Morgunblaðið - 08.11.2002, Qupperneq 56

56 FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÉG vona að sem flestir geri sér grein
fyrir að mannleg hugsun er tak-
mörkunum háð. Mannleg hugsun er í
besta falli mikið
einfaldað líkan af
raunveruleikan-
um og í versta
falli hreinar rang-
hugmyndir. Þetta
eru hreint ekki ný
sannindi. Ég
þekki þetta af af-
spurn frá Grikkj-
anum Plató
(frummyndirnar).
Einnig skilst mér að þýski heimspek-
ingurinn Immanuel Kant hafi eitt-
hvað komið inn á efnið. Mitt framlag
í þessu samhengi er fyrst og fremst
nýtt orðalag á gömlum hugmyndum.
En hversu langan tíma þarf mann-
kynið til að meðtaka þetta einfalda
atriði? Stór spurning. Endurtekið í
gegnum söguna hafa komið fram
spámenn, oft með falleg líkön af fyr-
irmyndarsamfélagi. Oftar en ekki
hafa þeir verið svo hrifnir af líkaninu
sínu að þeir hafa reynt að troða raun-
veruleikanum í líkanið. Venjulega
hafa afleiðingarnar verið skelfilegar;
má þar nefna nasjónalsósíalisma
(nasisma), sósíalisma (félagshyggju),
og fleira. Þessir hugsjónamenn virð-
ast ekki skilja það grundvallaratriði
að líkanið er einfaldara en raunveru-
leikinn og þess vegna er það hrein
firra að reyna að breyta raunveru-
leikanum þannig að hann falli að lík-
aninu.
Nú þegar sumir af gömlu spá-
mönnunum eru að láta sér segjast,
því útfærslur þeirra á ýmsum ismum
hafa oft á tíðum leitt hörmungar yfir
heilar þjóðir, þá eru samt komnir
fram aðrir nýir spámenn með nýjar
stefnur sem á endilega að troða þjóð-
félaginu og þar með raunveruleikan-
um í. Einn nýjasti stórisannleikurinn
er svo kölluð nýfrjálshyggja. Og
áhangendur hennar virðast stað-
ráðnir í að yfirfæra þjóðfélagið í
heild yfir á nýfrjálshyggjuna. Ég er
nokkuð viss um að útkoman verður
ekkert skárri fyrir þegnana en af-
leiðingarnar af því þegar heilu sam-
félögunum var troðið inn í kenninga-
kerfi kommúnisma. Ég tel að mann-
kynið þarfnist annars en fals-
spámanna!
Síðari hluti fyrirsagnarinnar er
nafnið á bókinni „Lofgjörð heimsk-
unnar“ eftir Erasmus frá Rotterdam
í íslenskri þýðingu. Ég tel mig hafa
skilið nóg við lestur þeirrar bókar til
þess að ég lærði eitthvað af henni um
mannfólk, lífið og tilveruna.
Hvernig má það vera að ófor-
skammaðir og ósiðaðir dónar eins og
ég lesi merkilegar bækur?
HILMAR HARÐARSON,
félagi í klúbbnum Geysi.
HHG og lofgjörð
heimskunnar
Frá Hilmari Harðarsyni:
Hilmar Harðarson
BLÖÐRUJEPPAEIGANDI nokk-
ur, Örn Johnson, fer mikinn í Mbl.
23. okt. vegna bréfs míns frá 19. okt.,
„Rjúpuna þarf að friða“. Tilefnið er
m.a. móðgandi ummæli mín um öku-
tækið hans og þar sem blöðrujepp-
inn er ekki sendibréfsfær en eigand-
inn telur sig vera það, er ekki mikið
um þessa verkaskiptingu þeirra fóst-
bræðra að segja nema minna á það
sem margoft hefur verið haldið fram,
að því snautlegar sem karlmaður er
vaxinn niður, því stærri jeppa þurfi
hann undir rassinn á sér.
Ég fagna þeim miklu og jákvæðu
viðbrögðum sem efni bréfs míns hef-
ur fengið hjá öllu sæmilegu fólki og
ekkert er nema gott um það að segja
þótt reið sportskytta reyni að krafsa
í bakkann.
En það er eins og Örn hafi lesið
bréf mitt líkt og skrattinn Biblíuna
forðum, ég kannast a.m.k. ekki við
mín viðhorf í hans endursögn.
Ég tefldi fram rökum og stað-
reyndum sem skýra látlausa niður-
sveiflu rúpnastofnsins, allt mitt bréf
út í gegn var á þá leið, ásamt kröfu
um friðun.
Örn segir hins vegar um efni þess
orðrétt „engin rök, engar staðreynd-
ir“ og að undirritaður sé „vargur“
þótt ég segðist skýrt og skorinort
ekki hafa haft geð í mér sl. 10 ár að
sækja í hruninn stofn.
Ekki batnar þegar Örn telur sig
þess umkominn að taka mig á hné
sér og útlista rjúpnafræði og veiði-
mennsku, jafnvel skotanýtinu en það
er svo sem ekkert nýtt í henni veröld
að eggið vilji kenna hænunni.
Síðan grípur Örn fegins hendi
niðrandi nýyrði Skotvísforustunnar
„magnveiðimenn“ um okkur svo og
aðra þá sem ganga til rjúpna á eðli-
legan og heiðarlegan hátt og hafa
séð þjóðinni fyrir langmestum hluta
þessa lostæta hátíðamatar.
Er þessi nafngift bara bundin við
„magn“veiði á rjúpu? Hvað með
gæsa- og svartfuglsskyttur, lunda-
veiðimenn, refa- og minkabana,
snjalla lax- og silungsveiðimenn og
aflaklær til sjós?
Og í hvorum flokknum, „magn“
eða „sport“, skyldu þeir nú vera sem
teknir hafa verið við rjúpnaveiðar á
sexhjólum, skjóta kýr og kálfa í stað-
inn fyrir hreintarfa og langar til að
skjóta mikið „magn“ af hrossagauk-
um?
Öfundin hefur alla tíð verið fylgi-
fiskur lítilsigldra einstaklinga og
hana er auðvelt að lesa milli línanna
hjá Erni. En langskólaganga, verð-
bréf og blöðrujeppi ásamt því láni að
búa ekki í „afdal“ virðast ekki geta
bætt þessum vesalings manni upp þá
skelfilegu staðreynd að vera fæddur
of seint til að geta nokkurn tímann
orðið fræg rjúpnaskytta.
INDRIÐI AÐALSTEINSSON,
Skjaldfönn v/Djúp.
Sannleikanum verður
hver sárreiðastur
Frá Indriða Aðalsteinssyni: