Morgunblaðið - 10.03.2002, Síða 51

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. MARS 2002 51
Lækningastofa
Æðaskurðlækningar - almennar skurðlækningar
Tímapantanir í síma 533 3131 á milli kl. 8.00 og 16.00
Dr. Karl Logason hefur opnað
lækningastofu í Lækningu, Lágmúla 5
Á þjóðháttadeild Þjóðminjasafns Íslands er verið
að safna upplýsingum um brúðkaupssiði nú-
tímans og síðustu áratuga. Spurningaskrá um
efnið er á heimasíðu safnsins www.natmus.is
þar sem fólk er m.a. beðið að segja frá eigin
eða annarra brúðkaupum. Þátttakendur geta
einnig fengið spurningaskrána senda.
Þjóðháttadeild Þjóðminjasafns Íslands.
Nánari upplýsingar gefa Sigrún, sími 530 2224
eða Hallgerður, sími 530 2226.
Brúðkaupssiðir – minningar óskast!
F
í
t
o
n
/
S
Í
A

F
I
0
0
4
2
4
5
í Lækasetrinu ehf., Þönglabakka 6, 3. hæð
Tímapantanir í síma 535-7700 frá kl. 9-17
Sigurbjörn Birgisson, læknir
Hef opnað læknastofu
Sérgrein: Lyflækningar og meltingarsjúkdómar
Upplýsingar og innritun í síma
555 4980 og á www.ntv.is
Hólshrauni 2 - 220 Hafnarfirði - Sími: 555 4980
Hlíðasmára 9 - 201 Kópavogi - Sími: 544 4500
Eyravegi 37 - 800 Selfossi - Sími: 482 3937
Póstfang: skoli@ntv.is - Veffang: www.ntv.is
n
t
v
.
is
nt
v.
is
n
t
v
.i
s
K
la
p
p
a
ð
&
k
lá
rt
/
ij
Markmið námskeiðsins er að gera nemendur færa um
að taka þátt í rekstri minni og meðalstórra tölvukerfa.
Nemendur öðlast víðtækan skilning á netkerfum og
geta leyst vandamál er að þeim snúa. Innifalið í náminu
er alþjóðlegt próf sem gefur gráðuna:
MCP
Netumsjón
Microsoft Certified Professional
Boðið er upp á 108 stunda kvöld- og helgarnámskeið
sem hefst 16. mars og lýkur 11. maí. Kennt er á
þriðjudögum og fimmtudögum frá 18-22 og á laugar-
dögum frá 8:30-12:30.
Verð kr: 134.000
Innifalið: Mjög vönduð námsgögn og alþjóðlegt próf
Kæri viðskiptavinur!
Hef hafið störf á
Hárgreiðslustofunni
KÚLTÚRU.
Með kveðju,
Hanna Sigga
SJÁLFSTÆTT starfandi sjúkra-
þjálfarar hafa átt í árangurslausum
samningaviðræðum við Trygginga-
stofnun ríkisins
(TR) undanfarna
15 mánuði. Taxti
sjálfstætt starf-
andi sjúkraþjálf-
ara hefur sannan-
lega rýrnað um
tæp 30% en TR
býður einungis
7% hækkun.
Þrír hópar við-
skiptavina
sjúkraþjálfara hafa notið endur-
greiðslna frá TR umfram aðra enda
almennt samþykkt að þörf þessara
hópa fyrir sjúkraþjálfun sé meiri en
annarra og fjárhagsaðstæður lak-
ari.
Þessir hópar eru börn, örorkulíf-
eyrisþegar og ellilífeyrisþegar. Nú
hefur tryggingaráð með nýjum
endurgreiðslureglum varðandi
sjúkraþjálfun ákveðið að halda end-
urgreiðslum áfram fyrir langveik
börn og örorkulífeyrisþega en aðrir
þurfa að sækja um greiðsluheimild
fyrir fram eins og kveðið er um í al-
mannatryggingalögum.
TR segist halda endurgreiðslum
óbreyttum fyrir langveik börn og
öryrkja þar sem þessir hópar þoli
síst þá auknu greiðslubyrði sem
fylgi aðgerðum sjálfstætt starfandi
sjúkraþjálfara. En hvernig er með
ellilífeyrisþegana, eru þeir betur
undir aukna greiðslubyrði búnir
heldur en hinir hóparnir? Ekki tel-
ur undirritaður svo vera en TR hef-
ur væntanlega allar upplýsingar
þar að lútandi og skorar undirrit-
aður á þá sem ábyrgð bera á þess-
ari reglusmíð (tryggingaráð) að
birta tölur þar að lútandi.
Ellilífeyrisþegar eru á sinni
starfsævi búnir að greiða sinn skerf
til heilbrigðiskerfisins og eiga rétt
til sömu endurgreiðslna og börn og
örorkulífeyrisþegar. Einhver
ástæða hlýtur að hafa verið fyrir
því að áður en aðgerðir sjálfstætt
starfandi sjúkraþjálfara voru boð-
aðar buðust ellilífeyrisþegum sömu
endurgreiðslur vegna sjúkraþjálf-
unar og öryrkjum og börnum.
