Morgunblaðið - 25.02.2001, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Sjáum einnig um
útfararþjónustu á
allri landsbyggðinni.
Áratuga reynsla.
Hér sitjum við félag-
arnir á verkstæðinu
hans Alla og reynum að
rita okkar hinstu orð til þín, en það
gengur hægt. Einhvern veginn er
ekki allt með felldu, það vantar eitt-
hvað svo mikið í tilveruna hjá okkur
núna að okkur finnst engu áorkað í
enda dags. Af hverju hringirðu ekki?
Og hvað varð um bassadrunurnar
sem alltaf heyrðust í bílnum þínum
þegar þú nálgaðist verkstæðið? Af
hverju varst það þú sem kvaddir
MAGNÚS BRYNJAR
GUÐJÓNSSON
✝ Magnús BrynjarGuðjónsson
fæddist á Akureyri
23. maí 1980. Hann
lést á Landspítalan-
um í Fossvogi 12.
febrúar síðastliðinn
af völdum áverka
sem hann hlaut í um-
ferðarslysi og fór út-
för hans fram frá
Akureyrarkirkju 20.
febrúar.
þennan heim fyrstur af
okkur? Því miður þýðir
lítið að velta sér upp úr
svona spurningum en
einhvers staðar heyrð-
um við sagt að Guð
legði þyngstu byrðarn-
ar á sterkasta fólkið og
það eru svo sannarlega
orð að sönnu í þessu til-
viki.
Styrkurinn sem við
félagarnir höfum feng-
ið frá fjölskyldu þinni
er ólýsanlegur og hefur
létt okkur lífið þessa
síðustu daga. Samstaða
vina þinna og fjölskyldu hefur verið
algjör og gert það að verkum að oft
hefur verið brosað í gegnum tárin yf-
ir öllum sögunum sem til eru um þig
og þín prakkarastrik. Hvort sem það
var vöðvadansinn, þrjóskan, hlátur-
inn eða eftirhermurnar, þá gátum
við alltaf hlegið að og með þér. Hvort
sem við vorum að skemmta okkur
eða sátum rólegir og spjölluðum var
maður á einhvern hátt öruggur með
þig við hlið sér, því allir vissum við að
þú varst vinur vina þinna og ef ein-
hver réðst að þeim sem voru þér
kærir, þá réðst hann jafnframt að
þér.
Já, það messaði enginn við Magn-
ús Brynjar.
Að vera hluti af jafntraustum vina-
hópi og okkar er hlutur sem margir
geta aðeins óskað sér, og vitandi það
að við urðum þess heiðurs aðnjót-
andi er ómetanlegt. Við höldum líf-
inu áfram og berum höfuðið hátt því
ef það var eitthvað sem þú kenndir
okkur var það að hindranirnar eru til
þess að yfirstíga þær, ekkert hefst
með því að leggja árar í bát.
Þú lifðir lífinu á þinn eigin hátt og
á þínum forsendum og varst virtur
fyrir það af okkur hinum, það var
ósjaldan sem við gagnrýndum eitt-
hvað sem þú sagðir eða gerðir, en þá
heyrðist oft ekkert meira frá þér en:
„Hey, Chilla Nigga.“
Nærveru þinnar hefur verið óskað
á æðri stöðum, kæri vinur, en meðal
okkar. Við þökkum fyrir tímann sem
við áttum með þér og kveðjum með
þeim látlausu orðum: Við sjáumst.
Aðalsteinn (Alli), Elmar, Frið-
geir (Fiddi), Gunnar, Hall-
grímur (Halli) og Hörður.

 

  
  
 

 



  

  
      
   
  
 


  ! 

  ! "

 

 # 
  $%%
&    

 '
    (
  
)   *
 ! ++ ,,,
 
    


   
 
 ! "# $  
   %
 !  # "  
 
 !   & ' 
"#
 
"(  )*"
   + )  + !
 +
 ! ,    


* !"


*%

  
     

 

  



 
  
 
                          
!  "# $ 


%
&' (%
" &%
&' (% )
! *#"# +(, (%
" % # " &% ,-   #  (%
-  .!, % (  /&% #

 

  
  
 

   

  

 
  
  
 

     
 !   "# $% & '
   !   (!)    * '
 + ! ' (  ,   
$  #  +
' - -. %

 
  
 

   

 





 

     
  
   
      !
" # 
   



   


   

 ! !
!
 "

#$

 
 
 









 
 
 
  
 

 

     



