Morgunblaðið - 27.11.2002, Síða 34

MINNINGAR
34 MIÐVIKUDAGUR 27. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Kristján JóhannAgnarsson fædd-
ist í Reykjavík 4. júlí
1946. Hann lést á
Landspítalanum
Hringbraut 20. nóv-
ember síðastliðinn.
Móðir hans var Unn-
ur Símonar, f. í
Reykjavík 5.7. 1926,
d. 27.8. 2002. Faðir
hans var Agnar
Kristjánsson, for-
stjóri Kassagerðar
Reykjavíkur hf., f. í
Reykjavík 18.7. 1925,
d. 27.12. 1988. Þau
skildu. Systkini Kristjáns eru: 1)
Leifur, f. 12.4. 1948, d. 27.9. 2001.
Eftirlifandi eiginkona hans er
Margrét Kolka Haraldsdóttir, f.
13.11. 1948. Þeirra börn eru: a)
Margrét Perla Kolka, f. 1972, b)
Haraldur Agnar, f. 1976, c) Unnur
Kolka, f. 1980, og d) Kristján Páll,
f. 1983. 2) Agatha, f. 4.5. 1957.
Hinn 2. apríl 1978 kvænist Krist-
ján Andreu G. Guðnadóttur, f. 9.12.
1950. Hennar foreldrar voru Guðni
R. Þorvaldsson, f. á Sveinseyri við
Dýrafjörð 1914, og Margrét Arin-
bjarnardóttir, f. í Keflavík 1918.
Börn Kristjáns og Andreu eru: a)
Kristján Jóhann, f. 7.12. 1977.
Hans unnusta er Gemma Garcia
Llorente, f. 27.11. 1973. b) Þorvald-
ur Símon, f. 2.10. 1981, og c) Mar-
grét Sesselja, f. 13.9. 1986.
Kristján tók stúdentspróf frá
Menntaskólanum í Reykjavík 1967
og lauk námi í viðskiptafræðum
við Birmingham Southern College,
Alabama-ríki í Bandaríkjunum
1970. Að námi loknu hóf hann störf
við Kassagerð Reykjavíkur, sem
hann og rak ásamt bróður sínum
Leifi til ársins 2000. Eftir það sat
hann í stjórn þess þar til síðla sum-
ar þessa árs er hlutur fjölskyld-
unnar í fyrirtækinu var seldur.
Kristján vann auk þess ýmis önnur
trúnaðarstörf í atvinnulífinu og sat
í stjórnum nokkurra fyrirtækja,
auk fyrirtækja í eigu Kassagerðar
Reykjavíkur.
Útför Kristjáns verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Hennar synir eru: a)
Bjartur, f. 1990, og b)
Hlynur, f. 1994. 3)
Bróðir Kristjáns sam-
feðra er Agnar Gunn-
ar, f. 1.8. 1972. Móðir
hans er Anna Lilja
Gunnarsdóttir.
Hinn 12.8. 1967
kvæntist Kristján
Ástu Guðmundsdótt-
ur, f. 28.1. 1948. Þau
skildu. Börn þeirra
eru: a) Sigríður, f.
26.5. 1967. Eiginmað-
ur hennar er Sigríkur
Jónsson, f. 15.12. 1965.
Dætur þeirra eru: a) Bryndís, f.
30.10. 1993, og b) Rikka, f. 7.3.
2000. b) Unnur Helga, f. 22.11.
1969. Eiginmaður hennar er Sig-
urður G. Gunnarsson, f. 15.9. 1965.
Sonur þeirra er Gunnar, f. 10.2.
1997. Dóttir Unnar og Harðar
Bragasonar er Ásta Sigríður, f.
12.12. 1990.
Nú þegar ég kveð vin minn, félaga
og tengdaföður rifjast upp minningar
liðinna ára, sem urðu reyndar of fáar,
en afskaplega innihaldsríkar.
Ég kynntist Kristjáni fyrst 4. des-
ember 1990 þegar ég hóf störf hjá
Kassagerð Reykjavíkur hf.
Eftir nokkurra ára störf hjá Kassa-
gerðinni fór ég að stíga í vænginn við
stelpu sem Unnur heitir og komst ég
fljótt að því að hún væri dóttir Krist-
jáns.
Þegar tilhugalíf okkar Unnar stóð
sem hæst blandaði Kristján sér inn í
það á ógleymanlegan hátt, þegar
hann sat fyrir mér þegar ég gekk upp
tröppurnar að heimili hans og bauð
stelpunni í bíó.
