Morgunblaðið - 25.02.2001, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2001 37
✝ Jón Ásgeir Gests-son fæddist í
Arnardal við Skut-
ulsfjörð 6. mars 1920.
Hann lést 20. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Gestur
Guðmundsson, f. 28.
september 1901, d.
26. apríl 1974, og
Sigríður Guðmunds-
dóttir, f. 16. mars
1900, d. 22. október
1988. Jón ólst upp hjá
afa sínum og ömmu,
Guðmundi Gestssyni,
f. 26. mars 1879, d. 21. maí 1957, og
Jónu Benediktsdóttur, f. 20. maí
1875, d. 22. ágúst 1955, fyrst í Arn-
ardal en flutti fimm ára gamall
með þeim til Hafnarfjarðar, þar
sem hann bjó til æviloka. Hálfsystir
Jóns og barn Sigríðar er Sigurborg
Gísladóttir, f. 27. apríl 1923, og
hálfsystkini, börn Sigríðar og Jóns
Guðmundssonar, manns hennar,
eru: Ólöf Ragnheiður, f. 28. sept-
ember 1924, Jóna Björg, f. 31.
og Einar. Haraldur Hafsteinn, f. 22.
janúar 1947, kvæntur Guðrúnu Ing-
ólfsdóttur. Synir þeirra eru Ragnar
og Ingólfur. Gestur, f. 31. maí 1948,
kvæntur Huldu Kristjánsdóttur.
Synir þeirra eru Kristján, Jón Ás-
geir og Árni Björn. Hugrún, f. 24.
mars 1950. Sigríður Björg, f. 8. júlí
1951, gift Guðmundi B. Guðmunds-
syni. Börn þeirra eru Snorri og
Guðný Ása. Guðmundur, f. 25. júlí
1955, kvæntur Lilju Ólafsdóttur.
Börn þeirra eru Jón Gestur og Aðal-
björg. Jón og Guðný eiga sex barna-
barnabörn sem eru Hafsteinn Fann-
ar og Birkir Orri Ragnarssynir,
Hildur Sveinsdóttir, Agnes Engilráð
Scheving og Embla María Arnars-
dóttir og Birta Huld Kristjánsdóttir.
Jón vann ýmis störf sem ungur
maður en stundaði bifreiðaakstur
um 50 ára skeið, framan af leigu-
bifreiðaakstur og var einn af stofn-
endum Nýju bílastöðvarinnar í
Hafnarfirði, en frá 1959 átti hann
og rak hópferðabíla.
Jón var einn af stofnendum Hóp-
ferðamiðstöðvarinnar og var heið-
ursfélagi í Félagi hópferðaleyfis-
hafa.
Útför Jóns fer fram frá Víði-
staðakirkju í Hafnarfirði á morg-
un, mánudaginn 26. febrúar, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
janúar 1926, d. 15. júní
1947, Bjarnfríður
Edda, f. 17. ágúst
1927, d. 22. október
1927, Guðmundur, f. 7.
október 1929, d. 31.
desember 1951, Hólm-
fríður Jóna Arndal, f.
3. desember 1931,
Andri Sigurður, f. 4.
október 1934, d. 14.
apríl 1997, Hulda Guð-
rún Dýrfjörð, f. 8. des-
ember 1936. Hálfsyst-
ir, barn Gests og konu
hans Guðrúnar Ein-
arsdóttur, er Jóna María, f. 11. júlí
1933.
Í desember 1944 kvæntist Jón eft-
irlifandi eiginkonu sinni, Guðnýju
Jóhönnu Hannesdóttur, f. 19. sept-
ember 1921 í Hnífsdal. Börn þeirra
eru: Jóna Guðmunda, f. 7. júní 1944,
giftist James Wheeler, þau skildu.
Dóttir þeirra er Jennifer Lára.
Hannes, f. 30. september 1945,
kvæntur Sigrúnu Sveinsdóttur. Syn-
ir þeirra eru Sveinn Stefán, Arnar
Jón Ásgeir Gestsson fæddist í
Fremrihúsum í Arnardal við Djúp 6.
mars 1920, sonur Gests Guðmundsson-
ar í Neðrihúsum þar, seinna kaup-
manns í Svalbarða við Framnesveg, og
Sigríðar Guðmundsdóttur frá Hjöllum
í Skötufirði. Ekki varð út frekara
sambandi foreldranna og bág kjör
móðurinnar urðu til þess að föðurfor-
eldrar drengsins, Jóna Benediktsdótt-
ir og Guðmundur Gestsson, tóku hann
í fóstur sex mánaða gamlan. Með þeim
flutti hann til Hafnarfjarðar 1925 og
ólst þar upp ásamt fjórum föðurbræðr-
um sínum, Guðmundi, Benedikt, Krist-
jáni og Illuga, sem reyndust honum
bræður í raun. Guðmundur Gestsson
hafði lært trésmíði í Danmörku. Hann
tók að sér byggingar víða um land og
var oft langdvölum að heiman. Óend-
anleg umhyggja og ástúð ömmunnar
