Morgunblaðið - 25.01.2002, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 FÖSTUDAGUR 25. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helga AnnaKristinsdóttir
fæddist 27. maí 1901 í
Bæ á Rauðasandi í
Strandasýslu. Hún
lést á heimili sínu í
Seljahlíð 17. janúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Krist-
inn Benediktsson sjó-
maður frá Geststaða-
seli í Strandasýslu, f.
21. apríl 1872, d. 10.
júní 1924, og Krist-
jana Einarsdóttir frá
Bjarneyjum á Breiða-
firði, f. 26.3. 1866, d.
12.3. 1929. Hálfbróðir sammæðra
var Finnbogi Ingimundarson, f.
10.7. 1908, d. 29.11. 1932. Hálf-
systkini samfeðra voru Sigríður, f.
20.12. 1900, d. 14.10. 1986, Berg-
þóra, f. 14.6. 1902, d.
11.2. 1976, Guðbjörg,
f. 24.11. 1904, d. 31.5.
1969, Kristján, f.
21.11. 1908, d. 22.10.
1966, Benedikt, f. 7.5.
1915, d. 23.6. 1967,
og Svava, f. 21.6.
1918, d. 30.6. 1975.
Helga Anna giftist
14.10. 1934 Grími
Thomsen Tómassyni,
f. 14.7. 1907, d. 31.7.
1949 af slysförum.
Þau áttu fjögur
börn: Finnbjörgu, f.
20.4. 1934, Áslaugu ,
f. 11.10. 1937, Kristinn, f. 15.10.
1941, og Tómas, f. 23.12. 1944.
Útför Helgu Önnu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku amma.
Nú ert þrautum þínum lokið í
þessu lífi og þú getur hvílst.
Við systkinin viljum þakka þér
fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur
og allt sem þú varst okkur. Alltaf
varstu amma okkar og lést okkur
aldrei finna annað þó að blóðböndin
væru ekki til staðar. Alveg frá fyrstu
tíð fyrir u.þ.b. 35 árum tókstu okkur
eins og við værum barnabörnin þín
og ekkert annað. Við viljum þakka
þér fyrir hann pabba okkar sem hef-
ur reynst okkur svo vel.
Við munum eftir heimsóknum á
Hraunhvamminn, þangað var alltaf
gott að koma.
Þegar þú fluttir þaðan þá fluttirðu
til okkar í Ljósheimana og bjóst hjá
okkur, það var okkur mikils virði, þá
kynntumst við þér svo vel. Það er
ekki ofsögum sagt að okkur fannst
þú vera skemmtilegasta kona sem til
var. Þú hafðir alltaf frá svo
skemmtilegu að segja og þú mundir
allt svo vel. Þú sagðir okkur frá
pabba, Boggu, Áslaugu og Tómasi
þegar þau voru að alast upp á Álfta-
nesinu, prakkarastrikunum hans
pabba og ýmsu öðru. Svo var alveg
unun að heyra þig segja frá, þegar
þú varst búin að lesa einhverja góða
bók. Aldrei féll þér verk úr hendi,
vannst í fiski alla daga og prjónaðir
og saumaðir á kvöldin, ekki munum
við eftir öðru en því að þú værir allt-
af að gera eitthvað. Aldrei þurftum
við að láta okkur verða kalt á hönd-
um og fótum, því þú sást nú fyrir því,
alltaf að prjóna sokka og vettlinga,
sem þú gafst okkur. Langömmu-
börnin þín og langalangömmubörnin
fengu að njóta þess líka, því þú hætt-
ir ekkert að prjóna þó að aldurinn
færðist yfir.
Ekki var laust við að stoltið hafi
stigið okkur til höfuðs þegar við til-
kynntum öllum sem heyra vildu að
það væri hún amma okkar sem hefði
hlaupið í kvennahlaupinu 99 ára
gömul og verið elsta konan sem tók
þar þátt. Já, þrautseigja þín og
dugnaður verður okkur fyrirmynd
um ókomin ár. Hvað þú varst falleg á
100 ára afmælinu þínu í maí sl., við
vorum svo hreykin af þér og þakklát
fyrir það að fá að taka þátt í þessum
tímamótum með þér.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við systkinin kveðjum þig, elsku
amma, með söknuði og þökkum þér
samfylgdina.
Minningin um þig mun vara að ei-
lífu í huga okkar og hjarta.
Hvíldu í friði.
Eydís, Elín Hildur
og Ástráður.
Elsku Anna. Nú er komið að
kveðjustund. Ég vil þakka þér allt
sem þú gerðir fyrir pabba og okkur
systkinin. Það var guðsgjöf þegar þú
komst á Grettó eftir að Bergþóra
lést og varst hjá pabba í öll þessi ár.
Það var svo gott að koma heim á
Grettó þegar ég kom suður. Oft
varst þú fljót að baka pönnukökur
og laða fram góðu kjötsúpuna þína.
Þú sendir mig með vettlinga og
sokka á þau litlu hjá mér. Við eigum
góðar minningar frá því þegar þú og
pabbi komuð í heimsókn til okkar út
í Eyjar. Eftir að þið pabbi fluttuð í
Seljahlíð reyndi ég alltaf að koma
við ef ég átti leið suður.
Þú vildir alltaf fá fréttir af okkur
öllum þegar við töluðum saman í
síma. Ég varðveiti vel púðann sem
þú saumaðir handa mér þegar þú
varst níræð.
Nú kveð ég þig elsku Anna og bið
góðan Guð að styrkja börnin þín og
fjölskyldur þeirra.
Guð blessi þig.
Emma og fjölskylda.
Elsku Anna. Þá er kveðjustundin
komin, þú náðir þínu takmarki og
varðst manna elst í okkar fjölskyldu,
100 ára og rúmlega 7 mánaða, geri
aðrir betur, þetta kallast nokkuð
góður aldur. Ef allir væru jafn lífs-
glaðir og þú varst þá væri heimurinn
annar í dag, alltaf komst þú manni í
gott skap með góðu skapi og létt-
leika þegar maður heimsótti þig,
sem var allt of sjaldan, það var alveg
sama hvort þú varst sárlasin eða
hress, alltaf gast þú gert grín og þá
helst að sjálfri þér.
Þau voru ekki fá sokkapörin og
vettlingarnir sem börnin mín nutu
frá þér. Þau kölluðu þig alltaf ömmu
Önnu því þau þekktu aldrei ömmu
Tótu. Alltaf var tilhlökkun hjá þeim
að fá að fara í pössun til afa og ömmu
á Grettó, því þar biðu þeirra heitar
