Morgunblaðið - 28.09.2001, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 28.09.2001, Blaðsíða 35
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. SEPTEMBER 2001 35 við búum við í dag. Dekkjaviðgerðir og ýmsir aðrar viðgerðir fóru fram á öll- um tímum sólarhrings. Herði var búin góð söngrödd sem veitti honum mikla gleði og varð mörgum til ánægju. Gilti þá einu hvort um væri að ræða söng á skemmtunum eða lofsöngva til Drottins, en Hörður söng í yfir 40 ár í kirkjukór Leirár- kirkju. Hann hlustaði mikið á tónlist, þá einkum íslensk lög. Á heimilinu er mikið til af bókum, enda hjónin bók- hneigð. Hann var mikill veiðimaður og fór á hverju sumri í laxveiði. Margan laxinn dró hann á land úr uppáhaldsánum sínum sem voru Laxá í Leirársveit og dalaárnar Flekkudalsá og Fáskrúð. Hver sem minna mátti sín, átti í Herði skjól. Hann bast vinum sínum traustum böndum, sumum er dugðu honum og þeim allt til dauðadags. Hann var vinsæll hjá afabörnunum sínum, enda barngóður með afbrigð- um og óspar á hrósið. Hans er sárt saknað af þeim. Á dánarbeði sýndi hann enn þá reglu er hann vildi hafa á hlutunum þegar hann boðaði alla fjölskyldu sína á sinn fund og kvaddi hvert og eitt okkar. Samleið mín sem tengdasonar hjónanna í Lyngholti hefur varað í tæp tuttugu ár og er mér ómetanlegur sjóður minninga um samveru sem aldrei bar nokkurn skugga á. Í mörg ár fórum við Rannveig með börnin um hverja helgi til ömmu og afa í Lyng- holti. Eftir ferð fyrir Hvalfjörð sem svæfði gjarnan börnin, var gaman að vekja þau upp með þeim orðum að nú værum við komin í sveitina. Sá gleðisvipur sem þá breiddist yfir nývöknuð börnin þegar þau sáu bæ- inn, gleymist ekki. Ég vil þakka góðar samverustundir og þá ekki síst öll aðfangadagskvöldin sem við áttum saman í Lyngholti. Verkamaður í víngarði Drottins er göfugt hugtak. Fáa menn þekki ég sem það á betur við en Hörð. Hann sótti jafnan styrk í trúna og tókst á við lífið af æðruleysi með öll bestu mann- leg gildi að leiðarljósi, enda kristöll- uðust í honum allri þeir bestu mann- kostir sem ég þekki. Hann verður í dag borinn til þeirrar moldar er ól hann og hann orti sjálfur af stakri alúð. Blessuð sé minning hans. Eyþór Eðvarðsson. Hæ, góði langafi minn, ég elska þig. Manstu þegar ég og Veronica Líf skrifuðum á gifsið á fætinum þínum? Þá kvöddum við þig, því að við vorum að fara heim til okkar á Kanarí. Það var mjög gaman að koma í sveitina til þín og langömmu. Vaktu, minn Jesús, vaktu’ í mér, vaka láttu mig eins í þér. Sálin vaki, þá sofnar líf, sé hún ætíð í þinni hlíf. (Hallgrímur Pétursson.) Þínar Valdís Marselía og Veronica Líf Þórðardætur. Elsku afi. Þessi ár hjá þér og ömmu í sveitinni eru mér ógleymanleg. Þau verða í minningunni sem bestu ár ævi minnar. Þar fékk ég að kynnast gangi lífsins og ýmislegu sem átti eftir að koma mér vel. Með bæði góðvild og þolinmæði þinni kenndir þú litlum snáða sitthvað til verka, sem hann býr að til framtíðar. Þú sýndir honum ómældan áhuga í hverju því sem að hann tók sér fyrir hendur og