mótaði skapgerð og persónuleika
drengsins og fylgdi honum alla ævi,
enda unni hann ömmu sinni og virti
umfram aðra menn. Sigríði móður
sinni kynntist hann á fullorðinsárum
og voru miklir kærleikar með þeim
upp frá því.
Skólaganga Jóns varð ekki löng eins
og títt var á þeim árum. Um fermingu
fór hann að vinna fyrir sér við ýmis
störf til sjós og lands. Hugur hans stóð
til sjómennsku en sjóveiki kom í veg
fyrir þann draum. Hann var þó á síld á
sumrin fram til 1943. Upp úr tvítugu
varð bifreiðaakstur hans aðalatvinna,
fyrst hjá öðrum en fljótlega eignaðist
hann sinn eigin bíl og var einn af stofn-
endum Nýju bílastöðvarinnar í Hafn-
arfirði. Hann ók um tíma fyrir herinn á
Keflavíkurflugvelli og lengi var hann
ökumaður hjá Hval hf., oft einkabíl-
stjóri forstjórans.
Árið 1959 keypti hann sinn fyrsta
hópferðabíl, og eftir það gerði hann út
rútubíla í meira en þrjátíu ár. Hann
stofnaði ásamt fleirum Hópferðamið-
stöðina hf. og var heiðursfélagi í
Félagi hópferðaleyfishafa. Hann var
afar farsæll bílstjóri og eftirsóttur í
hópferðir, enda hafði hann sömu við-
skiptavinina árum saman, stofnanir
og skóla og í 20 ár sá hann um akstur
hér á landi fyrir svissneska ferða-
skrifstofu á sumrin. Jón keypti sínar
rútur sjálfur í Þýskalandi, hafði þar
góð viðskiptasambönd og aðstoðaði
marga félaga sína við kaup og inn-
flutning á bílum. Jón var bindindis-
maður alla tíð, ákaflega vinnusamur,
trúaður, hjálpfús og ósérhlífinn. Með
framsýni, eljusemi og áræði komst
hann í góðar álnir og ávaxtaði vel sitt
pund. Hann hafði gaman af viðskipt-
um, var alltaf opinn fyrir braski, eins
og hann sagði sjálfur. Hann þótti
stundum fastur fyrir og fylginn sér í
samningum en aldrei óheiðarlegur
eða yfirgangssamur og betur stóðu
orð hans en undirskriftir margra ann-
arra. Það reyndi undirritaður, að ef
Jón Gestsson var ábyrgðarmaður á
víxli þurfti ekki frekari trygginga við.
Jón var félagslyndur maður, naut
sín vel meðal fólks og átti vini og
kunningja um allt land enda þekkti
hann öll byggðarlög landsins og flest-
ar óbyggðir líka. Hann unni mjög ís-
lenskri náttúru og farinn að heilsu fór
hann í hringferð um landið með dætr-
um sínum sumarið 1999 og vikuferð
um Vestfirði sl. sumar. Hann var víð-
lesinn og hafði yndi af tónlist, einkum
og sér í lagi söng, enda góður söng-
maður sjálfur og tók gjarnan lagið
með farþegum sínum.
En maðurinn einn er ei nema hálf-
ur. Árið 1943 hóf hann sambúð með
eftirlifandi konu sinni, Guðnýju Jó-
hönnu Hannesdóttur frá Hnífsdal,
einstakri myndar- og dugnaðarkonu.
Hún bjó honum traust og fallegt
heimili og þeim varð sjö barna auðið,
sérlega náinn og samhentur systkina-
hópur sem hlaut gott veganesti að
heiman og hefur vegnað vel í lífsins
ólgusjó. Vegna umsvifa Jóns var upp-
eldi þeirra og umsýsla heimilis í henn-
ar höndum, en hann studdi þau með
ráðum og dáð. Síðastliðin fimm ár
bjuggu Jón og Guðný á sjúkradeild
Hrafnistu í Hafnarfirði og nutu
umönnunar afburða starfsfólks sem
ekki verður fullþakkað. Gagnkvæm
væntumþykja og virðing hjónanna
kom vel fram í erfiðum veikindum
beggja undanfarin ár.
Fyrir u.þ.b. 12 árum greindist Jón
með parkinsonsveiki og síðan hefur
sjúkdómurinn smám saman bugað
hinn stóra og sterka líkama hans
þannig að hann þurfti mikla hjálp og
hjúkrun seinustu ár. Stundum gat
hann vart hrært legg eða lið langtím-
um saman og aðeins hvíslað svo lágt
að varla heyrðist. En andlegu atgervi
hélt hann til æviloka, fylgdist vel með
