Morgunblaðið - 18.09.2001, Blaðsíða 35

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. SEPTEMBER 2001 35
STÓRÚTSALA
Skipholti 35 - sími 553 5677
Opið kl. 11-18
Opið laugardagakl. 10-14
Gardínuefni frá 100 kr. metrinn
Rúmteppaefni á 995 kr. metrinn
Stórísar, blúndur, vóal og kappar
20-70% afsláttur
Leiðsögunám
Hnitmiðað og skemmtilegt nám fyrir þá, sem vilja kynnast
Íslandi í máli og myndum. Námið er opið öllum þeim, sem
áhuga hafa á að læra hvernig standa skal að leiðsögn erlendra
ferðamanna á ferð um Ísland.
Stuðst er við námsskrá menntmálaráðuneytisins um
viðurkennt leiðsögunám.

Helstu námsgreinar:

Ferðalandafræði Íslands. Helstu viðkomustaðir ferðamanna
í máli og myndum.

Saga landsins, atvinnuvegir, stjórnmál, bókmenntir
og listir.

Mannleg samskipti og hópasálfræði.

Skipulagðar ferðir, afþreyingaferðir og margt fleira.
Leiðbeinendur eru þaulvanir leiðsögumenn og sérfræðingar á
hinum ýmsu sviðum.
Kennt er 3 kvöld í viku, en auk þess er farið í vettvangsferðir á
laugardögum.
Bíldshöfða 18, sími 567 1466
Opið til kl. 22:00
SÁ ÓFRIÐUR sem
magnaður hefur verið
á hendur Austfirðing-
um að undanförnu í
sambandi við fyrir-
hugaða stóriðju eystra
er vafalítið eitt athygl-
isverðasta fyrirbrigðið
í íslenskum þjóðmál-
um á síðari áratugum
og verður að teljast
einsdæmi. Tiltölulega
lítill hópur afturhald-
samra öfgamanna hef-
ur skorið upp herör
gegn öllum fyrirætl-
unum um stóriðju
austanlands og hefur
þar með snúist gegn
farsælli þróun atvinnumála í land-
inu. Undir þennan málflutning hafa
heilu stjórnmálasamtökin tekið og
hvergi látið sitt eftir liggja í þeirri
aðför; vinstrisinnaðir pólitíkusar
hafa farið mikinn með brauki,
bramli og orðsins brandi gegn öll-
um hugmyndum um uppbyggingu
atvinnulífs á Austurlandi og hafa
líka verið dyggilega studdir til dáða
af fjölmiðlum. Virkjunaráformum
austanlands er fundið allt til for-
áttu, uppbygging stóriðju þar
eystra stimpluð sem algjört glap-
ræði og sjálfumglaðir andófsmenn
hafa æ ofaní æ fordæmt þær að-
gerðir sem gætu leitt til fjölbreytt-
ara atvinnulífs og aukinnar hag-
sældar á landsbyggðinni. Þeir hafa
í leiðinni bent Austfirðingum á þá
lífsbjörg sem helst sé við þeirra
hæfi, nefnilega að tína fjallagrös í
vaðmálspoka eða annars bara að
éta skít – það fari þeim kannski
best. Menntað sunnlenskt baráttu-
lið elskar á hinn bóginn innilega og
ofurheitt öll hrjóstrin norðan
Vatnajökuls, sandauðnirnar ferlegu
og endalausu,uppblásnu grjótholt-
in, alla stórskornu jökulruðn-
ingana, örfoka melöldurnar, fallegu
hreindýrin og grágæsirnar sem
alltaf eru á hrakhólum með varp-
stöðvar á hálendinu og eru stund-
um ófleygar, aumingja greyin!
Dýralífið er mun þýðingarmeira en
mannlífið í fjórðungnum. Þvílíkt
reginslys ef lítill hluti þeirrar víð-
lendu kaldrana-eyðimerkur á vest-
uröræfum hyrfi undir lón við stór-
virkjun á Austurlandi!
Fólkið bara fyrir
Áhrifamesta aðgerðin til að friða
öræfin væri þó ef unnt yrði að losa
allan fjórðunginn við fólkið sem
enn hímir þar eystra við rýran
kost, í stað þess að hypja sig bara
burt: Allt handa mér, ekkert handa
þér, er boðskapurinn. Fróm ósk
andófsmannanna er að þetta land-
svæði verði eitt allsherjar spáss-
érsvæði, helst handa útlendingum
ef unnt reynist að
lokka þá þangað inn á
ískalda auðnina. Að
nýta þetta kuldalega
eyðimerkurland og
óbeislaða vatnsorku á
svæðinu í þágu íbú-
anna, það finnst „nátt-
úruelskendum“ hrein
fásinna og sóun. Þeim
þykir það ósvinna að
til svo gífurlegra fjár-
festinga komi á Aust-
urlandi ef virkjað yrði
í Fljótsdal – „alias“ við
