Morgunblaðið - 15.07.2001, Qupperneq 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. JÚLÍ 2001 35
Ingibjörg föðursyst-
ir mín, eða Imma
frænka, eins og hún
var kölluð í mínum
systkinahópi, var einstök kona.
Ég kynntist henni fyrst, er ég
fékk að fara í fyrsta sinn til Reykja-
víkur frá Húsavík um 15 ára ald-
urinn og gisti á heimili þeirra Hálf-
dáns í Nökkvavoginum. Þar var
alltaf nóg pláss, þótt börnin væru
fimm og einnig bjuggu á heimilinu
tvær fullorðnar konur. Önnur þeirra
var Lukka, orðin kreppt af gigt og
Guðrún tengdamóðir Immu, þá orð-
in rúmföst. Imma sýndi þessum
öldruðu konum sérstaka hlýju og
natni og það hefur hún örugglega
einnig sýnt vistmönnum á Hrafn-
istu, en þar vann hún eftir að hún
lokaði litlu matvörubúðinni sinni í
Nökkvavogi 13, en hana rak hún í
mörg ár meðan krakkarnir voru litl-
ir og að vaxa úr grasi. Þau vissu allt-
af hvar hana var að finna.
Imma frænka var ákaflega hlý og
gefandi kona. Samband hennar og
bróður hennar, Salómons, var mjög
sterkt og náið, enda þótt þau byggju
á sitthvoru landshorninu. Þau voru
enn mjög ung að árum, er þau
misstu föður sinn og þurftu að hafa
fyrir lífinu. En þau voru bæði mjög
dugleg og ósérhlífin, öfluðu sér
menntunar, og svo voru þau mjög
lík í útliti, svo undurfríð.
Samgangur minn við menningar-
heimilið í Nökkvavogi og síðar í
Akraseli varð síðar mjög mikill eftir
að ég hóf háskólanám í Reykjavík og
svo aftur eftir að ég flutti heim eftir
nám erlendis. Þau Imma og Hálfdán
urðu eitt af besta vinafólki okkar
Hjálmars og fyrir þá vináttu erum
við afar þakklát. Það var alltaf svo
INGIBJÖRG
ERLENDSDÓTTIR
✝ Ingibjörg Er-lendsdóttir fædd-
ist 17. október 1919
að Brandagili í
Hrútafirði. Hún lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ 22.
júní síðastliðinn.
Útför Ingibjargar
fór fram frá Selja-
kirkju föstudaginn
29. júní.
notalegt að kíkja til
þeirra og jafngott að fá
þau í heimsókn og ekki
var tilhlökkunin minni
að hitta þau eftir að við
fluttum til Egilsstaða.
Fyrir sex árum héld-
um við ættarmót á
fæðingarstað þeirra
Brandagilssystkina í
Húnaþingi. Það var
yndisleg helgi, er við
áttum þar saman, og
allir nutu samvistanna.
Imma lét sig ekki
vanta þótt parkinson-
sjúkdómurinn hefði
sett sitt mark á hana. Þau systkinin,
fjögur, höfðu þá ekki verið öll saman
um árabil og ekki eftir það. Nú eru
tvö þeirra horfin á braut. Ég þakka
Immu frænku fyrir allt, sem hún var
mér og mínum. Ég mun sakna þess
að geta ekki kíkkað til hennar í
Skógarbæ, þegar ég er í höfuðborg-
inni. Innilegar samúðarkveðjur til
Hálfdáns, barna, tengdabarna og
annarra afkomenda.
Hvíl í friði.
Erla Salómonsdóttir.
Elsku Imma mín.
Ég vil byrja á að þakka þér fyrir
samveruna í gegnum okkar líf, þó ég
skilji ekki nógu vel af hverju þú ert
farin á annan stað, því ég hef vist
haldið að þú yrðir eilíf. En þegar ég
kom til þín í Skógarbæ, 21. og 22.
júní sl. vissi ég alveg í hvað stefndi,
lífið þitt var að fjara út, þú varst svo
mikið veik, en dauðinn kemur mér
samt alltaf jafn mikið á óvart.
Það var mér svo mikil huggun að
vita af þér í Skógarbæ, Hólabæ á
sömu deild og mamma mín var síð-
ustu mánuði ævi sinnar en hún lézt
13. janúar sl.
Það er ekki langt á milli ykkar
mágkvennanna, aðeins rúmir fimm
mánuðir, en mikið var yndislegt að
heimsækja ykkur báðar á hverju
kvöldi í Skógarbæ, og drekka heitt
kakó saman, þú og Hálfdan og ég og
mamma. En svona breytast hlutirn-
ir skyndilega. Elsku Imma mín,
þegar ég var lítil og fram eftir aldri
kom ég svo mikið í Nökkvavoginn og
ég og Guðrún dóttir þín brölluðum
margt saman, og alltaf varst þú með
bros á vör og stutt í stríðnina hjá
þér. Þú skildir okkur svo vel og
leyfðir okkur að dafna og þroskast,
fíflast og gera ýmislegt, eins og t.d.
þegar þú varst með búðina, þá fékk
ég að hjálpa til við afgreiðslu og
borða nammi eins og ég vildi, og
ekki má gleyma því, þegar við vor-
um að fara niður í kjallarann þar
sem þú geymdir vörulagerinn þinn,
þá var nú ekki allt í pökkum, eins og
núna, þú þurftir að vigta ýmislegt,
og stundum fór ég í sekkinn með
gráfíkjunum eða púðursykrinum og
fleira og úðaði í mig, þangað til ég
stóð á blístri, en aldrei skiptir þú
skapi eða skammaðir okkur, þó ég
væri skellihlæjandi fyrir innan búð-
arborðið á meðan þú varst að af-
greiða, þú bara brostir með okkur.
Og aldrei gleymi ég matnum hjá
þér, sem var svo góður, hvort heldur
það var fiskur, kjöt eða snarl, en
mest man ég þó eftir glænýja brauð-
inu, með harðsoðnum eggjum, tóm-
ötum og gúrkum, en það kemur allt-
af til með að minna mig á þig.
Ég og Guðrún erum fæddar með
þriggja daga millibili, við vorum
skírðar saman og fermdar saman,
ásamt því að vera mjög nánar, og
hef ég alltaf litið á krakkana þína
sem systkini mín.
Þú varst svo dugleg, með börnin
þín fimm, heimilið, búðina og ömmu
Guðrúnu rúmliggjandi í mörg ár, og
vil ég þakka fyrir þetta allt.
Ég gæti rifjað upp fleiri, fleiri
blaðsíður, en ég ætla að geyma
minningarnar í hjarta mínu. Ég
vona að þér líði vel núna, og kannski
eruð þið búin að hittast, þú, mamma,
pabbi, Hilmar sonur þinn og allir
þeir sem eru farnir héðan, þau hafa
öll tekið vel á móti þér, en þú hefur
átt góða heimkomu í Guðsríki, því
þú varst svo yndisleg kona. Mér
finnst þú hafa verið mín önnur móð-
ir.
Elsku Hálfdan, börn, tengdabörn,
barnabörn og aðrir aðstandendur,
Guð gefi okkur öllum styrk í þessari
miklu sorg, og hafðu þökk fyrir allt
og allt.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Kveðja, þín
Sigurbirna.
Okkur langar að
kveðja hann afa okkar
með nokkrum orðum.
Við eigum margar góð-
ar minningar um afa
sem við munum ávallt
geyma. Það var alltaf gott að koma í
heimsókn til afa og ömmu og vel tekið
á móti öllum. Öll börn hændust sér-
staklega að afa og hann gat setið með
þau lengi og sagt þeim sögur. Að
ógleymdum ísnum sem öll börn fengu
JÓHANN
SAMSONARSON
✝ Jóhann Samson-arson fæddist á
Þingeyri 19. maí
1919. Hann lést á
gjörgæsludeild LSH
í Fossvogi að kveldi
25. júní síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Víðistaða-
kirkju 3. júlí.
hjá afa seinni árin.
Afi og amma bjuggu
á Patró þegar við vorum
litlar og þá heimsóttum
við þau á hverjum degi.
Stundum komum við við
í verbúðunum þegar afi
var að vinna þar við að
fella net. Okkur eru
minnisstæð ein jólin
þegar við komum til afa
og ömmu á aðfanga-
dagskvöld. Þá voru
fleiri staddir hjá þeim.
Frændi okkar sendi
eina okkar til að sækja
vindil í vindlakassann
hans afa. Síðan var sett sígrettu-
sprengja í vindilinn og honum síðan
skilað. Skömmu síðar fékk afi sér
vindil og sprakk þá vindillinn hjá hon-
um. Var þetta í síðasta sinn sem afi
reykti svo við vitum til.
Seinna fluttu þau til Hafnarfjarðar
og fengum við þá oft að gista hjá þeim
um lengri eða skemmri tíma.
Elsku afi, við viljum þakka þér fyrir
allar ljúfu stundirnar sem við höfum
átt með þér. Minning þín lifir í hjört-
um okkar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Irma, Silja, Etna og
fjölskyldur.
Elsku afi, takk fyrir samveruna.
Ég vona að þér líði vel uppi hjá Guði.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
(Höf. ók.)
Þín langafastelpa,
Írena.

