Frjáls verslun - 01.04.1981, Side 83

Olafsvík:
ÞAR ÞEKKJA MENN EKKI
ATVINNULEYSIS
SKRÁNINGUNA
Þegar komið er til Ólafsvíkur er
gjarnan lögð fyrir ferðalanginn
gáta: Hvað er sameiginlegt með
Ólsara og Múhameðstrúarmanni?
Auðvitað veit enginn það, en
svarið kemur von bráðar: Báðir
trúa á Alla!!!
Samt var það svo að blaða-
maöurinn var hættur að trúa á
nokkurn skapaðan hlut á ferða-
laginu um Snæfellsnes nema mátt
sinn og megin, og kannski líka á
það undratæki sem Volkswagen
Golfinn frá Bílaleigu Loftleiða
reyndist vera. Alli, eða Alexander
Stefánsson, fyrrum sveitarstjóri í
Ólafsvík og nú Alþingismaöur
Vesturlendinga, virðist ekki hafa
gert nein kraftaverk á vegakerfi
Snæfellinga fram til þessa, hvaö
sem síðar verður.
Það lá fyrst fyrir að útvega sér
næturstað í Ólafsvík, en það
reyndist ekki auðsótt. Sjóbúðir
heita hótelið þeirra, blanda af ver-
búðum og hótelrekstri, þar var allt
fullt, en af alkunnri gestrisni Snæ-
fellinga var boöið upp á gistingu í
setustofu og reyndist sá kostur
engu síðri en hótelherbergi. Að
Sjóbúðum er ágætt að koma, gist-
ing í góðu lagi og maturinn oftast
frábærlega góður og vel útilátinn.
Eflaust er rekstrarformið, ver-
búð/hótel ekki það allra besta, og
heyrði ég að sextán vertíðar-
mönnum heföi verið vísað burtu
fyrir harkalega framkomu á staðn-
um í vetur. Sannast þar að það
þarf ekki nema einn gikk í hverri
veiðistöð. Eflaust eiga Ólsarar eftir
að reisa lítið gistihús á staðnum
ásamt skemmtilegri veitingabúð.
Grillskálinn þjónar mönnum vel,
þeim sem vilja neita grillrétta og
annars fljótræðismatar.
í Ólafsvík er ungur sveitarstjóri,
Jóhannes S. Pétursson, aðkominn
úr Kópavogi, tæknifræðingur að
mennt. Hann sagði aö nú væri
unnið að skipulagi meiri gatna-
gerðar, varanlegra gatna er brýn
þörf, og eins að skipuleggja ný
hverfi. Þá er veriö að Ijúka við við-
byggingu við grunnskólann
11—1200 fermetra hús. Hafnar-
gerð hefur verið árviss fram-
kvæmdaþáttur og haldið áfram
með hana. í Ólafsvík eru nú tveir
skuttogarar og 20—30 bátar auk
fjölmargra trilla. Þennan dag lá
annar skuttogarinn við bryggju og
Suðurland var að lesta saltfisk, og
tóku þessi tvö skip nær allt við-
legurýmiö. Þegar nýtt þil við hafn-
arbakkann, 100—150 metrar á
lengd bætist við, ætti það aö
nægja um sinn a.m.k.
Hér um slóðir þekkja menn varla
orðið atvinnuleysi, það hefur ekki
verið skráð í 2—3 ár aö sögn Jó-
hannesar. Hinsvegar flykkjast
utanbæjarmenn til Ólafsvíkur á
vertíð í von um skjótfengnar tekjur.
( ár hefur vinna ekki brugöist, en
hún hefur ekki verið eins og t.d. í
fyrra. Þá bárust á land um 7500
tonn af fiski fyrstu 3 mánuði ársins,
rétt um 5000 tonn á þessu ári.
Ógæftir hafa verið miklar frá ára-
mótum, og í landi hafa menn aðal-
lega iðkað snjómokstur af kappi,
hann hefur kostað 12—15 þús.
gkr. á hvern hinna 1170 íbúa
Ólafsvíkur, án þess þó að sú þjón-
usta væri fyllilega nógu góö. Hins-
vegar hefur ekkert atvinnuleysi
verið, nóg að gera og oft unnið
fram á kvöldin.
í Ólafsvík er lítið um iðnað, nema
í kringum fjöruga byggingastarf-
semi, og útgerðina. Tveir skuttog-
arar þurfa sitt, og í nóvember í
hitteðfyrra fluttist til staðarins
Björn Birgisson frá Siglufirði og
tók við rekstri Vélsmiðjunnar
Sindra. Þá var von á nýja skuttog-
aranum, Má, sem aðilar í Ólafsvík,
Rifi og Hellissandi eiga saman, og
auk þess mikil verkefni fyrir báta-
flotann og fiskvinnslustöðvarnar.
Hjá Sindra starfa 4—5 menn og
hafa kappnóg að starfa. Á sama
tíma og blaðamaður staldraði við
kom lítill drengur meö skófluna
sína og bað um viðgerð, sem var
auðsótt mál, og svo kom forstjór-
inn fyrir útgerð Más til að athuga
með viðgerð fyrir togarann sem
var að fara út þetta kvöld . . .
Þannig er það á litlu stöðunum,
verkefnin eru bæði stór og smá.
„Hugmyndin hjá okkur er aö
framleiða netaskífur í fjöldafram-
83