  !"
  #$ $%
&   

 '
  !  (


  ! "# $ %  &'( !)&&%
$
%# $ % * + %
*+%,+% # $ %  -($ !)&&%
. % ./% * . % . % ./% #
Sigfúsi Agnari
Sveinssyni kynntist ég
þegar við samtímis
sögðum upp föstu
plássi við útgerð
Bakkusar, höfðum samt aldrei ver-
ið samskipa á þeirri skútu.
Seinna stofnuðum við, ásamt öðr-
um, útgerðarfélagið Alka, og þó
hann fljótlega seldi mér sinn hlut
gat ég alltaf sótt ráð og leiðbein-
ingar til hans, í mínum frístunda-
veiðum.
Fáir þekktu betur til sjósóknar á
Skagafirði en hann.
Svo kom þar að hann dreif mig
með á rjúpnaveiðar, þær hafði ég
ekki stundað síðan ég flutti frá
Húsavík fimmtán árum fyrr.
Í þeim félagsskap hef ég trúlega
aukið mörgum árum við líf mitt og
skipti samt hitt meira máli að
minningasjóðurinn er ótæmandi.
Þekking Sigfúsar Agnars á fjöllum
hér í firðinum var mikil, hann hafði
arnarsjón og óslítandi gönguþrek.
SIGFÚS AGNAR
SVEINSSON
✝ Sigfús AgnarSveinsson, fyrr-
verandi sjómaður,
Sauðárkróki, fædd-
ist í Reykjavík 20.
janúar 1931. Hann
lést 15. febrúar síð-
astliðinn og fór útför
hans fram frá Sauð-
árkrókskirkju 24.
febrúar.
Stórgróðann fékk ég
samt í félagsskapnum
og því hvað kostulega
skemmtilegt var alltaf
á þessu rölti okkar og
tilsvörin óborganleg.
Eitt sinn sagði ég
þegar mér þótti haldið
nokkuð stíft á: „Eigum
við ekki að tylla okkur
niður?“ – Svarið kom
að bragði: „Ég geng
nú svo rólega að það
er eins og ég sitji.“ –
Hann var laginn að
koma mér á óvart,
samt aldrei eins og
þegar hann spilaði fyrir mig á
píanó í fyrsta skipti, þá varð ég
orðlaus, sem ekki gerist daglega.
Þeir sem þekktu Sigfús Agnar
vita að það var fjarri því að hann
hefði rétt skapaðar píanóhendur,
raunar víðs fjarri, en þessar járn-
krumlur fóru svo létt um nótna-
borðið að það bæði söng og hló.
Seinna fékk ég að heyra lögin
hans og var með það eins og fleira,
þar dugði ekki meðalmennskan.
Þegar hann bað mig í fyrsta sinn
að semja texta sagði ég hreint út
að það gæti hann gert jafnvel og
ég.
Á rjúpnagöngum okkar var ljóða-
gyðjunni ekki hlíft, þá þeystum við
berbakt af fullkomnum stráksskap,
börðum fótastokkinn, en leirinn
spýttist í allar áttir.
Hann sagðist ekki vera laginn að
semja ljóð við lög, en yfirleitt voru
það ferskeytlur sem við kváðum.
Ýmsa texta gerði ég við lögin
hans, en það er rétt um hálfur
mánuður frá því hann bað mig um
texta og spilaði fyrir mig lagið.
Þetta var í eina skiptið sem hann
kvað á um innihaldið, sagði að það
ætti að vera Kveðja. – Með nokkuð
öðru hugarfari en oftast áður gerði
ég þrjár vísur.
Þegar hann hafði lesið varð hon-
um að orði: „Það hlaut að koma að
því að þú gætir gert nothæfan
texta.“ – Þá skildi ég að það var í
lagi.
Báðir vissu að hann var á land-
leið.
Sigfús Agnar Sveinsson var mað-
ur sem mér þótti vænt um, það var
ekki alltaf auðvelt því svo fádæma
þrár gat hann verið að það stappaði
nærri fullkomnun.
Samtímis var prúðmennskan slík
að stundum fékk ég að ráða, þó
hann skipti auðvitað ekki um skoð-
un.
Þá var nú líka eins gott að hafa
rétt fyrir sér, sem ekki var auðvelt,
en þegar mér skjátlaðist sagði karl
gjarnan: „Ég var búinn að segja
þér þetta.“ – Já og sagði það oftar
en einu sinni. Þegar vinir mínir
kveðja er sárast að með þeim fer
helftin af mínum minningum, svona
er maður nú eigingjarn.
En þegar Sigfús Agnar á í hlut
er hálfur minningasjóður mikið
ríkidæmi.
Takk fyrir allt.
Við hjónin sendum fjölskyldunni
innilegustu samúðarkveðjur okkar.
Hilmir.
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í
sunnudagsblaði ef útför er á
mánudegi), er skilafrestur
sem hér segir: Í sunnudags-
og þriðjudagsblað þarf grein
að berast fyrir hádegi á föstu-
dag. Í miðvikudags-, fimmtu-
dags-, föstudags- og laugar-
dagsblað þarf greinin að
berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrir birting-
ardag. Berist grein eftir að
skilafrestur er útrunninn eða
eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna skila-
frests.
Skilafrestur
minning-
argreina