Morgunblaðið - 26.02.2003, Síða 50

50 MIÐVIKUDAGUR 26. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Frábær svört kómedía með stórleikurunum Jack
Nicholson og Kathy Bates sem bæði fengu tilnefningar til
Óskarsverðlauanna í ár fyrir leik sinn í myndinni.
2 Tilnefningar til Óskarsverðlauna:Aðalhlutverk karla: Jack Nicholson.Aukahlutverk kvenna: Kathy Bates.
RADIO X
SV MBL

Kvikmyndir.co
m

SG DV
SV. MBL
Kvikmyndir.com
HK DV
Tilnefningar til Óskarsverð-
launa þ. á. m. besta mynd13
Sýnd kl. 6.Sýnd kl. 6.
Daredevil verður frumsýnd eftir 2 daga
Sýnd kl. 8 og 10.20.Sýnd kl. 8 og 10.20. Sýnd kl. 3.45, 5.50, 8 og 10.10. B.i. 12.
Sýnd kl. 3.45 og 5.50.Sýnd kl. 4 og 6. Ísl. tal. 400 kr.
Miðasala opnar kl. 15.30 HUGSAÐU STÓRT
Njósnarinn
Alex Scott er
að fara í sitt
hættulegasta
verkefni til
þessa...með
ennþá
hættulegri
félaga!
Sýnd kl. 8. B.i. 16. Síðasta sýning
Sýnd kl. 4, 8 og 10.10. B.i. 16.
kl. 5.30.
Sýnd kl. 8. Bi. 12. Síðustu sýningar
kl. 9.
Frábær mynd
sem frá leik-
stjóranum
Martins
Scorsese með
stórleikurunum
Leonardo
DiCaprio,
Daniel
Day-Lewis og
Cameron Diaz.
Tilnefningar til Óskarsverðlauna,
þ.á.m.besta mynd og besti leikstjóri10
Daredevil verður frumsýnd eftir 2 daga.

HJ MBL
ANNIE Proulx sló í gegn fyrir nokkrum
árum með sögunni af undirmálsmanninum
Quoyle sem stendur uppi sem sigurvegari
áður en yfir lýkur.
Sú bók, sem er
margverðlaunuð,
hét The Shipping
News og gerðist á
meðal sjómanna á
Nýfundnalandi. Í
nýrri bók Proulx,
That Old Ace in the
Hole, er sögusviðið
pönnuskaftið svo-
nefnt, landsvæðið
þar sem ríkin Tex-
as og Oklahoma
liggja saman. Bob
Dollar er sendur þangað af svínaræktarfyr-
irtæki til að leita að stað fyrir svínabú, en
verður að villa á sér heimildir því fátt er
betur til þess fallið að spilla lífshamingju
manna en að búa í nágrenni við svínabú þar
sem lyktin drepur allt kvikt í marga kíló-
metra fjarlægð frá búinu. Laumuspilið
stendur og í Dollar því hann er heiðarlegur
piltur og vænn og kann því illa að vera að
spilla lífi fólks, ekki síst eftir að hann kynn-
ist íbúum Woolybucket, bæjar sem lítið sem
ekkert hefur breyst frá því fyrir fyrri
heimsstyrjöld utan að íbúarnir hafa elst.
Annie Proulx kann að segja frá og hefur
gaman af að leika sér með tungumálið enda
notar hún aldrei eitt orð þar sem hún kemur
fyrir tíu og lýsingar hennar á fólki og um-
hverfi þess geta verið talsvert torf, upp-
skrúfuð tilgerð sem fer mjög í taugarnar á
mörgum gagnrýnendum. Málum er aftur á
móti svo háttað að Proulx er yfirleitt að
skrifa farsa og fátt á betur við í slíkum bók-
menntum er skrúðmælgi og ofhlaðnar setn-
ingar. Sagan af Bob Dollar og ævintýrum
hans, sem er um leið þroskasaga ungs
manns, er og skemmtilegur farsi, fólkið sem
lýst er í bókinni allt ýkt og stóreinkennilegt,
uppátæki þess undarleg og meira að segja
harmleikurinn sem á sér stað undir lokin er
broslegur.
That Old Ace in the Hole er saga Bobs
Dollars en hún er líka saga þessa sér-
kennilega landsvæðis, The Panhandle, fólks-
ins sem kom þangað á nítjándu öld og
þraukaði þrátt fyrir þrengingar og þurrka.
Proulx hefur næmt auga fyrir því sérkenni-
lega í mannlífinu og nýtir það óspart til að
gefa sögunni lit og stemmningu og skreytir
með sögum af íbúum héraðsins sem margar
gegna engum sýnilegum tilgangi fyrir fram-
vindu bókarinnar nema að gera hana
skemmtilegri. Sagan af Bob Dollar og
frændanum sem ól hann upp er líka
skemmtileg út af fyrir sig og í raun ólokið.
