Morgunblaðið - 18.09.2001, Blaðsíða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. SEPTEMBER 2001 43
með okkur að eilífu. Komið er að
kveðjustund og viljum við biðja guð
að vaka og veita Úlfari, Helgu, Herði
og fjölskyldu styrk á þessari sorg-
arstund.
„Þó ég sé látinn, harmið mig ekki
með tárum. Hugsið ekki um dauðann
með harmi og ótta. Ég er svo nærri
að hvert eitt ykkar tár snertir mig og
kvelur. En þegar þið hlæið og syng-
ið, með glöðum hug, lyftist sál mín
upp í mót til ljóssins. Verið glöð og
þakklát fyrir allt sem lífið gefur, og
ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði ykk-
ar yfir lífinu.“
Kjartan Þór, Hildur Ása
og fjölskyldur.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Með örfáum orðum langar okkur
að minnast elskulegs vinar okkar,
Vilbergs Úlfarssonar, sem borinn
verður til grafar í dag langt um aldur
fram.
Ótal margar minningar streyma
fram í hugann og þá kannski flestar
tengdar ferðalögum. Fyrir rúmu ári
tókum við okkur saman lítill hópur
og skelltum okkur saman til Spánar.
Þar var hann Villi með okkur og við
áttum saman þrjár frábærar vikur.
Villi var einstaklega skemmtilegur
ferðafélagi, skapgóður og alltaf til í
að prófa eitthvað nýtt og að sjálf-
sögðu leigðum við okkur mótorhjól í
nokkra daga og þvældumst um. En
ferðirnar voru fleiri, bæði í sumarbú-
staði og allt síðastliðið ár höfum við
ferðast þónokkuð mikið um hálendi
Íslands og ekki var síðra að hafa
Villa með sér í þeim ferðum. Minn-
ingar um hann brunandi yfir snjó-
breiðuna með Rammstein í botni eða
skælbrosandi, pikkfastan í krapa-
pytti, alltaf hló hann bara að öllu
saman. Þegar heim var komið hittist
hópurinn svo hjá Villa og horfði á af-
rakstur ferðarinnar á vídeói. Vina-
hópurinn hittist mjög oft heima hjá
Villa í Flétturimanum ef eitthvað
stóð til, Eurovision, grímuball, grill-
veisla eða bara til að spjalla. Það er
dapurlegt að hugsa til þess að við
eigum ekki eftir að koma þar saman
aftur og að næst þegar við komum
saman verði Villi ekki á meðal okkar.
Villi hefur skilið eftir sig stórt skarð í
vinahópnum sem aldrei verður fyllt
en minning um ljúfan dreng mun
ávallt lifa.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur af skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.I.H.)
Elsku Úlfar, Helga, Hörður og
aðrir ástvinir, megi Guð styrkja ykk-
ur í þessari miklu sorg. Minningin
um Villa mun ávallt lifa með okkur.
Róbert og Lára.
Í dag kveðjum við einn af okkar
bestu vinum. Að setja eitthvað niður
á blað sem lýsir því hve stór hluti af
lífi okkar þú varst er ekki hægt.
Söknuðurinn er mikill þegar svona
góður vinur eins og þú hverfur á
braut. Við munum ávallt minnast
þín. Sama hvað við gerðum, þú varst
alltaf til í allt og með í öllu.Við eigum
eftir að sakna þess að geta ekki tekið
upp símann og hringt í þig eins og við
svo oft gerðum. Framundan var góð-
ur vetur með mörgum jeppaferðum
sem átti að fara og er það mikill
missir að hafa þig ekki með í þeim.
Eftir að þú fluttir í sömu götu og við
varstu orðinn einn af fjölskyldunni
enda daglegur gestur á heimili okk-
ar. Þegar fyrra barn okkar fæddist
varstu strax kallaður „Villi frændi“
og stóðst þig vel í því hlutverki og
varð Harpa Rós strax mjög hænd að
þér. Eftir að við fluttum í sveitina
fannst þér nú ekki mikið mál að
skjótast þennan klukkutíma akstur
til að heimsækja okkur. Einnig varst
þú alltaf tilbúinn að rétta hjálpar-
hönd og fengum við að njóta þess
þegar þú, eins og svo oft áður, komst
og aðstoðaðir okkur við að undirbúa
skírn yngri dóttur okkar. Hvern
hefði grunað að það yrðu okkar síð-
ustu stundir saman, enda kvaddir þú
með þeim orðum: „Þið hringið bara á
morgun ef ykkur vantar eitthvað.“
Við þökkum fyrir allar þær stundir
sem við áttum saman. Megi Guð vera
með fjölskyldu og vinum á þessari
erfiðu stundu.
Jón, Guðný, Harpa Rós
og Telma Rut.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Villi. Mig langar að minnast
þín með fáeinum orðum. Þú varst
yndislegur vinur, alltaf reiðubúinn
að hjálpa öllum. Ég þakka fyrir þol-
inmæðina, hjálpina og öll ferðalögin
og fyrir að fá að kynnast þér. Ég
kveð þig með sorg í hjarta. Ég mun
aldrei gleyma þér.
Ættingjum og vinum votta ég
mína dýpstu samúð og guð veri með
ykkur í þessum miklu erfiðleikum.
Þín vinkona,
Gerða.
Ég ætla að minnast Villa vinar,
einsog ég var vanur að kalla hann,
með nokkrum orðum. Mín fyrstu
kynni af Villa voru í Ölduselsskóla í
Breiðholti. Við þekktumst lítið í
yngri bekkjunum er BMX-æðið stóð
sem hæst. En þegar leið á skóla-
gönguna og í efri bekki kom uxum
við strákarnir upp úr BMX-hjólun-
um og fengum áhuga á skellinöðrum,
þ.á m. Villi vinur. Þá fyrst kynntist
ég Villa um 15 ára gamall. En eftir
grunnskólann skildi leiðir í nokkur
ár. Það var ekki fyrr en upp úr tví-
tugu er við Villi misstum sameigin-
legan vin að vináttan hófst. Þá vorum
við strákarnir komnir í jeppasportið
og var Villi ekki lengi að fá sér einn
slíkan. Var víða farið á þeim áum en
oftar en ekki urðu Þórsmörk og
Hveravellir fyrir valinu. Villi hafði
áhuga á flestöllu mótorsporti og þeg-
ar vinirnir fóru að fikta í stóru mót-
orhjólunum kviknaði áhuginn fljótt.
Fórum við á sama sumrinu í bifhjóla-
prófið og keyptum okkur stór hjól.
Eignaðist ég nokkra kunningja á
mínum hjólaárum, en Villi kynntist
að ég held, flestöllum sem hjóluðu
reglulega. Villi var mjög vinamargur
og átti auðvelt með að kynnast fólki
því lundin var létt, t.a.m. kynntist
hann Grétu minni mánuðum á undan
mér og eru um 5 ár síðan. Er maður
hugsar til baka til sælla minninga
standa ofarlega í huga mínum þrjár
Spánarferðir sem við vinirnir fórum
saman í árin ’92, ’98 og 2000. Villi
stundaði áhugamálin af krafti og var
einmitt að því er hann lést langt fyrir
aldur fram af slysförum.
En svona í lokin viljum við Gréta
segja að góðs vinar verður sárt sakn-
að og vottum við þeim Úlfari og
Helgu foreldrum Villa og Herði
bróður hans okkar dýpstu samúð á
þessum erfiðu tímum. Guð geymi
ykkur.
Davíð og Gréta.
 Fleiri minningargreinar um Vil-
berg Úlfarsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
' & 