pönnukökur og köld mjólk og ým-
islegt fleira, svo sem vettlingar eða
sokkar.
Þau höfðu gaman af sögunum sem
þú sagðir þeim frá því þegar þú
varst að alast upp sem var í mikilli
fátækt og ekki alltaf dans á rósum,
þeim fannst ansi skrítið að hún
amma og hann afi hefðu ekki átt
önnur leikföng en leggi og skeljar og
oft lítið að borða. Ekki til útvarp, því
síður sjónvarp og enginn ísskápur til
að kæla mjólkina, en mjólkin á
Grettó var alltaf svo köld. Oft vökn-
uðu spurningar hjá þeim þegar heim
var komið eins og t.d. hvað þið gerð-
uð í gamla daga þegar ekki voru til
fleiri leikföng o.þ.h. sem er svolítið
erfitt fyrir nútímabörn að skilja, þau
sem hafa allt og mikið af öllu í dag og
kunna jafnvel ekki að leika sér. Allt-
af spurðir þú hvernig gengi hjá
strákunum í fótboltanum, og vissir
alltaf hver var að gera hvað, alveg
fram á síðasta dag.
Áhugi þinn á að þjálfa þig til að
geta tekið þátt í kvennahlaupinu
þegar þú varst 99 ára gleymist ekki,
það var í annað sinn sem þú tókst
þátt því þegar þú varst 95 ára komst
þú öllum á óvart með þátttöku, það
vissi þetta enginn í fjölskyldunni
fyrr en þú birtist á sjónvarpsskján-
um og þá hrópuðu allir er þetta ekki
hún amma Anna? Jú það var hún
amma Anna sem þarna birtist á
skjánum. Þú hefðir gjarnan viljað
taka oftar þátt í hlaupinu en heilsa
þín leyfði það ekki. Sjaldan heyrðist
þú kvarta þó þú værir sárþjáð, vildir
alltaf bjarga þér sjálf, ekki að vera
að ónáða aðra að óþörfu. Harkan í
þér var ótrúleg en kannski var þetta
nú líka dálítil þrjóska. Þú fórst
sjaldnast að ráðum annarra, en fórst
bara áfram af þrautseigju hvort sem
getan var til eða ekki.
Það vita það fáir hversu erfitt þú
áttir oft á lífsleiðinni en með dugnaði
þínum komst þú nokkuð vel í gegn-
um lífið og náðir þessum háa aldri.
Þú sagðist ætla að verða 100 ára og
náðir því takmarki og 7 mánuðum
betur. Ekki áttum við von á því í vor,
rétt fyrir afmælið þitt varst þú svo
ansi lasin, en þú hresstist og mættir
svo sæt og fín í afmælið þitt og við
geymum þær minningar á myndum
og í hjörtum okkar. Þegar til stóð að
þú færir heim eftir tveggja tíma
veru í veislunni þá sagðist þú vera
innan um fjölskyldu og vini og þú
ætlaðir ekki strax heim. Þarna var
þér vel lýst, elsku Anna mín.
Nokkuð nálægt dauðanum
komstu um nírætt, þá sprakk í þér
maginn og fékkst lífhimnubólgu, þá
áttum við ekki von á því að þú næðir
þér, en þú hristir þetta af þér og lifð-
ir í 11 ár til viðbótar, að mestu leyti í
Seljahlíð eftir þetta eða í tæp 10 ár.
Þegar kom til tals að þið pabbi færuð
á öldrunarstofnun þá varst þú ekki
tilbúin í það. En lést þig hafa það
þegar þú varst búin að skoða hús-
næðið sem þið fenguð enda var það
frábært. Þú sagðist ekki ætla að
blanda geði við vistmenn nema
nauðsynlegt væri, en varst ekki búin
að vera nema rúman mánuð þegar
þú tókst þátt í tískusýningu í Selja-
hlíð og gleymi ég því ekki, þú varst
frábær og eins og þú hefðir aldrei
gert annað og hafðir ákaflega gaman
af handavinnu og föndri þó heilsan
væri ekki alltaf nógu góð. Þeir eru
ekki svo fáir púðarnir og myndirnar
til eftir þig á heimilum barna þinna,
barnabarnabarna og hjá mér.
Við systkinin viljum þakka þér
fyrir alla þá umhyggju sem þú sýnd-
ir pabba bæði á Grettó og í Seljahlíð.
Ég þakka starfsfólkinu í Seljahlíð
fyrir það að leyfa þér að vera í her-
berginu þínu til dauðadags, eins og
þú óskaðir.
Þar sem Eva dóttir mín er stödd
erlendis og getur ekki fylgt þér bið-
ur hún um kveðjur og þakkir fyrir
allt, amma Anna.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Saknaðarkveðjur
Helga Þorkelsdóttir
og systkini og fjölskyldur
þeirra.
Anna var systir langömmu
barnanna minna. En þar sem hvorki
ég né þau þekktu langömmu sína og
hún Anna hélt heimili með mági sín-
um honum Þorkeli langafa fannst
okkur hún vera langamma þeirra.
Og hún stóð sig vel í því hlutverki.
En það er ekki eingöngu vegna þess
að hún var langamma barnanna
minna sem mér þótti vænt um hana
Önnu. Það er svo ánægjulegt að
manni skuli hlotnast að kynnast svo
falslausri, elskulegri, geðgóðri og
snjallri manneskju sem henni Önnu.
Þótt ég þekki ekki ítarlega sögu
uppvaxtarára Önnu skilst mér að
hún hafi ekki alist upp í frjóum jarð-
vegi. Að hún hafi ekki fengið al-
mennilegan áburð. Hvorki hafi verið
borinn áburður á þroska hennar
andlegan né líkamlegan. En upp-
skeran var engu að síður sérstak-
lega góð. Konan náði að verða 100
ára. Hugur og hönd sívirk allt lífið.
Það var nokkru eftir að hún varð
90 ára að hún hringdi til mín og
sagðist vera óánægð með hælinn
sem hún prjónaði. Enda hafi henni
ekki verið kennt að prjóna hæl frek-
ar en annað prjón.
Hún hafi fundið það út sjálf. Ég
sagði henni hvernig ég prjóna hæl
þarna í gegnum síma. Ég leit til
hennar nokkrum dögum síðar og jú
hún var búin að prjóna sokka með
hæl eftir símaleiðsögninni.
Ég velti því nú fyrir mér hvernig
þetta blóm hefði blómstrað ef það
hefði fengið umhyggju eins og með-
albarn fær á Íslandi í dag. Takk fyrir
samfylgdina.
Valgerður Garðarsdóttir.
HELGA ANNA
KRISTINSDÓTTIR