 

 
  
  


    
   
  

 
 

  
 
  

  


   

 
 
 

   
 !   " #$  
 

  ! "#$
%  $
 #$
" "&  $ '!( 

 
 #$
" $ (&" ($$'!( 
! "
 #$ ! $ '' )  '!( 

 *$ %  %  $#$
#&  $  $

 

  



 
         
  
  

 
   
 

  

  
 
 
  
  !"
# $ #  %&  
' ()% *+ " &  
 #
#,
 + &  
 %+
#,   $ #  &  
-
#, # *+
* .  /+
 
#,
* 0 1 )+&&  
  $  #     $ "

 

 
  
  


   
   
   

 
  


  




 
 

 
   
 ! 
  
"  
 
 #
 
  !

  

! "#!!$

  "#!%&& 

'$  
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Blómaskreytingar við öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld

 

    


 
      

 

     
 

 

 

  


  


 

  
  !

 " #   
    !

" # $% 
 !
!

 &
' ( 

)
*
% 

 

    
  

 

     
 


 




  


!   "#$ %$& !'$
$$'$ (&)' ))%

 *) (+% $)%
,$!   %$$ !'$

#$ #$ % #$ #$ #$ 
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra AS-
CII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins í bréfasíma 569 1115,
eða á netfang þess (minning@mbl.is) —
vinsamlegast sendið greinina inni í bréf-
inu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýs-
ingar má lesa á heimasíðum. Það eru vin-
samleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil
og hæfilega línulengd – eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.