málefnum líðandi stundar, var áhuga-
samur um fréttir og stjórnmál, dygg-
ur sjálfstæðismaður, ræðinn og reifur
þegar sjúkdómsokinu létti um stund-
arsakir. Við vorum ekki alltaf jábræð-
ur en alltaf vinir. Þegar ég kom til
hans að banabeði skömmu fyrir and-
látið gat hann ekki lengur tjáð sig
með orðum en tók í hönd mína þétt og
hlýtt í kveðjuskyni og gaf þannig til
kynna vitund sína um að þetta var
okkar síðasta handaband.
Ég kveð tengdaföður minn með
þökk og virðingu. Vol og víl væri hon-
um ekki að skapi nú og ég lýk þessum
pistli með orðum sem honum voru
töm á tungu: Við brosum.
Guðm. B. Guðmundsson.
Að lokum eftir langan, þungan dag,
er leið þín öll. Þú sezt á stein við veginn,
og horfir skyggnum augum yfir sviðið
eitt andartak.
Og þú munt minnast þess,
að eitt sinn, eitt sinn, endur fyrir löngu
lagðir þú upp frá þessum sama stað.
(Steinn Steinarr.)
Mig langar að minnast elsku afa
míns með örfáum orðum. Þetta ljóð
hans Steins þykir mér eiga vel við því
að ég vil óska þess að einhvern tímann
munum við hittast aftur á nýrri leið.
Afi var góður maður og hjartahlýr
og einstaklega skýr allt til hinstu
stundar. Jafnvel þótt líkaminn væri
farinn að gefa sig fylgdist hann með
öllum nýjungum og hafði mikinn
áhuga á okkur barnabörnum sínum
og okkar lífi og starfi. Er mér minn-
isstætt þegar Hvalfjarðargöngin voru
opnuð þá skruppum við í bíltúr í
Borgarfjörðinn og til baka bara til að
skoða og sjá, bæði göngin og svo að
njóta þess að skoða náttúruna, sem
afa þótti mjög vænt um.
Elsku afi. Hann var okkur öllum
svo mikil fyrirmynd og hans er sárt
saknað. Ég mun aldrei gleyma hvað
mér fannst spennandi að koma á stóra
verkstæðið hans sem hann byggði yf-
ir rúturnar sínar þegar ég var lítil.
Aldrei þreyttist ég á að segja frá afa
mínum sem átti rúturnar og nafnið
hans, Jón Á. Gestsson, stóð meira að
segja stórum stöfum á þeim. Það þótti
litlu stelpunni alltaf stórmerkilegt og
afi var mikil hetja.
Í mínum huga verða alltaf bestu
stundirnar heima hjá ömmu og afa
þegar fjölskyldan kom saman og
drakk heitt súkkulaði. Að ógleymdum
öllum heimsóknunum í Naustahlein
þegar afi drakk kaffi úr óbrjótandi
glasinu sínu og laumaði að okkur
krökkunum sælgætismolum, því
sjálfur var hann mikill „nammikall“.
Alltaf var líka stutt í brosið og grall-
araskapinn, eða svo notuð séu hans
eigin orð: Jón Gests, alltaf hress, ekk-
ert stress, bless!
Elsku afi minn, þér líður betur
núna og það er huggun okkar.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Guðný Ása.
Elsku langafi. Nú kveðjum við þig
og þökkum þér fyrir samverustund-
irnar sem þó voru allt of fáar.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Hafsteinn Fannar og Birkir Orri.
Þegar ég kom í þennan heim, fyrsta
barnabarnið þitt, þá leiddir þú mig af
stað út í lífið.
Þegar ég fór í fyrsta skipti á er-
lenda grund, var það með þér, og þú
leiddir mig um heiminn.
Þegar ég var í sveitinni á sumrin,
komst þú í heimsókn, og leiddir mig
um túnin.
Þegar ég flaug úr hreiðrinu og
keypti mína fyrstu íbúð, leiddir þú
mig af stað og gafst mér góð ráð.
Þegar litlu drengirnir mínir komu í
heiminn, fylgdist þú stoltur með
þeim, og leiddir þá af stað út í lífið.
Þegar ég var að byrja að byggja, og
þú varst orðinn lasinn, en hafðir svo
mikinn áhuga, fékk ég að leiða þig
með.
Elsku afi minn, ég þakka þér fyrir
samfylgdina og bið góðan Guð að
styrkja ömmu og alla fjölskylduna í
sorginni.
Góða nótt og Guð geymi þig.
Þinn
Ragnar.
JÓN ÁSGEIR
GESTSSON
 
