Morgunblaðið - 27.12.2003, Blaðsíða 6

FRÉTTIR
6 LAUGARDAGUR 27. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
REBEKKA, þá 13 ára að aldri,
var á leiðinni að heiman frá sér í
Áslandi á íþróttaæfingu hjá Aftur-
eldingu í íþróttahúsinu á Varmá
þegar hún varð fyrir fólksbíl á
Vesturlandsveginum um kvöld-
matarleytið daginn örlagaríka. Er
það talið hafa orðið henni til lífs
að læknir var fyrir tilviljun með
þeim fyrstu á slysstað og tókst
honum að blása lífi í Rebekku.
Hún var flutt meðvitundarlaus
og með mikla áverka á slysadeild
Landspítalans í Fossvogi. Re-
bekku var haldið sofandi í önd-
unarvél á gjörgæsludeildinni í
Fossvogi í tvær vikur. Hún tví-
hálsbrotnaði, tvíbrotnaði á öðrum
fæti og hlaut töluvert höfuðhögg.
Er hún komst til meðvitundar var
ljóst að hún hafði orðið fyrir heila-
skaða sem meðal annars hafði
mikil áhrif á hreyfi- og snerti-
skynið.
Ekki er um neina lömun að
ræða en Rebekka á erfitt með að
stjórna hreyfingum og hana skort-
ir tilfinningu fyrir jafnvægi, auk
þess sem skammtímaminnið er
takmarkað enn sem komið er.
Þannig man hún ekkert eftir slys-
inu og hvernig það bar til.
Ströng endurhæfing
Frá gjörgæsludeild fór Rebekka
á barnadeild spítalans í Fossvog-
inum og þrír mánuðir liðu þar til
hún fékk að fara heim til sín í
fyrsta skipti, aðeins í nokkra tíma
í senn. Við tók ströng og erfið
endurhæfing; jafnt sjúkraþjálfun,
iðjuþjálfun og talþjálfun, og það
var ekki fyrr en í lok júní síðast-
liðins að hún kom heim til að sofa
yfir nótt. Hafði hún þá verið á
Grensásdeild eftir að barnadeild-
inni var lokað í Fossvogi.
Síðan í lok júní hefur Rebekka
sofið heima en farið daglega í end-
urhæfingu á Grensásdeild Land-
spítalans. Hún er farin að fá meiri
mátt í fætur og hendur, getur til
dæmis staðið óstudd í skamma
stund og kastað bolta, og tjáningin
tekur jöfnum framförum.
Ólöf segir að í sumar hafi Re-
bekka tekið stórt stökk fram á við
í endurhæfingunni. Þá hafi hún
m.a. komist á hestbak og öðlast
meiri matarlyst og kraft. Telur
Ólöf að þar hafi náttúrulyf haft
sitt að segja sem hún fór að gefa
dóttur sinni. „Áður kvartaði hún
mikið yfir því hvað hún var þreytt
en núna er hún það ekki svo mikið
lengur,“ segir Ólöf og er greini-
lega ánægð með framfarirnar
þrátt fyrir mjög erfiða fyrstu
mánuði í endurhæfingu.
„Nú gengur þetta betur, er það
ekki?“ spyr hún dóttur sína og
Rebekka jánkar með sínu hlýja
brosi.
Eftir áramótin byrjar Rebekka
á ný í Varmárskóla með kennslu
hálfan daginn í völdum greinum.
Þegar hún er spurð hvort hún
hlakki ekki til að fara í skólann og
hitta krakkana ljómar hún öll og
segir „jú“. Frá því í haust hefur
hún fengið kennslu tvisvar í viku á
Barnaspítala Hringsins og hina
dagana hefur kennari komið til
hennar á Grensásdeild. Ólöf segir
að vegna skólagöngunnar eftir
áramót þurfi að draga eitthvað úr
sjúkraþjálfuninni en tekið verði til
við hana af krafti næsta sumar.
Að sögn Ólafar hefur mikið
keppnisskap fleytt Rebekku áfram
í endurhæfingunni. Hún var líka
vel á sig komin líkamlega er slysið
varð en áður var hún mikið í
íþróttum, bæði fót- og handbolta
með Aftureldingu og þar áður
lengi í fimleikum há Ármanni þar
sem hún vann margsinnis til verð-
launa og þótti mikið efni.