Kárahnjúka – og stórt
álver reist í Reyðar-
firði. Sú fjárfesting
væri í alröngum lands-
fjórðungi; atvinnuskapandi á röngu
landshorni. Afstaða sem minnir
heldur óþægilega á viðhorf herra-
þjóðarinnar forðum til mörlandans
tómláta – til fjarlægrar og snauðr-
ar nýlenduþjóðar úti í hafsauga.
Þögnin
Til þess að gera aðförina að
Austfirðingum ennþá sértækari
koma nú fram óskir álframleiðanda
í Hvalfirði um bráðnauðsynlega
helmingsstækkun iðjuversins þar,
frá öðrum álframleiðanda innan
bæjarmarka Hafnarfjarðar ósk um
bráðnauðsynlega stækkun þeirrar
„fabrikku“ um helming – 400 ný
störf þar, 800 ný störf hér. Og viti
menn! Allt dettur þá skyndilega í
dúnalogn hjá náttúruvinum og
vinstrisinnuðum hagspekingum,
engin hávær gagnrýni, engin vand-
læting! Það er skyndilega orðið ein-
staklega gott mál þetta ál, gott,
fagurt og indælt í alla staði og
vinstri fylkingar gegn uppbyggingu
stóriðju á Austurlandi steinþegja,
hafa bara alls ekki neitt við þessi
risavöxnu stækkunaráform að at-
huga. Engin hættuleg mengun,
engin náttúruspjöll né taprekstur:
Allt í þessu stakasta lagi, því þarna
er víst um að ræða beina hagsmuni
fólksins í langfjölmennustu kjör-
dæmunum og það væri pólitískt
sjálfsmorð að ætla sér að styggja
það fólk með ógætilegu tali eða
mótmælaaðgerðum gegn stóriðju.
Skuldaskil
Nú er langt til næstu alþingis-
kosninga, tæp tvö ár, og forystu-
menn þeirra stjórnmálahreyfinga
sem hvað einarðast hafa barist
gegn öllum virkjunaráformum og
stóriðju á Austurlandi þykjast þess
fullvissir að alþýða manna gleymi
fljótt því sem gerðist í fyrra og
hittiðfyrra. Árið 2003 þegar flokk-
arnir þurfa næst að leita eftir
stuðningi kjósenda til að koma út-
völdum fulltrúum sínum á þing og
treysta áhrif sín á landsvísu, þá
stíga frambjóðendur Samfylkingar
og Vinstri grænna í pontu, biðla til
austfirskra og norðlenskra kjós-
enda og biðja um atkvæði þeirra
sér til handa. Þeir munu þá vit-
anlega ekki lengur hvetja Austfirð-
inga og Norðlendinga til að tína
fjallagrös í atvinnuskyni, prjóna
lopapeysur og hneigja sig fyrir út-
lendum ferðamönnum. Nei, vissu-
lega ekki; þá verður tónninn orðinn
allur annar, þýðari og til muna
áheyrilegri: Norðlendingum og
Austfirðingum víst lofað skíragulli í
hvers manns vasa, betri búsetu og
auðugra mannlífi eftir alveg
splúnkunýrri sósíalískri töfraform-
úlu. Og auðtrúa fólk er vísast til að
kjósa þessa tungulipru frambjóð-
endur yfir sig eina ferðina enn –
minnið er svo stutt. Að kosningum
loknum er svo hlegið dátt að fáráð-
lingunum. „Jæja, það tókst þá aft-
ur!“
Við þeirri dæmalausu herferð
gegn framtíðarþróun Austurlands
og Norðurlands eystra, við þessari
aðför að lífskjörum og búsetu fólks
sem býr á þessum slóðum, er ein-
ungis til eitt rökrétt pólitískt svar:
Ætli þetta fólk ekki að láta troða
framar á sér á sama hátt og gert
hefur verið svo óhikað og blygð-
unarlaust tvö undanfarin ár af
nafngreindum pólitískum aðilum,
þá verða íbúarnir að svara fyrir sig
svo um munar og verja hendur sín-
ar með ótvíræðu pólitísku svari við
næstu kosningar til Alþingis – svari
sem eftir yrði tekið – og hrista þar
með af sér þá óværu sem lagst hef-
ur á fjórðunginn í mynd tilgerð-
arlegra „náttúruelskenda“, tæki-
færissinnaðra pólitíkusa og skefja-
lausra eiginhagsmunaseggja.
Svarið þarf að vera algjört rot-
högg; „a knock-out“.
Upphlaupsmenn gegn
Austfirðingum
Halldór
Vilhjálmsson
Öfgamenn
Auðtrúa fólk er vísast til
að kjósa þessa tungu-
lipru frambjóðendur,
segir Halldór Vil-
hjálmsson, yfir sig eina
ferðina enn – minnið er
svo stutt.
Höfundur er menntaskólakennari.