Ástæðan er nefnilega sú hin sama
og notuð er til að rökstyðja það að
öryrkjar og langveik börn skuli
áfram njóta óbreyttra endur-
greiðslna frá TR það er að segja að
þessir hópar hafa mestu þörfina
fyrir sjúkraþjálfun og eiga erfiðast
með að þola aukna greiðslubyrði.
TR virðist hins vegar tilbúið að
setja ellilífeyrisþega út á kaldan
klakann til að ná sér niðri á sjúkra-
þjálfurum eða getur verið einhver
önnur ástæða fyrir því að þessum
hópi er nú gert erfiðara fyrir að
sækja sjúkraþjálfun? Ekki er um-
hyggjusemin fyrir öldruðum Ís-
lendingum á þeim bæ.
En TR gengur enn lengra. Í al-
mannatryggingalögum 33. grein
segir eitthvað á þá leið að þeir sem
eigi við að stríða afleiðingar alvar-
legra, langvinnra sjúkdóma eða
slysa geti sótt um styrk frá TR til
þjálfunar. Skilgreining trygginga-
ráðs í nýjum endurgreiðslureglum
um hvað er alvarlegt og langvinnt
er eftirfarandi: „...enda valdi sjúk-
dómsástandið verulegri skerðingu á
færni til athafna daglegs lífs,
göngugetu eða vinnufærni. Slík
sjúkraþjálfun þarf samkvæmt nið-
urstöðum vísindalegra rannsókna
eða reynslu að vera líkleg til að
bæta færnina verulega.“
Með þessu móti er stór hluti aldr-
aðra útilokaður frá meðferð vegna
afleiðinga margra langvinnra, al-
varlegra sjúkdóma svo sem vegna
slitgigtar. Okkar aldraða fólk er
hætt vinnu þannig að ekki skerðist
vinnufærnin. Eftir 1. mars næst-
komandi verður það þannig að til að
aldraður einstaklingur fái notið
sjúkraþjálfunar með greiðsluþátt-
töku TR, eins og áður var, þarf við-
komandi annað tveggja að vera með
verulega skerðingu til göngugetu
eða til að sinna sjálfum sér að öðru
leyti. Er hægt að ganga lengra í
mismunun hópa, undirritaður telur
að varla geti tekist betur til en
þetta.
Undirritaður ber þá von í brjósti
að tryggingaráð sjái að sér og
breyti endurgreiðslureglum TR á
ný á þann veg að ellilífeyrisþegar
fái notið þeirra styrkja sem þeim
ber og að sömu endurgreiðsluregl-
ur verði látnar gilda um aldraða, ör-
yrkja og börn.
Að lokum vill undirritaður hvetja
Félag eldri borgara og aðra þá sem
láta sig velferð ellilífeyrisþega
varða til að gera það sem þeim er
kleift til að sú mismunun sem hér
hefur verið lýst verði ekki látin
koma til framkvæmda.
ÁGÚST JÖRGENSSON,
sjálfstætt starfandi sjúkraþjálfari.
Ellilífeyrisþegar settir
út á kaldan klakann
Frá Ágústi Jörgenssyni:
Ágúst
Jörgensson
HVAÐ er dans annað en taktur við
tónlist gleðigjafa í hverju spori? Til að
kunna að skemmta sér þarf að finna
umhverfi sem gleður – ekki grætir.
Þau eru mörg tækifærin sem gefast
til gleði og þær eru margar samkom-
urnar þar sem njóta má félagsskapar
án ófagurra lyfja. Ef grannt er skoðað
veldur drukkið fólk, gamalt sem ungt,
helst tárum. Hvað er til ráða þegar
vín og eiturlyf eru talin nauðsynleg til
að „skemmta sér“? Í minningum frá
yngri árum á ég í gleðiríkan sjóð að
sækja: Ekkert vín, ein harmonika eða
tvær þegar best lét, allir út á gólfið,
annað stóðst ekki, og ótrúlega var
mörgum erfitt að kveðja þessar
skemmtilegu samkomur. Allir alls-
gáðir og af engu misst.
Ég hef haft á orði við ýmsa skóla-
stjóra og ráðamenn æskulýðsmála:
Er ekki þörf á að kenna dans í skólum
og skapa gleði í þeirri list, að kenna
öryggi í fasi, og kenna ungu fólki að
meta dans og tónlist án þess að það sé
áfengi eða ólyfjan sem gefur kjark-
inn? Sá sem kann að dansa þarf ekki
örvandi lyf og lærir að meta góða tón-
list.
Það er sorglegt að frétta af fjöl-
mennum útihátíðum sumarsins, að
ungt fólk hafi ekki notið í raun hlýju
og birtu sólarinnar – að skemmtunin
hafi fyrst og síðast miðast að því að
„sleppa“ frá slysum, áflogum og
óhugnaði.
Er ekki rétt að snúa þessari þróun
við og láta ungt fólk taka meiri
ábyrgð og sýna meiri metnað við
skipulagningu útihátíða. Að ungt fólk
fái að sýna hvað í því býr og fái að
taka þátt í skemmtun sem vekur því
von. Er ekki nóg komið af kæruleysi
og svalli sem engan gleður? Slíkt er
ekki að skemmta sér.
LÁRA BÖÐVARSDÓTTIR,
Barmahlíð 54, Reykjavík.
Um úti-
hátíðir
sumarsins
Frá Láru Böðvarsdóttur: