Morgunblaðið - 04.02.2003, Blaðsíða 37

ÍÞRÓTTIR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. FEBRÚAR 2003 37
SÖREN Hermansen, danskur knatt-
spyrnumaður, er genginn til liðs við
Þróttara í Reykjavík og leikur með
þeim í úrvalsdeildinni í sumar. Her-
mansen er 32 ára sóknarmaður sem
hefur leikið í hálft þriðja tímabil
með Mechelen í Belgíu en hætti þar
um áramótin þar sem félagið er
gjaldþrota.
„Okkur líst mjög vel á þennan
leikmann og teljum að hann muni
styrkja okkur verulega. Hann er
mjög reyndur og hefur alls staðar
skorað mikið af mörkum,“ sagði
Kristinn Einarsson, formaður knatt-
spyrnudeildar Þróttar, við Morg-
unblaðið í gær.
Hermansen kom til Mechelen
síðla árs 2000 og hefur síðan leikið
með liðinu í tveimur efstu deild-
unum í Belgíu. Þar gerði hann 7
mörk í 26 deildaleikjum. Síðasti
leikur hans með Mechelen var gegn
Gent í 1. deildinni 9. desember en
nokkrum dögum áður skoraði hann
4 mörk í varaliðsleik sömu félaga.
Ferill Hermansens í Danmörku er
glæsilegur. Upphaflega vildi Ár-
ósaliðið AGF ekki bjóða honum
samning en í staðinn fór hann til
grannliðsins Århus Fremad og tók
þátt í mikilli velgengni þess á ár-
unum 1995–98. Liðið fór þá úr 2.
deild í úrvalsdeild á tveimur árum,
og hélt sér þar. Hermansen var
markakóngur, bæði 2. og 1. deildar,
með samtals 48 mörk á tveimur ár-
um, og tímabilið 1997–98 varð hann
næstmarkahæsti leikmaður úrvals-
deildarinnar með 19 mörk, næstur á
eftir Ebbe Sand, danska landsliðs-
manninum hjá Bröndby. Mörk Her-
mansens héldu Århus Fremad í
deildinni það árið.
Hermansen fór til Lyngby sum-
arið 1998 og lék þar í tvö ár, og varð
markahæsti leikmaður liðsins bæði
árin, skoraði samtals 27 mörk í 53
úrvalsdeildarleikjum fyrir félagið.
Fyrra árið var hann fjórði marka-
hæsti leikmaður úrvalsdeildarinnar.
ÓLAFUR Stefánsson hefur skorað
flest mörk Íslands í heimsmeistara-
keppni. Hann skoraði nú 58 mörk í
níu leikjum og varð þriðji marka-
hæsti leikmaður HM. Hann skoraði
að meðaltali 6,44 mörk í leik.
Valdimar Grímsson varð þriðji
markahæsti leikmaðurinn á HM í
Japan 1997, skoraði 52 mörk í níu
leikjum, eða að meðaltali 5,78 í leik.
Ólafur skoraði flest mörk á HM í
Frakklandi 2001, eða 33 mörk í sex
leikjum, að meðaltali 5,50 í leik.
Valdimar Grímsson skoraði 34
mörk í sex leikjum á HM á Íslandi
1995 eða að meðaltali 5,67 í leik.
Sigurður Valur Sveinsson var
sjötti markahæsti leikmaðurinn í
HM í Svíþjóð 1993 með 37 mörk, eða
að meðaltali 5,29 mörk í leik.
Alfreð Gíslason skoraði 32 mörk í
sjö leikjum á HM í Tékkóslóvakíu,
eða að meðaltali 4,57 mörk í leik.
Kristján Arason var fimmti
markahæsti leikmaðurinn á HM
1986 í Sviss með 41 mark í sex leikj-
um, meðaltal 6,83 mörk í leik. Axel
Axelsson skoraði 14 mörk í þremur
leikjum á HM í Danmörku 1978,
meðaltal 4,66 mörk, og hann skoraði
18 í þremur leikjum á HM í A-Þýska-
landi 1974, meðaltal 6 í leik.
Geir Hallsteinsson skoraði 19
mörk í sex leikjum á HM í Frakk-
landi 1970 eða 3,16 að meðaltali í leik.
