Morgunblaðið - 24.12.2002, Síða 59

Morgunblaðið - 24.12.2002, Síða 59
BRÉF TIL BLAÐSINS MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. DESEMBER 2002 59 ÁSTÆÐAN fyrir því að ég sest niður og skrifa bréf til blaðsins er sú að ég vil biðja fólk um að kynna sér vel mál varðandi skiptingu arfs og hverju það getur lent í ef það gerir það sjálft. Annars er það sýslumaður sem á að gæta hagsmuna hinna látnu og leiðbeina aðstandendum, en eins og í mínu tilfelli fannst mér ég ekki fá neinar upplýsingar og reka mig all- staðar á veggi. Það er annars ótrúlegt að „ríkið geti alltaf fríað sig allri ábyrgð“. Mér skilst að það sé þannig að ef ríkið sér um skiptingu arfs þá er málinu lokið og ekkert hægt að hrófla við því eftir á, en ef aðstandendur gera það sjálfir þá geti hver sem er gert hvaða kröfur sem er eftir lát einstaklingsins eins og í þessu tilviki, að 3 árum eftir lát móður minnar getur þekkt fjárfest- ingarfyrirtæki hér í bæ gert kröfur í dánarbúið hennar. Þetta fjárfesting- arfyrirtæki hafði keypt víxil af fyr- irtæki fyrir lítinn pening og ávaxtað síðan í skúffu sinni í 3 ár. Nú er þessi víxill orðinn það arðbær að nú er tími til kominn að innheimta hann. Það er annars undarlegt að það skuli vera löglegt hér á landi að versla með svona bréf, en mér skilst að þetta sé eina norðurlandið þar sem svona lag- að er leyft varðandi dánarbú. En Ís- land er alltaf svolítið sérstakt land, þar þrífst allur óþverri hvernig sem hann nú er. Í þessu tilviki er það þannig að áður en móðir mín lést hafði hún skrifað upp á víxil fyrir eina systur mína, sem hefur síðan ekki staðið í skilum. Af þessu vissu auðvit- að ekki allir og auðvitað er fólk ekki alltaf heiðarlegt, því miður. Sem áður sagði kemur þetta upp á yfirborðið þremur árum eftir lát móður minnar og hver sem er getur ímyndað sér þær tilfinningar sem koma upp í huga manns þegar maður fær svona í hendurnar. Nú á semsagt að fara að græða og viðkomandi sendir börnum hinnar látnu hvert sitt bréf. Sumir vilja borga og aðrir ekki og þar af leiðandi lendir það kannski svolítið á sama fólkinu að borga. Ekkert virðist vera hægt að semja við viðkomandi um greiðslur, það er bara harkan sex. Ef þú ekki borgar þá bara missir þú allt. Allt sem þú hefur verið að þræla fyrir allt þitt líf verður allt í einu að engu. Aldrei hef ég skrifað upp á fyr- ir nokkurn mann, en það þarf ekki til, maður lendir samt illa í því og getur ekki varið sig. Mér skilst að væri ég ekki hér á meðal manna þá myndu mín börn þurfa að borga þetta. Ég vil leyfa mér að spyrja hverslags laga- kerfi höfum við hérna á Íslandi? Allt leyfist með lögum. Ég vil biðja þá sem stjórna þessu landi að reyna nú að tryggja það að aðstandendur þurfi ekki að sitja eftir með svona vanda- mál. Sem sagt fyrst syrgir maður við- komandi en svo breytist sorgin í reiði yfir þvílíku órettlæti. Ekki góð til- finning það, og gaman væri að vita hvort það hafa ekki fleiri lent í þess- um óþægilega vanda. Hvet ég þá til þess að skrifa til blaðsins um reynslu sína og ég vil líka hvetja stjórnvöld til þess að gera nú eitthvað í þessu máli og tryggja að svona lagað geti ekki hent. ELSEBETH ELENA ELÍASDÓTTIR, Selfossi. Græða fjárfestingarfyrirtæki mest á þeim látnu? Frá Elsebeth Elenu Elíasdóttur: SIGMUND, Vestmanneyingurinn hugmyndafrjói sem í langan tíma hefur auðgað og glatt samborgara sína, fékk fáránlega ádrepu frá kvótakarli í Morgunblaðinu 16.11. Magnúsi Kristinssyni finnst Sig- mund höggva nærri sér og kvóta- félögum sínum og kveður hann á villigötum. Magnús segist ekki sjá hvernig hægt sé að kenna kvóta- kerfinu um að allt sé að leggjast í dróma á Eyrarbakka og Stokks- eyri. Hvers vegna verslun, póstur og bankastarfsemi þrífst ekki leng- ur þar. Fyrr má nú rota en dauð- rota og eins má segja um Magnús að annað er að sjá illa eða vera steinblindur. Eða það sem er enn verra, að vilja ekki sjá það sem ligg- ur í augum uppi en hentar ekki. Hnignun landsbyggðar er rökrétt afleiðing þess skaðræðis sem kvóta- kerfið er. Ekkert hefur leikið lands- byggðina og þjóðina almennt svo illa sem það. Undarlegt að kvóta- karlar skuli ekki hafa vit á að þegja og láta fara svo lítið fyrir sér sem þeir mögulega geta. Sigmund er maður þjóðarinnar og væri Magn- úsi sæmra að líta sér nær í athuga- semdum en ráðast svo ómaklega á þjóðmálaskörung. Sigmund er þjóð- sagnapersóna, eiginleg þjóðarger- semi, en hvað er Magnús Kristins- son? ALBERT JENSEN, Sléttuvegi 3, 103 Reykjavík. Skopmyndateiknarinn og kvótakarlinn Frá Alberti Jensen: NÚ þegar styttist í árstíma ára- mótaheita og heilsueflingar langar mig að vekja lesendur Morgun- blaðsins til umhugsunar. Ég spyr einfaldlega: Hvað er það sem rekur okkur út í hvert heilsuátakið á fæt- ur öðru? Hverju erum við að leita eftir? Hvers vegna virðist vera svona erfitt að taka upp heilbrigðan lífstíl? Í þessari grein ætla ég alls ekki að mæla gegn íþróttum, líkamsrækt eða heilsueflingu af neinu tagi. Ég vil hins vegar efast um gildi slíkrar iðju þegar hún er framkvæmd með það eitt að markmiði að móta líkam- ann. Öll getum við orðið sterkari, liðugri og fengið meira úthald, en líkamsrækt er ekki til þess fallin að lækna öll okkar mein. Margir virð- ast halda að hamingjan sé höndluð með því að komast í föt sem eru nokkrum númerum minni en þau sem þeir ganga nú þegar í eða með því að líta betur út án fata. Svo er ekki. Þegar ég vann sem jógakenn- ari á líkamsræktarstöðvum, áður en ég hóf minn eigin rekstur, rakst ég hvað eftir annað á fagurlega skapað fólk í góðu formi sem upplifði stöð- uga andlega vanlíðan og varð óánægðara með sjálft sig eftir því sem það æfði meira, þar sem við- miðunarhópurinn var alltaf í betra formi. Á sama tíma var þetta fólk að hvetja aðra til dáða á þessu sviði og sór þess eið að því hefði aldrei liðið betur. Leita eftir vellíðan Þegar ég kenni jóga hvet ég fólk frekar til að leita eftir vellíðan í gegnum jógaástundun en að vera fast í skorðum markmiða og árang- urstengdra sjónarmiða um aukinn styrk, færri kíló eða meiri liðleika. Með því að stunda líkamsrækt reglulega án væntinga um stórkost- leg afrek, með því að taka ákveðin skref og leita eftir vellíðan frekar en skjótum árangri verður til ánægju- legur lífstíll sem hjálpar okkur að koma jafnvægi á lífið. Við öðlumst sjálfkrafa aukinn styrk og liðleika. Þeir sem stunda reglulega jóga fara yfirleitt ekki meira en fimm kílóum upp eða niður fyrir kjörþyngd. Áður en þú kaupir þér kort í lík- amsrækt, pantar þér einkaþjálfara eða ferð í jóga eftir áramót skaltu íhuga þetta: Ertu að æfa til að líta betur út eða til að láta þér líða bet- ur? Ef þú ert að láta þér líða betur muntu sjálfkrafa líta betur út, en ef þú vilt bara líta betur út er ekki endilega sjálfsagt að þér muni líða betur. Við getum ekki endalaust haldið okkur í sama líkamlega form- inu. Hið óumflýjanlega er að lík- aminn mun eldast og á endanum deyja. Til þess að öðlast hamingju þarf að hugsa jöfnum höndum um líkama, huga og sál. Gleðileg jól. GUÐJÓN BERGMANN, jógakennari og rithöfundur. Fallegur líkami eða vellíðan? Frá Guðjóni Bergmann: HÖFÐABAKKI 9 112 REYKJAVÍK SÍMI: 544 5330 FAX: 544 5335 Leitið tilboða í stærri verk Stærð: D: 50 cm B: 30/40 cm H: 180 cm Stál- skápar fyrir vinnustaði kr. 7.300,- Verð frá Stálskápar Stærð: D: 100 cm B: 290 cm H: 250 cm Tekur 9 bretti Brettahillur kr. 19.920,- Næsta bil kr. 15.438,- Lagerhillur Stærð: D: 60 cm B: 190 cm H: 200 cm 3 hillur kr. 15.562,- Næsta bil kr. 13.197,- Stálhillur í fyrirtæki og heimili Stálhillur Stærð: D: 40 cm B: 100 cm H: 200 cm 5 hillur kr. 8.765,- Næsta bil kr. 6.125,- en gott Við bjóðum ÓDÝRT 10 11 / TA K T ÍK - N r.: 29 B óskar landsmönnum gleðilegra jóla og farsældar á nýju ári.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.