leið- beindir honum af þínu einstaka innsæi. Í Lyngholtinu hefur mér alltaf liðið vel og spjallið við eldhúsborðið alltaf komið manni í gott skap. Þar voru mörg heimsins málin til lykta leidd yfir góðgæti að hætti ömmu. Einnig man ég margar góðar stundir á fjóspallinum þar sem hlegið var og gert að gamni sínu. Af góðvild þinni og kunnáttu hef ég alltaf hrifist og þeim hæfileika að geta leiðbeint öðrum. Þú hafðir það ávallt á orði að það þyrfti svolitla lagni við hlutina og fannst manni þess vegna allt leika í höndunum á þér. Þú hafðir þá náðargáfu að vera einstaklega góð- ur skipuleggjandi og hugsaðir hvert verk alveg til enda. Með fram- kvæmdagleði þinni urðu verkin síðan að meistarstykkjum sem gerðu Lyng- holtið að myndarlegri bæjum landsins. Elsku afi minn, ég mun vera þér að eilífu þakklátur fyrir allt sem þú hefur gefið og kennt mér. Ávallt hef ég litið á þig sem mína fyrirmynd og því er mér missirinn sár. Þú varst mér ekki bara góður afi heldur vinur sem ég mun aldrei gleyma. Hvíldu í friði. Ég fel í forsjá þína, Guð faðir, sálu mína, því nú er komin nótt. Um ljósið lát mig dreyma og ljúfa engla geyma öll börnin þín, svo blundi rótt. (Matthías Jochumsson.) Hörður Birgisson. Elsku besti afi minn, þá er þessari löngu og erfiðu sjúkralegu þinni lokið. Mig langar hér með nokkrum orðum að þakka þér kærlega fyrir það liðna og margar ánægjustundir í sveitinni. Eftir að dætur mínar fæddust varð það að föstum lið, í öllum ferðum okk- ar til Íslands, að heimsækja Lyngholt. Þar sem við erum búsett erlendis hafa þessar heimsóknir verið okkur mjög dýrmætar, þannig höfum við getað viðhaldið fjölskyldutengslunum og dætur okkar hafa fengið að kynnast íslensku dýrunum og fegurð sveitar- innar. Með þessum fáu orðum kveð ég þig afi minn og bið guð þín að gæta. Faðir vor, þú sem ert á himnum. Helgist þitt nafn, til komi þitt ríki, verði þinn vilji, svo á jörðu sem á himni. Gef oss í dag vort daglegt brauð, og fyrirgef oss vorar skuldir, svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum. Eigi leið þú oss í freistni, heldur frelsa oss frá illu. Því að þitt er ríkið, mátturinn og dýrðin að eilífu. Amen. Elsku amma mín, guð blessi þig og veiti þér styrk á þessum erfiðum stundum. Þín Anna Lilja og fjölskylda. Elskulegi bróðir, þú ert horfinn yfir móðuna miklu eftir löng og erfið veik- indi. Þú varst einstakur maður, alltaf svo ljúfur og góður og það vita þeir best sem þér kynntust. Þú varst hjálp- samur okkur systkinunum þegar við vorum lítil og þá sérstaklega móður okkar sem hafði í mörg horn að líta með allan barnahópinn sinn. Það rifj- ast upp margar minningar, allar svo fallegar og góðar. Leiðir okkar skildu of snemma þegar ég giftist og flutti í annað sveitarfélag, en heimsóknirnar í Lyngholt, sem er eitt fallegasta býli á Íslandi, voru alltaf eftirminnilegar og var það ekki síst að þakka þinni ynd- islegu eftirlifandi konu og börnum. Ég vildi að ég hefði getað búið nærri þér og notið nærveru þinnar betur, elsku bróðir. Að lokum votta ég þér, elsku