Morgunblaðið - 19.10.2003, Blaðsíða 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 2003 45
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SESSELJA JÓNSDÓTTIR,
Mánabraut 6,
áður Hamraborg 16,
Kópavogi,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð laug-
ardaginn 11. október, verður jarðsungin frá
Digraneskirkju mánudaginn 20. október kl. 15.00.
Þeir, sem vilja minnast hennar, láti hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð njóta
þess.
Hörður Jónasson, Sigrún Eliseusdóttir,
Guðfinna Sesselja Solvåg, Halvdan Solvåg,
Guðmundur Þorvar Jónasson, Sigrún Sigvaldadóttir,
Jón Hersteinn Jónasson, Anna Kristjánsdóttir,
Þorvaldur Rúnar Jónasson, Ragnhildur Karlsdóttir
og öll ömmubörnin.
Ástkær bróðir okkar,
HALLDÓR Z. ORMSSON,
Furugerði 13,
Reykjavík,
sem andaðist mánudaginn 13. október, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn
20. október kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Hjartavernd.
Jón Ólafur Ormsson,
Aðalheiður Benedikta Ormsdóttir,
Jón Ormar Ormsson.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNLAUGUR ÞORFINNSSON
JÓNSSON,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Siglufjarðar
miðvikudaginn 15. október sl., verður jarðsung-
inn frá Siglufjarðarkirkju mánudaginn 20. októ-
ber kl. 14.00.
Kristrún Þóra Gunnlaugsdóttir,
Jón Gunnlaugsson, Helga Guðrún Guðmundsdóttir,
Andrés Gunnlaugsson, Guðný Einarsdóttir,
Sverrir Gunnlaugsson, Kolbrún Þorsteinsdóttir,
Birna Hafdís Gunnlaugsdóttir,
Anna Kristín Gunnlaugsdóttir, Helgi Hrafnkelson,
Hjördís Gunnlaugsdóttir, Sigurður Júníus Sigurðsson,
Sigurjón Gunnlaugsson, Ingunn Stefánsdóttir,
Gunnlaugur Ú. Gunnlaugsson, Kristín Gísladóttir,
Erla Gunnlaugsdóttir, Ásgeir Sölvason,
Elva Gunnlaugsdóttir, Ásmundur Sigurðsson,
Óttar Gunnlaugsson, Nanna Dröfn Sigurfinnsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ást-
kærs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og tengdasonar,
ÓLAFS BJÖRGVINS GUÐMUNDSSONAR,
Hafnarstræti 9,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til allra þeirra, sem hjálpuðu
okkur við útförina.
Ragnheiður Antonsdóttir,
Björgvin Ólafsson, Karólína Baldvinsdóttir,
Jóhanna Sigurbjörg Ólafsdóttir,
Anton Ólafsson,
Þorri og Sunna,
Steinunn Ragnheiður Árnadóttir, Anton Baldvin Finnsson.
Þau mistök urðu við
vinnslu blaðsins laug-
ardaginn 11. október
að minningargrein
dótturdóttur Þorsteins
S. Jónssonar var birt með greinum
um Rögnvald. Við biðjum aðstand-
endur velvirðingar á þessum mistök-
um.
Allt er kyrrt og tunglsljósið gyllir
hafið. Það er heiðskírt og fullt tungl
er heiðursvörður langafa er hann
keyrir um Skagafjörðinn í hinsta
sinn, á leið sinni heim. En eins og
hann sjálfur sagði, þá er hann ekki
að kveðja fagra fjörðinn Skaga, því
að í Blönduhlíð ætlar hann að hvíla
um alla framtíð. Það er nú komið að
því að kveðja hann afa, sem hefur
verið fastur punktur í tilveru minni
síðan ég fæddist.
Þar á ég höfði að halla,
þó hríðin byrgi sól,
fjúki í fornar slóðir
og fenni í gömul skjól.
Alltaf verður mér hugsað til lang-
afa og langömmu þegar ég heyri eða
sé þessar ljóðlínur eftir Davíð Stef-
ánsson frá Fagraskógi. Því að afi og
amma veittu lítilli stúlku ætíð skjól
og öryggi og til þeirra var gott að
koma.