Kannski fáum við framhald síðar.
Skemmti-
legur farsi
That Old Ace in the Hole, skáldsaga eftir Annie
Proulx. Fourt Estate gefur út 2002. 362 síðna kilja í
stóru broti. Kostaði 2.495 í Pennanum-Eymundsson.
Forvitnilegar bækur
Árni Matthíasson
Einhverstaðar úti íheimi er herbergiþar sem samankemur lítil klíka
manna, auðkýfinga, nema
hvað, og stjórnar heiminum,
ákveður hver verður forseti
og hver forsætisráðherra,
hvar verður stríð og hvar
friður, hvar verður hagsæld
og hvar örbirgð. Ekki eru
menn á eitt sáttur um hverjir eru í
þessum hópi; eru það fjögurra
metra háar eðlur sem geta brugðið
sér í mannsmynd, er það Bilder-
berg-klíkan eða kannski einfaldlega
„þeir“.
Breski blaðamaðurinn Jon Ron-
son einsetti sér að leita að þessu
herbergi og að „þeim“ og eyddi
nokkrum árum í samneyti við öfga-
menn ólíkrar gerðar, öfgasinnaða
múslima, meðlimi Klu Klux Klan,
nýnasista, heittrúaða kristna og
menn sem ekki er hægt að kalla
annað en stórbilaða, og af þeim er
nóg. Afraksturinn kom svo út á
bókinni Them sem Picador gaf út
sem kilju.
Hættulegt kjánaprik
Ronson eyðir eina mestum tíma
með Omar Bakri Mohammed, leið-
toga Al-Muhajiroun, sem eru
herská samtök múslima með að-
setur í London, og að eigin sögn
helsta samherja Osama Bins Lad-
ens á Englandi. Sú frásögn gefur
þá mynd af Mohammed að hann sé
hálfgert kjánaprik, en hættulegt
kjánaprik engu að síður því þeir
eru margir sem taka of mikið mark
á honum. Aðrir sem koma við sögu
eru meðlimir Aryan Nation nýnas-
istasamtakanna vestan hafs, en þá
kemst Ronson helst í hann krapp-
an þegar sá grunur fellur á hann
að hann sé gyðingur (sem hann
reyndar er), Ian Paisley ofstæk-
isklerkur á Norður-Írlandi, sem
kemur mjög sérkennilega fyrir
sjónir, David Icke, sem heldur því
fram að fjögurra metra háar eðlur
stjórni heiminum, tveir meðlimir
Klu Klux Klan, annar sem er fullur
af kynþáttahatri og svo leiðtogi
samtakanna sem er að reyna að
breyta ímynd þeirra, vill að fólki
finnist KKK vera vin-
gjarnleg og þægileg.
Ronson reynir einnig
að skilja starfsemi
ADL, samtaka (stofn-
unar) sem berjast gegn gyð-
ingahatri. Frásögn Ronsons af
glímu ADL við David Icke sýnir
samtökin reyndar ekki í sem bestu
ljósi; ADL reynir að hindra ferðir
Ickes og viðtöl á þeirri forsendu að
hann sé að tala um gyðinga þegar
hann segi að risaeðlur stjórni
heiminum. Eins og kemur glöggt
fram í samskiptum Ronsons við
Icke er sá síðarnefndi í raun að
taka um eðlur en ekki gyðinga.
Bilderberg-samtökin
Bilderberg-samtökin eru mörg-
um kunnug, ekki síst þeim sem
þekkja samsæriskenningar sem
óðu upp í Þjóðviljanum sáluga. Ef
marka má umræðu á Netinu eru
þar saman komnir þessir „þeir“
sem öllu stjórna og víst að Íslend-
ingar kími yfir því að meðal hinna
leyndu afla sem öllu ráða í heim-
inum séu frammámenn úr íslensku
stjórnmála- og viðskiptalífi. Jon
Ronson kemst og að því að Bilder-
berg er meinlaus spjallklúbbur og
skín í gegn að honum finnst ekki
líklegt að á fundum þess fé-
lagsskapar sé verið að leggja á ráð-
in um hver verði forseti í þessu eða
hinu landinu og hvar næsta stríð
verði háð svo dæmi séu tekin.
Þegar Ronson er búinn að fletta
ofan af Bilderberg-klúbbnum og
komast að því að hann er ekki vett-
vangur valdasjúkra illmenna er
röðin komin að öðru uppáhaldi
þeirra sem trúa því að ill klíka
stefni að heimsyfirráðum, ef hún
er þá ekki þegar búin að ná þeim.