Lillý, mína innilegustu samúð með þökk fyr- ir hvað þú varst honum góður lífsföru- nautur, það sýndi sig best í umhyggju og æðruleysi þínu í veikindum hans. Eins votta ég börnunum, tengdabörn- um og afkomendum þeirra mína fyllstu samúð. Það veit ég að söknuð- urinn er mikill. Margrét systir. Haustið minnir okkur á hringrás lífsins, að eitt sinn skal sérhver deyja. Látinn er vinur minn, Hörður í Lyng- holti. Kynni okkar hafa staðið síðan ég var lítið telpukorn heima á Læk og hann flutti með fjölskyldu sinni að næsta bæ, Lyngholti. Það var árið 1954. Síðan hefur hann verið órjúfan- legur partur af lífinu í Leirársveitinni. Við brotthvarf Harðar birtist myndasafn minninganna: Hörður ungur maður á skurðgröfu með pabba, Hörður að byggja, Hörður fjölskyldu- faðir, Hörður syngjandi gamanvísur í Fannahlíð og krökkum er boðið á síð- ustu æfingu, Hörður dansandi við Lillý, Hörður í heyskapnum og mikil tilþrif, Hörður bassi í kirkjukórnum, Hörður að smala og stjórnar liðinu, Hörður í girðingarvinnu með pabba og þeir syngjandi frumsamda texta um sjálfa sig og verkið, Hörður tilbúinn að vinna samfélaginu gagn, Hörður að vara ungar stúlkur við tóbakinu (það dugði), Hörður bílaáhugamaður, en þó fyrst og fremst Hörður nágranni. Góður nágranni er gersemi. Er for- eldrar mínir tóku að reskjast fannst mér gott að vita af Lillý og Herði á næsta bæ, einkum þó eftir að mamma varð ein á Læk. Í huga mér er innilegt þakklæti fyrir gott nágrenni, velvilja og hjálpsemi alla tíð. Það haustaði að í lífi Harðar í Lyng- holti fyrir nokkru. Ferjumaðurinn bauð honum far að ókunnri strönd hinn 21. september. Hringrás lífsins heldur áfram, hann mun lifa áfram í afkomendum sínum. Vertu minn gamli nágranni og vinur kært kvadd- ur. Ásdís Einarsdóttir. Bóndi er bústólpi – bú er landstólpi. Þessi orð komu upp í hugann er ákveð- ið var að rita þessi fátæklegu minning- arorð um vin okkar Hörð Ólafssonar SJÁ SÍÐU 36 =  1    -         &&C0 2()***0 0  ;4 8@  / 4/            &1      4 &    G5H5  G5H5  ; )/         " - $     *#          # > 1  -   * C) 2  2  4 D      1            3   )     *(< <$ *          C #   $ 0       C #  ),   C    , 464 C    6  04#   ,C #  .  )/     C5 #  0 6     9  9, # 9  9  9  .    (        2 (<;0 ()** 1'     / 4 ?@  // 5          !6 # $  %7"" 4 :1#  -,/4    "/$ #  :14 #  "  !   9, 4   C5 6   #   4 #   . 4 . $    04 94      #  ,9, #  ,9, ;*   -   -      *    (  *  *   0 26 C2*2 2 $   & 5# DI  / 4/   1          ? + ' #(   (      * -       #       #  '  #     6  #  #  # #  & J   2 # #       9  9, # 9  9  9  4 *     *  *  <2 &2()** # 9// K )             )$  1 %@ # $        5    !6 # $  %&"" *  0    #      #  -1 6    $    #  2 5 C5    9  9, # 9  9  9, >  1     -                (   2 260L;0*6CM # ,?? $ 4/  2       1 ; ,#  ,/  &#/  '( *   .A,5')3''B5: CD3: 7 7   (  5 ( 5  ?I    4 888+?I8     (   CM(<C)06()** 69 // ?3    ' #(   '  *  !% # $ 4 *         #  *  !@ # $  %&&" .  , 4. /$   *  -, #  9  #  $ (4     

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.