   

   





 
  
    
  

!"
 #!
!
!
 $

%$
# 
 &" '  #'#
 ! 
"
!#$ 
!%& ## 
'( 
!#$    (## 
)* $+#
!#$   ( ,  - # ./ ## 
 (#  
!##  ! 0 $! (#$ 
 
!## 
## .  #$ 
! 
!#$   # # 
 ).' 
!##  !-! $ 
(1#$ 
  %  %'  %  %  %' "
( )
 
  !

   *
!
! !

2

32
(  +./ 4#0 !-
     
        *
  + 

,

!"
 ' 

 %.' #$ 
%'   $ %' %  %'  %  %  %' "


   !
!
567

82

32
 
(* $, !- !
# !' !9 
*,. +,
  #     - 

!"
 #  !
 !
  !
 (
 %
 
. 
/00
! $ +,0 #$ 
! +,0 ##    
0  $$# 
'!+,0 ## 
+! $  $
%  %' "


 
  !


  !
! 
 
    


72&&

32
,#   4, (4 !
),0 +9:
*,. +,
     !"    2  
 

 
*
  !
3
 
%
 
. 
++0
&         #  
    1      *
 
"! 
  0//*4*0./25 1 6  
 

 "
 

*   $
 
!  #$

!
   4+0774*02.
8
  


 ! 9   

! !$

#$

#$



;/ (+!"! #$ 
 
/  (#$ 
! ;/ (## 
& " (##  8# # +   #$ 
 (!
0 $& ##  ; +!#& & ## 
# ./ "& ##  ! <).  $ 

/ 
0 $#$  ! 0 ## "
( )



   

   
;=

5672


  8
#5!

   + 

& ;  1#$   -! $## 
&$$ ;  1#$ 
(/  ## 
0 ;  1##   $ 0 #$ 

 . ;  1#$  >!
 %.' ## 
     %  %'  %  %  %' "