Gunnlaugur Hjálmarsson skoraði
11 mörk í þremur leikjum á HM 1964
í Tékkóslóvakíu eða að meðaltali 3,67
mörk í leik og meðaltalið var það
sama hjá honum á HM í V-Þýska-
landi 1961 er hann skoraði 22 mörk í
sex leikjum og varð fjórði marka-
hæsti leikmaður keppninnar.
Gunnlaugur skoraði 16 mörk í
þremur leikjum á HM í A-Þýska-
landi 1958 eða að meðaltali 5,33 í leik.
Þess má geta til gamans að Julian
Róbert Duranona var markakóngur
á HM í Tékkóslóvakíu 1990 er hann
skoraði 55/20 mörk fyrir Kúbu og
hann var annar markahæstur á HM í
Sviss 1986 með 50/14 mörk.
ÍSLENSKA landsliðið hafnaði í sjö-
unda sæti á heimsmeistaramótinu í
handknattleik sem lauk í Lissabon í
Portúgal í fyrradag. Árangur sem
verður að teljast mjög viðunandi og
uppfyllir þau markmið sem liðið setti
sér fyrir mótið en þau voru að tryggja
Íslandi sæti á Ólympíuleikunum í
Aþenu 2004.
Íslendingar státa af betri árangri í
keppninni en Evrópumeistarar Svía,
Danir, sem margir höfðu spáð
heimsmeistaratitlinum og Júgóslav-
ar, þjóð með mikla handboltahefð
sem oft hefur náð langt á stórmót-
um svo þegar öllu á botninn er
hvolft getur íslenska þjóðin verið
tiltölulega sátt með strákana sína
þó svo að væntingar hafi verið
miklar til liðsins eftir gott gengi þess
á EM í Svíþjóð fyrir ári.
Leiðin í 16-liða úrslitin var greið
enda átti enginn von á öðru þegar lá
fyrir hverjir mótherjar Íslendinga
yrðu í riðlakeppninni. Íslenski riðill-
inn þótti sá langléttasti og sigur á
Portúgölum tryggði að Íslendingar
fóru með tvö stig með sér í milliriðil.
Leikirnir við Portúgala og Þjóðverja
voru einu leikirnir í riðlakeppninni
sem reyndu á styrk og getu liðsins.
Sigurinn á Portúgölum var sætur
en íslenska liðið þó ekki sannfærandi
en það sýndi betri leik á móti Þjóð-
verjum og stóð virkilega uppi í hárinu
á silfurliðinu í þeim slag. Mikilvægum
áfanga var náð eftir torsóttan sigur á
Pólverjum í milliriðlinum. Íslenska
liðið var lengi í gang en það náði að
hrista hrollinn úr sér með góðum leik-
kafla í síðari hálfleik og sigra. Þar
næst var komið að orrustunni við
Spánverja. Gríðarlega mikilvægum
leik enda sjálf undanúrslitin í húfi.
Líkt og í leikjunum við Portúgala,
Pólverja og að hluta til í leiknum við
Þjóðverja, gerðu íslensku leikmenn-
irnir sig seka um mörg tæknileg mis-
tök. Færin voru illa nýtt, varnarvinn-
an slök á köflum og sóknarleikurinn
mikið til á herðum Ólafs Stefánsson-
ar. Þrátt fyrir aragrúa mistaka áttu
Íslendingar möguleika á að leggja
Spánverjana en óðagot og óagaður
leikur á ögurstundu gerði það að
verkum að þeir urðu að játa sig sigr-
aða. Vonbrigði og aftur vonbrigði
voru orð landsliðsmanna eftir leikinn
og það mátti vel merkja í leiknum við
Rússa þar sem sigur hefði tryggt Ól-
ympíusæti að leikurinn við Spánverja
sat í leikmönnum.
Frábær byrjun í upphafi gegn
Rússum gaf falskar vonir. Íslenska
liðið var ekki í stakk búið að glíma við
rússneska björninn þegar á hólminn
var komið. Orrustan við Júgóslava
var því barátta upp á líf eða dauða og
þar sýndu íslensku leikmennirnir að
þeir eru ennþá „strákarnir okkar“.
