Morgunblaðið - 24.06.2003, Blaðsíða 34

34 ÞRIÐJUDAGUR 24. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 

 

   


   





 

   !  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MOSFELLSBÆR á einstaka útivist-
arparadís sem er Úlfarsfell, einna
næst Reykjavík en suðurhluti fjalls-
ins er núna einnig innan lögsagnar
Reykjavíkur. Mjög margir njóta þess
að ganga á þetta frábæra útsýnisfjall.
Frá bílastæðinu við Hamrahlíðar-
skóginn þar sem Skógræktarfélag
Mosfellsbæjar hefur ræktað upp
gróðurvana grjótskriður í nær hálfa
öld eru mjög skemmtilegar leiðir um
skóginn upp á fjallið. Margir velja að
fara upp gilið syðst í klettaröðli fjalls-
ins meðan aðrir velja léttari en ögn
lengri leið sunnar. Seint verður fjall-
ganga á Úlfarsfellið talin til afreks-
verka en vissulega ber að hvetja alla
sem treysta sér til að ganga á fjallið.
Uppi á fjallinu eru ávalir ásar þar sem
skiptast á grjóthólar, gróðurlitlir mel-
ar með dálitlum gróðurtungum á
milli. Austarlega á fjallinu er dálítil
hæð, hæsti tindur fjallsins. Er þar yf-
irgefin varnarstöð frá tímum heims-
styrjaldarinnar síðari.
Mjög gott útsýni er af fjallinu, vítt
og breitt til nánst allra átta. Í norðri
byrgir að vísu Esjan okkur sýn og
sama má segja um Grímannsfjallið í
austri en það er hæsta fjall í Mos-
fellsbæ. Til suðurs mjá sjá langt suð-
ur á Reykjanesskagann með Bláfjöll,
Lönguhlíð, Sveifluháls, Keili og fleiri
fjöll í fjarska. En til vesturs er frá-
bært útsýni vestur yfir Sundin og eyj-
arnar, Faxaflóann og langt í fjarska
má sjá Snæfellsnesið teygja sig langt
til norðvesturs með konung fjallanna í
nálægt 100 km fjarlægð, sjálfan Snæ-
fellsjökul sem sagður er búa yfir mik-
illi lífsorku.
Unnt er að aka á Úlfarsfell frá
suðri, skammt vestan við bæinn
Fellsmúla og ofan við skógræktar-
spildu þá sem Sigurður Thoroddsen
verkfræðingur hafði veg og vanda af.
Nefndi hann landið Ljótaland sökum
þess hve það var erfitt til gróðursetn-
ingar. Í dag ber það ekki nafn með
rentu og væri verðugt að landi þessu
væri gefið annað nafn betra og feg-
urra en láta það bera hið upprunalega
nafn.
Fjallvegur þessi er allbrattur og
laus á köflum. Ættu aðeins þeir sem
telja sig hafa brýnt erindi á fjallið að
fara akandi á það. Má nefna að svif-
klúbbur notar sér veg þennan til að
koma búnaði sínum upp og er ekkert
við því að segja. Má oft sjá svífandi
menn í drekum sínum innan um fýl-
ana og aðra fugla í háloftunum. Því
miður hafa ýmsir aðrir farið á jeppum
sínum upp veg þennan og ekki látið
þar við sitja heldur notað tækifærið
og ekið utan vega sem ætti hverjum
viti borni manni að vera kunnugt að
er harðbannað. Þessum leiðum þarf
að loka og koma í veg fyrir þennan
óþarfa akstur.
Væri ekki verðugt verkefni á veg-
um Mosfellsbæjar og Reykjavíkur að
efnt verði til samkeppni meðal lands-
lagsarkitekta um hugmyndir að
hvernig Úlfarsfellið yrði best nýtt til
framtíðar í þágu útivistar. Leggja
þarf merkta göngustíga með vegvís-
um og nauðsynlegum merkingum um
fjallið, koma fyrir á góðum stað út-
sýnisskífu þar sem öll örnefni eru
sýnd og ekki myndi skaða, að rækt-
aðir yrðu upp nokkrir trjálundir til
skjóls á viðeigandi stöðum. Þar færi
best á að gróðursetja harðgert birki
en víða má nú sjá ýmsar víðitegundir
eftir að sauðfé hvarf af fjallinu.
Ekki kæmi á óvart að fyrr eða síðar
verði reist á Úlfarsfelli dálítið veit-
ingahús á borð við Nauthól sem nýtur
gríðarlegra vinsælda á góðviðrisdög-
um.
Hér með er hugmynd þessari kom-
ið á framfæri.
GUÐJÓN JENSSON,
Arnartanga 43,
270 Mosfellsbæ.
Útivistarparadísin
Úlfarsfell
Frá Guðjóni Jenssyni, bókasafns-
fræðingi og leiðsögumanni:
AÐ TEFLA á tvær hættur eða eiga
eitthvað á hættu er alkunnugt orðtak.
Fyrsta áhættan, sem við tökum í líf-
inu, er að vísu ekki að okkar frum-
kvæði, heldur foreldra okkar.
Þau urðu ásátt um að stofna til
samlífs og hjúskapar, sem af sér
leiddi, að nýtt líf varð til. Við vorum
allt í einu komin inn í nýjan heim, okk-
ur ókunnan og framandi.Við vorum
sem sagt orðin til. Þegar við tókum að
vaxa úr grasi þurftum við að taka
ýmsar ákvarðanir. Má þar til að
mynda nefna, hvaða menntun við ætt-
um að öðlast, vitandi að til þess að
komast áfram í lífinu yrðum við að
leggja okkur fram og stefna að vissu
marki, sem gerði okkur að vel mennt-
uðum og starfshæfum þjóðfélags-
þegnum. Átaka- og áhættuminnst er
að læra ekki neitt og ganga út í lífið án
teljandi undirbúnings. Það er einnig
ákvörðun út af fyrir sig og áhætta.
Fólk tekur áhættu, þegar það velur
sér maka. Farið getur á verri veg en
vænst var. Fólk skilur að skiptum,
jafnvel þótt ytri aðstæður virðist vera
hagstæðar; fjárhagur í góðu lagi, at-
vinna fyrir hendi, fjölskylda, og margt
það, sem nútímamaðurinn girnist.
Þá eru það nautnir og skemmtanir.
Nútímamaðurinn tekur oft mikla
áhættu í þessum efnum. Hann vill
ekki láta neinn segja sér fyrir verk-
um.Veit að vísu, að áfengis- og tób-
aksneysla, svo og eiturlyfjaneysla, er
skaðleg, en tekur áhættuna, því að
ekki er víst, að þessar nautnir skaði
einmitt hann, þó að sagt sé, að þær
valdi mörgum ótímabærum dauða og
kvöl. Þetta er aðeins hluti af því að
taka áhættu. Hún er víða. Lífið er í
heild mikið hættuspil, um það eru ótal
dæmi.
Að lokum er hér staka, sem varð til
fyrir mörgum árum, og ég held að
segi nokkuð um það, að taka áhættu.
Vísan er þannig og festið hana í
minni:
Allt er lífið eintómt span,
auðnu- stopul - kynni.
Væri engin áhættan
yrði nautnin minni.
AUÐUNN BRAGI SVEINSSON,
Hjarðarhaga 28,
107 Reykjavík.
Að tefla á tvær hættur
Frá Auðuni Braga Sveinssyni: