Morgunblaðið - 19.10.2003, Blaðsíða 48
48 SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
„HALDIÐ áfram að gera eitthvað,“
sagði Bjartur í Sumarhúsum er hon-
um ofbauð letin og lætin í drengj-
unum.
„Það verður að
gera eitthvað fyr-
ir okkur,“ segja
bændur. „Guðni,
þú verður að gera
eitthvað.“ „Þið
þarna fyrir sunn-
an, þið verðið að
gera eitthvað.“
„Við bíðum eftir
því að þið gerið eitthvað.“
Þetta er söngur bóndans ár og síð
og alla tíð. Aðrir eiga að gera það
fyrir þá!
Gera það hvað? Jú, halda áfram að
borga með þeim svo „byggð haldist í
landinu“! Hvers konar byggð? Jú,
þessi gamla sem viðheldur of- og af-
beit, jarðvegsrofi og gróður- og jarð-
vegseyðingu.
„Ekkert getur komið í stað sauð-
fjárbúskapar,“ tönglast bændur á,
dag eftir dag, en eru náttúrulega
bara spauga og grínast í þeirri von
um að einhverjir taki nú samt trúna.
Það er VÍST hægt að halda uppi
byggð í landinu þótt fjárbúskapur
minnki um helming. Því fleiri „Héð-
insfirðir“ því betra. Það vantar
nefnilega fleiri eyðidali til útivistar,
skógræktar og sumarbústaðabyggð-
ar. Svo bíða allar eyðimerkurnar eft-
ir okkar grænu fingrum. Það er tími
til kominn að fara að snúa dæminu
við. Ekki meiri beit, hvorki í við-
kvæmum hlíðum landsins né á há-
lendi þess. Alla beit í hólf. Nú viljum
við, þéttbýlisfólkið, líka fá landið til
afnota. Tími rollunnar er liðinn. Nú
eru nýir tímar. Því miður eru hvorki
KEA né kindur lengur „inn“.
Og þið, bændur, vitið sjálfir ósköp
vel hvað þarf að gera. „Grisja í stétt-
inni“. Hvað með 75 ára og eldri
bændur, með konur um 67 ára? (Er
það ekki reglan?) Ættu þau ekki að
fara á ellilaun eins og aðrir? Hvað
með þessa 1400 „hobbybændur“ sem
eru með 1–199 ærgildi? Svo má
gleyma nýliðun í stéttinni um sinn.
Sem sagt: Færri og stærri bú, og
frjálsa samkeppni án styrkja úr vös-
um skattgreiðenda. (Fjárbændur
eru jú ekki skattgreiðendur þar sem
þeir fá ekki nógu há laun, eða hvað?)
Nú er nóg komið af beingreiðslum
og fé á fjöllum.
Hver var að tala um að lækka
skatta?
Það mætti lækka þá um 10–15
milljarða á ári, bara með því að fella
niður beingreiðslur og aðra styrki til
bænda.
En því miður. Bændur halda
áfram að bera sig illa. Nú þegar hafa
alþingismenn tekið við sér og eru
byrjaðir að sækja um aukinn fjár-
stuðning fyrir bændur. Þetta er einn
allsherjar grátkór í öllum fjölmiðlum
daginn út og inn. Enginn munur á
flokkum. Allir með sömu áherslurn-
ar. „Bjargið bændum.“
Íslendingar!
Eftir örfáar vikur verður málið í
höfn. Einu sinni enn fá bændur að-
gang að þessum fáu krónum ykkar
sem enn verða hugsanlega eftir í
ykkar hálftómu vösum. Eina ölmusu
enn, takk!
Eru allir sáttir við þetta?
P.S
Hefur einhver heyrt í alþingis-
manni sem telur að það þurfi að
hjálpa kjúklinga- og svínakjötsfram-
leiðendum? Eru þeir ekki í sama
vanda?
Og nú vilja nautakjötsframleið-
endur líka fá ölmusu eins og hinir.
Hvar endar þetta?
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Melteigi 4, Akranesi.
melteigur@simnet.is
Vakna þú, sofin þjóð!
„Geriði eitthvað“
Frá Margréti Jónsdóttur kennara
og húsfrú á Akranesi
VIÐ Íslendingar teljum okkur
kristna þjóð. Eða mælist það einung-
is á yfirborðinu? Þegar freistingarn-
ar mæta okkur er siðferðisstuðullinn
oft nokkuð lágur og við lokum aug-
unum gagnvart einni og einni yfir-
sjón. Hvar er virðingin og verð-
mætamatið?
Hvernig stendur á því að hið illa í
heiminum er eins sterkt í dag og við
ráðum af innlendum og erlendum
fréttum? Úti í heimi blasa hörmung-
arnar alls staðar við, allar þessar
eyðileggingar og pyntingar. Gleym-
um við kenningum Krists sem hann
breiddi út um heimsbyggðina fyrir
2000 árum? Spurningarnar eru
áleitnar og erfiðar. Það þarf víðast
hvar að breyta hugarfarinu og snúa
þessari öfugþróun við. Við skulum
biðja á hverjum degi fyrir sannri far-
sæld og friðsæld um allan heim.
Í Biblíunni segir frá veginum
þrönga sem liggur til lífsins. Sá
breiði liggur til glötunar. Og hvað
þýðir það fyrir manninn þótt hann
eignist allan heiminn en fyrirgerir
sálu sinni?
Eiturnautnirnar vaða uppi sem
slóð á eftir fólki sem er afvegaleitt og
brýtur alvarlega af sér. Áfengið er
besta vopn þeirra sem byggja hús
sín á sandi. Við Íslendingar verðum
að taka á áfengismálunum. Áfengis-
neyslan leiðir til eiturlyfjaneyslu en
ekki öfugt. Komum í veg fyrir að
ungmenni okkar umgangist áfengið,
hvað þá allt of ung. Aðgengið er þeim
allt of auðvelt og fæstir kippa sér
upp við það. Allt of margir fremja
ófyrirgefanleg ódæði í ölæði og fórn-
arlömbin eru yfirleitt líka undir
áhrifum áfengis þegar þau verða fyr-
ir óbætanlegu líkamlegu tjóni. Ger-
endur bera fyrir sig minnisleysi þeg-
ar þeir mæta fyrir dómarann og
ætlast til miskunnar. Höfum orð
meistarans í heiðri og eflum andlegt
líf.
ÁRNI HELGASON,
Neskinn 2, 340 Stykkishólmi.
Hugleiðing
Frá Árna Helgasyni