Hvert sem leið mín liggur í fram-
tíðinni mun ég ætíð minnast þessara
gömlu hjóna fyrir það sem þau gáfu
mér. Þau kenndu mér það sem þau
sjálf kunnu best. Að sýna öðrum
gæsku og hjálpsemi. Engin orð
finnst mér lýsa þeim betur.
Mig langar að þakka langafa sam-
fylgdina í 17 góð ár. Þakka honum
fyrir að vera óþreytandi við að spila
við mig, lesa fyrir mig, syngja með
RÖGNVALDUR
JÓNSSON
✝ RögnvaldurJónsson fæddist í
Réttarholti í Skaga-
firði 29. ágúst 1908.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Sauðárkróki 1. októ-
ber síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Flugumýrar-
kirkju 11. október.
mér og hlusta á mig.
Fyrir klapp á koll og
koss á vanga. Fyrir að
taka litlu höndina mína
í stóru höndina sína.
Fyrir að vera óendan-
lega góður maður, og
fyrir að vera ætíð hjá
mér í anda. Fyrr, nú og
alla mína framtíð.
Steinunn
Rögnvaldsdóttir.
Það myndast tóma-
rúm, þegar aldnir vinir
kveðja, þeir, sem alltaf
hafa verið til staðar, frá því maður
fyrst man, fastir punktar í tilver-
unni.
Valdi frændi minn í Hvammi er
látinn, eftir langt og farsælt ævi-
starf, 95 ára að aldri. Valdi gerði
ekki víðreist um dagana. Hann varð
búfræðingur frá bændaskólanum á
Hólum árið 1930, og helgaði síðan
sveit sinni starfskrafta sína. Þar
fann hann sér starfsvettvang og sína
lífshamingju. Frá sléttlendinu í
Réttarholti flutti hann upp í
Hvamminn, þar sem þau Ebba
stofnuðu sitt heimili. Þar háðu þau
sína lífsbaráttu, tókust á við erfið-
leika og höfðu sigur. Þau voru um-
vafin stórum frændgarði, sem var
þeim kær. Sólveig, móðir Valda, átti
sitt heimili hjá þeim og bjó þar við
ást og umhyggju.
Frá Hvammi er fagurt útsýni yfir
héraðið og í baksýn standa Blöndu-
hlíðarfjöllin vörð. Þangað er einnig
hlýlegt heim að líta og þangað lágu
margra leiðir, fólk laðaðist að þeim
hjónum og allir voru velkomnir.
Valdi eignaðist snemma bíl, áður en
slíkt tæki varð almenningseign.
Hann greiddi götu margra, enda
gott til hans að leita.
Á milli heimilanna á Uppsölum og
í Hvammi greru ekki götur. Sólveig í
Hvammi og Bjarni á Uppsölum voru
hálfsystkin og með þeim var afar
kært. Þar ríkti því bæði frændsemi
og vinátta. Ég hændist ung að þess-
um frænda mínum og leit upp til
hans.
Árið 1934 hóf Valdi kennslu við
Barnaskóla Akrahrepps. Gísli Gott-
skálksson í Sólheimagerði var kom-
inn þar til starfa sjö árum fyrr. Þeir
frændur áttu saman langt og farsælt
starf við barnakennslu í Akrahreppi,
í 25 ár, allt til ársins 1959 að Gísli lét
af störfum vegna veikinda, þá 59 ára.
Lengst af var farskóli, en þegar
skólabílar voru í ferðum var Valdi
einnig bílstjóri. Atvikin höguðu því
þannig, að þegar Gísli frændi minn
veiktist, þá kom ég inn í hans starf
og fór að kenna með Valda. Hann
leiddi mig fyrstu skrefin og var mín
stoð og stytta. Á okkar samstarf bar
ekki skugga, en það stóð aðeins í sex
ár. Vorið 1959 veiktist hann og kom
ekki aftur til kennslustarfa. Þá tæp-
lega 57 ára með 31 árs kennslu að
baki.
Tónlistin átti sinn sess í lífi Valda.
Hann var organisti við Flugumýrar-
og Miklabæjarkirkjur um árabil,
einnig söng hann með Karlakórnum
Heimi í 50 ár og var þar drjúgur liðs-
maður. Hann naut félagsskaparins
og skynjaði gildi hans fyrir okkar
samfélag.