„Nú, svo það ert þú,“ sagði hann.
Svo mörg voru þau orð, ég var nokkuð
lengi að átta mig á því hvort honum
leist svona illa á mig eða vel.
Upp frá þessu hófst mjög vinalegt
og vandað samband milli okkar Krist-
jáns, og þar sem áhugamál okkar
smellpössuðu saman leið vart sá dag-
ur að við værum ekki í sambandi. Eft-
irminnilegustu augnablikin eru í
rauninni úr öllum þeim áhugamálum
sem við stunduðum saman. Við veiðar
í Sandá í Þistilfirði, á rjúpu í Strútn-
um, á gæs í Landeyjum eða við út-
reiðar á Kjóavöllum og þar í kring.
Það var sama hvað Kristján tók sér
fyrir hendur, hann náði góðum tökum
á öllu sem hann gerði. Ekki má
gleyma öllum þeim stundum sem við í
fjölskyldunni áttum saman, en fjöl-
skylda Kristjáns er sú samheldnasta
sem ég hef komist í kynni við og hefur
það hjálpað okkur mikið við fráfall
hans.
Það er því með söknuði sem ég
kveð Kristján Jóhann Agnarsson,
hann hefur reynst mér ómetanlega
vel.
Sigurður G. Gunnarsson.
Með nokkrum fátæklegum orðum
vil ég minnast vinar míns Kristjáns
Jóhanns sem lést á Landspítalanum
við Hringbraut sl. miðvikudag.
Það var seinnipart vetrar 1964 að
við nokkrir norðanmenn, sem bjugg-
um á stúdentagörðunum, vorum að
leika okkur í íshokkíi á Tjörninni. Það
var „góður ís“ og veðrið lék við okkur.
Fljótlega bættust nokkrir sunnan-
menn í hópinn og reyndust þar engir
aukvisar á ferð enda margir þeirra
búnir að leika íshokkí um nokkurt
skeið.
Þarna bar fundum okkar Kristjáns
fyrst saman. Þetta var fyrst í stað létt
„skautasamband“ sem fljótlega þró-
aðist í góða vináttu og hefur hún hald-
ist æ síðan.
Það er nú einu sinni þannig þegar
tveir einstaklingar bindast góðum
vináttuböndum sem hafa haldist lung-
ann úr ævi þeirra, þá eru þau orðin
jafntraust og um fjölskyldubönd sé að
ræða. Þegar annar aðilinn hverfur
myndast tómarúm sem erfitt er að
fylla. Minningin ein um liðnar sam-
verustundir situr eftir. Það hrannast
upp myndir frá góðum og eftirminni-
legum atvikum þegar allt lék í lyndi
og dagurinn var bjartur og fagur.
Þegar við kynntumst var Kristján í
Menntaskólanum og bjó við Hring-
braut. Þangað fórum við nokkrir
skautamenn að venja komur okkar
eftir æfingar. Þar fæddist hugmyndin
að endurreisn Skautafélags Reykja-
víkur og ákvörðunin um fyrstu stjórn
en Kristján varð ritari SR fyrstu árin.
Baslið á okkur þegar við vorum að
koma upp æfingaaðstöðu á Melavell-
inum og bæjarkeppi við Akureyringa
í íhokkíi er enn í fersku minni. Þarna
naut Kristján sín vel. Það var hlustað
á hans ráðleggingar og tillögur því
hann var ætíð raunsær og jákvæður í
afstöðu sinni. Þessi ár stóðum við
saman í baráttunni ásamt Sveini
heitnum Kristdórssyni og lögðum á
ráðin um framtíð skautamála í
Reykjavík en auðvitað komu fleiri við
sögu.
Hann kvæntist Ástu Guðmunds-
dóttur og hófu þau búskap á Hring-
brautinni. Það tókst góður vinskapur
með fjölskyldum okkar sem hélst á
meðan þau voru gift en þau slitu sam-
vistum eftir nokkurra ára sambúð.
Ásta og Kristján eignuðust tvær dæt-
ur, Sigríði og Unni Helgu, sem ólust
upp í föðurgarði.
Á Hringbrautinni bjuggu einnig
Unnur móðir hans ásamt börnum sín-
um Leifi og Agöthu og föðurafi hans
Kristján Jóhann Kristjánsson, eig-
andi og forstjóri Kassagerðar
Reykjavíkur, ásamt Agöthu konu
sinni. Kristján virti afa sinn mjög
mikils og taldi skoðanir hans og hug-
sjónir það besta veganesti fyrir ungan
mann sem völ var á. Þetta kom oft
fram í samtölum okkar gegnum tíð-
ina. Kassagerðin var Kristjáni mjög
hugleikin eins og gera mátti ráð fyrir.
Hann starfaði þar alla sína ævi. Fyrst
í verksmiðjunni og síðast sem for-
stjóri. Leifur bróðir hans var alla tíð
með honum við stjórnvölinn og oft
fann ég hve samband þeirra var gott
en Leifur lést á síðastliðnu ári.
Þegar skautatímabilinu lauk fórum
við félagarnir í hestamennskuna.
Kristján fékk sína fyrstu hesta frá
föður mínum á Akureyri og hófum við
„búskap“ á Görðum á Álftanesi sem
leiguliðar hjá Helgu sem þar bjó.
Góður granni sem einnig er farinn var
Jón Guðmundsson á Grund og með
honum áttum við góðar stundir í
lengri sem skemmri ferðum.
Kristján kvæntist Andreu Guðna-
dóttur flugfreyju og hófu þau búskap
á Kjartansgötu 4 í Reykjavík. Þetta
var mikið heillaspor sem hann tók.
Hún gekk dætrum hans í móðurstað
og allt hans líf breyttist til hins betra.
Þau voru samhent í öllu sem þau tóku
sér fyrir hendur, hvort sem það var í
daglegu lífi eða í frístundum. Með til-
komu Andreu jókst samgangur á milli
fjölskyldnana. Hún tók þátt í hesta-
mennskunni með okkur hjónum og
fljótlega einnig dætur okkar beggja.
Þau eignuðust þrjú börn, Kristján Jó-
hann, Þorvald Símon og Margréti.
Seinna fluttu þau í Garðabæ í Hegra-
nes 19. Þangað var alltaf gott að koma
og ræða málin í léttum dúr eða skipu-
leggja næstu ferðir.
Á þessum árum var farið í það
minnsta í eina langa hestaferð á
sumri. Ég minnist ferðanna umhverf-
is Langjökul og norður Sprengisand.
Þá hvíldi hiti og þungi skipulagsins á
herðum Kristjáns. Þetta voru fjöl-
skylduferðir þar sem öll börnin voru
með og tóku virkan þátt.
Kristján átti alla tíð góða hesta.
Hann átti mjög auðvelt með að um-
gangast þá og mér fannst þeir frekar
batna í höndum hans. Hann var
kröfuharður við sig og þá og leitaði
fullkomnunar. Hann hafði gaman af
því að fara á hestamót og sjá falleg og
getumikil hross en aldrei fann ég að
hann langaði að taka þátt í mótum.
Seinna byggði hann sér hesthús á
Andvaravöllum.
Fyrir einum sex árum eignuðust
þau jörðina Syðri-Úlfsstaðahjáleigu.
Þar hafa þau reist sér glæsilegt sum-
arhús og gert ýmsar bætur á landinu.
Myndarskapurinn leynir sér ekki, þar
fer saman bæði hugur og hönd. Þarna
er Kristjáni vel lýst; allt sem hann tók
sér fyrir hendur lagði hann metnað
sinn í.
Kristján var einnig dágóður veiði-
maður á fugl og fisk. Ég kynntist
aldrei veiðiferðum hans með Lands-
liðinu á gæs eða rjúpu, en naut aðeins
afurðanna um jól og í öðrum uppá-
komum. En við hjónin fórum nokkr-
um sinnum með þeim í laxveiði og var
honum þá mjög í mun að við veiddum
og eyddi meiri tíma í okkur en eigin
veiðiskap.
Tæp tvö ár eru liðin frá því að
Kristján kenndi sér þess meins, sem
nú hefur kallað hann frá okkur. Á
þessum tíma kom vel í ljós sá sterki
vilji og kjarkur sem hann bjó yfir.
Þegar við hjónin fórum í ársleyfi í
Kaupmannahöfn fyrir tveimur árum
heimsóttu þau Kristján og Andrea
okkur í maí. Þar áttum við saman
yndislegar stundir, löbbuðum um
borgina og fórum í skoðunarferðir.
Þess eigum við ætíð eftir að minnast.
Við Svanhildur munum um
ókomna tíð minnast góðs drengs, fé-
laga sem okkur þótti alltaf vænt um
og þökkum fyrir þá vináttu sem
tengdi fjölskyldur okkar saman.
Elsku Andrea, megi almættið vefja
þig og þína mjúkum örmum um aldur
og ævi.
Ágúst B. Karlsson.
Kveðja frá Kassagerðinni hf.
Genginn er góður drengur, Krist-
ján J. Agnarsson, fyrrverandi stjórn-
arformaður Kassagerðarinnar hf.
Hann var um árabil framkvæmda-
stjóri Kassagerðar Reykjavíkur hf.
og deildi hann framkvæmdastjórn-
inni með Leifi bróður sínum og voru
þeir jafnframt aðalhluthafar félags-
ins.
Við sameiningu fyrirtækis þeirra
við Umbúðamiðstöðina hf. í ársbyrjun
2001 varð Kassagerðin hf. til. Áttu
þeir bræður stóran hlut í félaginu og
sátu í stjórn þess, Leifur sem formað-
ur og Kristján sem varaformaður. Sú
skipan hélst um nokkurra mánaða
skeið, en þegar Leifur varð að láta af
formennskunni vegna illkynja sjúk-
dóms vorið 2001 tók Kristján við.
Þegar þessi breyting var gerð barðist
Kristján einnig á tvennum vígstöðv-
um, því hann stríddi á sama tíma við
þann sjúkdóm sem varð hans bana-
mein.
Nú síðsumars lét Kristján af
stjórnarformennskunni mjög þrotinn
að kröftum og seldi jafnframt hlut
sinn. Þá höfðu þeir bræður, faðir
þeirra og afi verið við stjórnvölinn í
fyrirtækinu í þrjár kynslóðir og
spannar þeirra starf alla sjötíu ára
sögu þess.
Stjórnarformennska Kassagerðar-
innar var farsæl í höndum Kristjáns
þótt ekki nyti hans lengi við. Hann
hafði góða þekkingu á rekstrinum og
möguleikum félagsins, hann var rétt-
sýnn og leitaði skynsamlegrar niður-
stöðu í þeim málum sem leysa þurfti,
hann var einnig fús að miðla reynslu
sinni þegar eftir var leitað.
Að leiðarlokum þakka stjórn og
starfsmenn Kassagerðarinnar hf.
Kristjáni samstarfið og votta fjöl-
skyldu hans og ástvinum samúð.
Hvíl þú í friði.
KRISTJÁN JÓHANN
AGNARSSON
 Fleiri minningargreinar
um Kristján Agnar Jóhannsson
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
HÁKON Í. JÓNSSON
málarameistari,
Hraunbæ 103,
verður jarðsunginn frá Árbæjarkirkju föstu-
daginn 29. nóvember kl. 13.30.
Ólafía Árnadóttir,
Bára Hákonardóttir,
Sjöfn Hákonardóttir, Jón Sigurjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minningarathöfn um ástkæran eiginmann
minn, föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
KARL GUNNARSSON
fv. eftirlitsmann SVR,
áður til heimilis á Kleppsvegi 140,
Reykjavík,
verður haldin í Áskirkju, Reykjavík, fimmtu-
daginn 28. nóvember kl. 15.00.
Jarðsett verður frá Patreksfjarðarkirkju laugardaginn 30. nóvember
kl. 14.00.
Dyljá G. Stefánsdóttir,
Eyjólfur Karlsson, Steinunn Sveinsdóttir,
Sigríður Karlsdóttir, Erlendur Kristjánsson,
Stefán Karlsson,
Karl Ó. Karlsson, Ólöf G. Geirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÞÓRA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Svínafelli,
Hornafirði,
andaðist fimmtudaginn 21. nóvember.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju laugardaginn
30. nóvember kl. 13.30.
Jarðsett verður í Hoffellskirkjugarði.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á minningarsjóð Hoffelsskirkju, reikn. 172-05-61454.
Börn, tengdabörn og fjölskyldur.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐLAUGUR GUÐMUNDSSON
kaupmaður,
andaðist á Droplaugarstöðum aðfaranótt
mánudagsins 25. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Þorsteinsdóttir,
Margrét Guðlaugsdóttir, Friðgeir Björnsson,
Sigrún Guðlaugsdóttir, Gunnlaugur Gunnarsson,
Guðmunda Hrönn Guðlaugsdóttir,
Kristín, Guðlaug og Hulda Margrét.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.