(  
 ( 

  ( 


:A
$B9!?? "
(
. C
 

  


 /" # 
 3
#  $((
"
- %     $((
 



 6" # 
 " 7"70"
8 (  
 2
  2
  
 
  
  
 3#  $((
"
)-
 8 

D )-
 %) -
' " &
E  )-
 %)
)   )-
 %) "

%  )


$ )-
 %) " . $ '( %

-%  )-
 %) $ 
 '

 )-
 %) !
& 9 
.

. (

6 
.

.

.

 

 
 
 ( 
 ( 

4

::
?
::
'F
&E' 

G" -  HI
 
  +
 

 
 6" # 
 " ,"00"
1
  
 
  
 <



  = 


0

+%)1
 
$ ' &
0 %)1
 
*'( " 
0 %)1
 

+0 1
  

 0J  1
 
:
   
 
>

8)

 

+?-(

 

 
 (  ( 

$K?!:*9!??9;J
 
  
 0" # 
  
  +
 

 
 6" # 
 " 7"70"
)-



,% F   

!&9)
% F ?
8) 
> %% F  ' >  
5+
% F !&  * 
.

.
(( .

' & 

(  
 ( 

 ( 
4:$
/;
A9!?? 9
 <
 

  3#  $((
 

:" # 
 @"
 
"
 
  .8
'
%)
4
 @
 "
&-% E
%)
E
@4


 

(  
 ( 

 ( 
8!
I$9!?? " <L

'
  



 ( )  
 >" # 
 - %
    ? 
@
 
 
 /0" # 
 " ,"00"


>

$ ')



> '
%)
  8

 > %+
%)
>-%  

%)
> %

%)
.

.
  2
 & 
 %  ;
( * 
  ( ; 
  (
* % %  %  ( 
9K8 F)

)- ( (<C
 

)   2

   % 
( *  

    
&
%,%)   8  )
    %,8 
    )

8 
    8.  8 
    %,



 
  
 

 



 


 
 

    !"#!$ !$
%&'
! &  
$$! 
! & $
( ' 
! &  
$$  
! & 
 &)  *+