Frjáls verslun - 01.04.1978, Qupperneq 98

’Frá
iritstjórn
Sami grauturinn
Það verður skráð í eftirmæli um þá ríkis-
stjóru, sem senn fer frá völdum, að hún
tók við þungu búi með 50% verðl)ólgu og
skiilar því aftur af sér með 50% verðbólgu.
Þar með eru greinilega rofin þau ágætu fyr-
irheit, sem forsvarsmenn liennar gáfu við
stjórnarmyndunina sumarið 1974. Þá var
talað uni að lcoma verðbólgunni niður i 15' -
á tiltölulega skömmum tíma. Þegar menn
rifja þennan gullfagra ásetning upp í ljósi
fjögurra ára reynslu verður þetta tæpast
kallað annað en lélegur brandari.
Þar með er ekki sagt, að ríkisstjórn Sjálf-
stæðisflokksins og Framsóknarflokksins hafi
cngu góðu til leiðar komið. Talsmenn stjórn-
arfJokkanna benda réttilega á árangur í land
helgismálinu, fulla atvinnu, og Sjálfstæðis-
menn ennfremur á farsæla lausn utanríkis- og
varnarmála. Hinn ahnenni kjósandi á hins
vegar erfitt með að meta þennan árangur að
verðleikum því að í augum hans er hitt skýr-
ast, að ríkisstjórnin hefur ekki getað hamið
verðbólguþróunina sem var þó hennar brýn-
asta verkefni áisamt öryggis- og varnarmál-
um eins og mál stóðu vorið 1974.
Það er kannski ekki nema von að menn
spyrji nú eftir fjögurra ára valdaferil ríkis-
stjórnar Sjálfstæðisflokks og Framsóknar-
flokks, liver sé í grundvallaratriðum munur
á liægri og vinslri í íslenzkri pólitík ef sam-
anlmrður er gcrður milli síðustu vinstri
stjórnar og núverandi rikisstjórnar. 1 utan-
ríkismálum er stefnumunurinn augljós en
það er erfitt að henda reiður á, hvað raun-
verulega skilur á milli í innanlandsmálum.
Báðum ér sameiginlegt að þær hafa ekki
valdið verkefni sínu.
F ramkvæmd stjórnarstcfnunnar síðasli
kjörtímabil hefur verið handahófskennd i
meira lagi. Framan af var þetta einkar áber-
andi cn nokkur brcyting varð undir lokin.
Mikilvæg stjómarfrumvörp þvældust milii
stjórnarráðs, jiings og þjóðar eins og skatta-
lagafrumvarpið. Seint og um síðir kom
stjórnarfrumvarpið um verðlagsmál fraan og
var samþykkt en þá í þeirri mynd, að fróðir
rnenn sjá ekki livaða breytingu það boðar
þvi að framkvæmdin sé cnn svo óljós. öpin-
berir embættismenn liafa meira að segja lát-
ið hafa það cftir sér, að setning liinna nýju
laga þurfi ekki nauðsynlega að þýða neina
hreylingu í verðlagsmálum.
Núverandi ríkiisstjórn hefur átt við mikla
örðugleika að etja í samskiptum við aðila
vinnumarkaðarins. Yiðbrögðin við ráðstöf-
unum í efnahagsmálum í vetur og vor eru
lil marks um það. Það er engum blöðum um
það að fletta, að sú aðhaldsstefna, sem í að-
gerðunum fólst var bráðnauðsynleg en ríkis-
stjórnin hefur ekki J)ótt trúverðug í stjórn
sinni á efnahagsmáhi.num. Alls kyns glæfra-
leg fjánnálaævintýri, sem þróazt liafa í skjóli
persónulegrar metorðagirndar einstakra ráð-
íierra eða þingmanna, liafa isvipt rikisstjórn-
ina og forráðamenn liennar trúnaðartrausti.
Þetta er ein milcilvæg ástæða fyrir stöðugt
fallandi gengi hennar. Margt annað lcem-
ur til.
Verulega skortir á að islenzkir kjósendur
liíii'i fyrir sér nógu glögga valkosti. „Það er
sami grautur í sömu skál“ cr dómur almenn-
ings, þegar gerður er samanburður milli rík-
isstjórna, sem eðli málsins samkvæmt ættu
að hafa sín ljósu séreinkenni. Kjósendur geta
vitanlega sjálfum sér um kennt, því að þeir
ráða áhrifalilutföllum stjórnmálal'lokkanna
og liafa með dreifingu atkvæða á milli flokka
lieint stjórmnálaþróuninni inn á Imuit mála-
miðlunar og lirossakaupa í stað ])e.ss að fá
l'rain skýra drætti og ómengaða stefnu. Það
cr kominn tími til að uppstokkun eigi sér
stað.
98
FV 4 1978