Morgunblaðið - 27.12.2003, Blaðsíða 17

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. DESEMBER 2003 17
3 SÖGUR frumsýna í Loftkastalanum í kvöld
gamanleikritið Bless fress (The Male Intellect)
eftir Robert Dubac í íslenskri þýðingu og stað-
færslu Hallgríms Helgasonar. Að sögn Sig-
urðar Sigurjónssonar leikstjóra fjallar leikritið
um lífið og tilveruna og ástina í sinni víðustu
mynd á sprenghlægilegan hátt, auk þess sem
köttur kemur talsvert við sögu, sem útskýrir
að nokkru íslenska nafngift verksins. „Þessi
einleikur hefur slegið í gegn í Ameríku og ver-
ið eitt vinsælasta gamanleikritið þar vestra
síðustu þrjú árin,“ segir Sigurður og bendir á
að Þröstur Leó Gunnarsson leikari þurfi að
bregða sér í margvísleg hlutverk í sýningunni.
„Því þótt þetta sé einleikur er þetta mjög
mannmargt leikrit og nokkrar hópsenur líka,
sem eru býsna skemmtilegar.“
Hvað munu áhorfendur sjá mörgum karakt-
erum bregða fyrir?
„Það birtast afgerandi um sex karakterar,
sem stíga þarna á svið og hafa ýmislegt til mál-
anna að leggja. Persónurnar eiga fátt annað
sameiginlegt en að vera karlkyns, því þeir
spanna mjög breitt aldursskeið. Meðal þeirra
persóna sem bregður fyrir má nefna lítinn
krakka, karlrembu á miðjum aldri og óforbetr-
anlegan húmorista sem er 97 ára gamall og
nær alltaf að sjá eitthvað skondið út úr ölllu,
sem er nú raunar til eftirbreytni. Því ef leik-
ritið kennir okkur eitthvað þá er það að við
ættum alltaf að líta á björtu hliðarnar og grín-
hliðina ef hún er einhvers staðar í nánd því það
bjargar ýmsu.“
Hvernig er að leikstýra svona mörgum per-
sónum í einum og sama manninum?
„Það er eiginlega fátt skemmtilegra, svo ég
segi nú bara alveg eins og er. Ég tala nú ekki
um þegar maður er með svona frábæran leik-
ara eins og Þröst Leó í höndunum. Ég nýt þess
auðvitað að þekkja manninn prýðilega og þyk-
ist nú kunna býsna vel á hann, bæði af því að
við höfum leikið mikið saman og leikið mjög
náið saman. Þannig lékum við t.d. síamství-
bura fyrir allmörgum árum, en maður kemst
eiginlega ekki nær í samleik en það og við bú-
um raunar enn að þessu. Síðan erum við nátt-
úrlega í sameiningu nýskriðnir upp úr Dýr-
unum í Hálsaskógi þar sem ég fékk að
leikstýra honum í hlutverki Mikka refs, þannig
að við komum nokkuð heitir úr þeirri viðureign
að þessu verki, sem er reyndar allt annars eðl-
is. Ég leyfi mér að fullyrða það að Þröstur sýn-
ir á sér nýjar og glæstar hliðar í þessum ein-
leik, enda af nógu að taka hjá honum.“
Nú er verkið skrifað fyrir amerískan mark-
að, hvernig hefur tekist til við staðfærsluna?
Upplifir maður að þetta séu íslenskir karl-
menn og íslenskur veruleiki?
„Já, svo sannarlega. Í raun má segja að
þetta sé leikrit án landamæra. Hallgrímur er
náttúrlega bæði snilldarþýðandi og snilld-
arhöfundur og hans handbragð er þannig að
okkur finnst leikritið henta afar vel fyrir ís-
lenskan markað, án þess þó að vera endilega
uppfullt af íslenskum nöfnum og stöðum. Enda
snýst það ekki um það. Aðalatriðið er fyrst og
fremst að hugsunarhátturinn sé íslenskur en
ekki amerískur, enda kemur textinn úr ís-
lenskum barka. Á endanum er þessi texti bara
leikarans og maður gleymir því hreinlega að
hann hafi verið skrifaður einhvern tímann áð-
ur eða verið þýddur og til þess er leikurinn
auðvitað gerður.“
Úlfur Gröndal sér um hönnun á öllu útliti
sýningarinnar, Friðrik Sturluson semur hljóð-
myndina og Sverrir Stefánsson hannar lýs-
inguna. Frumsýningin hefst kl. 20 í kvöld og
sem fyrr segir í Loftkastalanum.
Grínhliðin
bjargar ýmsu
Þröstur Leó Gunnarsson í Bless fress.
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT Ís-
lands er nýlega komin heim úr
tónleikaferðalagi um Þýzka-
land. Tónleikar hljómsveit-
arinnar hlutu góða dóma í dag-
blöðum í þeim fimm borgum
sem hún átti viðkomu í.
„Sinfóníuhljómsveit Íslands
býr yfir kröftugum og hlýjum
hljómi og sýður og spýr eins og
hinn íslenzki Geysir,“ segir í
umsögn blaðs í Düsseldorf. „Hið
háa listræna stig hljómsveit-
arinnar er eftirtektarverður
vitnisburður um hið virka tón-
listarlíf eyríkisins,“ segir þar.
Á efnisskránni voru verk eft-
ir Áskel Másson, Sergei Rachm-
aninov og Jean Sibelius. Tónverkið Frón
samdi Áskell sérstaklega fyrir þessa tón-
leikaferð, að beiðni Sinfóníuhljómsveit-
arinnar. Því næst var leikinn píanókonsert
nr. 2 eftir Rachmaninov.
Einleikari var rússneski píanóleikarinn
Lev Vinocour, sem búsettur er í Düssel-
dorf. Síðast á efnisskránni var 5. sinfónía
Sibeliusar. Hljómsveitarstjóri var Rumon
Gamba.
Hljómsveitin kom fram í Köln, Düssel-
dorf, Bielefeld, Osnabrück
og Kiel og var aðsókn góð á
öllum þessum stöðum.
Í Neue Rhein-Zeitung er
haft eftir einleikaranum
Vinocour um hljómsveitina:
„Strax á fyrstu æfingu
höfðu allir hljóðfæraleik-
ararnir fullt vald á nót-
unum.
Þeir voru betur und-
irbúnir en tilfellið er með
flestar aðrar hljómsveitir.“
Vinocour bætir við að á Ís-
landi, ólíkt Þýzkalandi, séu
hljóðfæraleikarar ekki „tón-
listar-embættismenn“.
„Túlkendurnir verða stöðugt
að sanna sig og leika tónlist á svo ferskan
hátt, en jafnframt af mýkt og nákvæmni,“
segir hann.
„Íslendingar eru ekki fastir í form-
ótuðum hugmyndum um það hvernig leika
beri klassíska tónlist, sem á sína skýringu í
því að þeir eiga ekki eins sterkar rætur í
tónlistararfi [Mið-]Evrópu og í þungbúnum
þjóðsögum og heimi skemmtilegra trölla,“
bætir enski hljómsveitarstjórinn Rumon
Gamba við.
„Hlýir hljómar frá Íslandi“
Rumon Gamba
BARNA- og unglingatónleikar verða
haldnir í Dalvíkurkirkju kl. 15 á sunnudag.
Tónleikarnir verða með leiklistarívafi og
eru þeir haldnir í tilefni Evrópuárs fatl-
aðra. Börn og unglingar úr tónlistarskóla
Dalvíkur, Akureyrar og Eyjafjarðar flytja
tónlist við undirleik Helgu Bryndísar
Magnúsdóttur píanóleikara.
Þrír ungir menn úr Dalvíkurbyggð
flytja örleikritið; Grýla kemst í feitt, eftir
Júlíus Júlíusson, í leikstjórn Freys Ant-
onssonar og les Júlíus jólasögur eftir sjálf-
an sig.
Aðgangur er ókeypis en tekið verður á
móti frjálsum framlögum sem munu renna
til Þroskahjálpar á Norðurlandi eystra.
Tónleikar á Dalvík
til styrktar fötluðum