Eftir slysið hefur Ólöf verið
meira og minna frá vinnu sinni hjá
Reiknistofu bankanna. Hún segir
vinnuveitendurna hafa sýnt að-
stæðum sínum mikinn skilning og
fyrir það sé hún ákaflega þakklát.
Einnig hafi stuðningur og hlý-
hugur komið frá fjölskyldu og vin-
um, svo ekki sé minnst á Aftureld-
ingu sem efndi til
knattspyrnumóts síðasta vetur til
stuðnings Rebekku. Fyrir allt
þetta sé hún ákaflega þakklát.
„Hins vegar finnst mér að ríkið
mætti koma meira til móts við fólk
í þessari stöðu. Ekki væri óeðli-
legt að foreldrar í svona stöðu
fengju fæðingarorlof. Þá langar
mig að taka fram að við höfum
kynnst mörgu góðu fólki á árinu,
bæði starfsfólki í heilbrigðiskerf-
inu og öðrum,“ segir Ólöf.
Mikilvægt að öðlast trú
Álagið hefur verið mikið á heim-
ilinu og umönnunin lent að miklu
leyti á fjölskyldunni, sem var yfir
Rebekku á spítalanum fyrstu mán-
uðina eftir slysið, jafnt mamman,
pabbinn og amman. Eftir að Re-
bekka kom heim og fór í end-
urhæfingu á Grensásdeild hefur
Ólöf sótt hana þangað daglega og
stutt með ráðum og dáð.
„Auðvitað var þetta slys mikið
áfall fyrir okkur öll. Í fyrstu var
maður í afneitun en það gengur
yfir. Vinnan er töluverð í kringum
Rebekku og mikill tími fer til
dæmis í að hafa ofan af fyrir
henni eftir að heim kemur, mata
hana og klæða, því hún getur fátt
gert hjálparlaust enn sem komið
er. Einnig er mikilvægt að hún
öðlist trú því trúin flytur fjöll og
við biðjum saman á hverju kvöldi.
Seinni partinn af árinu hefur heil-
mikill tími farið í samskipti við
hinar ýmsu stofnanir sem koma að
svona málum og láta gera nauð-
synlegar breytingar á húsnæði
vegna fötlunar Rebekku,“ segir
Ólöf. Hún sér fram á mikla vinnu
hjá Rebekku næstu árin í námi og
endurhæfingu. „Ég heyrði haft
eftir Örnólfi Thorlacius að maður
þyrfti að vera mjög hraustur til að
vera sjúklingur,“ segir Ólöf og
kímir.
Læknar hafa ekki viljað gefa
upp neinar batahorfur hjá Re-
bekku. Þeir telja að fimm ár eða
meira geti liðið þar til endanlegum
bata verði náð. „En við ætlum
ekkert að gefast upp, er það?“
spyr Ólöf dóttur sína og Rebekka
segir „nei“. Samstilltar horfast
þær mæðgur í augu með bros á
vör.
Líf ungrar stúlku í Mosfellsbæ breyttist á svipstundu 6. nóvember árið 2002 er hún varð
fyrir bíl á Vesturlandsvegi og slasaðist mjög alvarlega. Eftir langa og stranga endurhæf-
ingu er hún á hægum en stöðugum batavegi og byrjar á ný eftir áramót í Varmárskóla.
Björn Jóhann Björnsson og Kristinn Ingvarsson heimsóttu Rebekku Önnu Allwood og
móður hennar, Ólöfu Þráinsdóttur, skömmu áður en jólahátíðin gekk í garð.
Morgunblaðið/Kristinn
Rebekka Anna Allwood og Ólöf Þráinsdóttir eru samstilltar mæðgur og
hafa með þrautseigju og þolinmæði tekist á við þau alvarlegu meiðsl sem
Rebekka hlaut í slysinu 6. nóvember fyrir rúmu ári.
Á borðstofuborðinu á heimili Rebekku er mynd af henni á verðlaunapalli er
hún stundaði fimleika hjá Ármanni. Þótti hún efnileg íþróttakona og vann
til margra gullverðlauna í fimleikum.
Við ætlum
ekkert að
gefast upp
bjb@mbl.is
LÖGREGLUMAÐUR á frívakt sýndi snarræði
þegar hann og aðrir íbúar í fjölbýlishúsi við
Leirubakka slökktu eld í kertaskreytingu í íbúð
nágranna síns á jóladag.
„Ég var inni hjá mér að lesa í bók þegar ég
heyrði í reykskynjaranum í íbúðinni á móti. Þeg-
ar ég kem fram á ganginn eru aðrir íbúar komnir
líka. Við börðum á dyrnar en það var enginn
heima. Þá var ekki annað að gera en að fara út á
svalir, og þaðan sáum við eld í kertaskreytingu,“
segir Sigurbjörn Jónsson lögreglumaður.
Þegar Sigurbjörn leit inn um gluggann stóð
kertaskreyting á borðstofuborði í ljósum logum,
kertið var brunnið upp og farið að loga í skreyt-
ingunni. „Það var ekki annað að gera en brjóta
gluggann til að komast að þessu, við vorum svo
hræddir um að þetta færi í gardínurnar, þetta
var svo nálægt glugganum.“
Einn af nágrönnum Sigurbjarnar braut því
gluggann, óð inn og henti logandi skreytingunni
út. „Við ætluðum að nota slökkvitæki, en af því
ég þekki þetta úr minni vinnu þá veit ég að það
er vont að þrífa eftir slökkvitæki.“
Eigendur íbúðarinnar voru að vonum ánægðir
með nágranna sína þegar þeir komu heim. Hús-
móðirin mundi eftir því að hafa skilið kertið eftir
logandi.
Hentu logandi kertaskreytingunni út
TVEIR menn voru handteknir í
Grindavík að kvöldi jóladags fyrir
að standa að ólöglegri brennu. Að
sögn lögreglu höfðu 25 til 30 ung-
menni safnast saman þar sem búið
var að stafla brettum og fleiru í eld-
stæði sem er í miðjum bænum.
Lögregla fylgdist með, fjarlægði
bretti og sagði fólkinu að ekki væri
heimilt að kveikja í brennu þarna.
Að lokum var þó kveikt í nokkrum
brettum, og voru tveir menn hand-
teknir. Annar var handtekinn fyrir
að kveikja í brennunni og hinn fyrir
að koma með efni í brennuna og
kaupa hráolíu til að kveikja upp
með.
Mennirnir höfðu ekki sótt um
leyfi fyrir brennunni, og hefðu
sennilega ekki fengið það þó þeir
hefðu sótt um, enda brennustæðið í
miðjum bænum, að sögn lögreglu.
Þeim var sleppt að loknum yfir-
heyrslum í gærmorgun.
Ljósmynd/Hilmar Bragi Bárðarson
Kveikt var í brennu í eldstæði við
Sólarvé í Grindavík á jóladags-
kvöld.
Kveiktu í
ólöglegri
brennu í
Grindavík
MAÐUR, sem gerði tilraun til mann-
ráns á Seyðisfirði aðfaranótt Þor-
láksmessu er hann hafði á brott með
sér fjögurra ára stúlku af heimili
hennar, hefur þegar hafið afplánun í
Hegningarhúsinu við Skólavörðustíg
í Reykjavík vegna fyrri dóma.
Hann var fluttur suður á Þorláks-
messukvöld í fylgd lögreglumanna
og á hann yfir höfði sér ákæru vegna
málsins á Seyðisfirði. Vegna fyrri
dóma þótti ekki ástæða til að úr-
skurða hann í gæsluvarðhald.
Eins og fram kom í Morgun-
blaðinu á aðfangadag heyrði faðir
stúlkunnar til ræningjans og tókst
að stöðva hann rétt fyrir utan húsið
og endurheimta barn sitt. Að sögn
Lárusar Bjarnasonar, sýslumanns á
Seyðisfirði, er ekki vitað til þess að
maðurinn hafi átt í útistöðum við
fjölskyldu stelpunnar eða að einhver
tengsl hafi verið þar á mill aðila. Lár-
us segir málið vera til rannsóknar og
að því loknu verði það sent til rík-
issaksóknara til frekari meðferðar.
Barnsræn-
ingi afplánar
fyrri dóma
STEFNT er að opnun í Bláfjöllum í
dag, laugardag. Opið verður frá
klukkan 12–18.
Skíðalyftur í Suðurgili verða í
gangi. Unnið var að undirbúningi í
gær og voru aðstæður ágætar. Spáð
er NA 5–10 m/s og bjartviðri. Nánari
upplýsingar um aðstæður eru á sím-
svara Bláfjalla 570 7711 og á vefslóð-
inni www.skidasvaedi.is
Opið í Blá-
fjöllum í dag
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