Vestur í Kaliforníu er nefnilega
skógarreitur þar sem valdamenn
koma saman til þess að stunda
kynsvall, eiturlyfjaveislur og
mannfórnir, ef marka má þá sem
skrifa hvað mest um Bohemian
Grove sumarbúðirnar á Netinu.
Bæheimslundur
Saga Bomehian Grove er svo
sem ekkert leyndarmál; samtökin
voru stofnuð 1872 sem karlaklúbb-
ur í San Francisco. Stofnendurnir
voru fimm blaðamenn á San
Francisco Examiner sem hugðust
halda árlega útihátíð fyrir blaða-
menn og aðra þá sem máli skiptu í
samfélaginu. Með tímanum fækk-
aði blaðamönnum í félagsskapnum
en hann varð og æ vinsælli; félagar
í dag eru um 2.000 og er tíu til
fimmtán ára biðlisti vilji menn
komast inn, en það kostar líka
skildinginn að fá að vera með, inn-
tökugjald er í kringum 250.000 kr.
og árgjald 60.000. Meðlimir eru úr
ýmsum áttum en flestir bæði
valdamiklir og auðugir. Nægir að
nefna George P. Shultz, Gerald R.
Ford, Henry Kissinger, William F.
Buckley, Jr., Edward Teller, Ro-
nald Reagan, George Bush, Casp-
er W. Weinberger og fleiri
frammámenn, þar á meðal fleiri
fyrrverandi forseta Bandaríkj-
anna.
Bomehian Grove-hátíðin, sem
var fyrst haldin sumar 1878, er
haldin um hásumar og stendur í
rúmar tvær vikur. Á meðan á há-
tíðinni stendur skemmta menn sér
og hvílast, eru eins og í sum-
arbúðum fyrir ungmenni, en taka
einnig þátt í ýmsum athöfnum,
meðal annars brennifórn sem
mjög er umtöluð hjá samsær-
iskenningasmiðum.
Fyrsta laugardag hverrar sum-
arhátíðar félagsskaparins brenna
viðstaddir líkneski sem er tákn-
mynd daglegs strits frammi fyrir
risastóru líkneski af uglu. Þessi at-
höfn hefur ekki síst orðið til að ýta
undir grunsemdir manna um að
eitthvað djöfullegt eigi sér stað og
ýmsir hafa haldið því fram að ekki
sé bara verið að brenna líkneski,
heldur stundi menn mannfórnir
frammi fyrir uglunni, brenni lif-
andi menn eða jafnvel börn, enda
sé allt þetta liður í djöfladýrkun.
Þannig má sjá á Netinu síður með
ljósmyndum sem teknar eru á
staðnum og síðan hafa menn lesið
úr þeim myndum alls kyns æv-
intýralega hluti, ekki síst það að
uglan sé tákn Móloks, guðs Amm-
óníta, og í framhaldi af því kviknað
sögur um mannrán, morð og
mannfórnir, aukinheldur sem þar
stundi menn allskyns ógeðfellt at-
ferli sem ekki verður tíundað hér.
Ber ekki saman
Skemmst er frá því að segja að
Ronson sækir sumarhátíðina í
Bohemianlundi og er það við-
staddur brennifórnina, þegar
menn varpa af sér hlekkjum dag-
legs strits, og ekki er það erfiðara
fyrir hann að komast þangað inn
en svo að hann röltir inn um að-
alhliðið og enginn reynir að stöðva
hann hvað þá hann sé ónáðaður
eftir að komið er inn fyrir. Þar sit-
ur hann síðan í grænum lundi og
fylgist með skemmtuninni í kring-
um uglualtarið og lýsisr því frekar
eins og kjánalegu strákastússi,
svona eins og þegar frímúrarar
klæða sig upp og sveifla sverðum.
Það er því erfitt að trúa lýsingum
frá sama fundi frá samsæriskenn-
ingasmiðum sem laumuðu sér inn
og voru að því þeir sjálfir segja frá
hundeltir af leyniþjónustmönnum,
sáu „líklega“ manni fórnað og alls-
kyns stórundarlega háttsemi.
Nema náttúrulega Jon Ronson sé
einn af „þeim“.
Hverjir eru „þeir“?
Margir telja að lítil
klíka manna sitji í
leyniherbergi úti í
heimi og hafi öll ráð í
hendi sér. Árni
Matthíasson kynnti
sér bók manns sem
leitaði að herberginu.
Rakmaninoff var gestur á sum-
arhátíðum í Bohemian Grove.
Var hann einn af „þeim“?
Uglumerkið er áberandi í
Bæheimslundi, eða er þetta
kannski mynd af Mólok?
Dwight D. Eisenhower, sem síðar varð forseti Bandaríkj-
anna, og Herbert Hoover, fyrrverandi forseti, snæða í
Bohemian Grove í júlí 1950.
Jon Ronson