 
 
 
 

       

       
   
 





 
 !

" # $% &' # ())* +), # %#

*# $% &' # %#  ) *( -! .%/%(0 # #
& #&' # % & #& #&' #!


 
  
   
        
       
        

  
 

   

!"
      #    $ %         &
' 
#          (
) 
    "  * 
 %   
     
  
    +  %    !  " 
 #$  %&$ '$ ("" ) %$$ " 
*$+,%  #$ '$
(-  #$ "   ,
& .',$ '$
*$+$$ !,+ ! ,,+ / "     #$ " 
!  + '$
$ $ . #&$ " 


  


  

        
 
             

 


  
 
 

   
! " 
 # !#
!  $ 
# %&'' 
 ' 
!  ( 
#!)&%&'' 
$** " ' +
! %&''  - * 
 .&
/%+
! %&''  $  / * 
  +!#
! %&''  .&  
 (  
" '  " 
!  & 0 %&'' 
       

 
 
  
  
    
  

 

   
    










  
 
 !
#! $  %   &' 
(
#! $  ' )* &' 
'
#! &' 

+, & 
#! $ 
 &' -.' &' 
 
#! $ 
(&   &' 
/  /%  /  /  /% 
' 
 ' &' 
$ * * & & 

 
 


 
 



 


 

  


    


 


  
 
  
 
 



  
 !" 
  # $ !

  %  &
 
 !
   
 



  
  !
" #$