Margir ólu þá von í brjósti eftir
Evrópumótið í Svíþjóð fyrir ári, þar
sem Ísland kom allra liða mest á óvart
og lenti í fjórða sæti, að liðið ynni til
verðlauna á HM í Portúgal. Vissulega
var möguleiki á því en þar sem nokkr-
ir menn í lykilstöðum léku talsvert
undir getu og skiluðu mun lakari
leikjum en á EM var óraunhæft að
ætla að íslenska gæti lent ofar.
Dagur náði sér ekki á strik
Það kom í ljós það sem sumir ótt-
uðust með fyrirliðann Dag Sigurðs-
son. Leikmaður sem spilar í japönsku
deildinni, ekki nema 14 leiki í deilda-
keppni sem ekki telst í háum gæða-
flokki getur ekki verið í ýkja góðu
formi. Það kom á daginn. Dagur náði
sér ekki á strik nema í einum leik og
náði alls ekki að valda hlutverki sínu
sem skytta fyrir utan. Eins og málin
horfa í dag er þetta staða á vellinum
sem Guðmundur landsliðsþjálfari við-
urkennir að sé áhyggjuefni. Sigfús
Sigurðsson olli vonbrigðum og var á
köflum ekki nema skugginn af sjálf-
um sér ef mið er tekið af frammistöðu
hans á EM. Töluvert skorti upp á lík-
amlegt form hans sem kom greinilega
niður á varnarleik liðsins og andlega
hliðin virtist veik. Patrekur Jóhann-
esson, sem eins og Sigfús skilaði topp-
frammistöðu á EM, átti í basli í mörg-
um leikjum og þar settu meiðsli strik í
reikninginn. Fyrir mótið glímdi hann
við meiðsli og ofan á þau bættust ný,
og því var hann bara hálfur maður.
Hornamennirnir Einar Örn
og Guðjón Valur áttu ágætar
rispur en ljóður á leik þeirra
beggja nánast allt mótið var
nýtingin á dauðafærum. Þeir fóru af-
ar illa að ráði sínu og verða að taka sig
taki í þessum efnum. Líkt og á EM
lék Einar Örn lungann af mótinu en
fyrir næsta stórmót held ég að það
væri skynsamlegt að Einar fengi
mann til að bakka sig upp. Rúnar Sig-
tryggsson og Sigfús, sem mynduðu
íslenskan varnarmúr í Svíþjóð sem
mörgum liðum reyndist ókleifur, áttu
erfitt með að slá taktinn saman og þar
af leiðandi var markvarslan ekki eins
öflug. Guðmundur og Roland áttu
góða leiki inn á milli og markvarsla
Guðmundar í leiknum við Júgóslava
og Rolands við Portúgal vó þungt á
metunum. Í upptalningunni hér að of-
an er alls ekki verið að kasta rýrð á
umrædda leikmenn. Allt eru þetta
góðir handknattleiksmenn sem hafa
skilað miklu til landsliðsins og gera
það vonandi áfram.
Styrkur Ólafs er ómetanlegur
Það kom glöggt í ljós að Ólafur
Stefánsson er leiðtoginn í íslenska
landsliðinu. Styrkur hans innan sem
utan vallar er liðinu ómetanlegur.
Ólafur sýndi heimsklassa takta í
mörgum leikjum og var sá leikmaður
sem skaraði fram úr í flestum leikjum
liðsins. Í raun má segja að leikirnir
hafi verið á herðum Ólafs.
Aron Kristjánsson skilaði í heildina
mjög góðu móti og fyllti skarð Pat-
reks í sókninni með sóma. Róbert Sig-
hvatsson gerði það líka þegar hann
leysti Sigfús af og lék í mörgum leikj-
um betur á línunni en Sigfús. Sigurð-
ur Bjarnason átti góðar innkomur og
kannski má segja að hann hafi komið
mörgum skemmtilega á óvart. Sig-
urður smitaði vel út frá sér og var
óspar að hvetja samherja sína áfram
á jákvæðan hátt.
Þegar litið er til baka sést vel
hversu litlu það munaði að Ísland
kæmist í undanúrslit á HM, og næði
þar með besta árangri Íslendinga á
HM frá upphafi. Í stöðunni 25:25
seint í síðari hálfleik á móti Spánverj-
um og Íslendingar manni fleiri töpuðu
þeir boltanum á klaufalegan hátt sem
reyndist þegar var upp var staðið
vendipunktur leiksins. Ég er hins
vegar sannfærður um að ef vel verður
haldið á spilunum á komandi misser-
um og landsliðið fái næg verkefni á
þessu ári hafi það alla burði til að láta
ljós sitt skína í stórmótunum tveimur
á næsta ári. Nýta þarf tímann fram að
þeim til að styrkja stoðir liðsins, fara
yfir þá hluti sem aflaga fóru á HM og
huga í tæka tíð að endurnýjun sem
óhjákvæmilega þarf að eiga sér stað.
Guðmundur Guðmundsson landsliðs-
þjálfari hefur í mörg horn að líta.
Spennandi tímar eru fram undan hjá
lærisveinum hans og vonandi nær
hann að halda áfram á sömu braut,
byggja upp gott lið sem getur staðist
þeim bestu snúninginn.
Guðmundur Hilmarsson
verjum gekk okkur ekki vel að skora
úr hraðaupphlaupum og þar með
léku þeir til verðlauna á þessu móti
en ekki við. Slíkt leiðir af sér að það
er mun erfiðara að skora gegn
sterkri vörn og frábærum markvörð-
um. Það er ekkert nýtt í þessum efn-
um. Vörnin verður að vera í lagi, það
hjálpar markvörðunum og skilar af
sér hraðaupphlaupum.“
Guðmundur sagðist myndu setjast
niður þegar heim til Íslands kæmi og
kryfja þessa keppni. Fara yfir þá
hluti sem betur mættu fara og hvað
væri styrkleiki hópsins sem þyrfti að
rækta áfram. „Við brydduðum upp á
ýmsu nýju hér í Portúgal. Tókum
hraðari miðju og vorum með nýjar
leikaðferðir í handraðanum og vor-
um búnir að undirbúa okkur fyrir
ýmsar stöður sem komu upp. Þetta
þróunarstarf mun halda áfram í
varnarleiknum einnig. Við eigum 6/0-
vörnina en notuðum einnig 5/1-vörn
af og til í keppninni og við getum nýtt
okkur þann möguleika betur,“ sagði
Guðmundur og bætti því við að sig-
urinn gegn Portúgal í riðlakeppninni
hefði verið sá sigur sem skipti mestu
máli þegar upp var staðið.
„Ef við hefðum ekki tekið með
okkur tvö stig úr riðlakeppninni
hefðum við ekki náð því markmiði
sem við settum okkur í fyrstu, að
komast á Ólympíuleikana árið 2004 í
Aþenu. Sá sigur var gríðarlega mik-
ilvægur fyrir okkur sem lið.“
Vendipunktur gegn
Spánverjum
Það færðist bros yfir andlit þjálf-
arans þegar hann var spurður að því
hvort hann leyfði sér að dreyma um
að taka þátt í að lyfta gullstyttunni
hátt á loft á slíku móti, líkt og lið
Krótaíu gerði að þessu sinni og kom
flestum á óvart. „Að sjálfsögðu. Í
sjálfu sér finnst mér við hafa verið
ótrúlega nálægt því að leika til und-
anúrslita, staðan var 25:25 þegar
skammt var til leiksloka gegn Spán-
verjum og við einum fleiri á vellinum.
Það má spyrja sig að því hvað hefði
gerst ef við hefðum nýtt þá stöðu
betur. Það er því lítið sem skilur á
milli í þessari íþrótt og ég tel okkur
geta leikið um verðlaun á hvaða stór-
móti sem er,“ sagði Guðmundur
Þórður Guðmundsson, landsliðs-
þjálfari í handknattleik.
Danskur markaskorari
búinn að semja við Þrótt
Ólafur ekki nóg
Portúgalsbréf
seth@mbl.is
Morgunblaðið
/RAX
Ólafur Stefá
nsson sten
dur fyrir fra
man Andre
i Lawrov,
fyrirliða og m
arkvörð Rús
sa.
Þeir hafa skorað mest fyrir Ísland