 mílurnar og setja 200
í staðinn!
82
FV 9 1975