Morgunblaðið - 30.11.2002, Qupperneq 54

MINNINGAR
54 LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Snjólaug Karls-dóttir húsmóðir
á Kili í Aðaldal
fæddist á Knútsstöð-
um í Aðaldal 23.
september 1914.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Húsavíkur 20.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Karl Sig-
urðsson og Sigríður
Kristjánsdóttir kona
hans, húsbændur á
Knútsstöðum. Snjó-
laug var þriðja af
sex börnum þeirra
hjóna. Eftirlifandi eru Guðfinna
og Sigurður. Látin eru Emilía,
Elísabet og Jón.
Snjólaug giftist 6. júní 1937
Birni Sigtryggssyni, f. 25. nóv.
l899, frá Jarlsstöðum í Aðaldal,
og þar bjuggu þau þar til hann
lést 1954. Eftir það byggði hún,
ásamt börnum
þeirra hjóna, nýbýl-
ið Kjöl í Aðaldal.
Börnin eru fjögur:
1) Sigurður Karl, f.
1937, bóndi á Kili. 2)
Sigtryggur, f. 1941,
smiður, búsettur á
Húsavík, kvæntur
Ingibjörgu Gísla-
dóttur, þau eiga
þrjú þörn og sex
barnabörn. 3) Jón-
inna Sigríður, f.
1944, býr á Ísólfs-
stöðum á Tjörnesi,
gift Jóel Friðbjarn-
arsyni bónda þar. 4) Friðrik, f.
1950, bifreiðarstjóri, búsettur á
Kili, sambýliskona hans er Ingi-
björg Arnkelsdóttir, hún á tvær
dætur.
Útför Snjólaugar fer fram frá
Neskirkju í Aðaldal í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Minningin um Snjólaugu móður-
systur mína er jafngömul minni
mínu, þar sem ég ólst upp á heimili
foreldra hennar, afa míns og ömmu
á Knútsstöðum. Heimsóknir voru
gagnkvæmar og börnin hennar
mér einstaklega kær leiksystkin.
Gamla íbúðarhúsið á Jarlsstöðum
var ekki stórt. Höll var það nú
samt. Á neðri hæðinni bjuggu
bróðir Björns og kona hans, með
stóran, myndarlegan barnahóp, og
á loftinu Björn og Snjólaug með
sinn hóp. Á þessum árum var enn
við lýði í Aðaldal stofnun sem
nefndist farskóli. Ég minnist hans
á Jarlsstöðum, kennt í stofunni
niðri og aðkomubörn á báðum
heimilum. Þá var nú stundum líf á
Læk. Öllu þessu tók móðursystir
mín með jafnaðargeði.
Björn var smiður og vann oft að
heiman. Allir innanstokksmunir
voru unnir af hans högu höndum,
svo lék hann stundum á fiðluna
sína.
Hann lést fyrir aldur fram eftir
langvarandi veikindi. Elsta barnið
var þá átján og yngsta aðeins fjög-
urra ára. Þá stóð Snjólaug ein uppi
með börnin sín. Fljótlega seldi hún
partinn sinn úr Jarlsstöðum og
flutti í foreldrahús um nokkur ár,
meðan byggt var nýbýli og ræktað
tún í fögrum hlíðum Hvammsheið-
ar. Kjölur heitir það, dregið af ör-
nefni í landinu. Þangað fluttu þau
svo, þar átti hún heima og var kjöl-
festa heimilisins í yfir 40 ár. Síðust
árin með sonum sínum tveimur.
Hin stofnuðu heimili og fluttust
burtu eins og gengur. Hún var glöð
og stolt yfir barnabörnunum sínum
og ekki síður þegar langömmu-
börnin bættust við.
Frænka mín var einstaklega
hæglát kona, dagfarsprúð, glettin
og afar góð heim að sækja. Ekki
kvartaði hún þótt eflaust væru kjör
hennar erfið á stundum. Öll hennar
verk voru unnin af sérstakri natni,
hirðusemi og vandvirkni. Kröfur
hennar beindust að henni sjálfri, að
gera alltaf sitt besta.
Ég fann hana síðast á áliðnu
sumri á Sjúkrahúsi Húsavíkur.
Kveðjan hennar var jafnhlý og áð-
ur. En hún horfði óræðum augum
út um vesturgluggann sem hún lá
við, yfir sólglampandi Skjálfand-
ann, á Kinnarfjöllin, sem hún hafði
alla ævi séð út um gluggann sinn.
Ég bað þess að hugur hennar væri
við annan glugga suður í Aðaldal
og glampinn væri af Laxá. Hóg-
væru og annasömu lífi er nú lokið.
Blessuð sé minning hennar.
Karlotta Sigríður.
