Morgunblaðið - 18.09.2001, Blaðsíða 50

50 ÞRIÐJUDAGUR 18. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 




 
    
  





 BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
KUNNINGI minn fyrir norðan hef-
ur ekki hreyft bílinn sinn lengi enda
er hann farinn að hjóla. Ég hitti
hann í kaupfélaginu um daginn.
Hann leit vel út, hafði lagt dálítið af
og var rjóður í kinnum. Hann sló á
létta strengi og sagðist vera að
hugsa um að gefa mér bílinn. Þar
var hann óbeint að vísa til þess þeg-
ar ég gaf Löduna mína hér um árið
eftir að samstarfsmenn mínir við
Kennaraháskólann voru svo rausn-
arlegir að gefa mér hjól í afmæl-
isgjöf.
Ég reyndi að vera skemmtilegur
líka og tjáði kunningja mínum að ég
hefði sagt við sameiginlegan vin
okkar á dögunum: „Fáðu þér hjól,
Barði.“ Í sumar hefur viðrað óvenju-
lega vel til hjólreiða í Reykjavík og
nágrenni og það skal viðurkennt að
þeim hefur fjölgað sem fara út að
hjóla á sunnudögum með börnin sín.
En fáir hafa hjólað til vinnu virka
daga og sparað bílinn enda hefur
bílaumferð aukist með hverjum deg-
inum sem líður.
Ég gerði árlega athugun á fjölda
reiðhjóla við þrjá skóla nú við upp-
haf skólaárs. Niðurstaðan var svipuð
og hún hefur verið síðustu þrjú árin:
Þessa góðviðrisdaga reyndust fjögur
hjól vera við Menntaskólann við
Sund. Við Sjómannaskólann voru
fimm hjól en sex við Kennaraháskól-
ann og hafði fjölgað þar um eitt frá í
fyrra. En í hverju bílastæði stóð bíll
og talsvert var um bíla utan merktra
stæða. Það stefnir í sama ófremdar-
ástand við þessa skóla og verið hefur
við Verzlunarskóla Íslands undan-
farin haust: Þar hafa bílar nemenda
verið fjarlægðir með þar til gerðum
krönum við lítinn fögnuð aðstand-
enda bílabarnanna. Í harðorðum les-
endabréfum hafa þeir heimtað
stærri og fleiri bílastæði og meira
malbik börnum sínum til handa og
endað á setningu um fjárútlátin
vegna þessa ólukku bíladráttar.
Ég hef sparað stórfé þau þrjú ár
sem ég hef hjólað í vinnuna. Ég
hugsa stundum til fyrri ára. Þá var
ég fátækur kennari á Lödu. Nú er
ég ríkur prófessor á hjóli.
BALDUR HAFSTAÐ,
Snekkjuvogi 3, Reykjavík.
Fáðu þér hjól, Barði
Frá Baldri Hafstað:
HINN 14. ágúst s.l. greinir Morg-
unblaðið frá prédikun Karls Sig-
urbjörnssonar biskups á Hólahátíð
út af guðspjalli dagsins, úr Lúk-
asarguðspjalli, um rangláta ráðs-
manninn. Fyrirsögn fréttarinnar
er: „Karl Sigurbjörnsson biskup á
Hólahátíð. Erindi kristinnar kirkju
að boða fyrirgefningu.“ Biskup vík-
ur að viðbrögðum þjóðarinnar
gagnvart þeim sem misfara með
opinbert fé og segir: „Slíkum
mönnum er ekki hrósað. Þeir eru
fordæmdir, já þjóðin öll fyllist heil-
agri reiði og vandlætingu þegar
fréttir berast af óheiðarleika í op-
inberu lífi, svindli og svikum. Við
hrósum ekki slíku, við dæmum. En
dæmisagan minnir okkur á, að Jes-
ús hneykslast ekki á fólki, og býsn-
ast ekki á syndinni. Hann tekur
mannfólkið eins og það er. Og hann
harmar syndina, en smjattar ekki á
henni.“
Biskup sagði fleira um syndina:
„Markaðurinn fyrir barnaklám og
annan öfuguggahátt þrífst hér eins
og nýlegar fréttir herma. Það er
fyrirlitlegt og óverjandi með öllu.
Við skulum ekki láta það líðast! ...
Jú, þetta er syndin, ruglið, firr-
ingin, hið illa og ljóta.“
Hér er nú heldur betur hneyksl-
ast og býsnast yfir syndinni. Og
öðru nær en að haldið sé uppi vörn-
um af nokkru tagi fyrir syndarana
eða biðlað um miskunn almennings
fyrir þá. En mér er spurn: Ber
ekki að áminna fólk um það að fyr-
irgefa líka þessar syndir í Jesú-
nafni og taka blessað mannfólkið
bara eins og það er – eins og bisk-
upi þóknast um þá sem misfara
með opinbert fé? Ætli þeim sem
leiðast út í barnaklámsgláp veiti
nokkuð af kristilegri fyrirgefn-
ingu? Hverjum meira?
En biskupinn minnir ekki á mildi
og fyrirgefningu gagnvart þessum
syndurum. Þvert á móti. Synd
þeirra er nefnilega ekki nógu fín.
Ekki eins og sú synd að misfara
með opinbert fé. Eðli málsins sam-
kvæmt hafa þeir sem ,,svíkja og
svindla“ í opinberu lífi komið ár
sinni nokkuð vel fyrir borð og haf-
ist til áhrifa í stjórnkerfinu. Ein-
mitt þess vegna fer mikið fé um
hendur þeirra. Það má því segja að
þeir tilheyri ,,yfirstétt“ þjóðfélags-
ins, elítunni. Þar liggur hundurinn
grafinn. Í prédikun sinni á Hólahá-
tíð var biskupinn einfaldlega að
veita yfirstéttinni eins konar aflát
fyrir syndir hennar þegar hún
sukkar og svallar fyrir almannafé.
Þau mörgu tilefni þegar umkomu-
lausir smælingjar brjóta lög og eru
sendir beint á Hraunið, án þess að
nokkur biðji þeim miskunnar, hafa
hins vegar aldrei verið notuð af
biskupi á fínum hátíðum til þess að
boða fagra fyrirgefningu. Þegar
biskup rýkur nú til að boða fyr-
irgefningu syndanna sérstaklega
þegar menn „svíkja og svindla“ í
opinberu lífi er það þannig fjarri
því að vera kristilegur siðaboð-
skapur. Það er ósköp einfaldlega
yfirstéttarmórall sem settur er
fram til þess að efla samstöðu og
bæta ímynd yfirstéttarinnar, auka
vald hennar og sjálfstraust til þess
að fara sínu fram. Það er hneisa að
slíkum biskupsboðskap fyrir
kristna þjóð.
SIGURÐUR ÞÓR GUÐJÓNSSON
Skúlagötu 68,
105 Reykjavík.
Yfirstéttar-
mórall
Frá Sigurði Þór Guðjónssyni: