Morgunblaðið - 25.01.2002, Blaðsíða 49

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. JANÚAR 2002 49
Málefni: Grein í Morgunblaðinu í dag
undir yfirskriftinni „Áburðarverk-
smiðjan og starfsmannafélagið“.
Undirritaður vill f.h. stjórnar
Áburðarverksmiðjunnar hf. koma eft-
irfarandi á framfæri.
Starfsmannafélag Áburðarverk-
smiðjunnar (SFÁ) er sjálfstætt starf-
andi félag án nokkurrar íhlutunar eig-
enda Áburðarverksmiðjunnar hf. og
eru öll fjármál og umsýsla starfs-
mannafélagsins alfarið á þeirra veg-
um.
Það er því í hæsta máta ósmekklegt
af þessum fyrrverandi starfsmönnum
að gefa það til kynna í fyrirsögn og
grein sinni að málum sé öðruvísi farið.
Hvað varðar hremmingar vegna
lífeyrissjóðs SFÁ kom Áburðarverk-
smiðjan hf. verulega til hjálpar – um-
fram skyldur – og bætti í lífeyrisfram-
lag 1,5% vegna hremmninga, sem
einnig voru Áburðarverksmiðjunni
óviðkomandi.
Virðingarfyllst,
Áburðarverksmiðjan hf.
HARALDUR HARALDSSON,
formaður stjórnar.
Athuga-
semd
Frá Haraldi Haraldssyni:
Framþróun í Reykjavík
Brotist úr viðjum stöðnunar
Kjördæmisþ ing
reykvískra sjálfstæðismanna
laugardaginn 26. janúar á Hótel Sögu, Súlnasal
Dagskrá
13.15 Aðalfundur Varðar – Fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík.
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Tillaga um að haldið verði prófkjör vegna borgarstjórnarkosninganna
25. maí næstkomandi.
3. Ávarp varaformanns Sjálfstæðisflokksins og
fjármálaráðherra, Geirs H. Haarde.
Opinn fundur
14.30 Framþróun í Reykjavík – Brotist úr viðjum stöðnunar
Formaður Varðar – Fulltrúaráðsins, Margeir Pétursson,
flytur inngangsorð.
Inga Jóna Þórðardóttir, oddviti borgarstjórnarflokksins
Júlíus Vífill Ingvarsson, borgarfulltrúi
Ásgeir Bolli Kristinsson, verslunarmaður
Björn Bjarnason, menntamálaráðherra
Eyþór Arnalds, varaborgarfulltrúi
Jórunn Frímannsdóttir, hjúkrunarfræðingur
Pallborðsumræður
Stjórnandi: Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, borgarfulltrúi
Þingforseti: Sólveig Pétursdóttir, dómsmálaráðherra
Allir velkomnir
Vörður – Fulltrúaráð sjálfstæðisfélaganna í ReykjavíkSJÁLFSTÆÐISFLOKKURINN
Kjördæmisþinginu lýkur með
þorrablóti í Valhöll um kvöldið.
Milljónaútdráttur
Þar sem einvörðungu er dregið úr seldum miðum þarf miðaeigendi bæði að
hafa rétt númer og bókstaf til að hljóta vinning í þessum útdrætti.
Birt með fyrirvara um prentvillur.
1. flokkur, 24. janúar 2002
Kr. 1.000.000,-
44B
3226G
3493B
6615H
6882B
7690E
9444F
12385F
17984E
18559B
RÍKISÚTVARPINU er ætlað að
vera vagga íslenskrar menningar.
Það á að spegla menningarstig og
metnað auðugs
og fjölbreytilegs
nútímasamfélags.
Æðsti maður
Ríkisútvarpsins
er menntamála-
ráðherra. Hans
er að tryggja
stofnuninni við-
unandi skilyrði til
að sinna hlutverki
sínu, hlúa að þeim
rótum sem gera
ættu stofnuninni kleift að blómstra.
Þrengingar og hark hafa einkennt
Ríkisútvarpið á undangengnum ár-
um, sömu árum og lýst hefur verið
sem mesta blómaskeiði íslenskrar
hagsögu. Margir af helstu ráðgjöfum
og skutilsveinum menntamálaráð-
herrans hafa ítrekað lýst því yfir að
annað hvort beri að einkavæða stofn-
unina og selja, eða hreinlega leggja
hana niður. Hvort sem um er að
kenna seinagangi við ákvarðana-
töku, lakri stjórnun eða markvissum
ásetningi um að láta fjara undan
Ríkisútvarpinu smátt og smátt, er
ljóst að í tíð Björns Bjarnasonar hef-
ur niðurlæging Ríkisútvarpsins farið
stigvaxandi og það í réttu hlutfalli
við ómarkvissar og stundum glóru-
litlar ákvarðanatökur um framtíðar-
skipan stofnunarinnar.
Örvænting starfsmanna og vel-
unnara Ríkisútvarpsins er vel skilj-
anleg. Nýjasta dæmið er markviss
eyðilegging Rásar 2, en sú ráðstöfun
hefur verið studd þeim rökum einum
að það sé hluti af stjórnarsáttmál-
anum að flytja ríkisstofnanir út á
land. Sé það svo, liggur þá ekki bein-
ast við að menntamálaráðherrann
gangi sjálfur á undan með góðu for-
dæmi og flytji menntamálaráðuneyt-
ið til Akureyrar? En það eru fleiri en
starfsmenn og velunnarar Ríkisút-
varpsins sem undrast hugarþel og
aðgerðir æðsta manns ríkisins í
menningarmálunum. Sú stétt sem
prýtt hefur forsíður stórblaða um
víða veröld á undanförnum misser-
um og árum og sannað svo ekki verð-
ur um villst hve gríðarleg sóknarfæri
liggja í útflutningi alþýðutónlistar
frá Íslandi, hafði satt að segja búist
við því að fá einhvers konar klapp á
bakið frá ráðherranum sínum, þó
ekki væri nema eilítinn viðurkenn-
ingar- eða hvatningarvott. Þess í
stað horfir þessi stétt tónlistar-
manna upp á mennta- og menningar-
málaráðherra Íslands beita sér
markvisst gegn hagsmunum alþýðu-
tónlistarinnar. Þannig stendur þessi
æðsti maður tónlistarlífsins í landinu
EINN ráðherra ríkisstjórnarinnar
gegn þeim margyfirlýsta ásetningi
iðnaðar- og viðskiptaráðherra, Ný-
sköpunarsjóðs o.fl. að stuðla að vax-
andi þróun og útflutningi íslenskrar
alþýðutónlistar með sérstökum
sjóði. Hann neitar m.ö.o. að viður-
kenna greinina sem tekjuskapandi
atvinnugrein og neitar landsmönn-
um þar með um mikilsverðan arð af
þessari tegund útflutnings.
Það er fyllsta ástæða til að hvetja
Björn Bjarnason til að loka vel á eftir
sér í menntamálaráðuneytinu. Við
skulum sameinast um að óska hon-
um velfarnaðar á nýjum vettvangi.
JAKOB FRÍMANN
MAGNÚSSON, tónlistarmaður.
Fari Björn fagnandi
Frá Jakobi Frímanni Magnússyni:
Jakob Frímann
Magnússon
ÉG LENTI í bílveltu í mars 1999 og
skaddaðist talsvert. Helstu áverkar
komu ekki almennilega í ljós fyrr en
talsvert seinna, kanski vegna fyrri
áverka eða áhugaleysis lækna. Sum
af þeim vottorðum sem ég fékk voru í
mótsögn við það sem læknarnir
sögðu mér. En hvað um það, ég ætl-
aði ekki að tala um vottorð frá lækn-
um í þessari grein.
Samkvæmt öllum reglum um slys
fór ég í svokallað tveggja lækna mat,
ég ætla ekki að nafngreina þá hér,
þeir skoðuðu mig í krók og kring og
töluðu heilmikið við mig. Þeir voru
einnig með svokölluð áverkavottorð
frá nokkrum fjölda lækna. Þettatók
nokkra klukkutíma og fengu þeir víst
vel borgað fyrir. Hvorki samtölin né
vottoðin eða skoðunin virðist hafa
skipt máli. Þeir dæmdu mig aum-
ingja fyrir slys og aumingja eftir slys
og að aumingjar ættu ekki rétt á bót-
um frá tryggingafélögum.
Eftir þessa útreið var kallað eftir
aðstoð örorkunefndar. Trygginga-
félagið neitaði að greiða kostnað af
örorkunefnd (þeir héldu kanski að ég
gæfist upp). Ég önglaði saman 70.000
kr fyir mati hjá þessari örorkunefnd
og fór á hennar fund. Það var mikið
talað, skoðað, spekúlerað og þeir
voru einnig með fjölda vottorða. Þeir
tilkynntu mér að þeir væru öllum
óháðir og tækju sínar ákvarðanir án
utanaðkomandi þrýstings.
Þeir unnu fljótt og vel eftir því sem
lögfræðingurinn minn segir. Lög-
fræðingurinn segir að matið sé nokk-
uð gott og ég er á sömu skoðun og
hann, allavega miðað við fyrri niður-
lægingu.
Ég fékk einhverja örorkupró-
sentu, en maður sem ég þekki og
fékk áverka á sama stað og ég og
ekki var hægt að benda nákvæmlega
á áverkann, var víst kallað tognun
eða eitthvað slíkt, fékk 40% hærra
mat en ég fékk, samt eru til myndir
af skaðanum hjá mér og veldur minn
skaði miklu meiri vandamálum. Ekki
þurfti hinn maðurinn að fara í aðgerð
vegna sinna áverka. Ég er búinn að
fara í eina og á allavega tvær eftir.
Ég veit fyrir víst að aldrei hefur sá
læknir, sem mest hefur haft með mig
að gera, verið spurður að einu né
neinu.
ATLI BRYNJARSSON,
Skeiðarvogi 147, Reykjavík.
Örorku-
mat
Frá Atla Brynjarssyni:
♦ ♦ ♦