SNJÓLAUG
KARLSDÓTTIR
✝ Jónína GuðnýÞorgrímsdóttir
fæddist í Ysta-Bæli
undir A-Eyjafjöllum
9. mars 1913. Hún
lést á Hrafnistu í
Hafnarfirði 24. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Þorgrímur
Þorvaldsson, bóndi í
Ysta-Bæli og síðar á
Raufarfelli, f. í
Brennu undir V-
Eyjafjöllum 23. nóv.
1886, og kona hans
Guðfinna Runólfs-
dóttir, f. í Hörgslandskoti á Síðu
26. jan. 1883. Systkini Jónínu eru
Guðrún, fiskverkakona í Hafnar-
firði, f. á Raufarfelli 6. nóv. 1916,
Kristín Lilja, f. á Raufarfelli 17.
nóv. 1919, d. 17. febr. 1923, og
Þorvaldur, vélvirki í Hafnarfirði
og bóndi á Raufarfelli, f. á Rauf-
arfelli 19. nóv. 1925.
Maður Jónínu var Tómas Guð-
jónsson, f. á Raufar-
felli 9. mars, 1899,
d. 11. maí 1970.
Dóttir þeirra er
Guðfinna Lilja Tóm-
asdóttir, f. 30. mars,
1943. Dætur hennar
og Óskars Einars-
sonar frá Vest-
mannaeyjum, f. 7.
febr. 1945, eru
þrjár, þær eru:
Inga, hjúkrunar-
fræðingur í Hafnar-
firði, f. 1966, gift
Pétri Lúvissyni frá
Selfossi, þau eiga
tvo syni. Hrefna, kennari í Hafn-
arfirði, f. 1971, gift Páli Erlings-
syni úr Hafnarfirði. Þau eiga
dreng og stúlku. Ásta Jóna,
starfsmaður hjá Flugleiðum, f.
1977. Í sambúð með Manzo Nu-
nez frá Spáni.
Útför Jónínu verður gerð frá
Eyvindarhólakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku amma.
Við kveðjum þig nú með söknuði
og þakklæti. Þakklæti fyrir allt
sem þú kenndir okkur og miðlaðir
með visku þinni og kærleika. Þú
varst alltaf til staðar fyrir okkur og
það voru forréttindi að fá að alast
upp í návist þinni. Ef fleiri hefðu
gildin þín í hávegum væri heim-
urinn betri og friðsælli. Þú sagðir
oft að okkur bæri að elska náung-
ann eins og sjálfar okkur en það
var stundum erfitt fyrir litlar
ömmustelpur að skilja hvað þú átt-
ir við með því. Sá skilningur jókst
þó með árunum og nú reynum við
að muna þessi orð og fara eftir
þeim eftir bestu getu.
Þú varst að mörgu leyti á undan
þinni samtíð. Löngu áður en það
komst í tísku að tala um gildi
hreyfingar og hollra lífshátta varst
þú farin að stunda sund og göngur
reglulega. Þú varst hörkudugleg,
kvartaðir aldrei og þér fannst ekk-
ert verkefni of stórt til að takast á
við það. Við systurnar vitum að
með því að hafa þín lífsgildi í huga
verðum við betri manneskjur og
við ætlum svo sannarlega að reyna
það.
Hin síðari ár voru það barna-
barnabörnin sem áttu hug þinn og
hjarta. Ekkert var eins mikilvægt í
lífinu og það að hlúa vel að börn-
unum okkar og þú sagðir að það
væri okkar stærsta verkefni.
Við minnumst þín með ást og
hlýju og munum reyna að fylgja
þínu fordæmi í framtíðinni því eins
og vinur okkar sagði um þig: ,,Hún
þroskaði hugarferli sérhvers
manns með afstöðu sinni til lífs-
ins.“
Inga, Hrefna og Ásta Jóna.
Jónína Guðný Þorgrímsdóttir
fæddist í Ysta-Bæli undir Austur-
Eyjafjöllum hinn 9. mars 1913.
Sama ár fluttist hún með foreldr-
um sínum að Raufarfelli í sömu
sveit og sleit þar barnsskónum.
Hún var elst fjögurra systkina, hin
eru: Guðrún, Kristín Lilja og Þor-
valdur.
Jónína fór á vertíðar í Vest-
mannaeyjum eins og svo margt
ungt fólk á þessum tíma en hug-
urinn stóð til sveitarinnar, þar vildi
hún lifa og starfa. Hún giftist Tóm-
asi Guðjónssyni frá Raufarfelli
(miðbænum) en á þessum tíma var
fjórbýli á Raufarfelli. Þau hófu bú-
skap þar árið 1941 og bjuggu á
Raufarfelli til 1970 er Tómas lést.