Valdi missti föður sinn er hann var
aðeins átta ára gamall. Sólveig, móð-
ir hans, bjó eftir það í húsmennsku í
Réttarholti með litla drenginn sinn
og veitti honum gott uppeldi og ríku-
lega ástúð. Sólveigu er þannig lýst:
„Allir er sáu og kynntust henni hlutu
að hrífast af hógværð hennar, ljúf-
mennsku, góðvild, hjartahlýju og
hreina bjarta svip, hún heyrðist aldr-
ei segja ljótt orð, aldrei hallmæla
neinum og aldrei kvarta um eigin
hag.“ Við sem þekktum Valda í
Hvammi eigum auðvelt með að
heimfæra þessa dýrmætu eiginleika
yfir til hans. Hann var góðmenni,
hann var prúðmenni. Hann vildi öll-
um vel og lagði ætíð góðum málum
lið. Hann var prúður til orðs og æðis
og enga átti hann óvildarmenn. Allir
töluðu vel um Valda, og ég hygg, að
þeim sem kynntust honum, hafi þótt
vænt um hann.
Nú er lífshlaupinu lokið. Blöndu-
hlíðin kveður góðan son. Hvammur-
inn drúpir höfði. Nú eru Valdi og
Ebba ekki lengur í Hvammi. Við sem
eftir stöndum þökkum fyrir okkur
og látum dýrmætar minningar fylla
upp í tómarúmið.
Aðstandendum sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Helga Bjarnadóttir og
Konráð Gíslason
frá Frostastöðum.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
sambýliskona,
SÓLVEIG FELIXDÓTTIR,
frá Höskuldsstöðum,
Akrahreppi,
síðast til heimilis að Sléttuvegi 7,
lést á krabbameinsdeild Landsspítalans þriðju-
daginn 14. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 24. október kl. 13.30.
Jón Ingi Guðmundsson, Jakobína Björg Halldórsdóttir,
Jóhanna S. Guðmundsdóttir,
Efemía Mjöll Guðmundsdóttir, Bjarni Friðriksson,
Stefán Viðar Guðmundsson, Kristey Jónsdóttir,
Álfheiður Hörn Guðmundsdóttir, Sigurfinnur Jónsson,
Védís Hlín Guðmundsdóttir,
Hildur Dögg Guðmundsdóttir, Guðmann Kristjánsson,
Berglind G. Guðmundsdóttir,
barnabörn,
Bjarnar Kristjánsson.
Elsku Sibbi, ég get
varla trúað því að þú
sért fallinn frá. Það er
svo sárt að vita það að
ég eigi aldrei eftir að
sjá þig aftur. Við eig-
um öll eftir að sakna þín svo mikið,
það er ekki hægt að lýsa því með
orðum. Þú skildir svo margar
skemmtilegar minningar eftir þig.
Það var hægt að ræða marga hluti
við þig sem fáir skildu.
Ég man alltaf eftir því þegar ég
var að kynnast þér fyrst og þú
varst að skutla mér heim þá sástu
mann sem var stopp hinum megin
á akreininni með aðvörunarljósin á
SIGURBJÖRN GUÐNI
SIGURGEIRSSON
✝ SigurbjörnGuðni Sigur-
geirsson fæddist í
Reykjavík 1. desem-
ber 1981. Hann lést
hinn 20. september
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Bústaðakirkju 30.
september.
þá snerir þú við og
keyrðir yfir umferðar-
eyjuna til að athuga
hvort þú gætir ekki
hjálpað honum. Þú
varst alltaf tilbúinn að
hjálpa öllum í kring-
um þig og reyndir að
gera gott úr öllu ef
eitthvað kom upp á.
Það verður tómlegt í
vinahópnum án þín,
þú gafst okkur öllum
svo mikið af þér með
þínum skemmtilega
húmor og nærveru.
Bros þitt og hlátur
þinn voru alveg einstök, þú áttir
engan þinn líka. Vonandi veistu
hvað okkur þótti vænt um þig. Guð
geymi þig, elsku Sibbi minn, von-
andi líður þér betur þar sem þú ert
núna.
Ég vil votta aðstandendum alla
mína dýpstu samúð og megi guð
hjálpa ykkur í gegnum þessa erfiðu
þraut.
Rúna Lind.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu
(17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmark-
ast við eitt til þrjú erindi. Einn-
ig er hægt að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–
15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina