Morgunblaðið - 25.01.2002, Blaðsíða 48
48 FÖSTUDAGUR 25. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
!"#
$
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
NÚ ER ljóst orðið að göng um Héð-
insfjörð eiga að verða tvíbreið, ekki
einkavegur fyrir Siglfirðinga, heldur
gætu einnig orðið þjóðvegur og þá
áfram um önnur göng út í Fljót. Sé
þetta árangur af þeirri gagnrýni sem
hefur verið haldið uppi, hefur hún
ekki orðið til einskis. Vantar þó enn
afdráttarlausa viðurkenningu á því að
slík tenging landshlutanna báðum
megin Tröllaskaga um láglendisveg
sé annað tveggja meginmarkmiða
þessara framkvæmda. Einmitt það
markmið, sem eitt fær réttlætt svo
dýrt verk þjóðhagslega, þótt einhver
bið verði á að ljúka því.
En jafnframt þessu er nokkur
hætta á, að göngin til Fljóta fari undir
Siglufjarðarskarð í stefnu á Hraun-
amöl, og síðan láti menn freistast til
að halda sömu stefnu að Haganesvík
með vegi um Hraunamöl, til að spara
sér krókinn inn fyrir Miklavatn.
Væru þá Austur-Fljót afskipt orðin.
Að öðru leyti væri þetta góð lega
hringvegar. En víst munu náttúru-
verndarmenn vilja friða Hraunamöl
fyrir þessum hremmingum, m.a.
vegna fugla.
Sú leið sem höfundur þessa pistils
hefur stungið upp á og hvatt menn til
að kanna, er laus við báða þessa ann-
marka. Raskar ekki heldur ró í Héð-
insfirði. Hún er og að öðru leyti betri
en hin eða a.m.k. eins góður kostur,
tekur t.a.m. jafnmikið tillit til Siglfirð-
inga og Fljótamanna, og einnig þeirra
sem eiga lengri leið að fara. Þetta er
að sjálfsögðu háð því að hún fái staðizt
tæknilega, að gangamunnar geti orð-
ið innan eðlilegra marka, en það neit-
ar Vegagerðin að rannsaka og ber við
of „þröngum ramma“ sem yfirvöld
hafi sett. Engin önnur rök eru færð
fyrir þessari afstöðu, enginn grunur
um að hugmyndin sé slæm, þvert á
móti er því hampað að hún hafi áður
verið á borði Vegagerðarinnar og alls
ekki léttvæg fundin, heldur einungis
„utan þess ramma“ sem settur var –
og engin gögn finnast þó um. Að vísu
beitir hin virðulega stofnun útúrsnún-
ingi og raunar fölsun á samanburði
kostnaðar, sem enginn grundvöllur er
fyrir án rannsóknar, en með því reyn-
ir hún að stýra athugun Skipulags-
stofnunar og ráðuneytis burt frá
þessari tillögu.
Tillagan hefur ekki verið kynnt op-
inberlega, ekki einu sinni með mynd,
enda erfitt litlajóni að koma slíku við
sökum þrengsla í hinu eina blaði þjóð-
arinnar, getur kostað margra vikna
bið og e.t.v. málalok á meðan, þó að
sérajón kunni að fá birtar fimm grein-
ar og enn fleiri svargreinar á sama
tíma um ótímabundna meinloku.
Vegna fyrirspurna verður þess nú
samt freistað að fá birta mynd af
þessu landsvæði með línum sam-
kvæmt þeirri hugmynd sem hér er
um að ræða. En þeim verður að taka
með fyrirvara, allar línur um vegi,
göng og gangamunna, meðan rann-
sóknir fást ekki gerðar.
Grunnhugmyndin er sú, að göng
frá Ólafsfirði liggi sunnan Héðins-
fjarðar og verði þó a.m.k. dyr að botni
hans, og að Siglufirði opnist göngin í
Hólsdal. Óvíst er hversu langt út í dal-
inn göngin verða að ná m.a. vegna
fannfergis. Og er hugsanlegt, að þrátt
fyrir öll ráð með forskálum úr stáli og
með heitu vatni utan úr Fljótum til að
leggja í vegi og bræða snjó, yrðu þau
lengri en svo að raunhæf þyki. En að
óreyndu verður þetta ekki fullyrt og
ekki víst að þau yrðu öllu lengri en
göngin um Héðinsfjörð. Nú er stað-
fest, að þau verði fulla 11 km með
steyptum forskálum, en þeir eru dýr-
ari einingar heldur en göng í bergi.
Samt má ætla, að leiðin til Hólsdals
yrði eitthvað dýrari (12 km?), nema
líka sé gert ráð fyrir göngum út í
Fljót (seinna?), en þá jafnast kostn-
aður að fullu, því að sú álma yrði
styttri en önnur göng út þangað. Setji
Vegagerðin dæmið upp svo, að fyrst
komi þessi göng milli Hólsdals og
Fljóta (6 km), þá hlýtur hún að reikna
göngin til Ólafsfjarðar 10 km í stað 17,
sem hún gerir í blekkingaleik sínum
til Skipulagsstofnunar!
Og er þá eftir að bera saman aðra
kosti, í fyrsta lagi að hér er í rauninni
boðið upp á þrjár leiðir í einni, ef álm-
an til Fljóta er talin með: Leið milli
Siglufjarðar og Ólafsfjarðar, milli
Ólafsfjarðar og Fljóta og milli Siglu-
fjarðar og Fljóta. Tvær þeirra hinar
stytztu sem orðið geta milli nefndra
staða, öll leiðin, en milli Siglufjarðar
og Ólafsfjarðar að vísu 2–3 km lengri
en um Héðinsfjörð. Sá yrði aftur á
móti gallinn í augum Siglfirðinga, að
þeir geta ekki teymt alla túrista í
hverja sjoppu í bænum, eins og beint
liggur við ef haldið verður dauðahaldi
í rússibanann um Almenninga. En ég
er einn þeirra sem trúa því alls ekki
að Siglfirðingar muni til lengdar una
þeim vegi né fagna því að hafa alla
umferð í gegnum bæinn, þar sem ætla
má að flest hús nötri við hverja ferð
hinna stærri farartækja.
Fyrir þjóðfélagið liggur mest á
göngum í báðar áttir frá Reyðarfirði.
Til að efla Norðurland hygg ég áhrifa-
mest að gera sem fyrst göng um
Vaðlaheiði – og um Öxnadalsheiði (4
km göng um Bakkaselsbrekku), og er
af báðum þessum ástæðum án allra
raka það sem formælendur ganga um
Héðinsfjörð telja þeim mest til gildis.
En vel má skilja þrá Siglfirðinga að fá
sín göng á undan öllum öðrum, og sízt
myndi ég mæla gegn því, ef mér þætti
vel á málum haldið. En þetta er allt of
dýrt verk – og of varanlegt – til þess
að verða unnið til bráðabirgða eða á
annan hátt öðruvísi en bezt verður
gert. Hér þarf því að skoða betur.
GUÐJÓN JÓNSSON,
fv. kennari.
Siglufjarðargöngin
Frá Guðjóni Jónssyni:
6
"2
=
"2