Þau eiga eina dóttur, Guðfinnu
Lilju, f. 1943, og fluttist Jónína til
hennar eftir lát manns síns en hún
bjó þá í Vestmannaeyjum. Í Vest-
mannaeyjum vann Jónína lengst af
á elliheimilinu. Hún fluttist svo til
Hafnarfjarðar árið 1993 og bjó síð-
ustu árin á Hrafnistu.
Þegar ég hugsa til baka er
tvennt sem stendur upp úr í minn-
ingunni um Jónínu. Í fyrsta lagi
mikill áhugi hennar á sveitastörf-
um og gekk hún til verka utan húss
sem innan. Hún var sívinnandi og
hugurinn mikill. Ég minnist þess
hve henni var mikið í mun að
krakkarnir, sem hjá henni voru á
sumrin, tækju þátt í daglegu lífi
sveitamannsins og lærðu að vinna.
Hún taldi það mikilvægt veganesti
fyrir framtíðina. Þessi dugnaður
kom Jónínu að góðum notum á efri
árum, en hún lagði þá hart að sér
til að halda líkamlegu þreki. Hún
lærði t.d. að synda eftir að hún
kom til Vestmannaeyja og stundaði
þá íþrótt á meðan hún mögulega
gat.
Hitt sem mig langar til að nefna
í fari Jónínu er trú hennar á Jesú
Krist sem mótaði allt hennar líf.
Hún gerði kærleiksboðskap Frels-
arans að sínum lífsmáta og leitaðist
við að hjálpa öðrum hvar sem færi
gafst. Hún var því ekki bara heyr-
andi orðsins heldur einnig gerandi
og leitaði stöðugt að tækifærum til
að geta orðið öðrum að liði. Það
kom því ekki á óvart að hún færi að
vinna við umönnun eftir að hún
hætti búskap. Eftir að hún hætti að
vinna á elliheimilinu í Vestmanna-
eyjum hélt hún áfram að koma
þangað til að stytta fólki stundir og
uppörva það.
Með Jónína er genginn góður
þegn sem lifði lífinu þannig að til
eftirbreytni var. Ég þakka henni
samfylgdina og góða sáningu inn í
mitt líf.
Guðni Þorvaldsson.
JÓNÍNA
ÞORGRÍMSDÓTTIR
Það er með söknuði og sárum
trega sem við kveðjum Jónínu.
Hún var yndisleg kona sem sýndi
samferðafólki sínu óendanlega
hlýju, virðingu og rausn og lét sig
ætíð varða um náungann.
Það skapar yl í sálina að hafa
kynnst henni.
Fjölskyldan
Klausturhvammi 10.
HINSTA KVEÐJA
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SVANFRÍÐAR GUÐLAUGSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á dvalar-
heimilinu Hlíð fyrir góða umönnun.
Stella Stefánsdóttir, Guðmundur Georgsson,
Emma Stefánsdóttir, Gunnar Jónsson,
Birgir Stefánsson, Heiða Hrönn Jóhannsdóttir,
Stefán Stefánsson, Hólmfríður Hreinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar,
SVANHILDUR EGGERTSDÓTTIR
frá Holtseli,
verður jarðsungin frá Grundarkirkju miðviku-
daginn 4. desember klukkan 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að
láta Kristnesspítala njóta þess.
Hildur Egilsdóttir,
Guðrún Egilsdóttir
og fjölskyldur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR,
Nesbala 62,
Seltjarnarnesi,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi laugar-
daginn 23. nóvember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Þorsteinn J. Þorsteinsson,
Hlöðver Þorsteinsson, Hanna Fríða Jóhannsdóttir,
Anna María Þorsteinsdóttir, Hörður Valdimarsson,
Helga Kristín Þorsteinsdóttir, Guðni D. Óskarsson
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
EIRÍKUR ÁGÚST SÆLAND
fyrrum garðyrkjubóndi Espiflöt,
Þrastarrima 1,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju mánu-
daginn 2. desember kl. 13.30.
Hulda G. Sæland,
Sigríður Sæland, Árni Erlingsson,
Gústaf Sæland, Elín Ásta Skúladóttir,
Stígur Sæland, Kristín J. Arndal,
Klara Sæland, Haraldur B. Arngrímsson,
Sveinn Auðunn Sæland, Áslaug Sveinbjarnardóttir,
Eiríkur Ómar Sæland,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
MAGNÚS FRIÐRIK EINARSSON
pípulagningarmeistari,
Rauðalæk 71,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 28. nóvember.
Ásdís Bjarnadóttir,
Þórey Magnúsdóttir,
Bjarni E. Magnússon,
Jóna Þ. Magnúsdóttir, Salvar Guðmundsson,
Guðmundur S. Magnússon,
Einar Magnússon, Gunnhildur Konráðsdóttir,
Magnús Á. Magnússon, Heiða Hringsdóttir,
Kristján Magnússon, Ásdís Ásgeirsdóttir.